love is a disaster (alois,Sasori, Taiga and Roakes)

Alois keek uit over het meer.
Zijn gedachten zaten vol gepropt over alles wat er was gebeurt.
taiga had een ongeluk gehad en Roakes was verliefd op hem maar hij was op taiga.
Hij wou wel goede vrienden blijven met roakes.
Er liep een traan over alois zijn wang.
hij wist echt niet meer wat hij moest doen.
Zachtjes huilden hij.
Hij wou dat het hier gemakkelijker ging dan bij hem thuis,
Hij wou ergens zijn rust vinden maar hier kon het ook niet.
Hij miste taiga.
en volgens mij vond roakes het niet meer leuk om met me om te gaan dacht hij.
Ik wou dat ik goede vrienden met roakes kan blijven ook als ik me taiga heb mompelde hij.
Hij keek over iemand aan kwam.
Er liepen steeds meer tranen over zijn wangen.
en toen moest hij echt hard huilen.
hij was helemaal in de war en wist neit wat hij moet doen.

Roakes liep naar het stille meer om te relaxen. Ze stapte voorzichtig langs de rand, toen ze plots Alois zag. Hij was aan het huilen! Hij hoorde dat Alois zei: "Ik wou dat ik goede vrienden met roakes kan blijven ook als ik me taiga heb." Hij begon steeds harder te huilen. Roakes ging naast hem zitten en sloeg haar arm om hem heen. Ze zei: "Geen zorgen, het is oké." Het lukte haar best om het echt te laten lijken, maar stiekem was ze best jaloers op Taiga. Oké, Taiga was inderdaad een mooi en lief meisje, maar... Hmm... Roakes liet het niet merken, zelf Alois had het niet door. "Gaat het wel?" vroeg ze bezorgd.

(waarom moet ik eigenlijk reageren? xD)

Sasori was op wandel en was eigenlijk goed gezind sinds dat hij het met zijn allerbeste vriend had bijgelgd. De rede was simpel, zijn beste vriend had het leven van zijn vriendin gered. Rhine was verlost van haar akelige vloek en nu kon zij op haar beurt ook gelukkig zijn. Hij naderde twee mensen, een ervan herkende hij en dat was Roakes, hij had haar die ene keer uit het water gered had en dan een blonde jongen. Hij kon al raden dat dat de jongen was waarop Roakes verliefd was. Hij begreep het nu helemaal, hij was enorm schattig. Maar nu zat de jongen te huilen en had Roakes haar arm om hem heen geslagen. Ze zei: "Geen zorgen, het is oké."
"Gaat het wel?" vroeg ze bezorgd. Sasori liep nu wat sneller op het duo af en hurkte voor de jongen. "Ik denk het niet Roakes" zei Sasori met een kalme stem. "Zit er iets je dwars?" Hij volgde Roakes' voorbeeld en omhelsde de jongen, ook al kende hij hem niet. "Wat is je naam? Dan moet ik je niet als 'jongen' aanspreken. Ik heet Sasori" zei hij met een lichte glimlach. Dat zou de jongen misschien wat kalmeren. Sasori haalde een nieuw papieren zakdoekje uit zijn zak en gaf deze aan de jongen. "Droog je tranen maar en dan kan je het ons vertellen als je wilt." Zijn stem was heel kalm, net zoals zijn blik.

alois keek verdrietig naar roakes.
H-Het gaat wel.
Hij probeerde een klein beetje te glimlachen.
Hij dacht aan taiga en aan roakes.
hij wist niet wie hij moest kiezen en raakte erg in paniek.
Ze hoofd zat helemaal vol met gedachtens en hij kon er niet meer tegen.
hij hoorde de jongen naast hem iets zeggen.
I-Ik ben alois tranc-c-cy.
Alois pakte het zakdoekje en veegde zijn tranen af.
Ik ben erg in de war......ik weet dat roakes op me is maar zelf ben ik op taiga maar ik vind roakes ook wel een beetje leuk,
Alois keek over het meer heen.
Hij zuchte.
hij wist echt niet meer wat hij moest doen.

Alois antwoordde: "H-Het gaat wel." Hij glimlachte. Sasori kwam aanlopen. Het was hij die haar gered had toen ze bijna verdronken was, ook hier aan het stille meer. Hij stelde zich voor aan Alois. Alois zei: "I-Ik ben alois tranc-c-cy." Hij nam Roakes' zakdoekje aan en veegde zijn tranen af. Toen legde hij uit: "Ik ben erg in de war......ik weet dat roakes op me is maar zelf ben ik op taiga maar ik vind roakes ook wel een beetje leuk." Hij keek over het meer heen en zuchtte. Roakes glimlachte een beetje scheef en knikte. Ze zuchtte even en keek voor zich uit. Ze wist niet hoe ze moest reageren. Ze ging liggen en draaide zich om. Er liep een kleine traan langs haar wang. Ze keek omhoog. Er schoof een donkere wolk voor de zon. Wat later viel de regen met bakken naar beneden. "Ik weet ook niet wat te doen."

"Ik weet ook niet wat te doen."hoorde hij roakes zeggen.
hij wist wel dat zij het ook erg moelijk had zinds hij had gezegd dat hij niet verliefd op haar was maar zijn gevoel begon wel te knagen.
hij pakte zijn rode paraplu en deed hem open.
hij keek naar roakes.
zij zat helemaal in de regen.
Alosi deed de paraplu boven roakes zodat ze niet nat werd.
nu werd hij zlef wel nat maar dat boeide hem weinig.
Hij glimlachte.
Ik snap ook wel dat je niet meer weet wat je moet doen...ik weet dat je super verliefd op me bent en mij niet meer uit je hoofd krijgt...
Alois zuchte.
ook hij wist het neit meer en was erg in de war.
zachtjes begon hij weer te huilen.
er was waaarschijnlijk niemand die hem begreep.

Alois nam een rode paraplu en deed die boven Roakes zodat ze niet nat werd, maar daardoor werd hij helemaal nat. Roakes deed haar jasje uit en gaf het aan Alois. "Hier, jij mag ook niet nat worden. We willen niet dat je ziek word." Toen zei Alois: "Ik snap ook wel dat je niet meer weet wat je moet doen...ik weet dat je super verliefd op me bent en mij niet meer uit je hoofd krijgt..." Alois zuchtte en begon te huilen. Roakes sloeg een arm om Alois heen. "Stop met huilen, ik snap ook dat jij verliefd bent op Taiga en niet op mij..." het deed echt pijn aan Roakes' hart, maar ze moest het maar toegeven... Hoe het echt zat.

Waarom geef je het nu opeens toen?
Alois wist dat roakes het moelijk had.
ik wil niet dat jij verdrietig bent.
hij ws gestopt met huilen en keek verbaast.
waarom gaf ze toe dacht hij.
nu snapte alois er echt niks meer van.
hij begon nu nog harder te huilen.
hij liep weg van het groepje.
hij had geen zin in aandacht meer ze snapte hem toch niet.

"Waarom geef je het nu opeens toen? ik wil niet dat jij verdrietig bent." Hij begon te huilen en liep weg. "Alois!" riep Roakes hem na. Ze stond op, klopte haar kleding af en rende naar Alois. Ze haalde diep adem en zei: "Ik denk dat ik er maar over moet raken, Alois. Het is nu eenmaal zo, ik kan er echt niks aan doen! En ik vind het wel jammer, maar ik raak er wel overheen. Maak je geen zorgen over mij, met mij komt alles wel goed. Maak jij je maar zorgen om jezelf, daar is al genoeg aan te doen. Niet negatief bedoeld, maar..." Ze sloot haar mond en zei toen: "Vergeet dat gewoon. Het belangrijkste nu is dat jij verder gaat met je leven en dat ik verderga met mijn leven, of jouw leven nu met Taiga is of met mij. Maar onthoud wel dat je een geweldig lieve jongen bent." Roakes gaf hem een snelle kus op zijn wang en ging toen enkele meters verder achter een struik zitten. Er gleed een traan langs haar wangen. Ze veegde hem snel af. Ze ging Alois vergeten... Toen dacht ze bij zichzelf: "O, hou toch op, Roakes, wie houd je voor de gek..."

(het gaat weer wat beter met mij ^^)

Taiga liep naar het stille meer. Het was een mooie dag om naar buiten te gaan, maar voor Taiga was het extra leuk omdat ze een lange poos ziek was geweest. Ze had nog wel last van haar pols maar ze kon er mee naar het stille meer. Maar toen Taiga naar de lucht keek zag ze dat er donkere wolken voor de zon schoven het het begon enorm te regenen. Naast het meer kon ze een paar mensen zien. Ze herkende Alois en Roakes, en op een of andere manier durfde ze er niet heen. Ze leken zo goed bij elkaar te passen. Alois pakte een paraplu en deed het boven Roakes. ''Ik snap ook wel dat je niet meer weet wat je moet doen...ik weet dat je super verliefd op me bent en mij niet meer uit je hoofd krijgt...'' Zei Alois. Roakes deed haar jasje uit en gaf het aan Alois. "Hier, jij mag ook niet nat worden. We willen niet dat je ziek word." zei Roakes. Taiga schrok, ze pasten zo goed bij elkaar. Met haar linker hand wreef ze troostend over haar wang en luisterde met hun gesprek mee. Taiga wist het niet zeker maar het leek alsof alois huilde. Taiga beet op haar lip, ze wilde er zo graag heen om hem te troosten maar op een of andere manier wilde haar lichaam niet lopen. "Stop met huilen, ik snap ook dat jij verliefd bent op Taiga en niet op mij..." zei Roakes. Taiga zette een paar stappen naar achter, ze wilde hun liefde niet verpesten. Toch iets in Taiga begon te blij te worden. ''Waarom geef je het nu opeens toen?'' zei Alois tegen Roakes.'' ik wil niet dat jij verdrietig bent.'' zei Alois en liep weg van het groepje. Taiga wist niet zeker of ze Alois wel of niet moest volgen en in paniek dook ze in het bosje voor haar. "Alois!" Riep Roakes alois achterna. Toen klopte Roakes haar kleding af en volgde Alois. "Ik denk dat ik er maar over moet raken, Alois. '' Het is nu eenmaal zo, ik kan er echt niks aan doen! En ik vind het wel jammer, maar ik raak er wel overheen. Maak je geen zorgen over mij, met mij komt alles wel goed. Maak jij je maar zorgen om jezelf, daar is al genoeg aan te doen. Niet negatief bedoeld, maar..." Roakes sloot haar mond en zei toen: "Vergeet dat gewoon. Het belangrijkste nu is dat jij verder gaat met je leven en dat ik verderga met mijn leven, of jouw leven nu met Taiga is of met mij. Maar onthoud wel dat je een geweldig lieve jongen bent." Roakes Gaf Alois een kus en rende enkele meters van hem af. Ze was dicht bij het bosje waar Taiga in zat en Taiga zag dat ze huilde. Ook gleed er een traan over Taiga haar wang. Taiga keek verbaast. ''waarom huil ik? Er is toch helemaal niks waar ik me zorgen over moet maken?'' dacht taiga maar het huilen wilde niet stoppen. Ze voelde zich schuldig, ze heeft een liefde tussen 2 mensen verpest.

