Niff
 PROFILEReal Name : Quy Posts : 54 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: AardeKlas: Partner: don't need one, i have Siraj..
 |  Onderwerp: I draw you and erase you | NIGHT  wo jan 16 2013, 00:17 | |
| De wijzers van zijn horloge gaven precies zes uur aan. Zes uur 's ochtend om precies te zijn. Het schemerde nog en een sluier van mist hing over het duistere bos heen. Het bos had zijn naam niets voor niets gekregen en ondanks de schemering was er nog steeds vrij weinig te zien. Op de grond zag hij geen steek zelfs met zijn goede ogen, alleen een paar zwarte verticale strepen die bomen moesten voorstellen. Hij was echter wel in het voordeel, want met iedere stap die hij zette, kon hij allerlei vibraties voelen van zoogdieren en mensen. Andere mensen zouden hem waarschijnlijk niet aan zien komen, hij kon hun daarentegen wel voelen. Maar hij was er wel van op de hoogte dat het misschien veiliger was om van de grond af te zijn. Hij had zich daarom makkelijk gemaakt in een boom door zich op een brede en stevige tak te nestelen. En met wat moeite had hij zijn witte akita ook in de boom gekregen. Het arme dier had het niet zo met hoogtes. Hij bestond echter grotendeels uit metaal en was redelijk makkelijk de boom in te krijgen door hem simpel weg op te tillen, zonder een vinger te bewegen. De boom was comfortabel voor zijn doen en het duurde niet lang voordat hij langzaam wegdoezelde. Siraj daarentegen had het minder comfortabel en bleef ongemakkelijk op de tak zitten. Zijn aandacht op de grond bevestigd, mocht er iets langskomen.
Zijn slaap was echter maar van korte duur. Twintig minuten duurde zijn slaap in totaal, hij werd uit het niets wakker om recht in het gezicht van de viervoeter te kijken. Misschien was het toch weer tijd om naar beneden te gaan en weer op pad te gaan. Behendig gleed de jongen uit de boom, gevolgd door Siraj. Ze bevonden zich aan de rand van het duistere bos, een klein stukje verder en ze waren bij de waterval. Ondanks de nog dikke mist had hij wel zin in om onder de waterval te gaan. Het was alleen nog vroeg in de ochtend en het water zou hoogstwaarschijnlijk koud zijn. Dat was het enige nog wat Niff ervan weerhield om er echt in te gaan, hij had het eenmaal niet zo met koud. Hij kon een verschrikkelijke koukleum zijn en zelfs in de lente roepen dat hij het koud heeft.
Bij de waterval aangekomen, was zijn aarzeling al weggetrokken. Zijn vest, t-shirt, gympen en jeans gingen uit en liet hij liggen langs de kant. De jongen had alleen nog zijn boxer aan, het idee om in alle glorie het water in te gaan stond hem niet zo aan. Wie weet kwam hij nog iemand tegen en hij zou niet een al te beste indruk maken met zijn blote billen. Het idee schudde hij uit zijn hoofd en hij deed een paar stappen terug, nam een aanloop en sprong in het water met een feilloze frontflip. De kou viel reuze mee, integendeel het was fris en voor hem was op het juiste temperatuur. Met zijn rechter voet stampte hij hard op de bodem waardoor een stuk steen groot genoeg om er op zitten uit de grond aan het oppervlak tevoorschijn kwam. Tijdens het contact met de bodem voelde Niff allerlei vibraties van dieren, maar ook van een persoon. Hij trok zich er echter weinig van aan, hij klom op de steen en ging in kleermakerszit net onder de waterval zitten. Zijn ogen sloot hij. Het enige geluid dat hij opving was het water dat luid langs zijn oren ruiste en al het ander geluid uit de omgeving blokkeerde. Zo kon hij zich enkel op het water concentreren. Het gebeurde zelden dat hij voor een gedurende tijd stil kon zitten en zijn gedachten in toom kon houden.
Kort opende hij een oog om te kijken waar Siraj was, maar in plaats van zijn witte vriend te zien, ving zijn blik een gestalte op langs de kant. Door de mist kon hij de figuur niet duidelijk zien. Tot zijn opluchting echter was Siraj al het water ingegaan. De vibraties die hij zonet voelde waren vast van de persoon hier. Even overwoog hij om van de steen af te gaan en het water uit te gaan, maar wat had hij eigenlijk te zoeken bij de persoon. Zolang die niks deed, hoefde hij zich er niets van aan te trekken. Hij hield zijn ogen echter wel open, gewoon voor het geval dat, totdat hij/zij zou vertrekken of niet.
(mehh flut beginpost is flut (x ) |
|
|
