"Ik weet het dat je wat verbaasd ben dat ik niet van de situatie heb geprofiteerd maar ik vind dat dat voor later is. Liever wachten en dan vol spanning zitten enzo dan nu al alles gezien te hebben" zei hij met een lichte engelachtige grijns. Rhine knikte. "ik denk ook dat ik gewoon niet in staat ben om nu al zoiets te doen.." Zei ze zachtjes. Ja rhine twijfelde aan alles. nog steeds wist ze de dingen niet zeker en om zoiets al te doen, ookal hadden ze dat mogelijk allebei al gedaan maar konden ze zich er niets van herinneren. Rhine wendde even haar blik af en zuchtte voor ze hem met een glimlach aankeek. "maar dat zijn zorgen voor later nietwaar?" Zei ze met een vrolijkere ondertoon. Hij nam dan ook nog eens een likje in ontvangst en hij grinnikte zachtjes. Rhine keek hem afwachtend aan. Waarom giechelde hij? Hij wreef even over het x vormige litteken op zijn kaak en zei dan "Het kietelde" Vandaar dus het gegiechel. Hij was verbaasd over haar gedrag en kennelijk vond hij haar kille toon niet echt aangenaam. Zijn ogen werden geel en een zwarte vleugel kwam uit zijn schoderblad. Rhines spieren spande zich op en ze werd nog behoedzamer. Kijk nu vertrouwde ze hem dus niet. e wist dat het word geliefde niet garant stond voor veiligheid dat had ze wel ondervonden bij Sasuke. Zijn blik stond kil en ijskoud. "Je had wel gaten bij je heupen" zei hij met een botte emotieloze stem. Rhines kaak verstrakte. "nee niet waar, ik zal toch wel weten wat er op mijn eigen heup zit?!" zei ze nu kwader. Zijn lichtgevende gele ogen tuurden naar Rhine en hij bleef zo kijken. Ook zijn armen kruiste hij voor zijn borstkas en hij rolde even met zijn ogen "Ik ben nog altijd niet blind of hallucinerend." zei hij met nog steeds die koude afstandelijke stem. "Daar begin ik toch sterk aan te twijfelen." Zei ze nu op een pissige toon. nee ze wilde eht er niet over hebben en ze vertrouwde het niet nu hij zo deed. Ze wilde weg, ze wilde hem nu niet zien. "my friend, the fates are cruel, there are no dreams, no honour remains... The arrow has left the bow of the goddess." zei hij en hij keek weer naar Rhine. Rhine keek hem met samengeknepen oogjes aan. "Ach bekijk het zack." Zei ze terwijl ze zich omdraaide. ja als je Rhine zenuwachtig maakte door delicate vragen te stellen kon het wel op zoiets uitdraaien. ja Rhine was echt kwaad nu ze moest zack even niet zien. Pas als de gaten zou laten rusten zou ze wat kalmeren maar nu nu was ze kwaad. Rhines gezicht was betrokken en ze zette stevige passen richting het kasteel. ze rilde en haar lippen zagen lichtjes blauw maar ze peinsde er niet over om zich naar hem terug te draaien.