(yayy ^.^)

Plots hoorde Roakes de bosjes achter haar kraken. Roakes wreef even door haar ogen en stond op. Ze draaide zich naar waar het geluid vandaan kwam. Ze schrok toen ze niemand minder dan Taiga zag zitten. "Taiga?" vroeg ze ongelovig. Verbaast staarde ze naar beneden. Ze kon iedereen daar verwachten, maar niet Taiga. Taiga was wel de laatste die ze wou zien, nu. "Wat doe jij hier? Eh... Waarom huil je?" vroeg Roakes geschrokken. Ze reikte Taiga een zakdoekje aan.

alois blooste.waarom kust ze me dacht hij.hij merkte dat taiga de hele tijd stond te kijken maar hij zag ook dat ze nog niks had gezegt.het is denk ik beter om weg te gaan van deze school zei alois.hij had het er echt moelijk mee.alois liep naar de 2 meisjes.maak je geen zorgen jullie hoeven niet meer te vechten om mij....alois slikte eventjes.ik denk dat ik deze school maar verlaat.zachtjes liep hij verder.weg van de meisjes en weg van de liefde.iets in zijn hart brak.hij had zoveel om taiga gegeven maar het was niks geworden.het is beter als ik weg ga dacht hij.er gleden tranen lang zijn wang.hij was erg in de war en het werd steeds ergen.hij zuchte keek eventjes naar de meisjes.hij glimlachte klein maar zijn blik was verdrietig.hij liep weer verder.tot nu toe dacht hij nergens meer aan dan aan taiga.

"Taiga?" vroeg Roakes ongelovig. Taiga kmerkte dat Roakes naar haar keek. Even beet Taiga op haar lip. "Wat doe jij hier? Eh... Waarom huil je?" vroeg Roakes geschrokken. Roakes reikte Taiga een zakdoekje aan, voorzichtig acepteerde Taiga het zakboekje. ''het is denk ik beter om weg te gaan van deze school '' zei alois. ''maak je geen zorgen jullie hoeven niet meer te vechten om mij....''. Taiga zag dat Alois tegen z'n tranen vocht. Taiga schudde wild haar hoofd maar ze kon geen woord meer zeggen. Wat moest ze nu doen. ''ik denk dat ik deze school maar verlaat.'' zei Alois en liep langzaam weg. Taiga schudde nog steeds met haar hoofd. ''Nee..Nee ga niet weg!'' fluisterde Taiga en legde haar beide handen in paniek op haar wangen. Alois liep steeds verder weg. Dit mocht niet gebeuren. ''Alois! Wacht nou, alsjeblieft'' Riep Taiga en haar stem sloeg over. Ze wist niet meer wat ze moest doen. Taiga wist helemaal niet meer wat ze moest doen en zakte verdrietig door haar benen. Taiga zat doodstil, ze was nog niet gestopt met huilen maar nu huilde ze geluidloos. Ze vond dat ze geen recht had om Alois te stoppen, dus deed ze dat niet.

-Stop je echt met SSA?

Alois zei: ''het is denk ik beter om weg te gaan van deze school. maak je geen zorgen jullie hoeven niet meer te vechten om mij.... ik denk dat ik deze school maar verlaat.'' Taiga riep: "'Nee..Nee ga niet weg!' Alois! Wacht nou alsjeblief!" Roakes begon in paniek te raken. "Alois!" schreeuwde ze. Ze begon superhard te rennen en haalde Alois in. Ze ging voor hem staan en zei: "Ga niet weg, Alois. Als jij weggaat, dan ga ik ook weg. Er is hier niks aan zonder jou." Ze sloeg haar armen om hem heen en fluisterde: "Ga alsjeblief niet weg..." Een traan druppelde op zijn shirt.

alois was gestopt omdat roakes de armen om hem heen had geslagen.hij duwde haar van hem af.Goed dan zei hij zuchtent.alois keek om en zag taiga verdrietig door haar benen zakte.alois stopte.hij liep terug keek van taiga naar roakes en van roakes naar taiga.hij gaf taiga een kus.Taiga toch....hij wou taiga niet verdrietig zien.ik blijf dan wel voor jou.hij glimlachte en gaf haar nog een kus.hij sloeg zijn armen om taiga heen.hij hield van haar met heel zijn hart en hij wou echt niet weer iemand kwijtraken.alois keek naar roakes.nu zal ze wel weer boos weglopen en jaloers zijn dacht hij.hij wilde natuurlijk ook niet dat roakes kwaad op hem was.hij zuchte.opeens dacht hij er aan dat hij taiga nog vast hij.hij liet haar los en blooste.

Alois duwde Roakes van zich af en zei: "Goed dan." Hij liep naar Taiga en gaf haar een kus. "Taiga toch... Ik blijf dan wel voor jou." Hij glimlachte en gaf haar nog een kus. Hij sloeg zijn armen om Taiga heen en keek naar Roakes. Hij zuchtte. Toen liet hij Taiga los en bloosde. Roakes kneep haar ogen tot spleetjes. "Dus zo gaan we het doen." mompelde ze zo zacht dat Alois het niet kon horen. Achter haar lichaam balde ze haar handen tot vuisten, zuchtte en liet weer los. Roakes kon Alois niks schelen, hij dacht niet eens aan haar, duidelijk. "Misschien had Deidara toch gelijk," dacht ze. Ze schraapte haar keel en zei toen emotieloos: "Wat leuk om te zien dat je liever bij Taiga bent dan bij mij. Dus je blijft enkel voor haar en niet voor mij? Dan moet ik misschien wel weggaan." Ze draaide zich om en stapte zachtjes verder langs het meer.

Wat leuk om te zien dat je liever bij Taiga bent dan bij mij. Dus je blijft enkel voor haar en niet voor mij? Dan moet ik misschien wel weggaan." hoorde hij roakes zeggen.hij zag dat ze weg liep.hij stond op en liep achter roakes aan.hij pakte haar vast.natuurlijk blijf ik ook voor jou hier.en als je echt denkt dat Deidara gelijk heb dan moet je dat maar denken.alois had van hannah geleerd gedachtes te lezen.hij zuchte.ik meen wel wat ik zeg.hij glimlachte.

Alois stond op en liep achter Roakes aan: "natuurlijk blijf ik ook voor jou hier.en als je echt denkt dat Deidara gelijk heb dan moet je dat maar denken." Hij zuchtte en zei: "Ik meen wel wat ik zeg." Hij glimlachte en Roakes keek hem geschrokken aan. "Hoe weet jij dat ik dat dacht?" Ze keek even om en zei toen: "En daarom ga je eerst naar Taiga, zeker?" Ze keek hem aan met een ongelovige blik en tikte met haar voet op de grond.

ach....laat ook maar.zei hij zuchtend.hij had echt geen zin in een discusie.inmiddels moet roakes toch wel weten dat ik op taiga ben dacht hij.hij keek naar roakes met haar ongelovelijke blik.o dus je gelooft me niet.dan niet weet je.hij liep were terug naar taiga.ze zat ngo steeds om de grond.hij maakte een vuurtje in haar buurt zodat ze het ieder geval warm had.hij glimlachte naar haar.hij wist dat taiga een tijdje ziek was geweest dus mog ze vooral het neit koud hebben.hij keek naar roakes.kom je ook nog of niet?hj haalde zijn schouders op en keek weer naar taiga.

"Alois!" Schreeuwde Roakes en begon super hard te rennen en haalde Alois in. Taiga was onder de indruk van haar moed, en een klein beetje jaloers. Roakes raakte niet in paniek toen Alois weg liep en haalde hem met gemak in. "Ga niet weg, Alois. Als jij weggaat, dan ga ik ook weg. Er is hier niks aan zonder jou." zei Roakes en sloeg haar armen om Alois heen. Taiga voelde zich opeens raar, was ze nu jaloers? "Ga alsjeblief niet weg..." Fluisterde Roakes. Alois duwde Roakes van hem af. ''Goed dan'' zei Alois en zuchte toen keek Alois naar Taiga. Taiga wilde haar tranen weg vegen maar ze kon gewoon niet stoppen met huilen. Alois gaf Taiga een kus. ''Taiga toch....'' Zei Alois. Taiga glimlachte lief door haar tranen heen. Toen sloeg Alois z'n armen om Taiga heen. Taiga sloot haar ogen, terwijl er nog steeds tranen uit kwamen. Opeens liet Alois Taiga los en bloosde. Taiga opende haar ogen en keek snel weg. Ze wilde niet laten zien dat ze ook bloosde. Met haar Mouw van haar blousje Veegde ze haar tranen weg. "Dus zo gaan we het doen." zei Roakes, ze klonk niet echt blij. "Wat leuk om te zien dat je liever bij Taiga bent dan bij mij. Dus je blijft enkel voor haar en niet voor mij? Dan moet ik misschien wel weggaan." Zei Roakes. Taiga Keek geschrokken naar Roakes, waar ging dit gesprek naar toe? ''natuurlijk blijf ik ook voor jou hier. En als je echt denkt dat Deidara gelijk heb dan moet je dat maar denken.'' zei Alois en zuchte. ''ik meen wel wat ik zeg'' Zei Alois en glimlachte. "Hoe weet jij dat ik dat dacht?" zei Roakes. "En daarom ga je eerst naar Taiga, zeker?". Taiga werd bleek, ze wist het zeker Roakes leek haar niet echt te mogen. ''ach....laat ook maar'' Zei Alois en leek niet echt zin in een discusie te hebben. ''o dus je gelooft me niet. dan niet weet je'' zei Alois en liep weer naar Taiga. Hij maakte een klein vuurtje vlak bij Taiga. ''kom je ook nog of niet?'' Zei Alois en hielt toen z'n schouders op. Taiga legde haar hoofd tegen Alois z'n schouder. Ze was nog maar net beter, en nu was ze gelijk in een ruzie beland. Was ze maar nooit gebleven. Taiga beet op haar lip, ze wilde niet zielig gaan doen. Maar de tranen rolden alweer over haar wangen. ''Kunnen we hier mee stoppen, ik heb echt geen zin in ruzie'' mompelde Taiga in de hoop dat Alois en Roakes vonden dat ze gelijk had.

-Spannend wat gaat er nu gebeuren ^^

''ach....laat ook maar. o dus je gelooft me niet. dan niet weet je'' Hij ging terug naar Taiga en vroeg : "Kom je ook nog of niet?" Hij haalde zijn schouders op. Taiga legde haar hoofd tegen Alois' schouder. Ze beet op haar lip en begon te huilen. "Kunnen we hier mee stoppen, ik heb echt geen zin in ruzie." Roakes knikte en zei toen onverschillig: "Ruzies stoppen altijd als er één iemand weggaat," Ze bedoelde er niks mee eigenlijk. Ze stapte naar voor en ging naast Alois zitten terwijl ze de andere kant uitkeek, naar het meer. De lichte wind zorgde voor zachte deining op het water. Ze bleef ernaar kijken terwijl een traan langzaam over haar wang rolde en op de grond viel. Niemand had het door. "Ik wou dat je wist hoeveel je voor me betekent, Alois..." dacht ze.

alois zuchte.
dacht je dat nou echt.net als of ik niet wist wat je dacht roakes.je hebt gelijk taiga.je bent nog maar net beter en je beland al in een ruzie.ik denk dat ik de gene ben die dan nu van plan is om weg te gaan zodat jij er geen last meer van hebt.
hij glimlachte en gaf taiga een kus.
ik ga dag.
hij liep weer richting de school toe zonder een blik naar achteren te werpen.
het boeide hem niks meer.
hij vond roakes echt een jaloers kind en hij snapte niet dat zei het neit kon accepteren dat hij op taiga is.
nog steeds wist hij niet of taiga hem nou wel leuk vond maar ja.
stiekem keek hij nog achter om en begon daarna te rennen.
JULLIE REDDEN HET WEL ZONDER MIJ!
alois dacht niet meer aan de liefde maar de dood.

"Ruzies stoppen altijd als er één iemand weggaat," zei Roakes toch ging ze naast Alois zitten. Wilde ze nou dat Taiga weg ging, zo kwam het wel over bij Taiga. Haar ogen waren groot en ze voelde zich een beetje beledigd. Ze probeerde de hele tijd gewoon vrienden te blijven maar als het zo ging hoefde het van haar ook niet meer. ''dacht je dat nou echt. net als of ik niet wist wat je dacht roakes. je hebt gelijk taiga. je bent nog maar net beter en je beland al in een ruzie. ik denk dat ik de gene ben die dan nu van plan is om weg te gaan zodat jij er geen last meer van hebt.'' zei Alois en gaf Taiga een kus. ''Ik ga dag'' zei Alois. Taiga voelde zich vreselijk. Alois liep weg. ''JULLIE REDDEN HET WEL ZONDER MIJ!'' zei Alois terwijl hij nog een keer om keek. Taiga haar gezicht stond woedent. ''Handig gedaan'' Fluisterde Taiga koud tegen Roakes, terwijl er een traan over haar wang. Als Roakes niet aardig kon doen tegen Taiga, kon Taiga ook gemeen terug doen. Natuurlijk vond Taiga het niet leuk om te doen, maar ze voelde zich zo slecht dat het even moest. Waarschijnlijk had ze later enorm veel spijt. ''Het spijt me, maar ik moest het gewoon even zeggen'' Fluisterde Taiga weer met haar normale, vriendelijke stem en zuchte. Toen liep Taiga ook weg, ze schaamde zich zo, waarom moest ze dat nou weer zeggen. Roakes was toch een aardig, vriendelijk meisje. Waarom deed Taiga toch zo flauw. Taiga zuchte, ze kon nooit zo zijn als Roakes, ze was jaloers. Nogmaals draaide Taiga zich om. ''Sorry dat ik dat zei, alsjeblieft doe alsof ik dat nooit heb gezegd'' Mompelde Taiga en keek met smeekende ogen naar Roakes. Toen draaide Taiga zich om en rende huilend weg.

-Poor Taiga -.-
-ze was zo gemeen omdat ze Jaloers op Roakes is en dat zelf niet eens weet, Taiga heeft geen een verscholen duistere kant hoor ze was gewoon even boos, maar ze zegt zulke dingen alleen als ze echt boos is
-Roakes, alsjeblieft vergeef Taiga haar gemene woorden ^^

"dacht je dat nou echt.net als of ik niet wist wat je dacht roakes.je hebt gelijk taiga.je bent nog maar net beter en je beland al in een ruzie.ik denk dat ik de gene ben die dan nu van plan is om weg te gaan zodat jij er geen last meer van hebt." zei Alois. Hij gaf Taiga een kus. "ik ga dag. JULLIE REDDEN HET WEL ZONDER MIJ!" Hij rende weg. Taiga zei: "Handig gedaan." Maar daarna zei ze: "Sorry dat ik dat zei, alsjeblieft doe alsof ik dat nooit heb gezegd" Taiga rende weg.
Fijn, nu zat ze alleen, en ze wist niet waar ze heen moest gaan. Ze rende naar Alois en nam hem bij zijn schouders: "Alois, nee, ik red het niet zonder je. En het spijt me echt, als ik jaloers ben, weet ik niet meer wat ik zeg... Ga alsjeblief niet weg, ik snap dat je op Taiga bent, en ik denk dat er maar overheen zal raken. Je bent mijn beste vriend," zei ze. Ze gaf hem een knuffel en liep toen naar Taiga: "Het is oké. Vrienden?" zei ze.

Alois zuchte.nu hield roakes hem alweer tegen.hij was er een beetje zat van.maar naar wat ze zegt had.hij zuchte weer.oke dan,ik kom terug maar dit is de laaste keer dat ik terug kom hoor!hij glimlachte eventjes.hij zag dat roakes ook verontschuldigingen aan taiga aan biedde.

-is dit het einde of niet????? Wink

-

PROFILE MAGICIAN

» Terug op de wereld (alois,hannah,Taiga en Roakes)
» For Alois, from Roakes
» Relax, take it easy... [Alois ~ Roakes]
» I love you (taiga)
» Roakes is looking for love

love is a disaster (alois,Sasori, Taiga and Roakes)

love is a disaster (alois,Sasori, Taiga and Roakes)

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen