Really?! [sasori]

Sasori keek haar afwachtend aan. "Geen kusjes meer tot ik je daar zie dansen op de dansvloer." zei hij nors en hij meende het ook nog. Ze bleef hem ongelovig aanstaren. "Komaan hup hup, ga dansen." Hij keek haar zelfs niet meer aan "Je wilt zelfs niet eens voor me dansen... Hmpf" Hij duwde haar van zijn schoot af en keerde zijn rug naar haar. Oké misschien was hij wat té gemeen. Sasori draaide zich om en Rhine danstte, hij vond het prachtig, de mist maakte het net extra spectaculair. Maar door de geschrokken gezichten lostte ze op in mist, Sasori ging op in zwarte rook en volgde haar mist die bij de kapotte straatlamp op de bank weer een vaste vorm aannam. Hij bleef nog even op afstand en hij werd weer gewoon Sasori. Ze trilde en ze verstopte haar gezicht. Sasori ging naast haar zitten en hij keek naar de grond, hij voelde zich schuldig en dat was op zijn gezicht af te lezen. "Het spijt me, maar ik vond het wel prachtig." zei hij zachtjes terwijl er tranen in zijn ogen stonden. Hij keek haar niet aan "Ik had het niet mogen vragen, nogmaals het spijt me" Hij stond op en keek haar dan uiteindelijk wel aan. Hij zuchte diep en zei dan: "Ik begrijp het als je me niet meer wilt zien." Hij maakte aanstalte om weg te gaan "Je haat me vast.."

Ze hoorde voetstappen en ze voelde het kleine windzuchtje toen iemand langs haar kwam zitten. Ze voelde het, híj was het. Ze richtte haar hoofd een klein beetje op en ze keek tussen haar dikke blonde lokken naar hem. hij keek naar de grond, hij voelde zich schuldig en dat was op zijn gezicht af te lezen. "Het spijt me, maar ik vond het wel prachtig." zei hij zachtjes terwijl er tranen in zijn ogen stonden. Ze keek ernaar ze vond het erg maar woorden bleven in haar keel steken. Meende hij dat vond hij het mooi? Niet engof vreemd zoals iedereen daar binnen? "Ik had het niet mogen vragen, nogmaals het spijt me" Hij stond op en keek haar dan uiteindelijk wel aan. Ze volgde hem met zijn ogen ze bleef nog steeds wat trillen door de stress en angst die e net had gevoeld. Hij zuchte diep en zei dan: "Ik begrijp het als je me niet meer wilt zien." Hij maakte aanstalte om weg te gaan "Je haat me vast.." De woorden drongen tot haar door en ze veerde meteen recht ze greep zijn pols en ze drukte zichzelf tegen hem aan. Ze ademde zijn zoete lijfgeur in. Ze keek hem recht aan. Blijf... Fluisterde ze. Ik kan je niet haten Sasori dat weet je... Zei ze weer zacht terwijl ze hem stilletjes losliet ze stond voor hem en ze bleef hem aankijken. Ik had moeten zeggen waarom ik niet wilde dansen dan was het niet gebeurd.... Zei ze nog steeds zacht. Ze keek even naar de grond. Ik dacht dat je me niet leuk meer zou vinden als ik niet danste maar die blikken ik kon het niet sasori vergeef me....alsjeblieft... Zei ze zachtjes haar hoofd naar de grond.

Sasori ging naast haar zitten en hij keek naar de grond, hij voelde zich schuldig en dat was op zijn gezicht af te lezen. "Het spijt me, maar ik vond het wel prachtig." zei hij zachtjes terwijl er tranen in zijn ogen stonden. Hij keek haar niet aan "Ik had het niet mogen vragen, nogmaals het spijt me" Hij stond op en keek haar dan uiteindelijk wel aan. Hij zuchte diep en zei dan: "Ik begrijp het als je me niet meer wilt zien." Hij maakte aanstalte om weg te gaan "Je haat me vast.." Hij vertrok net maar hij wer tegengehouden door Rhine die zijn pols vasthield en Rhine knuffelde hem. "Blijf..." Fluisterde ze. "Ik kan je niet haten Sasori dat weet je... Zei ze weer zacht terwijl ze hem stilletjes losliet ze stond voor hem en ze bleef hem aankijken. Ik had moeten zeggen waarom ik niet wilde dansen dan was het niet gebeurd...." Zei ze nog steeds zacht. Ze keek even naar de grond. "Ik dacht dat je me niet leuk meer zou vinden als ik niet danste maar die blikken ik kon het niet sasori vergeef me....alsjeblieft..." Zei ze zachtjes haar hoofd naar de grond. Sasori reageerde niet, hij bracht zijn vrije hand naar zijn hoofd en hij zei zachtjes "Ik voel me niet goed..." Hij wankelde een aantal keren en dan viel hij op de grond. Hij was flauwgevallen.

Sasori reageerde niet, hij bracht zijn vrije hand naar zijn hoofd en hij zei zachtjes "Ik voel me niet goed..." Hij wankelde een aantal keren en dan viel hij op de grond. Hij was flauwgevallen. Rhine schrok best wel en ze knielde meteen langs hem neer ze ondersteunde zijn hoofd met haar hand. Ze was echt vreselijk bezorgd. Ze wilde hem verslepen maar hij was echt te zwaar voor haar. Ze keek rond maar ze zag niemand in de buurt en ze wilde hem hier niet alleen laten liggen. Waarom had ze haar wolf in godsnaam niet meegenomen? Wat moest ze nu doen? Ze zat daar op de koude vloer mer zijn hoofd op haar schoot en haar vestje over hem heen geslagen zodat hij geen kou zou vatten. Ze had geen flauw idee wat ze moest doen en haar ongerustheid werd steeds erger. Ze was blij dat ze zijn pols nog kon voelen want eigenlijk was ze bang dat hij zou dood gaan en nog erger dat het haar schuld was....

(I wanted some extra drama *Pushed the button*)

Sasori reageerde niet, hij bracht zijn vrije hand naar zijn hoofd en hij zei zachtjes "Ik voel me niet goed..." Hij wankelde een aantal keren en dan viel hij op de grond. Hij was flauwgevallen. Na een tijdje opende hij zijn ogen lichtjes en keek hij recht in de ogen van zijn fantastische vriendin Rhine. Hij glimlachte zwakjes en keek naar zijn tas. Hij haalde er een spuit uit en draaide die tot er achttien klikjes hoorbaar waren en stak die dan in zijn buik en duwde hij zodat de vloeistof zijn suikerhalte weer een beetje beter deed worden. Hij zette zich recht en keek wat versuft voor zich uit. Hij nam wat druivensuikertabletjes uit zijn tas en nam die in. Hij zei nog altijd geen woord en stond al wankelend recht. Geen woord kon zijn keel op dit moment verlaten. Door zijn te lage suikerspiegel voelde hij zich zwak en zweette hij er bij ook nog. Normaal had hij hier nooit last van, misschien zou hij Rhine moeten uitleggen wat het oranje doosje in zijn zak deed. Hij ging zitten en haalde met een trillende arm de noodspuit uit zijn zak. Hij deed het doosje open en probeerde te zeggen "Als ik me zometeen nog niet beter voel, mag je me dit geven, schat.." Hij zuchtte diep en zette het doosje naast zich neer. Hij zou haar nu nog niet vertellen wat het was, maar als ze slim was, wist ze al wat er aan de hand was.

Na een tijdje knipperde hij met zijn ogen ze was zo opgelucht dat hij weer bij kwam. Hij glimlachte zwakjes en keek naar zijn tas. Hij haalde er een spuit uit en draaide die tot er achttien klikjes hoorbaar waren en stak die dan in zijn buik en duwde hij zodat de vloeistof in zijn lichaam terecht kwam. Ze keek er geschrokken naar waarom had hij haar nooit vertelt dat hij suiker ziekte had? Hij at ook iets waarschijnlijk druivensuiker dat moest haar jongste zusje ook zo vaak nemen. Ze keek hem nog steeds ongerust aan. Hij haalde nog wat uit zijn tas en ze keek er naar zijn hand trilde hij voelde zich duidelijk niet goed. Hij deed het doosje open en probeerde te zeggen "Als ik me zometeen nog niet beter voel, mag je me dit geven, schat.." Hij zuchtte diep en zette het doosje naast zich neer. Ze aaide hem over zijn hoofd en ze drukte een kusje op zijn voorhoofd. Je had me moeten zeggen dat je suikerziekte hebt lieverd dan was ik erop voorbereid dan had ik je je die eerste spuit al kunnen geven. Zei ze zachtjes terwijl ze hem bleef ondersteunen.

(ooh cute <3)

Na een tijdje knipperde hij met zijn ogen, ja zijn schatje Rhine was de eerste die hij zag en dat deed hem glimlachen, ook al was het maar zwakjes, hij glimlachte en keek naar zijn tas. Hij haalde er een spuit uit en draaide die tot er achttien klikjes hoorbaar waren en stak die dan in zijn buik en duwde hij zodat de vloeistof in zijn lichaam terecht kwam. Ze keek er geschrokken naar maar dat had hij niet echt opgemerkt. Hij nam een paar tabletten druivensuiker en legde die op zijn tong. Hij nam zijn noodspuit uit zijn tas en legde die naast hem neer nadat hij had gezegd: "Als ik me zometeen nog niet beter voel, mag je me dit geven, schat.." Hij zuchtte diep. Ze aaide hem over zijn hoofd en ze drukte een kusje op zijn voorhoofd. "Je had me moeten zeggen dat je suikerziekte hebt lieverd dan was ik erop voorbereid dan had ik je je die eerste spuit al kunnen geven." Zei ze zachtjes terwijl ze hem bleef ondersteunen. "Even meten.." Hij nam een plaatje voor zijn bloed, zijn apparaat voor zijn suikerspiegel te meten en zijn priktoestel. Hij stak het plaatje in het apparaat en prikte met het toestel een wondje in zijn vinger. Hij drupte het bloed op het plaatje, dat het absorbeerde en hij moest drie tellen wachten. Hij keek naar het resultaat en zuchtte "48.. Veel te laag als je weet dat je suikerspiegel tussen de 110 en 130 ongeveer moet liggen." Hij nam dan weer een aantal tabletten druivensuiker en stak die in zijn mond. "Sorry dat ik je ongerust heb gemaakt. Ik was bang het je te vertellen."

"Even meten.." Hij nam een plaatje voor zijn bloed, zijn apparaat voor zijn suikerspiegel te meten en zijn priktoestel. Rhine keek ernaar ze wilde wel helpen maar ze wist niet hoe. Hij stak het plaatje in het apparaat en prikte met het toestel een wondje in zijn vinger. Hij drupte het bloed op het plaatje, dat het absorbeerde en hij moest drie tellen wachten. Ze zag hem bloeden en dat vond ze niet prettig ze wilde niet dat hij pijn had of ziek was ze vond het zo erg voor hem. Hij keek naar het resultaat en zuchtte "48.. Veel te laag als je weet dat je suikerspiegel tussen de 110 en 130 ongeveer moet liggen." Hij nam dan weer een aantal tabletten druivensuiker en stak die in zijn mond. "Sorry dat ik je ongerust heb gemaakt. Ik was bang het je te vertellen." Ze glimlachtte geruststellend. Je kan me alles vertellen sasori... zei ze liefdevol. Kan ik iets doen wardoor je je bbeter voelt? vroeg ze zacht. Ze wilde hem helpen en zorgen dat hij weer beter werd.

"Even meten.." Hij nam een plaatje voor zijn bloed, zijn apparaat voor zijn suikerspiegel te meten en zijn priktoestel. Rhine keek ernaar. Hij stak het plaatje in het apparaat en prikte met het toestel een wondje in zijn vinger. Hij drupte het bloed op het plaatje, dat het absorbeerde en hij moest drie tellen wachten. Hij keek naar het resultaat en zuchtte "48.. Veel te laag als je weet dat je suikerspiegel tussen de 110 en 130 ongeveer moet liggen." Hij nam dan weer een aantal tabletten druivensuiker en stak die in zijn mond. "Sorry dat ik je ongerust heb gemaakt. Ik was bang het je te vertellen." Ze glimlachtte geruststellend. "Je kan me alles vertellen sasori..." zei ze liefdevol. "Kan ik iets doen wardoor je je bbeter voelt?" vroeg ze zacht. "Je niet meer zo slecht voelen over wat anderen denken, jij bent jezelf en dat vind ik zo fantastisch aan je, je bent gewoon jezelf, je bent gewoon Rhine, het meisje waarvan ik hou." Hij glimlachte en helpte haar op zijn schoot. "Sorry van mijn rotgedrag lieve schat." Hij kuste haar liefdevol. "Ik heb zowat de hele avond verpest geloof ik." Hij keek haar schuldig aan en legde dan zijn hoofd neer tegen haar aan. Hij sloot zijn ogen en geeuwde. Dit maakte hem altijd moe als zijn suiker zo steeg. Hij had nog altijd die glazige blik maar hij glimlachte weer. "Je doet al veel voor me door gewoon bij me te zijn... Ik hou van je."

"Je niet meer zo slecht voelen over wat anderen denken, jij bent jezelf en dat vind ik zo fantastisch aan je, je bent gewoon jezelf, je bent gewoon Rhine, het meisje waarvan ik hou." Hij glimlachte en hielp haar op zijn schoot. Ze keek hem aan een lichte blos was op haar wangen. Beloofd..... zei ze zachtjes. "Sorry van mijn rotgedrag lieve schat." Hij kuste haar liefdevol. Ze had het hem al lang vergeven ze was nie in staat om bos op hem te zijn. "Ik heb zowat de hele avond verpest geloof ik." Hij keek haar schuldig aan en legde dan zijn hoofd neer tegen haar aan. Hij sloot zijn ogen en geeuwde. Ze aaide hem over zijn hoofd. Wel nee lieverd. je hebt helemaal niets verpest. suste ze hem. Hij had nog altijd die glazige blik maar hij glimlachte weer. "Je doet al veel voor me door gewoon bij me te zijn... Ik hou van je." Ze glimlachtt en ze gaf hem een kleine zoen. als je je weer beter voelt ga ik je mooi naar bed brengen, en niet tegenspruttelen ik blijf gewoon zitten tot je in slaap bent gevallen. zei ze op een strenge toon ze wilde dat hij zich weer beter voelde en dat hij voldoende sliep.

"Je niet meer zo slecht voelen over wat anderen denken, jij bent jezelf en dat vind ik zo fantastisch aan je, je bent gewoon jezelf, je bent gewoon Rhine, het meisje waarvan ik hou." Hij glimlachte en hielp haar op zijn schoot. Ze keek hem aan een lichte blos was op haar wangen. "Beloofd..... "zei ze zachtjes. "Sorry van mijn rotgedrag lieve schat." Hij kuste haar liefdevol. Hij glimlachte om de belofte die ze had gemaakt. "Ik heb zowat de hele avond verpest geloof ik." Hij keek haar schuldig aan en legde dan zijn hoofd neer tegen haar aan. Hij sloot zijn ogen en geeuwde. Ze aaide hem over zijn hoofd. "Wel nee lieverd. je hebt helemaal niets verpest." suste ze hem. Hij had nog altijd die glazige blik maar hij glimlachte weer. "Je doet al veel voor me door gewoon bij me te zijn... Ik hou van je." Ze glimlachtt en ze gaf hem een kleine zoen. "als je je weer beter voelt ga ik je mooi naar bed brengen, en niet tegenspruttelen ik blijf gewoon zitten tot je in slaap bent gevallen." zei ze op een strenge toon. Sasori keek haar met een zielige blik aan en kreeg een rood hoofd "Alleen tot ik slaap?" Hij keek haar echt zielig en verdrietig aan. "Wil je niet bij me blijven vannacht?" Hij wendde zijn blik af en staarde naar de verte en geeuwde nogmaals.

Hij moest glimlachen bij haar belofte. Kijk dat zag ze nu graag een blije Sasori ookal was hij momenteel zo slap als een schotelvot. Sasori keek haar met een zielige blik aan en kreeg een rood hoofd "Alleen tot ik slaap?" Hij keek haar echt zielig en verdrietig aan. Ze wilde haar blik afwenden maar die ogen die zogen haar gewoon naar hem toe. "Wil je niet bij me blijven vannacht?" Hij wendde zijn blik af en staarde naar de verte en geeuwde nogmaals. Ze twijfelde. Als ik betrapt wordt mag ik weer een bezoekje gaan brengen aan die oude knar... Ze keek hem met een moeilijk gezicht aan maar zijn schattigheid en zieligheid overtuigde haar. Ach weet je erger dan vorige keer kan toch niet en ik moet toch zeker weten dat alles goed met je is Zei ze met een glimlach haar hand op zijn wang. Ik zal de hele nacht langs je bed blijven zitten goed? Vroeg ze met een schuin hoofd en een geruststellende blik.

Ze glimlachtt en ze gaf hem een kleine zoen. "als je je weer beter voelt ga ik je mooi naar bed brengen, en niet tegenspruttelen ik blijf gewoon zitten tot je in slaap bent gevallen." zei ze op een strenge toon. Hij moest glimlachen bij haar belofte. Kijk dat zag ze nu graag een blije Sasori ookal was hij momenteel zo slap als een schotelvot. Sasori keek haar met een zielige blik aan en kreeg een rood hoofd "Alleen tot ik slaap?" Hij keek haar echt zielig en verdrietig aan. "Wil je niet bij me blijven vannacht?" Hij wendde zijn blik af en staarde naar de verte en geeuwde nogmaals. Ze twijfelde. "Als ik betrapt wordt mag ik weer een bezoekje gaan brengen aan die oude knar..." Ze keek hem met een moeilijk gezicht aan maar zijn schattigheid en zieligheid overtuigde haar. "Ach weet je erger dan vorige keer kan toch niet en ik moet toch zeker weten dat alles goed met je is" Zei ze met een glimlach haar hand op zijn wang. "Ik zal de hele nacht langs je bed blijven zitten goed?" Vroeg ze met een schuin hoofd en een geruststellende blik. Nog steeds keek hij zielig en verdrietig, er naast was niet goed genoeg voor hem. Hij zuchtte diep en zei dan "Spijtig..." hij snufte en keek dan weer naar de verte. Rhine zou hem wel snappen als ze goed nadacht.

Nog steeds keek hij zielig en verdrietig, er naast was niet goed genoeg voor hem. Hij zuchtte diep en zei dan "Spijtig..." hij snufte en keek dan weer naar de verte. Ze zuchtte ze wist wel wat hij bedoelde ze wilde hem opvrollijken maar dat idee bezorgde haar ook de kriebels. Haar handen werden klammer en ze haalde ze vlug van zijn wang af. Ze slikte even. Ik....ik kan...ik kan ook bij je komen liggen? Ze keek hem vragend en onzeker aan ze keek vlug weer naar de grond en ze draaide wat met haar duimen ja dat was nogal een ongemakkelijk iets voor Rhine. Ze had een grote mond maar een ooh zo klein hartje. Ze hoopte wel dat hij snel in slaap zou vallen dan en dat het daar gewoon mee bleef anders zou hij een nogal beschamend iets van haar ontdekken.....

sorry voor de kortheid.

Hij wendde zijn blik af en staarde naar de verte en geeuwde nogmaals. Ze twijfelde. "Als ik betrapt wordt mag ik weer een bezoekje gaan brengen aan die oude knar..." Ze keek hem met een moeilijk gezicht aan maar zijn schattigheid en zieligheid overtuigde haar. "Ach weet je erger dan vorige keer kan toch niet en ik moet toch zeker weten dat alles goed met je is" Zei ze met een glimlach haar hand op zijn wang. "Ik zal de hele nacht langs je bed blijven zitten goed?" Vroeg ze met een schuin hoofd en een geruststellende blik. Nog steeds keek hij zielig en verdrietig, er naast was niet goed genoeg voor hem. Hij zuchtte diep en zei dan "Spijtig..." hij snufte en keek dan weer naar de verte. Rhine zou hem wel snappen als ze goed nadacht. Ze slikte even. "Ik....ik kan...ik kan ook bij je komen liggen?" Ze keek hem vragend en onzeker aan ze keek vlug weer naar de grond en ze draaide wat met haar duimen. Sasori begon te glimlachen en keek haar met een brede glimlach aan. Hij omhelsde haar en kuste haar nog eens. "Bedankt schat" zei hij zachtjes en hij glimlachtte zo breed hij wel kon. Ja hij was de gelukkigste jongen op aarde.

Sasori begon te glimlachen en keek haar met een brede glimlach aan. Hij omhelsde haar en kuste haar nog eens. "Bedankt schat" zei hij zachtjes en hij glimlachtte zo breed hij wel kon. Ze grijnsde lichtjes. Graag gedaan, trouwens als je zo zielig gaat doen kan ik geen nee zeggen.... Eigenlijk niet slim om dat te zeggen omdat hij dan mischien wel is misbruik van zijn eigen schattigheid kon gaan maken maar ja. Rhine was veel sneller eerlijk tegen hem dan tegen anderen. Weer een vreemd effect dat hij op haar had. ze keek hem even onderzoekend aan. Denk je dat je weer kan lopen zonder tegen de vlakte te gaan? Vroeg ze voorzichtig. Het begon hier best donker en koud te worden en tenzij hij hier wilde overnachten moesten ze wel wat gaan opschieten. En dan moesten ze natuurlijk ook nog een manier vinden om naar zijn kamer te sluipen. Ja want ze had geen zin om die creep van een HM tegen het lijf te lopen. Nope hij mocht niets over Sasori weten anders liep hij gevaar die man was niet te vertrouwen en zijn bedreigingen waren geen losse woorden dat wist ze wel zeker. Ze aaide over zijn bol. Jep ze was echt dol op die vuurrrode lokken vooral als het zo warrig stond. Maarre.....Jij gaat gewoon slapen....toch?! Vroeg ze haar blik afwenden en een groeiende blos op haar wangen.

Ze slikte even. "Ik....ik kan...ik kan ook bij je komen liggen?" Ze keek hem vragend en onzeker aan ze keek vlug weer naar de grond en ze draaide wat met haar duimen. Sasori begon te glimlachen en keek haar met een brede glimlach aan. Hij omhelsde haar en kuste haar nog eens. "Bedankt schat" zei hij zachtjes en hij glimlachtte zo breed hij wel kon. Ze grijnsde lichtjes. "Graag gedaan, trouwens als je zo zielig gaat doen kan ik geen nee zeggen...." Sasori lachtte "Dan kan ik mijn charmes nog eens tegen je gebruiken... Hmmm, dankje voor de raad." ze keek hem even onderzoekend aan. Denk je dat je weer kan lopen zonder tegen de vlakte te gaan? Vroeg ze voorzichtig. Het begon hier best donker en koud te worden. "Ik geloof van wel" zei hij "maar je moet me nog wel even ondersteunen als dat gaat voor je natuurlijk." Ze aaide over zijn bol. Jep ze was echt dol op die vuurrrode lokken vooral als het zo warrig stond. "Maarre.....Jij gaat gewoon slapen....toch?!" Vroeg ze haar blik afwenden en een groeiende blos op haar wangen. Sasori keek haar aan "That for me a know and for you a dot dot dot" Hij grijnsde, oh hij plaagde haar weer. "Ik hou van je lieverd" zei hij zachtjes en hij stond op om dan samen met haar te vertrekken.

(maak jij topic? xD)

Sasori lachtte "Dan kan ik mijn charmes nog eens tegen je gebruiken... Hmmm, dankje voor de raad." Ze keek hem gemaakt geschokt aan.o! Jij wilt mij echt compleet weerloos maken hè? "Ik geloof van wel" zei hij "maar je moet me nog wel even ondersteunen als dat gaat voor je natuurlijk." Ze knikte. Dat moest toch wel lukken? Ja ze ongeloofelijk zwak was ze nu ook weer niet. Sasori keek haar aan "That for me a know and for you a dot dot dot" Hij grijnsde, oh hij plaagde haar weer. Ze probeerde haar nerveusiteit te verbergen maar dat was niet echt een simpele opgave. "Ik hou van je lieverd" zei hij zachtjes en hij stond op om dan samen met haar te vertrekken. Ook Rhine stond op haar arm om zijn middel en zijn arm over haar schouders zodat hij genoeg steun had. Ze wandelde traag en ze hield hem scherp in de gaten.

(ja doe ik wel even)

PROFILE MAGICIAN

» Sasori's art.
» I will keep an eye on you. [Sasori]
» This can't be good... [Sasori]
» This is not the right place, I think...//sasori//
» Sephi-Sasori achter dat schermpje zit...

Really?! [sasori]

Really?! [sasori]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen