Een vrolijk zonnetje schijnt door Oaks Field. De mensen genieten van het weekeind op deze heldere lentedag en lopen door de winkelstraat. Tussen de mensen door loopt een jonge vos genaamd Vulpes. Naast haar loopt Aressuka, enkele tassen in haar handen dragend. Het was een succesvolle middag. Aressuka heeft een paar luchtige lentejurken op de kop getikt. Samen met enkele bijpassende geconserveerde bloemen heeft ze weer wat leuke dingen om te dragen. Vrolijk wapperen Aressuka haren haar achterna terwijl ze op een stevig ritme tussen de mensen doorloopt. Ze is niet echt het type om te slenteren, zeker niet met de zwarte laarzen die ze nu aanheeft. Verder draagt ze een skinny jeans en een knalgroen T-shirt. In haar haren draagt ze dit keer een rode roos.
Ze werkt even een blik op Vulpes. Aressuka vraagt zich af en toe af hoe haar vosje tussen al die mensen door kan komen zonder per ongeluk getrapt te worden.Met een glimlach ziet ze hoe Vulpes lenig tussen alle mensen door loopt. *Baf* 'Ow het spijt me.' lichtelijk verschrikt kijkt Aressuka naar de persoon waar ze tegenop geknalt was. Ze had ook moeten opletten. 'Het maakt niet uit jongedame.' zegt de man waar ze tegenop gebotst was met een glimlach. 'Nu we hier toch zijn. Bent u geinteresseerd in oude voorwerpen?' Lichtelijk verbaasd kijkt Aressuka de man aan. Oude voorwerpen? Dat klinkt eigenlijk best interessant. Vulpes is ondertussen tegen Aressuka's been aan gaan staan. Herhaaldelijk beweegt ze haar kopje heen een weer langs Aressuka's been. Naar voren en naar achter. Naar voren en naar achter. Aressuka doet alsof ze er niks van merkt. De man haalde ondertussen een gouden ring met een blauwe edelsteen uit zijn zak. Een saffier weet Aressuka. 'Die ziet er wel mooi uit.' zegt ze vriendelijk. Ze is echter helemaal op haar hoede, klaar om weg te wezen. 'Als u me volgt laat ik je nog meer mooie dingen zien.' 'Dat hoeft niet hoor' 'Ik sta erop.' Owke, hij gaat nu opdringerig worden. Tijd om weg te wezen voordat ze niet meer weg kan. 'Mag ik die ring aan die agent daar achter je laten zien?' 'Welke agent?' Precies op het moment dat de man zich omdraait rent Aressuka de andere kant op. Samen met Vulpes gaat ze op in de mensenmassa.
Na een paar straten langsgerent te hebben neemt ze even een kleine pauze. Niet omdat ze moe is, maar om Vulpes te bedanken. 'Dankjewel meisje. Als ik jouw niet had' Dankbaar aait Aressuka haar vos. Opnieuw heeft haar huisdier Aressuka weten te behoeden voor gevaar. Wat is dat ook handig. Een vos die aanvoelt of iemand kwaad in de zin heeft.