Terug in de Toren.

Kataro was samen met Julija naar de Toren gegaan. Zo had hij tenminste gezelschap als hij wachtte tot zijn broer terug kwam en hij vond Julija best aardig. Kataro deed de deur van Dorchadas, de kamer der Duisternis, open. ''Nou, welkom in Dorchadas Julija'' zei Kataro met een glimlach. Het was een grote ruime kamer, alles in victoriaanse stijl en alles was zwart of rood. Kataro liep naar de kaarsen en blies zachtjes. In plaats van de kaarsen uit te blazen, blies Kataro de kaarsen juist aan zodat de kamer een beetje verlicht werd. ''Dit is dus de kamer van mijn broer'' zei Kataro terwijl hij op een stoel ging zitten.

Kataro sprong op uit de stoel en keek in alle bijkamers en kwam uiteindelijk terug. ''Nee, hij is er nu niet. Maar hij zei dat ik hier op hem moest wachten toen hij me bij het lokaal van Master Norwood weg stuurde. Hij zal zo wel komen. Dan kun je hem direct zien'' zei Kataro terwijl hij weer ging zitten. ''Wil je iets drinken Julija?'' vroeg hij daarna kalm.

''Dat weet ik niet. Dat gaan we vragen'' grijnsde Kataro breed als antwoord op Julija's vraag. Hij knipte een keer in zijn vingers en ineens verscheen er een meisje in zwarte rook. Ze was iets groter dan Kataro en had felrood haar met een zwarte klem opgestoken. Ze droeg een zwart met rode jurk naar middeleeuws ontwerp en had zwarte ogen. ''Dit is Marina. Mijn broer heeft haar gemaakt toen hij net Legendarische Magican was om hem te helpen met huishouden en persoonlijke boodschappen zoals berichten over te brengen'' vertelde Kataro aan Julija. ''Marina wat is er allemaal te drinken?'' vroeg hij kalm. Het meisje tilde haar rok een stukje op en maakte een kleine buiging. ''Wat u maar wenst jongeheer Kataro'' zei ze zachtjes en met een beetje een zweverige stem.

''Jah, zo spreekt ze tegen iedereen. En ik zie er dan misschien niet zo uit maar ik ben eigenlijk al driehonderd en twaalf'' glimlachte Kataro. Hij keek Marina weer aan. ''Heb je ook cola?'' vroeg hij. ''Uiteraard jongeheer Kataro'' zei Marina kalm tegen hem. Haar blik ging nu naar Julija. ''En voor u Juffrouw Julija?'' vroeg ze en bleef haar aankijken met een blik die hing tussen afwachtend en vragend.

Ineens kwam Deshas binnenlopen. Hij liet de deur door een onzichtbare hand achter zich weer dicht gaan. Hij trok zijn handschoenen uit en legde die op een tafel zodat zijn scherpe zwarte nagels fel aftekende tegen zijn lijkbleke Shadraanse huid. ''En Kataro, hoe was je 'uitstapje' naar de kassen?'' vroeg Deshas en keek Kataro even met een strake blik aan waarmee hij zei dat hij wist dat Kataro uiteraard niet naar hem geluisterd had. Niettemin zag Deshas er een beetje vermoeid uit. Na zijn bezoek aan Cassia had hij nog maar weinig kunnen slapen. Deshas keek om toen Marina aan zijn mouw trok. ''Wilt u misschien wijn Heer Deshas?'' vroeg ze zacht. ''Graag, dank je Marina'' zei Deshas kalm tegen haar waarna het meisje verdween richting keuken in een van de bij kamers. Deshas liep naar zijn stoel en ging daar zitten terwijl hij van Kataro naar het meisje keek. ''Vertel eerst maar eens wie dit is'' begon hij rustig.

Kataro wou net antwoord geven op Julija toen de deur open ging en Deshas naar binnen kwam. ''Hoi broer'' riep hij vrolijk tegen hem. Maar de grijns waarmee hij het had gezegd verdween direct toen hij Deshas' woorden hoorde. ''Hoe wist je dat?'' vroeg hij met een stem van 'niet eerlijk'. Kataro merkte op dat Deshas er vrij vermoeid uitzag. Het zorgde er tenminste wel voor dat hij rustig tegen hem was. ''Dit is Julija. Zij is hier stagiaire voor aard-magie en de jongere zus van Miss Delaija'' stelde Kataro Julija daarna voor aan zijn broer. Hij keek nu naar Julija. ''Julija, dit is nou mijn broer Deshas, Heer der Duisternis'' zei Kataro met iets van trots in zijn stem.

''Kataro herinner je even tegen wie je hebt. Natuurlijk weet ik wat jij wel en niet uitvreet'' zei Deshas droog terwijl hij achterover leunde in zijn stoel. Toen Marina weer binnen kwam lopen nam hij het glas van met wijn van haar aan dat ze op een dienblad met zich mee droeg samen met de twee glazen cola. Deshas sloeg het hele glas wijn in een keer achterover. ''Alles is prima met me daar hoef jij me mooie hoofdje niet over te breken'' zei hij ook ergens wat ontwijkend tegen Julija. En het was niet zeker of het nou met sarcasme was of niet. Hij keek nu weer naar Kataro. ''Ze mag blijven, als jullie me niet storen. Ik moet eerst nog even iets doen en daar heb ik al mijn concentratie voor nodig. En Kataro daarna wil ik jou ergens over spreken'' zei Deshas kalm. Naast zijn vermoeidheid kwam er nu ook geen eens een barstende koppijn aanzetten. Geweldig dacht Deshas sarcastisch.

PROFILE MAGICIAN

» Terug.
» Terug
» Hey weer een oud SSA'r terug
» Terug van Shadra
» Weer terug.

Terug in de Toren.

Terug in de Toren.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen