Het was doodstil in Lightning haar slaapkamer. Het was nog veel te vroeg om op te staan. De meeste sliepen nog, alleen zij niet. Haar ademhaling was diep en langzaam. Daarnaast was het enige dat je nog hoorde was het getik van de klok dat op haar bureau stond iets van haar af. Al de hele tijd zat ze te staren naar het plafond. Wachtend tot het laat genoeg was om op te staan. Het normale uur. Kort gleden haar kristalblauwe ogen naar het raam links van haar en zag dat zelf de zon nog niet eens boven was tevoorschijn gekomen. Hoe laat was het wel niet. Ligt vermoeid ging ze recht zitten op haar bed en staarde naar haar klok. 4u 's morgens. Best logisch dat de zon nog niet op was gekomen. Met een zware zucht liet ze zich weer achterover in haar bed landen. Zou een frisse duik haar deugd doen? Weetje, ze zouden hier best wel een zwembad kunnen plaatsen ofzo. Maar voor nu deed het stille meer het ook wel. En omdat Light wist dat ze toch niet meer zou kunnen slapen voor een nog lange tijd stond ze dan toch maar op. Kleedde zich simpel op: een jeans met een zwart topje. Simpeler kon niet. Het was niet dat ze zich onder de mensen zou bevinden dus deed ze gewoon iets aan om zich nog redelijk warm te houden. Daarom trok ze nog eens een warme trui aan met vanbinnen wol. Geruisloos stapte ze over de grote gestalte van lucifer. Die merkte niet eens dat ze weg ging. Kort grinnikte ze. haar bikini had ze onder haar kleren al aangetrokken, en een handdoek in een zak gestopt samen met een borstel. Nadat ze er ze er zeker van was dat ze alles meehad ging ze haar kamer uit en stapte zo stil mogelijk door de lege gangen die een holle echo van haar voetstappen achterliet. Al snel kwam ze bij de deur die toegang gaf tot het buitenterrein. zo geruisloos mogelijk glipte ze erdoor en stapte snel verder over het terrein. Zonder te stoppen sloot ze haar ogen, genietend van de koude wind dat met haar haren zat te spelen. Hoe het tegen haar gezicht opbokste. Beetje per beetje werd ze wat wakkerder. Maar een frisse duik was het beste dat er was, daarom versnelde ze haar passen waar het stille meer tevoorschijn doemde. Goed. Haar haren deed uit haar paardenstaart, deed ondertussen haar topje al uit. Smeet die aan de rand van het buur. Deed daarna haar broek uit. Nam een kort aanloop een maakte een uitstekende duikbeweging waar bij ze amper geluid maakte in het water belande. Een kleine plons was er wel te horen, wat logisch was. Happend naar adem kwam ze een tijdje later weer boven water. Haar haren kleefden aan haar gezicht. Druppels gleden van haar wimpers in het water. Nog even ging ze onder water, waarna ze enkele baantjes begon te zwemmen. het was zo heerlijk hoe het water tegen haar opbokste. Nu was ze al helemaal klaar. Meteen zwemde ze terug naar haar kleren, nam haar uurwerk tevoorschijn en staarde naar het uur... 4.30. Een zucht verliet Lightning haar keelgat. Dan maar weer baantjes zwemmen. Hoe lang? Tot ze gerimpeld was ofzo. Nee gewoon tot ze er genoeg van kreeg en ze kon gaan ontbijten.

-nocte-

Het was een heldere nacht. Krekels waren te horen, en in de verte een uil. Er was een groenig licht te zien boven de oppervlakte van het meer. Er omheen waren een paar insecten te zien, aangetrokken door het licht. Hierdoor kon je goed zien dat dit licht te groot was voor een vuurvlieg  Er was eventjes een vage omtrek naast het licht te zien. Dit lijk op een klein wezentje met een grote hoed. Daarna verdween deze weer. Het licht zweefde naar een boom aan de oever van het meer, sommige insecten volgden het licht.  Ah..nacht...wat was dit toch een heerlijke gebeurtenis...De duisternis..de geluiden.. Zo mooi... "Jajajajajaja..." Een echoende lage stem was te horen. Toen verscheen er een donkere gestalte naast het licht. Enkel zijn gele ogen waren te zien nu. En het licht van de staf die hij bij zich had. Hij keek een richting op, en werd toen onzichtbaar, zodat alleen eht licht te zien was. Hij had een kracht gevoeld. Een vlammende en duistere kracht. Hij mocht deze kracht nu al. Hij keek naar het meer. Hij zag een meisje naar het meer lopen. Op dit uur...wat ging ze doen...Hij hield het meisje in de gaten. Ze straalde een aura uit dat Nocte niet kon omschrijven. Was ze misschien een adviseur..nee, ze straalde een duister aura uit. Ze kon dus geen adviseur zijn, omdat Nocte al de adviseur van de vrouwe van het duister was. Toen deed het meisje wel iets heel onverwachts. Ze..kleede zich uit..? Dit was goed..zeer goed...hehehe..Nocte keek begeerlijk naar hoe het lichaam uit de kleren kwam, totdat er enkel een bikini en een zwembroekje was. Dat lichaam..zo perfect....hehehehe... Ah...een nachtelijke zwem excercise..natuurlijk..Gelijk kwam hij op een idee. Een idee wat hij zeer leuk vond. Hij maakte dat het licht doofde, en ging toen, al onzichtbaar zijnde naar de kleding toe, terwijl het meisje baantjes aan het trekken was. Toen pakte hij de lucht vast, en deed deze als een sluier over de kleding heen. De kleding werd geleidelijk onzichtbaar, alsof er een deken overheen werd gelegd. "Hehehehehe..." Terwijl hij lachte, ging hij terug zijn boom in, wachtend op de reactie van het meisje.

Hij keek toe, terwijl het meisje haar laatste baantje trok. Hij keek met een gemene, maar ook een beetje begerige glimlach toe hoe het meisje uit het water kwam en haar handdoek omdeed. Hij kon zijn lachen haast niet inhouden toen hij de reactie van het meisje zag. Hij kon de boosheid al in haar voelen. Zo'n leuke geur was dat...En nu kwam het leuke gedeelte...Hij zweefde van zijn plaats af, zweefde naar de bosjes toe, en begon hier erg aan te schudden, waardoor het leek alsof er iets ritselde in deze. Een kleine introductie, zoals hij wel vaker deed als hij dit soort grappen aan het uithalen was. Nu pas rook hij haar geur goed. Hmmn..deze geur...het rook...bekend...alsof hij eigenlijk zichzelf rook...ridiculous..Een mens kon niet deels demoon zijn..toch? Hij schudde vlug de gedachte van zich af, en zweefde naar de andere kant van de open plek, bij de over van het meer, ervan uitgaand dat het meisje haar aandacht op de bosjes had gericht. Toen verscheen hij daar. Je kon vage omtrekken van hem zien. Maar enkel zijn lichtgevende gele ogen waren goed te zien. "Hehehehehe....een hele goedenavond...al zeg ik het zelf..." zei hij. Hmmn..ja..deze avond was zeker goed...goed qua sfeer...goed qua tijd...goed verlopen....hehehehehehe....