Geërgerd maakte Jade een klein sprongetje over een modderplas. Als ze ergens een hekel aan had, dan was het wel die vieze, bruine blubber die aan je schoenzolen bleef kleven als lijm en er niet meer af wilde. Een zucht verliet de luchtpijp en vervolgens haar volle, bleke lippen om op verkenning te gaan in de wijde wereld. Een felle bries stak op en zorgde ervoor dat haar ravenzwarte lokken alle kanten op vlogen. Met een geïrriteerde beweging van haar hand bracht het meisje haar kapsel weer in model, voor zover dat ook mogelijk mocht zijn. Haar bleke gelaatstrekken staken scherp af tegen de kale achtergrond van Oak's Field, het kleine pittoreske dorpje in de buurt van Starshine Academy; de school die ze als internaat zag. Het liefst ontvluchtte ze de grote muren van de school zo vaak als mogelijk was op een dag. Op de één of andere manier voelde Jade zich gevangen binnen SSA. Maar dat zou wel weer aan haarzelf liggen. Nooit had ze zich ergens thuis gevoeld; ze was anders dan andere tieners van haar leeftijd. Jade kleedde zich anders, meestal ging haar voorkeur uit naar emo-achtige kleding dus de kleur was meestal donker. Of ze ook emo was? Nee, al vond ze dat zelf tenminste. Jade zuchtte zacht. Ze voelde even in de binnenzakken van haar zwarte windjack of ze nog wat geld bezat. Ze vond een tien euro en twintig cent. Niet veel dus. Misschien kon ze er nog net een goedkoop tweedehands shirt voor kopen en een kleine koffie van Starbuck's. Ze moest het er maar op wagen. Snel nam Jade een look op haar witte Ice Watch horloge. "Tien voor vier, nog ongeveer een uur de tijd voor het begint te schemeren en ik terug op het internaat moet zijn." mompelde het zwartharige meisje binnensmonds. Ze legde de nadruk op 'internaat'.
Tijdens haar slentertocht door de winkelstraat kwam ze een leuk uitziend winkeltje tegen. Ze glipte ongezien naar binnen, dat had ze zichzelf aangeleerd; het liefst bleef Jade op de achtergrond, de plek waar ze ook thuis hoorde. Eenmaal binnen viel haar blik op een leuk zwart truitje met glitters erop. Ze snelde er naartoe. Gelukkig was het truitje in haar maat, S. Jade haalde haar maat uit het rek en liep ermee naar een pashokje in de hoek van het kleine zaakje. Eenmaal het gordijn dicht voelde ze zich veilig. In de buurt van mensen had Jade altijd een ongemakkelijk gevoel dat continue aanwezig was in haar leven. Jade trok het zwarte truitje aan, het zat als gegoten. Ze bekeek het prijskaartje; 15 euro. Een teleurgesteld gevoel overspoelde haar. Waarom was alles zo verdomd duur in dit oude gehucht. Misschien werd het toch tijd voor een bijbaantje, dacht Jade vermoeid. Ze kleedde zich weer aan en hing het truitje weer terug. Een koffie ging er nu zeker wel in. Na een beetje zoekwerk vond ze de Starbuck's. Zo te zien was het niet heel druk. Fijn, hoefde ze tenminste niet uren in de rij te staan voor een bak koffie. Jade bestelde een kleine koffie en liep ermee naar een tafeltje bij het raam. Ze plofte neer op de houten stoel en nam een klein teugje van haar hete koffie. Mmm, heerlijk zo'n bakkie tijdens de herfst. Jade ging zo erg op in haar heerlijke gevoel, dat ze niet in de gaten had dat er iemand op haar afkwam.

x. Open voor iedereen (: