Het was een mooie zonnige dag. De zon stond hoog aan de hemel. Jake liep over het schoolterrein. Hij liep met zijn handen in zijn zakken. Kijkend naar de lucht. Hij was helemaal uit zijn humeur. Waar kwam al die hitte opeens vandaan...het was midden in de herfst. Het zou nu juist koud en vochtig moeten zijn..Ugh..was dit soms een hittegolf ofzo.. Ze waren in godsnaam niet op Razen.. Hij liep nu over het grasveld. Geen spoor te bekennen van ook maar een beetje schaduw. Waarom was hij naar buiten gegaan in dit idiote weer, serieus..waarom zat hij niet gewoon lekker op zijn koele etage, een boek te lezen.. Toen zag hij in de verte het meer. Met daarbij veel bomen. Eindelijk, wat schaduw..Snel liep hij naar deze toe. Ondertussen kwam hij ook nog eens andere leerlingen op zijn pad tegen. Deze maakte vast een wandeling, omdat zo'n zonnige dag als deze zeldzaam was in de herfst. Het enige wat Jake echter wou, was dat deze zon zo snel mogelijk weer achter een wolk verdween. Weg met die onverdraaglijke hitte. Tot zijn grote ergernis, werd hij ook nog eens bijna omver gelopen door een paar leerlingen die achter elkaar aan aan het rennen waren. Wat een onbeleefdheid heeft deze wereld toch..gelukkig was hij niet zo..nee, Jake was wat je kon noemen een echte gentleman. Zo iemand die liever onder het genot van een glaasje wijn, en een goed boek, bij het haatrdvuur zat, terwijl er op de achtergrond klassieke muziek draaide. Echter, wist Jake dat hij 1 van de weinige jongeren was die dit leuk vond. Nee. De meeste jongeren gingen liever uit, om zich de hele avond als een soort van debiel te gaan rondspringen en dansen in een discotheek ofzo..
Ondertussen was hij bij de bomen aangekoemn. Eindelijk..koelte. Hij liep totdat hij onder een boom was, en ging toen zitten. Wat mensen nou aan di soort dagen vonden..het was Jake een raadsel.. Toen keek Jake om zich heen. Toen zag hij niet ver van zich af, een meisje zitten met lang wit haar. Een mooie kleur vond Jake zelf. Hij besloot maar eens naar het meisje toe te gaan. Misschien vormde zij wel een boeiende gesprekspartner. Hij stond op, en liep nar het meisje toe. "Een goedemiddag." hij zei dit met een goed gespeelde glimlach.