Cityboy -open-

Dit was wel even wat anders dan de Zuidpool waar Korra vandaan kwam. Het was er altijd koud en droog. Iets heel anders dan waar ze nu was. Korra slenterde over de hobbelige straatstenen. Die moesten eens nodig worden vervangen. Korra had haar handen in de zakken van haar versleten, blauwe broek gepropt. Haar hemelsblauwe ogen werden aan het zicht ontrokken door een zwarte zonnebril. Haar lievelingsaccessoire. Ze had hem een keer van een oude handelaar gekregen, gratis nog wel. Het was erg aardig geweest van hem. Een gure wind stak op vanuit het noorden. Haar staarten werden daardoor nog meer in beweging gebracht. Korra zag verschillende mensen met een raar gezicht naar haar kijken. Dat deden ze allemaal hier. Oke, ze droeg nou niet bepaald normale kleren, maar moesten die mensen perse zó reageren? Korra deed haar zwarte zonnebril af en stopte hem in haar broekzak. Een jongen van ongeveer haar leeftijd kwam op haar af. "Hey, eskimo. Ben je verdwaald of zo? De Zuidpool ligt duizenden kilometers verderop hoor." De jongen lachte zich dood. Oh, wat was hij toch grappig. Korra stapte op hem af met kordate passen. Ze was absoluut niet bang voor hem, verreweg van dat. "Zo cityboy. You think you're funny?" Korra floot op haar vingers. Hopelijk kwam Naga snel. De jongen duwde Korra naar achteren. Net toen hij haar iets wilde aandoen, kwam er een groot wit gevaarte aanstormen. De jongen viel van de schrik om. Naga brulde hard. Daarna gaf ze Korra een lik. "Thanks Naga." Ze omarmde haar polar bear dog. Naga was haar beste vriendin. Korra sprong op Naga's rug en greep de teugels vast. Ze klakte een keer met haar tong en Naga kwam in beweging. Onder het rennen gaf Korra haar huisdier af en toe een keer een geruststellend klopje. Net toen Naga een lekker tempo had bereikt, moest ze abrupt remmen omdat er iemand in de weg stond. Korra kon zijn of haar gezicht. "Gast, zie je niet dat ik er langs wil?" antwoordde Korra geïrriteerd. Ze wachtte op een antwoord van de persoon.

-Flut D:-
-Open voor iedereen-

Mensen..overal mensen. De nog een reden waarom Jake winkelstraten haatte. Dat geschreeuw van sommige handelaren ook.. Maar goed, hij kon er niet om heen als hij van het park terug naar de school liep. Jake stopte even. Hij keek af en toe naar de mensen die voorbij kwamen. Hij kon meteen zien wie hier was om te winkelen en wie niet. Ook hoorde hij verschillende talen. Ook zag hij verschillende soorten kleding. Hij kon al sommige Shadranen herkennen. Hij zuchtte en liep weer verder. Wanneer kwam er nou een einde aan deze straat.. Hij liep met zijn handen in zijn zaken. Mensen..hmpf. Eerder lastposten als je het Jake vroeg.. Later als hij klaar was op Starshine wou Jake dan ook niets liever dan gewoon ergens in een dorp wonen of zo.
Toen zag hij opeens dat ene hele hoop mensen uitweken voor iets. Een groot wit gevaarte.. Dat nu op hem afstormde. Het..het leek wel een grote hond! Jake bleef even staan en keek naar het witte beest dat op hem afstormde. Hij bleef kalm en stopte.Hij probeerde het pad in te schatten wat het beest volgde. Hij zag al snel dat hij net niet in het pad van het beest stond. Jake bleef staan, het beest rende vlak langs hem. Hij kon nog met moeite overeind blijven door de wervelwind dat het beest achter zich liet. Hij keek het even na. Nu zag hij ook dat er teugels aan het beest waren bevestigd. Wat zou dat nou zijn geweest? Ach, dat waren toch zijn zaken niet. Hij deed zijn handen weer in zijn zakken en liep verder.
Na een tijd gelopen te hebben, hoorde hij grote stappen achter zich. Daarna alsof iets moest afremmen. Toen voelde hij een warme adem in zijn nek. Hij keek achterom. Het was het grote witte beest van eerder. Maar nu zat er iemand op...deze had de teugels vast. Het was een meisje met een bruine huid en een zonnebril op. "Gast, zie je niet dat ik er langs wil?" Jake zuchtte. Alweer een reden waarom hij nou nooit naar de stad ging. Er waren allemaal onbeleefde mensen. Jake had zelf een erge hekel aan onbeleefdheid. "Nee, dat zag ik niet, maar nu wel." Jake zuchtte weer en zette een stap opzij. "Je had het ook beleefd kunnen vragen." zei hij met een glimlach. Jake had zichzelf ooi voorgenomen nooit boos te worden over onbeleefdheid. De mens is nou eenmaal onbeleefd en daar kon hij niets aan doen.

» OPEN || Not getting any better
» { S H O P P I N G A R O U N D } // OPEN
» Open Air
» How are you? -open-
» Alone or not? [Open]

Cityboy -open-

Cityboy -open-

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen