Verloren!

In grote paniek vloog Kori letterlijk door de meisjesslaapkamer van de lucht Magican's Ze haalde alle matrassen overhoop en keek in elke kussensloop zodat de veren in het rondvlogen. Zowel die van haar eigen vleugels als die uit de kussens. Tussen de puinhoop greep ze naar haar tas en keerde die ondersteboven zodat alle boeken, schriften, pennen en potloden eruit vielen. Direct begon ze tussen de schriften te zoeken naar haar tekenschrift. Ze kon het gewoon niet kwijt zijn! Ze had het altijd in haar tas zitten maar nu kon ze het nergens vinden.

Mitsu kwam naar het lucht-etage gelopen en kwam de woonkamer binnen. Hij keek op toen hij gerommel hoorde in de meisjes-slaapzaal. Hij stond op en liep er naar toe en deed de deur open. Hij had zijn tas om zijn schouder en keek naar Kori die door de zaal vloog. Hij keek haar aan en merkte dat ze iets zocht. "Kori? Wat zoek je?" vroeg hij. Hij wist waarschijnlijk ook wel wat en keek haar aan.

Kori keek even verward op toen ze een stem hoorde. Ze keek Mitsu recht aan. ''Mijn tekenschrift. Ik ben het kwijt'' zei ze. Ze stond op en vloog naar een kast om daar bovenop te kijken. Ze zuchtte diep toen ze daar haar schrift ook niet zag. Misschien dat iemand het grappig had gevonden om haar schrift ergens te verstoppen. Kori wou niet verder vliegen totdat ze met haar hoofd tegen een lamp stootte. Ze raakte uit balans door de klap en viel op de grond. Pijnlijk wreef ze over haar hoofd. ''Ik snap echt niet hoe ik het zomaar kwijt kan zijn geraakt. Ik heb het altijd in m`n tas zitten'' zei ze en keek Mitsu weer aan.

(Leuke nieuwe ava Razz

)

Mitsu keek haar aan en liep naar haar toe toen ze gevallen was. Hij keek haar in haar ogen. "Kori...." zei hij even serieus. "Wordt niet boos want ik deed het voor jou." zei hij. Hij haalde uit zijn tas een schrift die haar tekenschrift bleek te zijn. Hij gaf het aan haar. "Ik heb hem geleend." zei hij. "Er is niets in veranderd, ik had hem ergens anders voor nodig." zei hij. "Het spijt me dat ik het niet gevragen had. Dat was niet slim..." zei hij schuldbewust.

Kori nam verbaasd haar schrift aan van Mitsu. Ze bladerde er even in door. Het was inderdaad haar schrift. Ze glilachte even naar hem en stond toen weer op. ''Ik ben helemaal niet boos op je'' zei ze zacht. ''Ik was al bang dat iemand van hier het verstopt had om me te stangen'' zei ze zacht. Ze gaf hem zachtjes een kus op zijn lippen. ''Bedankt voor het terug brengen'' zei ze.

Mitsu keek even verbaasd toen ze niet boos werd. Hij merkte dat ze hem een kusje gaf. "Graag gedaan.." zei hij. "Maar ik heb nog iets voor je..." zei hij. Hij stak zijn hand in zijn zak. Hij haalde zijn hand er weer uit en hield een vuist in de lucht. Deze maakte hij half open en een gedetailleerde houten dino aan een koordje viel er uit en bleef aan een vinger hangen. "Ik heb deze ketting voor je gemaakt." zei hij en hield hem zo vast dat ze hem goed kon zien.

(Dank je...)

Kori keek even naar de hanger en daarna verscheen er een brede glimlach op haar gezicht. ''Dank je Mitsu. Hij is echt prachtig'' zei ze en omhelsde hem even. ''Hoe heb je dat gemaakt?'' vroeg ze daarna. In haar ogen waren pretlichtjes te zien. Ze keek weer naar de hanger en nam hem van Mitsu over waarna ze hem omdeed. Hij was zo gedetaileerd. Ze gaf hem opnieuw een kus op zijn lippen.

Mitsu keek naar haar en glimlachte. "Hoe?" vroeg hij. "Veel oefenen.." zei hij. "Maar ik kan het je laten zien. Hij pakte een blok hout uit zijn tas en strekte zijn hand naar voren. Hij sloot zijn ogen en beeldde een hart in. Hij opende zijn ogen en schoot met zijn hand naar het blok hout. Zijn hand schoot meerdere malen en iedere keer viel er iets van het hout af. Op den duur was er niets meer over als een mooi hart en hij liet het aan Kori zien. Het hout op de grond kroop naar elkaar toe en vormde 1 blok. Hij pakte het op en deed het in zijn tas. "Het was niet makkelijk om dit onder de knie te krijgen." zei hij. "Oh ik vergeet iets..." zei hij en stopte zijn hand in zijn tas. Hij zocht naar iets en keek even naar Kori.

Gefasineerd keek Kori naar hoe Mitsu uit een blok hout een hart maakte. ''Echt geweldig'' glimlachte ze naar hem. Haar nieuwschierigheid nam de overhand weer toen Mitsu opnieuw iets zocht in zijn tas. Wat had hij nog meer voor verassing? Geduldig wachtte Kori af. Ze bewonderde nogmaals de ketting die Mitsu voor haar gemaakt had.

Mitsu keek haar aan en glimlachte. Uit zijn tas toverde hij een blauw buideltje. "Ik had nog wat tijd over dus heb ik deze ook gemaakt..." zei hij. In de buidel zaten een hoop van de dino's die ze had getekend. Hij gaf het aan haar en glimlachte. Daarna keek hij haar aan en glimlachte.

[mooie avatar]

(Beetje heel erg laat maar alsnog bedankt)

Kori keek in de buidel en glimlachte breed. Ze keek Mitsu even aan. ''Je bent een schat. Dank je wel'' zei ze zachtjes. Ze liep naar haar bed en pakte haar koffer waar ze de dino's veillig in opborg. Ze zou er later wel een paar op haar nachtkastje zetten. Nu wou ze even bij Mitsu zijn. Kori stond weer op en liep terug naar hem. Ze legde haar armen om zijn schouders en kuste hem zacht op zijn lippen. ''En? Heb je zin om iets te doen?'' vroeg ze zacht.

Mitsu keek naar haar reactie met glunderende ogen en glimlachte. Hij merkte dat ze de dino's opborg en dat ze weer terug kwam lopen. Hij merkte dat ze hem omhelsde en een kusje gaf. Maar hij liet het niet bij een kusje. Hij liet het over gaan in een zoen en stopte na een tijdje. Haar vraag deed haar grinniken. "Met jou altijd..." zei hij en keek haar in de ogen. "Waar wil je heen? Mij maakt het niet uit..." zei hij en keek haar aan.

PROFILE MAGICIAN