Faline .
PROFILEReal Name : Creepines Posts : 1387 Points : 0
| Onderwerp: The dairy of an insane killing-machine do mei 09 2013, 23:11 | |
| Ik had nooit gedacht dat ik dit zou doen, een dagboek, maar het lijkt me handig. Stel je voor dat ik ooit mijn geheugen zou verliezen en ik vergeet wie ik ben? Ik wil zeker voorkomen dat ik zo’n veel te aardig persoon wordt en iedereen ga knuffelen. Ik krijg er al braakneigingen van als ik erbij nadenk. Maar dus, mijn grote meesterplan op dit moment is om mijn ouders te vermoorden, traag en pijnlijk. Maar mijn zus zal ik laten leven zodat ze eindelijk weet hoe ik me voel zonder de aandacht van ouders. Dat moet en zal ik doen, ookal wordt ik dan gesnapt en zelf geëxecuteerd, het zal gebeuren. Wat er daarna met me gebeurt, kan me echt geen bal schelen. Ik ben niet bang om te sterven zoals vele andere mensen want ik ben al de hele tijd bezig met de dood. Ik heb de dood al vaak in andere mensen hun ogen gezien, mijn slachtoffers. Vandaag zag ik het in de krant ‘Lijk gevonden’. Er stond in dat het vermoord was door een ‘vampierenbeet’ en dat het niet de eerste was die zo omgekomen was. Vanaf dat moment besefte ik dat ik eindelijk beroemd was. Gelukkig stond er vermeld dat de moordenaar op mysterieuze wijze geen enkel spoor achter liet, wel, het geheim achter dat is voorbereiden en koelbloedig worden. Je mag je niet gaan opjagen als je moord want dan verknoei je het. Vandaag is er verder niet veel gebeurt, het was een gewone schooldag zoals iedere andere schooldag. Waarschijnlijk ga ik morgen iemand vermoorden. Mensen moeten weten wat pijn is, hoe het voelt om de liefde van een persoon niet te kunnen krijgen. |
|