*Soort: Hybride tussen een wolf en een coyote.
*Likes: De natuur, zon/licht, dingen verzamelen, muziek.
*Dislikes: Duisternis, oorlog, drukte, egoïsme, geweld.
*Angsten: Eenzaamheid, ziekte, een pijnlijke of langzame dood.
*Karakter: Karakter: Ze is wijs, rustig en vredelievend. Ze gaat geweld graag te buiten, wanneer dit mogelijk is. Als een gevecht onvermijdelijk is twijfelt ze er echter niet aan om zichzelf te beschermen met al haar kracht. Geweld ligt niet in haar aard, maar haar karakter valt in een gevecht totaal weg, waardoor ze erg gevaarlijk kan worden. Ze helpt graag anderen en wil nuttig zijn. Ze is erg streng, vooral op zichzelf. Ze is een introvert persoon, en niet al te praatgraag.



*Grootte: Haar schofthoogte is ongeveer 90 centimeter, en ze is 1 meter 70 lang.
*Gewicht: Ongeveer 37 kilogram.
*Bouw: Slank en atletisch, Behendig in doorkruisen van vrijwel alle landschappen. Fysiek niet de sterkste. Dit compenseert ze met haar schuchterheid en intelligentie.
*Vachtkleur: Natuurtinten. Zoals een coyote  bestaat haar kleurenpallet uit verschillende tinten bruin en grijs, evenals zwarte en witte plekken.
*Kleur ogen: Oranje/rood, warme kleuren als de lucht bij een ondergaande zon.
*Extra: Eleanor heeft schedels, veren, haren en andere attributen in haar vacht hangen. Ze heeft de gewoonte ontwikkeld om bij elke gedode prooi een stuk mee te nemen, uit respect en dankbaarheid dat ze gestorven zijn om haar in leven te kunnen houden.



*Healing kiss: Heeft het vermogen om oppervlakkige wonden (niet dieper dan een cm) te helen door de aangedane plek te likken. Haar speeksel heeft een genezende en ontstekingsremmende werking en is volledig vrij van bacteriën.
*Creator of light: Kan kleine lichtbronnen laten ontstaan. Hiermee kan ze bijvoorbeeld een kleine ruimte zoals een hol of grot laten oplichten, of ze kan het licht s'avonds gebruiken om haar bij het lopen te begeleiden.



Geboren op Nova, samen met haar zusje, Isla. Het zusje was de mooiste van de twee, met een glimmende zilveren glans over haar vacht en prachtige doordringende blauwe ogen. Eleanor zag er maar gewoontjes uit, met haar typische wolfkleurige vacht en geel/oranje ogen. Haar zusje was ook echt het lievelingetje van haar ouders. Zowel Eleanor als haar zus hadden magische krachten. Isla kon een lichtbron opwekken, en zijzelf had een helende magie. Op een dag werd Isla per ongeluk beschoten. De wond van de pijl ging ontsteken en Eleanor probeerde haar te redden, maar de infectie zat te diep. Ze wist dat de mensen het perfect konden helen, maar haar ouders hadden een hekel aan menselijke wezens en keurden het niet goed om hulp te zoeken bij hen. Ze kon het niet aanzien hoe haar zusje leed en langzaam dood ging, dus is ze bij zonsondergang met haar vertrokken. Ze was al zo zwak dat ze haar soms omhoog moest houden door haar bij haar nekvel op te lichten, maar ze kwamen nog vrij ver. Midden in de nacht besloten ze te gaan slapen. Door een luid gejammer werd Eleanor wakker, en tot haar schrik zag ze dat het niet goed ging met Isla. De infectie had zich al te ver verspreid en ze stierf naast haar aan een bloedvergiftiging. In de ochtend vonden haar ouders haar en haar zus. Ze hadden veel verdriet maar werden ook woedend op Eleanor. Ze gaven haar de schuld van de dood van Isla, omdat ze haar te veel uitgeput had met de reis terwijl ze al zwak was. Zwaar getroffen door de woorden en afwijzende blikken van haar ouders, is ze wanneer ze solidair kon jagen, meteen weggevlucht van hen. Omdat ze jong was geloofde ze haar ouders, en tot op de dag van vandaag voelt ze nog steeds een schuldgevoel opborrelen wanneer ze aan haar zus denkt.

In haar leven probeerde ze vooral zichzelf te verbeteren, en vooral haar magie te trainen, zodat er nooit meer hetzelfde zou gebeuren als met Isla. Ook heeft ze sinds haar zus dood is het vermogen om dezelfde magie te gebruiken, namelijk het opwekken van (kleine) lichtbronnen. Ze gelooft dat haar zus deze kracht misschien op haar overgedragen heeft bij of voor haar dood, omdat Eleanor het voorheen nooit kon. Ze probeerde vooral heel veel bezig te zijn, zodat ze haar jeugd snel kon vergeten. Na heel wat jaren rondgezworven te hebben over heel Nova en veel wezens geholpen te hebben, had ze toch het gevoel dat ze zichzelf tekort deed. Ze wilde meer doen, belangrijkere dingen. Vooral omdat ze al heel oud was geworden, maar uiterlijk er niet anders uit zag dan wanneer ze net volwassen was. Ook vanbinnen voelde ze zich niet oud en moe. Als ze normaal was, had ze allang dood moeten zijn. Dit gaf haar de kans om zichzelf te ontwikkelen en nog hoop te hebben om nog een grotere rol in het leven te vervullen. Zodoende wilde ze graag de rol invullen van adviseur van een legendarische magiër. Ze heeft in haar leven weinig contact gehad met menselijke wezens, maar ze is altijd geïnteresseerd gebleven in hun leven en doen.