Een date! Sasuke kon het bijna niet geloven, een date met het meisje waar hij zo verliefd op was geworden. Hij was enorm gelukkig en hij had besloten om voor haar te koken. Iets simpel omdat hij al vrij lang niet meer had gekookt. Vandaag had hij er zin in, vandaag wou hij speciaal koken voor een speciaal meisje dat hem weer enorm goed deed voelen. Met een brede glimlach liep hij naar de keuken om alles klaar te zetten en het gehakt al te bakken. Hij hoopte dat ze niet vegetarisch was, maar hij zou de saus apart serveren, dan kon ze nog altijd zeggen dat ze vegetarisch was en dus de saus niet wou. Dan zou hij wel nieuwe saus maken, of tomatensaus apart houden en er geen vlees bij doen. Hij was smoorverliefd op haar en hij wou alles voor haar doen, dus hij had besloten om te koken vandaag. Misschien zou het wel wat simpel zijn maar ze zou het hopelijk wel lekker vinden. Een hoofdgerecht en een dessertje: spaghetti bolognese en gevolgd met zelfgemaakt watermeloenijs. Hij begon rustig het gehakt te bakken en uit elkaar te halen zodat de brokken niet te groot waren. Dan nam hij wat kruiden en strooide hij die op het vlees. Dit zou even bakken, dus hij rende naar de badkamer en deed hij zijn kostuum aan. Hij knoopte zijn das, weinig mannen konden dit, maar hij kon dit en daar was hij trots op. Hij liep dan weer naar de keuken om wat door het vlees te roeren, zodat het niet zou aanbakken. Hij was eigenlijk best nerveus, maar hij probeerde dit niet te laten merken door stomme dingen te doen, zoals dingen laten vallen. Na vijf minuten klopte er iemand op de deur en hij schrok, was ze daar al? Het zweet brak hem uit en hij begon te blozen. Hij stapte naar de deur en deed met een trillend hand de deur open. Daar was ze dan, het meisje waarop hij verliefd was. "H-hoi Viv." stamelde hij en hij ging opzij "Kom maar binnen, ik ben nog even bezig met koken." Hij liep even naar zijn kamer en haalde een boeketje bloemen tevoorschijn. Hij gaf deze aan Vivespa en hij glimlachte "Voor jou." Hij ging dan weer naar het vlees en hij deed er fijngeplette tomaten bij en dan nog wat tomatensaus. Hij hield nog wat saus apart mocht ze geen vlees eten. Hij nam een pot en vulde die met water. Dan werd deze op het vuur gezet en eenmaal het water het kookpunt bereikte, dan nam hij het pak spaghetti slierten en deed deze in de pot. Hij ging dan naar Vivespa en vroeg: "Ben je toevallig vegetarisch of eet je vlees?" Hij begeleidde haar dan naar de stoel aan de tafel en hij schoof de stoel achteruit. Dan zette hij borden op de tafel en legde hij er bestek naast. De twee glazen stonden er al en hij schonk dat van Vivespa en dat van hem in met water.

[Vivespa]

Zenuwachtig keek Vivespa in des spiegel. Ze fönhde haar nog natte haar en droogde zichzelf een beetje af. Daarna trok ze een tube lipgloss open, maar toen dacht ze aan haar afspraak; geen enkel toneelstukje bij hem. Dus daar ging ze zich aan houden ook. Ze legde haar natte jurkje op een stoel en trok de kast open waar haar schamele bezittingen aan kleding lagen. Ze had maar een paar kleding stukken van thuis mee weten te nemen, maar niet veel geld. Ze bekeek de kleding aandachtig. Twee jurkjes, een rok en een spijkerbroek mochten deelnemen aan de wedstrijd. De rok was roze, dat zou zo kinderachtig overkomen en de spijkerbroek misschien wat ongeïntresseerd. Terwijl ze alles behalven dat in haar date was. Een van de jurken was doorweekt van een uitstapje naar de waterval. Dat was gemakkelijk kiezen. De hemelsblauwe jurk had gewonnen dus ze trok hem over haar hoofd. Het was zachte en lichte stof. Misschien nog een riempje? Ze griste het uit de kast en gespte het riempje om haar middel. Zo, klaar. Ze sprong in haar schoenen en vlocht haar haar in. Dat deed ze niet zo vaak, maar ze moest zich vanavond niet verlegen achter dat blonde gordijn gaan verstoppen. Toen ze haar kamer uitliep keek ze expres niet in de spiegel, omdat ze het dan toch weer anders wilde hebben.
De jongensetage, kamer 122. Dat had hij gezegd. Vivespa liep door de lange gangen, kwam bij de gezamenlijke darkmagican kamer en liep toen een andere deur in, waar ze dacht dat de jongens kamers waren. Ze bekeek alles goed, het laatste wat ze wilde was verdwalen. Uiteindelijk stond ze voor kamer 122. Ze hoopte maar dat het de goede was. Vivespa haalde een paar keer diep adem en probeerde uit te leggen aan haar buik dat die zenuwen nergens voor nodig waren. Het was gewoon Sasuke. Toen klopte ze op de deur. Sasuke deed open. Hij had zich ook opgedoft en zag er heel chique uit. De paar minuten dat ze hem niet had gezien leken eeuwen en ze moest haar best doen om hem niet meteen om de hals te vliegen. "H-hoi Viv." begroette hij haar. Zie je nu wel, die zenuwen waren nergens voor nodig, hij was net zo nerveus. Hij toverde een glimlach op haar gezicht, ze hoefde er niet eens haar best voor te doen om vrolijk te zijn. "He! Ik ben blij je weer te zien." Ze hoefde niet meer bang te zijn dat ze een toneelstukje ging spelen, bij hem meende ze alles oprecht. Sasuke ging naast de deuropening staan. "Kom maar binnen, ik ben nog even bezig met koken." Vivespa was benieuwd wat hij maakte. Ze stapte de deur in en stond in zijn kamer. "Het ruikt alvast lekker." Lachte ze. Sasuke liep even naar zijn kamer en kwam terug met een prachtig boeket bloemen. Hij gaf deze aan Vivespa. "Voor jou." Vivespa nam het aan en rook eraan. "O, ze zijn prachtig! Wat lief! Bedankt!" Ze gaf Sasuke een kus en vroeg of ze de bloemen in een het water kon zetten. Sasuke ging weer verder met koken terwijl Vivespa de bloemen mooi neerzette. Het was echt een mooi boeket. Even later kwam Sasuke terug met de vraag of ze vlees at. Vroeger was ze vegetarisch, maar dat was moeilijk vol te houden. "Ik eet gewoon vlees." Zei ze tenslotte. Sasuke begeleidde haar naar een stoel aan de tafel en schoof de stoel achteruit. Vivespa kreeg de glimlach maar niet van haar gezicht, maar dat was niet erg, ze mocht nu wel blij zij. Het eten werd opgediend en het water ingeschonken. Hij had spaghetti gemaakt en zo'n beetje alle Italiaanse gerechten waren Vivespa's favorieten. "Smakelijk." Lachte Vivespa naar hem. Ze was int in tijden niet zo blij geweest en kon nog steeds niet geloven dat zij dit gelukkige meisje was.


//Sorry voor mijn eerste, halve post. Computer deed raar met kopiëren.

Er werd geklopt op de deur en Sasuke ging bijna door het lint van pure stress. Hij begon als een gek rond de lopen en haast te gillen. Ze was hier! Véél te vroeg! Hij ademde diep in en uit, dat herhaalde hij meerdere malen. Eenmaal hij rustig was liep hij naar de deur, daar stond ze dan, prachtig als altijd, zijn meisje: Vivespa. "H-hoi Viv." begroette hij haar. Zijn stress behaalde het toppunt en hij trilde als een gek. "He! Ik ben blij je weer te zien." zei ze oprecht blij en dan zei hij "Kom maar binnen, ik ben nog even bezig met koken." Ze stapte de deur in en stond in zijn kamer. "Het ruikt alvast lekker." Lachte ze. Sasuke liep even naar zijn kamer en kwam terug met een prachtig boeket bloemen. Hij gaf deze aan Vivespa. "Voor jou." Vivespa nam het aan en rook eraan. "O, ze zijn prachtig! Wat lief! Bedankt!" Ze gaf Sasuke een kus. Hij grijnsde met een rood aangelopen gezich en ging weer verder met koken. Even later kwam Sasuke terug met de vraag of ze vlees at, want hij had wat gewone tomatensaus apart gezet voor indien ze vegetarisch was, tot zijn grote verbazing at ze vlees dus schepte hij de borden op en deed saus op de gare spaghetti. Hij zette de borden op tafel en schonk water in want hij dronk geen alcohol, dat had hij afgezworen. "Smakelijk." Lachte Vivespa naar hem. "Jij ook smakelijk Viv." Hij begon aan zijn bord eten en werkte het vol smaak naar binnen, zonder ook maar enige kruiden te gebruiken. Nadat hij zijn bord had leegegeten zei hij met een glimlach "Er is zometeen nog een dessertje." Toen dat Vivespa gedaan had gaf hij haar een kus op haar mond "Dit betekent veel voor me Viv. Dus daarom heb ik al zeker die bloemen en dan ook nog iets anders, maar dat moet ik even gaan zoeken straks. Ik ga eerst even je je dessertje geven." Hij nam de twee potjes zelfgemaakte meloenijs uit de vriezer en stopte er een lepeltje in en serveerde erbij een simpel zandkoekje. "Alsjeblieft Viv." Hij zette zich weer neer en at er rustig van. "Ik hoop dat je het lekker vindt. Hij had zijn viool ergens gelegd maar hij moest ze nog gaan zoeken, goed bezig Sasuke.

"Smakelijk." Glimlachte Vivespa. "Jij ook smakelijk Viv." Antwoordde Sasuke. Vivespa had honger, ze had vandaag de halve dag door het bos gelopen en de andere helft met Sasuke gezwommen en in grotten gezeten. Ze pakte haar bestek op en begon de spaghetti naar binnen te werken. Het smaakte heerlijk. "Het is heerlijk." Zei Vivespa na de eerste happen doorgeslikt te hebben. Toen Sasuke zijn bord leeg had zei hij: "Er is zometeen nog een dessertje." "Ik ben benieuwd. Ik weet nu dat je kunt koken, dat 'dessertje' moet dan ook lekker zijn." Vivespa rolde nog een paar happen om haar vork totdat haar hele bord leeg was. Ze at normaal gesproken nooit zoveel, maar nu zat ze nog niet eens vol. Sasuke gaf Vivespa een lus op haar mond. "Dit betekent veel voor me Viv. Dus daarom heb ik al zeker die bloemen en dan ook nog iets anders, maar dat moet ik even gaan zoeken straks." Nog iets? "O, dat had toch niet gehoeven?" Zei vivespa, die er erg verlegen van werd als mensen haar iets gaven, iets voor haar deden of haar complimentjes gaven. "Ik ga eerst even je je dessertje geven." Bij de gedachte aan meer eten begon haar maag te knorren. "Sorry, ik heb nog al honger, na vandaag." Lachte ze. Sasuke kwam weer terug naar de tafel, met twee potjes ijs, allebei met een lepeltje en een zandkoekje. "Alsjeblieft Viv." Sasuke ging weer zitten. "Ik hoop dat je het lekker vindt. Vivespa pakte het koekje en begon erop te kauwen. Die was alleen al lekker. Toen de laatste kruimels van het koekje in haar mond zaten, begon ze aan het ijs. "O, het is echt lekker! Heb je dit zelfgemaakt?" Vivespa was verwonderd over zijn kook kunsten. Ook het ijs was naar haar smaak veel te snel op, maar ze was nu in ieder geval voldaan. "Ik wist niet dat je zo goed kon koken." En ze was dit gelukkige meisje echt.

Vivespa had blijkbaar veel honger, net zoals hij want ze werkten hun bord snel naar binnen. "Het is heerlijk." Zei Vivespa na de eerste happen doorgeslikt te hebben. Toen Sasuke zijn bord leeg had zei hij: "Er is zometeen nog een dessertje."
"Ik ben benieuwd. Ik weet nu dat je kunt koken, dat 'dessertje' moet dan ook lekker zijn." Vivespa rolde nog een paar happen om haar vork totdat haar hele bord leeg was. Hij grijnsde en begon lichtjes te blozen, daarna gaf hij haar een kus op de mond "Dit betekent veel voor me Viv. Dus daarom heb ik al zeker die bloemen en dan ook nog iets anders, maar dat moet ik even gaan zoeken straks." Hij grijnsde. "O, dat had toch niet gehoeven?" Zei vivespa, "Ik vind dat je het verdiend en het is raar dat mensen me dat horen doen." Hij glimlachte "Ik ga eerst even je je dessertje geven." Haar maag knorde en hij lachte. "Sorry, ik heb nog al honger, na vandaag." Lachte ze
"Dat is gewoon schattig Viv." was zijn reactie. Sasuke kwam weer terug naar de tafel, met twee potjes ijs, allebei met een lepeltje en een zandkoekje. "Alsjeblieft Viv." Sasuke ging weer zitten. "Ik hoop dat je het lekker vindt." Hij begon er langzaam en at het ijs op, het verwonderde hem dat het hem goed gelukt was, hij was de enigste die nooit voorproefde, dan was het nog een verassing. . "O, het is echt lekker! Heb je dit zelfgemaakt?" vroeg ze en hij glimlachte "Het ijs is zelfgemaakt, met de machine waarin ik alles moet doen, maar het moet altijd perfect afgemeten zijn. En het zandkoekje komt uit een pakje, ik heb geprobeerd het te maken, maar het is niet echt... Gelukt." Hij wreef door zijn haar en hij kreeg weer een compliment naar zijn hoofd geslingerd dat hem deed blozen "Bedankt Viv en nu komt jouw verassing. Ik heb er een tijdje op moeten oefenen, maar eindelijk kan ik het redelijk." Hij stond op en ruimde te tafel af en ging dan zijn viool zoeken. Ze lag onder zijn bed. Wat deed die daar? Dat wist hij dus niet meer. Maar nu hij ze had gevonden. Hij deed de kist open en nam er zijn viool en strijkstok uit. Hij zette de viool op zijn schouder en klemde ze vast met zijn kin. Hij begon te spelen.

(https://www.youtube.com/watch?v=Z9CID8u7Gl4&feature=fvwrel)