Miss Summer liep met een korf op haar rug door de school. Het was een ruime korf, aangezien het lesmateriaal van deze les de ruimte nodig had. Het waren Petit Angels, kleine engeltjes. Het was een extra les voor dit semester, aangezien de vorige lessen geen succes waren geworden, en niemand de vaardigheid tot het verzorgen van het vorige lesmateriaal had gekregen, hadden de leerlingen een vervangende les. Deze les. In plaats van dinosauriërs en vleesetende planten, kleine engeltjes. Dit was één van de makkelijkste lessen van het jaar. Het kwam ook niet uit een standaard fabeldierenencyclopedie. Nee, deze les had ze voorbereid uit "Klauwen, haartjes en ogen. Fabeldiereninformatie voor Dummy's" Ze had verwacht dat ze dit jaar kon beginnen met het standaard Fabeldieren lesmateriaal, wat ze geleerd had te gebruiken op haar opleiding. Maar het mocht niet baten, nu stond ze hier met vrijwel nutteloze Fabeldiertjes. Ze had de les maar wat kleiner gemaakt, dan konden de leerlingen nu hun concentratie niet verliezen, en ze hoopte dat het niveau van de leerlingen hoog genoeg was. Ze wou dat minstens de helft voor deze les zou slagen, en dan ook zou weten hoe ze dit beestje konden gebruiken. Het was vrij eenvoudig. Maar ze zou ze meteen voor het blok zetten, ze zou beginnen met een opdracht waarbij er meteen gezien zou worden wie wel, en wie niet zijn voorwerk had gedaan. Het enige huiswerk wat je had bij verzorging van fabeldieren was van te voren het lesmateriaal doorlezen in een encyclopedie of in dit geval, een lesboek voor dummy's. Summer had voor deze les de grote zaal gereserveerd. Zo was er voor de eerste opdracht al meteen een probleem ontstaan voor de leerlingen, in grote ruimtes gingen vrije Petit Angels rondvliegen, en langzamerhand zo snel vliegen dat ze vrijwel onzichtbaar waren. Als de leerlingen hadden gelezen over dit beest, wisten ze dat ze hem gemakkelijk trager konden laten vliegen, als ze iets mee hadden genomen uit het beestje's natuurlijke omgeving. De natuurlijke omgeving van een Petit Angel is een tornado. Dus de Air leerlingen waren zwaar in het voordeel. Als ze het lesmateriaal hadden gelezen natuurlijk. De andere leerlingen moesten maar creatief zijn. Eenmaal aangekomen bij de grote zaal, deed ze de deuren dicht. Op de deur hing ze een bordje: Leerlingen voor de les, kras 3x als een Black-Panther op de deur. Dan kon ze zelf de deur opendoen, anders zouden de Petit Angels ontsnappen. Ze sloot de ramen, en verplaatste alle tafels, alle tafels stonden nu als een vierkant in het midden van de zaal. Ze pakte de gevlochten korf van haar rug, en zette het op tafel. Met haar Wood magic beval ze de takken uit elkaar te vlechten, en de korf viel uit elkaar. Twee kleine engeltjes zaten op tafel, knepen een keer met hun ogen tegen het felle licht, en vlogen omhoog. Toen ze zagen dat ze genoeg ruimte hadden, begonnen ze rond te zoeven. Een klein brom geluidje van de vleugeltjes was te horen. Nu wachten op de leerlingen.

*Boink* *Boink* *Boink*
Een roodharige jongen loopt te stuiteren door de gangen. Zijn eerste les. Zijn eerste les! Whoo!
Hij had er zin in, ja helemaal zin erin. Als een hyperactieve hamster ging hij door de gangen. Zijn eerste les was het verzorgen van fabeldieren. Helemaal leuk toch? Deze hyperknul heeft namelijk een zorgzame kant. Tot nu toe is dat nog niet echt te zien geweest hiero, maar dat kan misschien zo wel tot uiting komen in de les. Hij heeft er zin in. Enorm veel zin. Vantevoren had hij lopen lezen over hetgene wat in de les behandeld gaat worden. Nou, blijkbaar zou het dus handig zijn als hij een tornado kan maken. Maar dat gaat hem niet worden. Hij is een aardmagiër. De enige wind die hij kan maken is door veel rondjes te rennen of anders een wind met een luchtje. Nee, hij gaat het heel anders aanpakken. Daarom loopt hij te hyperen. Zijn plan is simpel, engelen houden toch van muziek? Tenminste, hij hoopt dat het ook voor deze kleine versies geld. Want op zijn rug draagt hij een gitaarkoffer. Het instrument mocht hij lenen van een etagegenoot. De mensen hier zijn zo aardig voor elkaar. Hij krijgt er knuffelbuien van. Happy slaat hij zijn armen om zichzelf heen. 'Knuffel voor Bjorn' Een tevreden berenbrom is te horen. 'Bjorn houd van knuffels' Als reactie verschijnt een brede grijns op het gezicht van de jongen. Maaktnie uit wat mensen van hem denken, hij heeft altijd Bjorn nog.

Met nog steeds een brede grijns komt hij aan bij de deur van de grote zaal. Razendsnel leest hij de tekst die er opgehangen is. 'Een zwarte beer zal ook wel goed zijn he' Direct is zijn hand niet meer zijn hand, maar die van Bjorn. Een flinke berenklauw met zwarte ruige haren erop. Met de donkere klauwen krast hij even flink in de deur, een spoor op het hout achterlatend. 'Dank je maatje' De klauw verdwijnt weer en Zorax wacht af totdat de deur opengaat. Snel rent hij de grote zaal in. Vervolgens draait hij zich om naar de leerkracht. 'Een heeele goeiemorgen Miss, Zorax Yvar is in the house.' Breed grijnzend kijkt hij de leerkracht aan, om vervolgens afgeleid te worden door een zoevend geluid. Enthousiast springt hij op en neer. 'Ik kan niet wachten totdat ik kan beginnen.' Ja, dat is duidelijk. Hij heeft er helemaal zin in.

(Pas op, hij is nogal hyper zoals je ziet. Als hij eenmaal zijn plan gaat uitvoeren word hij wel wat rustiger hoor ^^.)

Het was een vroege ochtend toen Jojo, door de gangen huppelde. Nee, haar vrolijkheid kwam niet omdat ze haar Broer had gevonden, maar omdat ze vandaag een les had. Had was een extra les, maar dat maakte haar niet uit. Vrolijk huppelde ze door de gangen een naar gevoel bekroop haar toen ze langs een paar Shadranen liep. Het enigste wat ze op dat moment deed was in haar dierlijke vorm veranderen en zo hard als ze kon met haar pootjes door de gang sprinten. Helaas had ze verkeerd gerend en zat ze nu aan de andere kant. Typisch weer iets voor haar. Ze besloot menselijk terug te lopen, wat al ongeveer een halfuur in beslag nam. Tjah, de slimste was ze niet altijd. Ze zag verschillende deuren, allemaal leken ze op elkaar. Ze raakte in de war. Wacht..Welke deur moest ze ookalweer hebben. Ze liep verder door de gang totdat het haar tebinnen schoot dat ze in de grote zaal moest zijn. Met een klein vaartje rende ze door de gang. Tot ze er uitendelijk kwam. Er stond een tekstje op een papiertje gekrabbeld: Leerlingen voor de les, kras 3x als een Black-Panther op de deur. Dat vond ze best wel..apart. Ze klopte zelf zacht op de deur en opende deze, haar hoofd om de hoek stekend. Ze zag dat haar broer, Zorax er al was. En een aardig en fleurig uitziende Lerares. Vast Miss Summer! Ze stapte binnen en huppelde naar Miss Summer. “Morning Miss Summer, Jojo Yvar meld zich.” Zei ze een beetje verlegen en stammelend. Ja, ze was nou eenmaal niet iemand die graag tegen onbekende mensen praatte. Ze was meer het: Ik ben stil en lees Typetje. Ze huppelde naar haar broer en knuffelde deze.”Morning Zorrie. “ ze liet hem weer los en draaide zich om naar Miss Summer. Ze had de kleine rondvliegende engeltjes al gezien en hield gelijk van ze. “What are we gonna do today?” Vroeg ze met een glimlach. Ze keek even naar haar hyperactieve broer. Het was best raar, Zij was blond hij had rood haar, zij was rustig, hij kon geen moment stil zitten.

Beide leerlingen waren binnengekomen, de kleine hyperactieve had een goede imitatie kunnen plaatsten van een black panter, het meisje deed er bijna geen moeite voor, maar dat zou veranderen deze les, Miss Summer zou haar eens net zo enthausiast maken voor Verzorging voor Fabeldieren als de kleine bonk energie. Terwijl er boven hun steeds sneller gezoefd werd, begon Miss Summer haar les. Wat jullie boven ons horen zoeven zijn Petit Angels. Kleine engelen dus. En aangezien dit officieel de derde les Verzoring van Fabeldieren is, hadden de leerlingen die er niet zijn geweest zich bij moeten lezen. Dan zullen jullie het hoofdstuk over engelen vast gelezen hebben. Aangezien jullie met zijn tweeën zijn moeten jullie allebei de Petit Angels vangen, en het stukje perkament wat om hun nek hangt aan mij geven. Als jullie dit in de praktijk lukt, leer ik jullie het theoretische gedeelte, elke Petit Angel heeft namelijk een spreuk, als je het beestje goed vangt, zal het altijd trouw voor je klaarstaan, en kun je het overal en altijd oproepen, om je een klein handje te helpen. Jullie zullen er uiteindelijk twee kunnen oproepen dus. Ze vroeg zich af hoe deze twee wouden slagen voor deze les. Het meest voor de hand liggende is namelijk een tornado casten. Maar hoe willen twee Earth Magicans een tornado maken? Ja de kleine HyperHamster zou snel rondjes kunnen rennen, met zoveel energie zal het misschien lukken. Bij deze gedachte grinnikte Miss Summer kort. Ze ging op een tafel aan de kant zitten, en observeerde beide goed. Als jullie klaar zijn mogen jullie beginnen!

Miss Summer begon de les en ze probeerde het zo goed mogelijk te volgen. Wat jullie boven ons horen zoeven zijn Petit Angels. Kleine engelen dus. En aangezien dit officieel de derde les Verzoring van Fabeldieren is, hadden de leerlingen die er niet zijn geweest zich bij moeten lezen. Dan zullen jullie het hoofdstuk over engelen vast gelezen hebben. Aangezien jullie met zijn tweeën zijn moeten jullie allebei de Petit Angels vangen, en het stukje perkament wat om hun nek hangt aan mij geven. Als jullie dit in de praktijk lukt, leer ik jullie het theoretische gedeelte, elke Petit Angel heeft namelijk een spreuk, als je het beestje goed vangt, zal het altijd trouw voor je klaarstaan, en kun je het overal en altijd oproepen, om je een klein handje te helpen. Jullie zullen er uiteindelijk twee kunnen oproepen dus. Ze knikte dat ze het begreep. "Ik heb alleen een vraag.." Begon ze zacht terwijl ze even naar een van de engeltjes keek. "Houden ze van cake?" ze had al een heel plan bedacht om het te pakken te krijgen maar dan moesten ze wel van cake houden. Ze keek even naar haar tas en kon het niet laten even te grijnzen. "Zorr's doe is even rustig, zometeen schrikken ze nog van je, en anders wel van Bjorn." Grinnikte ze en gaf haar broer een duwtje,