Confused.

Diva was vanuit de bibliotheek meteen doorgelopen naar de geheime tuin. Ze zat nu op het bankje met een blauwe roos in haar handen. Haar gedachtes waren nog steeds bij die kus van Viktor. Aan de ene kant voelde het als veraad tegenover Savador maar die kus had totaal niet verkeerd gevoeld. Ze had Viktor zelfs terug willen zoenen als hij er niet als een haas vandoor was gegaan erna. Ze snapte zijn reactie wel. Hij was geen lichamelijk contact gewend. Logisch als je altijd met je neus in de boeken zit en weinig met andere mensen om gaat. Diva zuchtte even zachtjes.

Savador had besloten om een kijkje te nemen in de geheime tuin, dat nu ook in zijn bezit was. Door de felle kleurenmassa van bloemen en planten had hij daar meteen spijt van gekregen. Walgelijk, alleen de doorntakken met doorns zo groot als dolken hadden zijn aandacht getrokken. Toen hij zich weer omdraaide en terug wilde lopen naar de school, zag hij een eindje verderop Diva op een bankje zitten. Ze leek met iets te zitten. Savador bleef even peinzend staan; hij voelde zich nog steeds schuldbewust over zijn moment met Madeline. Hij toverde een grijns tevoorschijn en liep een paadje op dat achter een paar dikke struiken verscholen was, zodat Diva hem niet zou kunnen opmerken. In het voorbijgaan van een paar rozenstruiken plukte hij een roos met veel doorns. Hij siste zacht een spreuk en alsof er donker vloeistof in de bloem zat werden de bloembladen van de roos pikzwart. Savador liep geruisloos op Diva af en bleef vlak achter het bankje stilstaan. Hij boog zich voorover en nam de blauwe roos uit Diva's hand. In haar andere hand duwde hij de zwarte roos en grijnsde. 'Die is veel mooier,' zei hij zacht in haar oor.

Diva was zo in gedachte verzonken dat ze Savador zelfs niet had horen aankomen. Ze schrok zich dood toen hij ineensde blauwe roos uit haar hand nam en haar een zwarte ervoor in de plaats gaf. Ze keek er even zwijgend naar en luisterde naar zijn fluisterende woorden. Ze twijfelde er nu over om Savador te vertellen over wat er gebeurd was tussen haar en Viktor. Op het laatste moment schoot haar te binnen wat hij toen de tijd bij Solomon en Donovan had gezegd. Hij zou alleen maar kwaad worden dus hield Diva haar mond. ''Hey'' zei ze zacht terwijl ze half over haar schouder naar hem omkeek.

Savador sloeg zijn armen over elkaar en keek glimlachend op Diva neer toen ze naar hem omkeek. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin en kneep zijn ogen tot spleetjes bij het horen van haar begroeting. Zijn glimlach was verdwenen. Diva leek zoals hij vermoed had echt met iets te zitten. De onverraste toon in haar stem bij het zien van hem verraadde dat al. Savador ging zwijgend naast haar op de bankje zitten en tuurde over de talloze bloemen en planten. Om zich maar met iets bezig te houden tikte hij nadenkend tegen zijn oorbel. Opeens draaide hij zich naar Diva om en pakte de zwarte roos uit haar hand. Hij streek een paar lokken achter haar oor, ontdeed de roos van de doorns en schoof de bloem in haar haren. 'Zelfs een knop groeit eens uit tot een mooie bloem, hoe klein en jong het ook mag zijn. Maar een bloem die gehinderd wordt zal het lastiger krijgen. Vertel me je probleem, Diva,' zei Savador zacht terwijl hij een goedkeurend tikje tegen het hart van de roos gaf.

(Omg. Hoezo na-geaapt van Mulan xD)

Diva bleef stil voor zich uit kijken toen Savador de zwarte roos in haar haren schoof. Ze hoorde zijn zachte woorden en dat maakte het alleen nog maar moeilijker om het te vertellen. Gedachteloos draaide ze aan de ring die ze van Viktor voor haar verjaardag had gekregen. ''Ik kan het U wel vertellen. Maar ik weet nu al dat U er niet blij mee gaat zijn'' zei ze zacht tegen hem. Haar vingertoppen streken langs de ingegraveerde worden: Gefeliciteerd met je 17e verjaardag Diva. Opnieuw schoten haar gedachte terug naar die kus.

Savador krabde zich peinzend op zijn hoofd en toonde een bittere glimlach. Het kon vast nooit erger zijn dan hij dacht - dat hoopte hij tenminste. Zijn houding was kalm, maar de blik in zijn gouden ogen die zich hadden gericht op de ring om Diva's vinger was onheilspellend. Die ring had daar niet eerder gezeten, dat wist hij zeker. Savador streek zijn bleke handen houterig over zijn bovenbenen en liet ze krampachtig op zijn knieën rustig. 'Vertel toch maar,' probeerde hij met alle geruststelling te zeggen. Hij hield zich voor dat het nooit te erg kon zijn, terwijl hij aan de andere kant wist dat hij het niet zou aanstaan.

(Daar had ik nog niet eens bij stilgestaan xd)

Diva sloot even haar ogen en liet de ring los. ''Ik was vandaag samen met Viktor in de bibliotheek. We waren elkaar gewoon een beetje aan het pesten. En toen opeens stonden we zo dicht tegenover elkaar dat ik hem bijna kuste. Ik vertelde hem dat ik het niet kon, dat dat als veraad aan U zou zijn. Viktor nam daarna mijn hoofd in handen en kuste me alsnog. Hij is daarna snel weggegaan. Het spijt me'' vertelde Diva in een keer. Ze durfde Savador niet aan te kijken. Ze durfde hem al helemaal niet te vertellen dat ze het opzich niet eens zo erg had gevonden dat Viktor haar had gekust.

Savador hield eveneens zijn blik van Diva afgewend. Hij staarde naar een rij hyacinten die ergens helemaal vooraan stonden terwijl hij zijn oren open hield voor haar probleem. Al bij de eerste zin had hij het gevoel alsof dikke ijzeren kettingen zich om zijn hart bonden en strak werden aangespand. Maar het begin was niet het ergste; het waren de woorden die volgden die hem in een nog onstabielere status brachten. Nu voelde het niet alleen alsof zijn hart stevig vastgebonden was, maar had hij ook het gevoel alsof hij dwars door zijn hart geschoten was door een pijl. Savador voelde woede door de dikke ijzeren kettingen die zijn hart in hun grip hielden heenknagen, maar hij sloot zijn ogen in de hoop wat te kalmeren. Hij had immers ook niet stilgezeten. Hij richtte zijn hoofd op en opende zijn ogen weer. 'Ik neem het jou niet kwalijk. Viktor daarentegen moet op zijn tellen passen,' zei hij uiteindelijk. Hij ging wat ongemakkelijk verzitten en keek Diva vanuit zijn ooghoeken weer aan. 'Nu moet ik je ook iets vertellen, Diva,' begon hij zacht. Savador streek een lok achter zijn oor en zuchtte zacht voor hij begon te vertellen. 'Zoals je weet heeft Madeline een zwak voor me en ik voor haar. Madeline en ik hebben een soort van... belofte gemaakt. Dat we ooit samen verder zouden gaan. Daar zit echter wel een 'maar' aan vast; ik weet niet hoe Madeline erover denkt, maar ik wilde het absoluut niet laten overkomen dat, als ik jou niet meer heb, ik meteen naar haar toega - alsof ik een overloper ben. Hoe groot is de kans dat ik op jou na op mijn leeftijd nog iemand kan vinden die me liefheeft? Ik dacht heel klein, en dat is ook een reden waarom ik die belofte maakte. Dat betekent niet dat ik je meteen vergeet, mocht ik die belofte ooit moeten nakomen.' Savador streek even nerveus over zijn kaaklijn voordat hij hakkelend verderging. 'Madeline en ik hebben ook gezoend. Ik weet dat ik het niet had moeten doen. Het spijt me,' eindigde hij zacht. Hij sloeg beschamend zijn ogen neer en staarde gespannen naar zijn handen op zijn schoot.

Diva keek op naar Savador toen hij over Madeline begon. Zij had nooit gedacht dat hij iemand van Nova zou zoenen en vooral Madeline niet. Haar verbaasde blik verzachtte zich. ''Het lijkt erop dat we misschien allebij een beetje in de war zijn'' begon ze zacht. ''Het komt op mij totaal niet over alsof U een overloper bent. Ik wens U alle geluk toe die U kunt krijgen en als U dat later bij Miss Madeline vind en niet bij mij heb ik daar geen moeite mee'' zei ze. Ze gaf hem een kus op zijn wang.

Savador voelde een opgelucht gevoel de overhand nemen na Diva's woorden te hebben gehoord. Hij was blij dat ze er geen probleem van maakte. Hij grijnsde flauwtjes toen ze hem een kus op zijn wang gaf. 'Ik hoopte eigenlijk dat ik die belofte zou moeten nakomen wanneer jij er niet meer zou zijn, Diva. Als in dood, bedoel ik. Eigenlijk hoop ik dat we nog levenslang bij elkaar zijn en ik die belofte niet eens hoef na te komen,' zei Savador zacht. Hij richtte Diva's kin met zijn wijsvinger op en gaf haar een kus op haar lippen. 'Misschien is een tijdje ontspannen het beste middel voor ons beide,' zei hij glimlachend.

Diva glimlachte flauwtjes terug naar Savador. ''Misschien is dat wel het beste ja'' stemde ze er zacht mee in. Wat ontspanning zou in elk geval geen kwaad kunnen vond ze. Ineens schoot Diva iets te binnen waardoor ze naar Savador opkeek. ''Is het waar dat U Donovan in de kerker hebt gegooid?'' vroeg ze zonder haar blik ook maar een keer van hem af te wenden.

Zodra Diva ermee instemde voelde Savador zich al ontspannen worden en ging zijn blik naar de doorntakken een eindje verderop, zijn hoofd afgewend van de drukke en misselijkmakende felle kleuren van de bloemen. Hij scheurde zijn blik van de grote doorns af toen hij Diva's vraag hoorde en keek grijnzend op haar neer. 'Diva, snoes, als er iemand is die mijn plannen wil verpesten is dat Donovan wel. Hij zit nu als de schurftige brokkemaker die hij is achter slot en grendel, waar hij thuishoort. Dat bemoeizuchtige kind Kara is de gelukkige die hem twee celblokken van hem vandaan mag vergezellen,' zei Savador zacht terwijl hij zijn afwezige blik weer op de doorntakken richtte en Diva liefkozend over haar haren streek.

''Denkt U niet dat hij misschien nu wel veranderd is door die opsluiting'' begon Diva voorzichtig. ''En als dat zo is, misschien is het dan tijd om hem weer vrij te laten'' zei ze zacht. Ze staarde naar haar handen op haar schoot en wachtte nu Savador's reactie af. Ze vreesde nu eigenlijk al voor het ergste maar ze had Donovan beloofd met Savador te gaan praten.

Savador bleef Diva met een lege blik over haar haren strijken, maar barstte plotseling in een schampere lach uit toen hij haar woorden hoorde. 'Je hebt me mijn humor voor vandaag weer gegeven, Diva,' zei hij tussen zijn lachen door. 'Kom eens hier!' Hij schoof Diva nagrinnikend naar zich toe en duwde haar hoofd tegen zijn borst. 'Je moet niet zomaar van die dingen roepen, schoonheid. Je bezorgt me er nog eens een burnout mee,' zei Savador zacht toen hij uitgegrinnikt was. Hij gaf een kus op Diva's hoofd en liet haar weer uit zijn stevige omhelzing los.

Diva keek verbaasd op toen Savador ineens in lachen uitbarstte. Niet veel later werd ze stevig door hem omhelsd. Toen Savador haar weer losliet streek Diva even een paar zwarte lokken haar uit haar gezicht. ''Fijn dat U het zo grappig vind maar ik meen het'' zei ze en keek Savador nu strak aan. ''Wat als hij echt veranderd is en hij geen bedreiging meer vormt. Wat is dan het nut om hem nog verder vast te houden?'' vroeg ze zonder haar blik van Savador af te wenden.

Savadors grijns vervaagde in een oogwenk. Hij keek sprakeloos op Diva neer, toen verbaasd en uiteindelijk verscheen er een geërgerde frons tussen zijn wenkbrauwen. Hij scheurde zijn ogen van haar strakke blik af en staarde kniezerig naar zijn schoot. 'Het was een tijd stil rond Donovan geweest en voor een moment had ik ook de ziekelijke gedachte dat hij wellicht veranderd kon zijn,' begon hij zacht maar dreigend. Zijn hand greep Diva's onderkaak plotseling stevig beet en trok haar gezicht wat naar hem toe zodat hij haar met een wrede blik kon aankijken. 'Besef jij dan niet dat hij me alleen wil dwarsbomen, Diva? Dringt het niet tot je door dat hij alleen maar doet alsof hij nu een godvergeten zielig mannetje is in de hoop dat hij vrijkomt en mijn plannen weer kan gaan belemmeren, vooral nu ik schoolhoofd ben?!' Savadors zachte woorden waren overgegaan in geschreeuw, maar voordat hij Diva pijn kon doen door hard in haar wangen te knijpen liet hij haar gezicht met een ruk los. Alleen mensen waar hij niets om gaf en die zijn regels niet opvolgden moesten maar voelen als ze niet wilden luisteren. Diva niet, dat kon hij niet. Savador richtte zijn blik weer op zijn schoot en sloot wanhopig zijn ogen.

Diva schrok van Savador toen hij haar plotseling beetgreep. Haar strakke blik was veranderd in een blik vol angst en spijt van haar woorden. Diva voelde haar hart iets sneller gaan net als haar ademhaling. Toen Savador haar eindelijk losliet staarde ze zwijgend en een beetje ineengedoken naar haar schoot. ''Het spijt me. Ik bedoelde het niet zo. Ik had er niet over moeten beginnen'' zei ze zacht.

'Inderdaad!' hijgde Savador met zijn ogen nog dichtgeknepen van ergernis. Wat moest hij beginnen als Diva het ook al niet eens werd met zijn plannen? Maar er was niets om zorgen over te maken. Dat besefte hij toen hij zijn ogen weer opende en er een klein glimlachje op zijn lippen verscheen. Alles liep op rolletjes, en desnoods zou Deshas hem te hulp schieten. Savador schoof glimlachend dichter naar Diva toe die ineengedoken naar haar schoot staarde en sloeg een arm over haar schouders. 'Maar het is al goed,' zei hij zacht in haar oor. Zijn vingers gleden geruststellend door haar lokken. 'Wees blij dat jij niet in zijn schoenen staat. Hij mag al blij zijn dat ik er nog niet aan toegekomen ben om een aantal martelwerktuigen tevoorschijn te halen.' Savadors glimlach werd iets breder. Hij boog zich naar Diva toe en gaf haar een kus op haar wang.

Toen Savador over martelwerktuigen begon sloot Diva even haar ogen. Ze wou er niet aan denken. Ze stond nu vast tussen haar liefde voor Savador en haar groeiende vriendschap voor Donovan. Waarom kon het nou nooit eens makkelijk zijn? Diva leunde tegen Savador aan en omhelsde hem even. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en had haar ogen maar half open. Misschien als ze heel voorzichtig was kon ze Donovan een beetje verzorgen als Savador hem dan al zou martelen. Voorlopig had hij het daar gelukkig nog te druk voor.

Savador klaagde een tevreden zucht toen Diva hem omhelsde en haar hoofd te rusten legde op zijn schouder. Een hoop stress viel van hem af terwijl hij haar liefkozing beantwoorde door zachtjes over haar rug te wrijven. Diva was één van de weinige mensen die gelukkig een hoop vertrouwen in hem had en hem niet zou verraden. Haar liefde was voor hem broodnodig nu het merendeel van de school zich tegen hem keerde. Hij had gedacht dat alles vlekkeloos zou verlopen zodra hij de positie van schoolhoofd bemachtigd had. Savador keek naar Diva's gezicht bij zijn schouder en streek een aantal lokken weg zodat hij haar ogen kon zien. 'Vanaf nu gaan we echt ontspannen,' zei hij grijnzend.

Diva kreeg het voor elkaar terug te glimlachen naar Savador al was het een half gemaakte glimlach. Ze probeerde haar gedachtes op iets anders te fikseren. ''En wat had U dan in gedachte?'' vroeg ze zacht. Ze draaide een van zijn zwarte lokken rond haar vinger en streek die toen achter zijn oor. Ze kuste hem zachtjes in zijn nek en beet heel even zacht in zijn oor.

Savador voelde zijn hart sneller kloppen toen hij Diva's lippen in zijn nek voelde en haar tanden in zijn oor, maar hij deed net alsof hij zo kalm als anders was door nonchalant zijn schouders op te halen. 'Dat weet ik niet,' zei hij met een klein grijnsje. 'Het maakt ook niet veel uit, zolang het maar ontspannend is.' Om haar te plagen deed Savador hetzelfde bij Diva en streek een lok achter haar oor. 'En wat had jij dan in gedachte?' vroeg hij zacht in haar oor.

''Waarom denkt U dat ik het aan U vroeg'' glimlachte Diva naar Savador. Ze ging op zijn schoot zitten zodat ze hem recht kon aankijken. Ze sloeg haar handen om zijn nek heen. ''We kunnen ook gewoon hier blijven zitten'' grinnikte ze zacht. Het was er tenminste rustgevend en ze zouden er niet zo snel gestoort worden.

Savador grijnsde licht en ging wat stabieler zitten zodat Diva makkelijker op zijn schoot kon gaan zitten. Hij hield haar stevig bij haar taille vast en ging zacht met een hand door haar lokken. 'Wat jij wilt, schoonheid,' antwoordde Savador zacht op haar voorstel. Hij hield zijn wijs- en middelvinger onder haar kin om haar hoofd op te richten en drukte een kus op haar lippen.

Diva kuste Savador terug totdat haar ineens iets te binnen schoot. ''Sorry, ik was helemaal vergeten dat ik nog een afspraak heb staan'' zei ze zachtjes zuchtend. Ze ging van Savador's schoot af en streek haar kleding glad. Ze verloor daarbij de rind die ze van Viktor had gekregen voor haar verjaardag. Diva merkte het zelf niet. ''Deze keer houd U tegoed van me'' glimlachte ze nog even zwakjes naar Savador. Daarna vertrok ze met snelle pas uit de tuin. Ze was eigenlijk al te laat.

PROFILE MAGICIAN

» Confused souls, mixed-up minds, [Light]
» The confused, the frustrated and the unforseen twist. [Nina]

Confused.

Confused.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen