Algemeen;;
Naam: Spencer Felix Jones
Betekenis: 'Aanbieder', 'Gezegend, voortvarend, gelukkig'
Roepnaam: Spencer
Pack name: Ze'ev Kesley
Pack rank: Omega
Leeftijd: 18
Afkomst: Gren
Geaardheid: Hetero
Partner: Hit me baby, one more time.
Familie:
- Mrs. Caroline Jones[mother]
- Mr. Marcus Jones [father]
- Hayden Jones [younger sister]

Magic Specifics;;
Magie: Wood
Magiegebruik: Ze'ev is een slecht tot middelmatige magiër, deels door zijn mutaties, deels door zijn gebrek aan training en ook zeker door een tekort aan talent. Planten gehoorzamen hem niet of half. Meestal vecht Ze'ev met lianen of klimop.
Ook giffen kan hij beheersen, al is dat grotendeels tegennatuurlijk. Zijn beten en zijn bloed zin giftig, maar ook aan zijn vingertoppen kan hij een brandend, giftig goedje produceren.
Dierlijke vorm: Grijze wolf met rode ogen [door mutatie's] Zwarte rat met rode ogen, giftige  beet [aangeboren]

Uiterlijk;;
Lengte: 1'89
Gewicht: 86 kg
Bouw: Gespierd, pezig, brede schouders.
Haarkleur: Donkerbruin-zwart
Haarstijl: Normale lengte, schuine ponny, lichte krul erin. Een baardje geeft hem een volwassen uiterlijk.
Kleur ogen: Bloedrood, doet denken aan vuur [waren ooit bruin]
Houding: Zelfverzekerd, rechte schouders, rechte rug. Hij is nogal intimiderend [in de buurt van de juiste mensen] Niet de knapste jongen, maar wel duidelijk sterk en op de hoogte van zijn kracht.
Kleding: Soms draagt Ze'ev een gasmasker wat zijn mond en één oog bedekt. Dit is om zijn reuk te verminderen, want geloof me: sommige dingen wil je gewoon echt niet ruiken. Ook helpt het om hem minder door testosteron etc te laten beïnvloeden. Het glas voor zijn ene oog geeft hem de mogelijkheid om in de nacht warmtesporen te zien.
Verder draagt hij veel grijs, zwart, wit en rood. Rood is de kleur van zijn Pack, dus hij heeft veel kleding met accenten in die kleur.
Extra:
-Door het kickboksen is Ze'ev zeer gespierd.
-Zijn neus staat een tikje scheef en is een gevoelig punt van zijn lichaam, omdat hij die al twee keer heeft gebroken. Een fikse tik daarop kan veel pijn veroorzaken.
-Hij heeft een litteken in de vorm van een wolvenbeet in zijn nek en verschillende dunnen krassen over zijn hele lichaam.
- In zijn pols is een volgchip geplaatst.

Pack Info;;
Pack number: 7
Pack name: The Lonely Wolves
Number of members: 13
Alpha name: Ben Kesley
Current Missions: Train. Search new packmembers and take them. Prepare for further improvements and mutations.

Subject Info;;
Name: Ze'ev Kesley
Age: 18
Time spend in Pack: 3'5 years since recruited, has been switching between on and off the base.
Rank: Omega
Strengths: Enduring. Stamina.
Weaknesses: Fast reflexes. Small animals. Autority. 
Mutations: Better hearing, better smelling,  better vision. Improved poison magic. Blood turned poisonous. Faster muscle development. Stronger biting reflexes. Stronger jaws. Changed animal form. Sharpened teeth with poisonous bite.
Report from pack leader Ben Kesley: Ze'ev is strong minded, but his killer instincts are weak. He's able to hurt others, not kill. Never kill. He refuses to fully adapt to the pack. His Alpha suspects more attempts to flee from the pack, therefore I ask permission to implant devices #1 and #7. Also, as he is rather useless for his current mission, I kindly ask permission to release subject Ze'ev Kesley to see how he interacts with humans.
Updates:
-Implanted tracking device at 7th of May, 01:51
-Implanted monitoring chip at 20th of May 09:00
-Upgraded mutations to enhance better aura vision
-Entered Ze'ev into releasing program at 8th of June, 12:30
-Subject Ze'ev made flightning attempt at 10th of June, 00:10. He was not stopped, but is constantly being monitored.
- Subject reunited with his sister. Aggresive behaviour mixes with sudden mercy and kindness. Both Ze'ev and sister seem confused.
-More updates will follow.

Innerlijk;;
Likes: Samenwerken. Zwijgende mensen, rust. Respect, adrenaline, grote open ruimtes. Dingen bouwen, met zijn handen werken.
Dislikes: Bang zijn. Zich geintimideerd voelen. Riemen, alleen zijn in een kleine kamer, waarvan de deur dicht is. Straf. Eén duidelijke leider. Groepsgedrag wat zich tegen een persoon keert.
Hobbies: Kickboksen, karate, thaiboksen.
Angsten:  Met zijn vader geconfronteerd worden. Horen dat hij beter niet geboren had kunnen worden. Gevonden worden door Jael. Maar ook dat Jael niet meer naar hem zal zoeken.

Familiebanden;;
Ze'ev & Marcus
My love for you was bulletproof, but you're the one who tried to shoot me.
De relatie met zijn vader is uiteraard slecht. Ze'ev haat hem intens en wil tegelijkertijd zo graag dat éne zinnetje horen. Dat het goed is, dat zijn vader van hem houdt. Een glimlach zou al genoeg zijn. Het is en blijft zijn vader, dus hem verraden zal Ze'ev nooit doen.
Ze'ev & Hayden
We stopped checking for monsters under our beds when we realized they were inside us all along.
Hayden. Het gehate zusje. Het geliefde zusje. Zijn zusje. En het meisje dat hij pijn doet, uit frustratie, uit angst, uit jaloezie. Wat Ze'ev voelt als hij aan haar denkt is zo ontzettend gemixt dat alleen al haar naam genoeg is om hem kwaad te maken. Eén gedachte aan haar zal hij echter nooit los kunnen laten: Door haar is haat vader hem nog meer. Door haar. En dat kan hij niet vergeten. Het is te moeilijk om van iemand te houden die je zo veel pijn bezorgt heeft en jij zo veel pijn hebt gedaan. Dus hij haat haar.

Ze'ev & Caroline
You didn't protect me. You never even loved me.
Zijn moeder. Een lastig punt. Want de vrouw heeft nooit ingegrepen als haar zoon weer eens flink onder handen werd genomen. Ze deed nooit iets om hem te beschermen en dat neemt hij haar ontzettend kwalijk. Aan de andere kant begrijpt hij ook dat ze bang was voor de woede van Marcus.

Ze'ev & Jael
You've changed me. You've changed me forever. You've doomed me. Made me this despicable animal. But yet you are more of a father to me then he is.
Jael is de leider van zijn Pack -The Lonely Wolves- en heeft het commando over Ze'ev en zijn groepsgenoten. Hij heeft Ze'ev geselecteerd en de mutaties door laten voeren. Ze'ev weet niet anders dan Jael's bevelen op te moeten volgen, maar hij haat de mutaties en de man die zijn verandering veroorzaakt heeft. Toch heeft Jael een belangrijke rol gespeeld in Ze'evs ontwikkeling. Hij heeft de jongen getraind, opgevoed. In elk geval meer dan zijn vader.

Karakter;;
Aggresief, zelfverzekerd, intimiderend, overweldigend;; Je kan van Ze'ev wel zeggen dat hij weet hoe hij een indruk achter laat. Dat kan als hij kwaad is ook heel snel van een indruk een afdruk worden van zijn hand op je wang. Het felle, lichtontvlambare karakter van de jongen is deels erfelijk bepaald en deels door zijn jeugd gevormd.

Traag;; Ze'ev heeft een leerachterstand en is ook zeker niet de slimste van het stel. Hij kan wel nadenken en snapt de meeste zaken ook wel, maar echt snelle denkstappen maken of een woordenstrijd voeren gaat hem slecht af. Woorden lijken zich nooit aan zijn wil te onderwerpen, waardoor hij liever fysiek uiting geeft aan bijvoorbeeld zijn ongenoegen. Maar ook zijn reactievermogen is niet zeer snel. Hij is meer een rots, waar een flitsend snel zwaard zich op stuk slaat. Afwachten en incasseren zijn zijn sterke punten, snelle vechtactie's minder.

Onhandig met gevoelens;; Ze'ev heeft zich altijd ongewenst gevoeld. Zijn vader wilde hem niet, haatte hem duidelijk. Ook in zijn Pack was hij de minste, moest altijd de vuile klusjes opknappen. Dat heeft niet echt bijgedragen aan een gezonde emotionele ontwikkeling. Hij groeide op als een tikkende tijdbom en een poging van Hayden om hem gezelschap te houden toen hij het zwaar had liet die bom van gevoelens ontploffen, waardoor zijn woede zich op haar richtte.

Minderwaardigheidscomplex;; Hij denkt altijd minder waard te zijn. Niet de eerste plek te krijgen is voor hem tijdens een wedstrijd verschrikkelijk, omdat hij dan weer het idee heeft het te hebben verprutst. Hij is niet goed genoeg. Voor de meeste vaders zijn zoons een geschenk van god. Voor zijn vader is hij een last en een boksbal tegelijkertijd. Hij is waardeloos, daarom is hij de Omega.

Niet in staat lief te hebben, vrij bot als het serieus wordt;; Deze jongen is niet het persoon waarvan je zegt: Goh, gezellig. Meisjes die rozen of lieve woordjes verwachten in een relatie vangen bij Ze'ev achter het net. Hij zal ze afwimpelen of gewoon zeggen dat hij niet van ze houdt en dat ook echt nooit zal doen. Dat is de pure waarheid, naar zijn mening dan, omdat Ze'ev niet weet wat houden van inhoudt.

Als hij dan toch een poging doet tot romantiek is het vaak onhandig en nogal knullig. Een papieren roosje, iets wat een kind aan zijn moeder geeft op Moederdag. Maar wel goed bedoeld.

Buigt gauw voor een meerdere, laf met een kleine rebelse vonk;; Ze'ev heeft dierlijke instincten in zijn lichaam, waardoor hij hormonen en dergelijke snel waarneemt. Ook voelt hij als het ware aan dat iemand werkelijk een autoritaire meerdere van hem is. Dan zal hij in een reflex ook figuurlijk buigen en zich aan de wil van zijn meerdere onderwerpen. Toch heeft Ze'ev ook rebelse kantjes. Jael heeft nooit zijn hele karakter perfect naar zijn wens kunnen omzetten. Daardoor bleef Ze'ev verlangen naar vrijheid, bleef hij zich verzetten tegen de vreetpartijen en monsterlijke praktijken.

Uiteindelijk draait alles om één woord. Waarde. Ze'ev wil waarde hebben. Hij wil niet nutteloos zijn. Hij wil dat mensen hem nodig hebben, hem waarderen. Hij zal vanalles doen als hij het idee heeft dat jij macht hebt. In groepen zoekt hij eigenlijk ook meteen naar de natuurlijke leider, de orde en de rangen. Hij probeert zichzelf dan wanhopig uit de omega-positie te vechten, Ze'ev heeft altijd het idee in die rang te zitten, zelfs als dat absoluut niet het geval is. De leiding nemen zou hij niet snel doen, de leider blindelings volgen en mensen verraden in een poging in een goed blaadje bij die autoritaire 'Alpha' wel. Vertrouw Ze'ev dan ook niet te gemakkelijk met je geheimen als er charismatische, sterke persoonlijkheden op uit zouden kunnen zijn.

De enige uitzondering, waarbij Ze'ev wel de sterkere is, is zijn zusje. Hayden is zijn manier om frustratie kwijt te kunnen, zoals anderen dat op hem uiten. En die vicieuze cirkel zit zo in zijn systeem ingebakken dat hij niet eens meer beseft dat hij iets slechts doet. Hayden is verder goed 'geïnstrueerd' nooit een woord te spreken over zijn mishandelingen. Als ze dat wel doet dan zweert hij Marcus en Caroline van haar af te nemen. Dit is het énige ding in zijn leven waarover hij zelf de controle heeft, dus de kans dat het spoedig zal stoppen is nagenoeg 0 procent.
Toch knaagt het aan hem. Het maakt hem kapot, net zo erg als het haar kapot maakt.

Geschiedenis;;
When you see my face
Hope it gives you hell
Hope it gives you hell
When you walk my way
Hope it gives you hell
Hope it gives you hell


1-9;;
Een jongen groeide op in een van de verschrikkelijkste situatie's die je voor een kind voor kan stellen.  Van zijn verachtelijke ouders kreeg hij de naam 'Spencer', dus zo zal hij heten voor de aankomende jaren. Hij was een energiek ventje, altijd druk bezig. Van blokkentorens bouwen tot zandkastelen maken. Spencer deed het allemaal met een enorm enthousiasme. Als hij per ongeluk iets verkeerd deed kreeg hij wel eens een tik op zijn achterhoofd of wat scheldwoorden naar zich toe geslingerd. Dan voelde hij zich altijd schuldig, het zorgde dat hij ontzettend zijn best deed om zijn vader tevreden te houden. Dit lukte dan voor een korte periode, maar algauw stootte hij weer een vaas om als hij rondjes om de tafel rende of deed iets anders stoms. En dat leverde weer opnieuw straf op. In het begin was de reden voor de klappen altijd duidelijk, hij had iets verkeerd gedaan of zijn vader in de weg gezeten, maar dat veranderde langzaam naar een situatie waar hij ook zonder enige aanleiding als boksbal voor zijn vader diende. Het jongetje was thuis uiteindelijk ontzettend stil en terughoudend, met als enige ding waarom hij gaf zijn kleine zusje Hayden. Hayden was ongeveer twee jaar jonger dan hij en Spencer vreesde dat wanneer hij niet goed op zou letten vader ook zijn zusje pijn zou doen. Daarom lette hij altijd ontzettend goed op en was thuis bijna altijd in haar buurt te vinden. Dit leverde soms wel problemen op, omdat hun vader dan boos werd op Spencer die met man en macht probeerde te voorkomen dat Hayden met pappa alleen kwam. In die jaren moest hij steeds vaker toekijken hoe de man die hij zo vreesde tegen Hayden een liefhebbende vader was. Ze werd goed verzorgd en hoefde zich nergens druk om te maken. Spencer daarentegen bracht soms middagen, avonden, nachten opgesloten in zijn kleine kamertje door, zonder eten naar bed gestuurd worden was nog een milde straf. Op school kon hij zich slecht concentreren en deed altijd heel druk, waardoor werd vermoed dat hij ADHD had of in elk geval een concentratiestoornis. Hij bleef in groep 3 zitten omdat hij het echt niet voor elkaar kreeg om het schrijven en lezen onder de knie te krijgen. De rest van de basisschool doorloopt Spencer normaal, welliswaar met moeite. Leraren zeggen altijd dat Spencer eerder een kind is om met zijn handen te werken, wat eigenlijk wel klopt. Hij knutselt graag en met gym doet hij zeer goed zijn best.

Vaak loopt hij expres tegen scherpe hoeken van tafels aan of doet andere onhandige dingen. Dit allemaal om de blauwe plekken te kunnen verklaren. Die beurse plekken in zijn nek? Dat was gebeurd bij het stoeien met een vriendje. Die wond op zijn onderrug? Een aanvaring met zijn bureau gehad. De docenten slikten deze leugens als zoete koek, van het drukke jongetje verwachtten ze dit gedrag wel.

10-14;; 
Spencer was tien jaar oud, toen alle opgekropte woede naar buiten kwam op een zeer ongelukkige manier. De kleine Hayden was uit school door hem meegenomen naar een speeltuin. Hij wist namelijk dat vader vandaag pas later thuis kwam door een vergadering, dus ze hadden eventjes tijd om samen wat leuks te doen. Op dit moment voelde hij tegenover zijn zusje geen wrok, enkel zijn vader haatte en vreesde hij diep. Op zijn horloge zag hij dat het tijd was om te gaan, maar kleine Hayden zat vol energie en weigerde lachend. De speeltuin was te leuk en thuis was het saai, stom. Hoewel hij het stiekem met haar eens was en liever niet zou gaan, moest het wel. Anders zouden de gevolgen ernstig zijn. Hij probeerde boos te worden, haar terug te roepen. Maar Hayden, nauwelijks gewend aan bevelen, doordat hun ouders het meisje op handen droegen, luisterde niet. Ze rende weg. Ze struikelde. Hij ziet het nog gebeuren. Maar kan niets meer ondernemen. Het huilende meisje draagt hij in zijn armen naar huis, waar hij paniekerig de verbanddoos zoekt. Zo goed mogelijk lapt hij haar knie weer op, maar de wond is duidelijk te zien. Zodra Marcus thuis komt vraagt hij wat er gebeurd is en Hayden, te onschuldig om te liegen, vertelde wat er gebeurd was. Spencer werd hiervoor flink gestraft, voor Hayden's ogen nog wel. Hij strompelde met gebogen schouders naar zijn kamer en verstopte zich in zijn dekens. Echter klonk er een stem, zijn zusje was zijn kamer ingegaan. Hij reageerde eerst niet, wilde haar gewoon weg hebben. Toen dat niet lukte brak hij los. De woede, de pijn, het verdriet. alles werd geuit op het tere meisje voor hem. Ze ervoer hoe het was om hem te zijn en de adrenaline die hij voelde toen hij haar zeer hardhandig de kamer uit gooide was slechts het begin. Steeds vaker ontving Hayden klappen van Spencer. Vieze woorden, duwtjes. Onder weg naar school draaide hij soms zomaar haar arm op haar rug, draaide zo ver door dat ze hem smeekte om te stoppen. Dan draaide hij de greep nog iets strakker aan, tot ze bijna in huilen uitbarstte en liet dan pas los.

14-18;; 
Toen hij veertien was deden ze bij gym allerlei vechtsporten, kregen een verdedigingscursus. Voor Spencer ging een wereld open. Hij was al redelijk sterk, gewoon door zelf tegen zijn matras aan te slaan als hij gefrustreerd was. Maar nu ging hij van zijn zuurverdiende geld op kickboksen. In plaats van technologie of snoep kocht hij als jochie een abonnement naar de slonzige sportschool. Daar ontmoette hij een man genaamd Jael. Jael bood hem telkens meer trainingen aan, leerde hem privé extra trucjes en stimuleerde Spencer om zichzelf van zijn familie af te zetten. En Spencer had niets door, laafde zich aan de vader-zoon relatie die zich hier vormde. Jael heeft dit anderhalf jaar in het grootste geheim op woensdagmiddag gedaan. Hayden is er wel achter gekomen, maar zijn vuist dwong haar het stil te houden, om het vrij rechttoe rechtaan te omschrijven.

Ondertussen merkte ook Marcus dat zijn zoon sterker werd. Maar het natuurlijke overwicht dat de man had op de jonge jongen zorgde nog steeds dat Spencer weerloos alle woede over zich heen liet komen. De situatie werd steeds erger. Marcus was boos omdat Hayden zich anders leek te gedragen en uitte dat op zijn zoon. Spencer op zijn beurt kon zichzelf vaak niet in de hand houden en mishandelde zijn kleine zusje steeds frequenter. En kleine Hayden kreeg langzaamaan gedragsproblemen, werd steeds agressiever naar de buitenwereld.

Spencer trainde nu haast dagelijks, hij doet wedstrijden, komt vaak al onder blauwe plekken thuis nog voor Marcus iets heeft kunnen doen. Maar het geeft hem een mogelijkheid om zich helemaal te laten gaan in de ring. Hij doet kickboksen, maar begint ook met thaiboksen. Wanneer Hayden pillen voorgeschreven krijgt wordt ze steeds stiller en zenuwachtiger, onder invloed van de medicatie. Dit helpt Spencer op de een of andere manier wel om iets kalmer te worden, maar perfect is zijn gedrag zeker niet.

Hier begint het stuk van het verhaal waar Spencer in Ze'ev veranderd is. Spencer was nu zeer close met Jael, al wist hij nauwelijks iets van de man. Een onschuldige vraag naar diens beroep, diens familie. Antwoorden kreeg hij nauwelijks. Tot Jael hem op een dag beloofde naar zijn familie te brengen. Spencer zou er welkom zijn. Hij. Hij was welkom. Dit nam alle mogelijke twijfel weg. Spencer kwam zo in aanraking met The Lonely Wolves. Hij werd geaccepteerd als lid, niet dat hij veel keuze had met grommende, beestachtige jongens om hem heen. Twee maanden later onderging hij op zestienjarige leeftijd een zogenaamd onschuldige ingreep. Jael paste Spencers genen langzaam aan om hem net als de rest van het Pack te maken. Alleen lukte het niet om de bloeddorst, de lust voor rauw vlees erin te krijgen. Hij deed altijd maar halfhartig mee. Hij is dan een paar maanden in het Pack geweest, waar hij algauw als de zwakkeling bekend stond. Zijn naam in de Pack was Ze'ev Kesley, gekozen door Jael, om hem te helpen de banden met zijn familie definitief door te snijden. Maar na die maanden vol wreedheid neemt hij midden in de nacht de beslissing om te vluchten. Zonder nog na te denken weet Ze'ev te ontsnappen. Zijn ogen zijn door de mutaties van donkerbruin naar rood gegaan, net als die van zijn Pack 'broeders'. Ook zijn hoektanden zijn een stuk scherper geworden en zijn spieren ontwikkelen zich nog sneller, tot een pezig, lang, gevaarlijk figuur is ontstaan, met ietwat gebogen, brede schouders. Een beest. Zijn ouders herkennen hem eerst niet, maar Marcus accepteert hem met tegenzin weer in zijn huis. Spencer is nu wat kracht betreft zeker in staat zijn vader te overheersen, maar de jongen merkt dat de dierlijke instincten hem dwingen om zijn vaders autoriteit te blijven accepteren. Hayden moet ondertussen zijn nieuwe kracht verdragen.

Hayden verdwijnt plotseling, wat hem een gevoel van verlatenheid geeft. Hij stort zichzelf volkomen op zijn gevechten, op straat, in de sportschool, in het Pack. Overal is hij in gevecht. Met zichzelf en anderen. Op school is hij een buitenbeentje, maar te sterk om echt uitgelachen te worden. Thuis zijn Marcus en Spencer nu haast van hetzelfde niveau, mentaal gesproken, en ze staan bijna dagelijks tegenover elkaar. De krachtmetingen worden door de vader nog steeds gewonnen. Dan hoort hij  Caroline iets zeggen over een Academy. Het is de plek waar Hayden heen is gestuurd in de hoop dat dat haar gedrag zal doen verbeteren. Spencer zoekt informatie op over SSA en doet zijn best om ook aan de eisen te voldoen. Zijn magie is niet zeer sterk, waardoor hij niet in de zesde klas zal terecht komen. Maar hij wil het. Hij is door het idee werkelijk geobsedeerd. Zijn ouders zeggen echter keihard dat het te veel geld zal kosten en hij het niet waard is. Spencer is woedend dat ze om haar wel zo veel geven. Het wordt weer eens pijnlijk duidelijk hoe weinig hun zoon voor de familie betekent. De reden daarvoor is dat Spencer niet Caroline's zoon is. Marcus heeft per ongeluk een andere vrouw bezwangerd voordat hij zijn vrouw tegen kwam en ze waren opgezadeld met het joch, van een andere moeder. Daarom haatte Marcus Spencer zo volkomen. Hij deed hem denken aan een grote fout uit zijn verleden.

Met de woorden 'Ik wil je niet en ik heb je nooit gewild.' is alles duidelijk voor Spencer dan. Niemand wil hem. Hij kan beter dood zijn. Maar hij gunt ze het genoegen van opgeven niet. Hij zal blijven vechten, schoppen, schreeuwen. Opgeven zal de jongen niet doen. Hij pakt zijn tas die hij op zijn kamer al klaar had gemaakt en grijpt zijn vaders keel vast. Deze hapt naar adem en kijkt zijn zoon met grote ogen vol angst aan. Met een gebaar smijt hij zijn vader naar achter. Kijkt even naar het zielige hoopje mens dat daar staat. ''I pity you and your weakness.'' Spencer spuugt op de grond naast zijn vader. De laatste confrontratie is voorbij en hij heeft overwonnen.

Jael staat voor zijn deur, alsof hij het al verwacht had. Hij wordt meegevoerd naar het Pack en ondergaat nog meer 'verbeteringen'. Hierdoor ontwikkelt hij ondermeer scherpere zintuigen en een tweede dierlijke vorm. Het brandt om in wolfvorm te gaan, maar Jael dwingt hem om het keer op keer te blijven trainen. Ook zijn giftige magie wordt voor agressieve doeleinde gebruikt. Ondertussen probeert Ze'ev in de weinige vrije tijd die hij nog heeft zijn normale plantenmagie te verbeteren, maar de beestachtige omgeving weet niet echt te helpen als stimulerende omgeving en de duisternis geeft planten weinig kans op overleving.

De echte bedoeling van de Packs wordt eindelijk duidelijk. Ze zullen loyale strijders worden voor het leger van de koningin zonder land. Deze vrouw, ongelofelijk kil en onnatuurlijk mooi, is van plan haar koninkrijk te claimen met behulp van het onmenselijk sterke leger dat ze al jaren ontwikkelt. De 'landless Queen' leeft ondertussen op een afgelegen basis op een maan van Gren. Ze'ev hoort van de plannen om hem en zijn Pack nóg beestachtiger te maken, hun vrije wil haast geheel weg te nemen. Hun menselijkheid zal verdwijnen. Hij is bang. Hij vraagt of hij weg mag, maar dat wordt geweigerd. Jael houdt hem nu gevangen, al wordt dat niet expliciet uitgelegd. Hij is een soldaat, een pion.

Na talloze vluchtpogingen is hij haast moedeloos geworden, wil het al opgeven. Dan lukt het echter en hij glipt het bagageruim van een shuttle in. Ze'ev Kesley belandt via verschillende landingsplekken op een vreemde, onbekende planeet. Vindt met wat omwegen SSA. Hij heeft het gevonden. En zijn zusje zal hij spoedig ook weer in handen hebben.