Hij deed de deur van de school open, eindelijk was hij binnen die kou beviel hem totaal niet. Hij 'zocht' de trap en liep naar de Fire Magicans etage waar ook ergens zijn kamer was. Eerst zijn jas ophangen. Na het zoeken van zijn kamer deed hij de deur open en hing zijn jas aan een haakje op de muur. Het was ijskoud in zijn kamer en realizeerde dat hij de verwarming was vergeten aan te doen.. Hij kon beter in de woonkamer een dutje doen dan in deze ijskast. Hij deed de verwarming op 1,5 graden en verliet zijn kamer. Hij sloot de deur weer achter zich voordat hij richting de Woonkamer ging, hopelijk was er niemand al zou dat hoogst onwaarschijnlijk zijn in de Winter, zelfs al gaf hij ze groot gelijk om niet in de kou rond te lopen. Zijn blik keek rond door de gangen er was weinig te zien, het was tenminste warmer dan buiten en dat was al aan plus waard. Het leek bijna alsof er geen eind kwam aan de gang, gelukkig had hij de woonkamer al bereikt. Het was er nog warmer dan in het rest van het gebouw en dat was precies wat hij wou, nu dan. In de zomer moest hij er niet aan denken al zou het hier zo warm zijn als dat zo was zou hij direct ergens anders heen verhuizen, niet naar Razen. Zelfs al was hij orgineel een burger van Razen is de hitte er toch veelste heet al zou hij er weinig wat aan kunnen veranderen. Bovendien was het hier prima. Zijn ogen gleden langzaam de grote kamer af, er stonden redelijk wat banken, een tv, tafels en waarschijnlijk nog meer dingen die hem niet opgevallen waren. Hij zocht een random bank uit en liet zich er op neervallen. Hij legde zijn hoofd op zijn bovenarm, zijn onderarm stak wat naar achteren. Gelukkig was het hier een heel stuk warmer dan in zijn kamer. Hij sloot zijn ogen hij zou vanzelf wel in slaap vallen.

Veel mensen zouden over iets dromen als ze in slaap gevallen zijn, iets mooi's, een wens of ze zouden een nachtmerrie hebben. Hoe iedereen een nachtmerrie beschrijft is anders, verdriet? Of achterna gezeten worden door een enorm groot harig monster. Het blijft grappig hoe je nooit bang bent in dromen en alles kan, niks is raar of gek. Soms praat je tegen jezelf voordat je gaat slapen of denk je aan iets in hoop dat je daar over gaat dromen. Nagisa heeft dat ook gedaan, tot na tich keer proberen hij er achter kwam dat het geen zin had, althans niet voor hem. Hij had het nare gevoel dat er iemand ieder moment de kamer binnen zou kunnen stappen, hij had er geen problemen mee zolang dit iemand maar niet iemand is dat hem tot moes slaat, al zou hij dat kunnen. Dat moest hem aan Axes denken, één van de weinige leerlingen die hij kende. Hoe heette die andere ook al weer? Skygge was het, althans dat dacht hij wat hij vond het een redelijk moeilijke naam om te onthouden. Iniedergeval waren beide ontmoetingen geen succes alsof op deze school alleen een stel debielen zaten. Zucht. Hij mocht Axes in iniedergeval niet, vreselijk joch was dat. Al zou hij zonder vrienden niet gestoord worden in zijn slaap zou hij het niet erg vinden ze te hebben, al zou hij sneller vrienden maken met iemand die interessant is dan met iemand die aardig is maar voorderest.. Gewoon saai. Weer kreeg hij het gevoel dat er iemand in de buurt was, forget it. Waarschijnlijk was hij al in slaap gevallen toen iemand binnenkwam.

~ H E S P E R

Nog steeds in dezelfde houding lag hij daar op de bank. Er was in de tijd dat hij sliep iemand naar binnen gekomen al wist hij er zelf niets van. Nog niet. Een zachte windje blies in zijn gezicht al had hij echt geen idee waar het vandaan kwam. Een gat in het dak of de muur? 't Zal wel niet aangezien ze niet op de bovenste verdieping waren de deuren dicht zaten evenals de ramen, iniedergeval toen hij binnenkwam. Hij kneep even zijn ogen wat dichter op elkaar voordat hij met de achterkant van zijn hand over zijn ogen wreef, een keer gaapte en overeind ging zitten. Ah, er was iemand naar binnen gelopen. Dat verklaarde het dus. Het was een meisje, ze had bruin-rood haar met ook ongeveer zulke ogen, misschien net wat lichter. Zijn ogen waren nog niet helemaal open maar een beetje samengeknepen. Hij hief zijn hand op en kneep halfslapend zacht in haar wang. Ze leek wel een pop. Hij draaide zich om en ging in kleermakerszit op de bank zitten. "Wie ben jij?" hij had haar nog nooit eerder gezien, misschien was ze nieuw. Hij was er ook nog niet zo lang dus hij was er niet verbaasd over ofzo. Maar ze had hem wakker gemaakt terwijl hij nog niet eens zo lang sliep. Kon hij uberhaupt een keer slapen zonder gestoord te worden? Vast niet. Hij gaf een grote geeuw en wreef nog een keer met zijn rechterhand over zijn ogen die maar niet in 'wakker' stand wouden komen al gold dat ook voor de rest van zijn lichaam. Ah. Ze was eigenlijk best wel schattig, en dichtbij. Wegens zijn halfslapendheid besteedde hij er weinig aandacht aan, misschien was ze al wat verder weg gaan staan maar goed. "Hoe durf je een kamer binnen te komen als iemand aan het slapen is?" hij grijnsde en haalde zijn linkerhand door zijn haar waarbij hij ook zijn linkeroog sloot. Natuurlijk kon hij zich zelf op zijn kop slaan omdat hij in slaap was gevallen in de huiskamer van een plaats waar andere leerlingen komen. Hij had het moeten weten, hij wist het waarschijnlijk ook maar hij had geen zin om een ijsblokje te worden in zijn eigen slaapkamer die echt op een vrieskast leek.

'Wie ik ben? Ik, ben Hesper' Hesper hé. Hij had nog nooit van die naam gehoord, orginele naam. Ze ging naast hem zitten, zijn blik was gericht op het plafond en week naar dan ook niet vanaf. "Ah." hij hield even zijn mond open "Dat is waar ook" hij rekte zich uit, het was eigenlijk nog best moeilijk om wakker te blijven. Al deed hij het misschien wel expres, dat zal wel niet. Hij week zijn blik van het plafond af en keek haar aan, nu zat ze ook in kleermakerszit. "Nagisa" hij lachte naar haar met zijn ogen gesloten. Toen ze op stond volgde zijn blik haar naar de vensterbank waar ze op ging zitten. Hij draaide zich om en ging op z'n hielen zitten één elleboog leunde op de bank en zijn hoofd rustte op zijn hand. Hij spotte een klein prullenbakje op de tafel die achter de bank stond en trok het wat naar zich toe en met zijn vrije hand gaf hij affentoe aan de klep een stootje die rondjes ging draaien. Het bleef altijd vermakend die kleine prullebakjes. Hij liet zijn arm waarop zijn hoofd ruste zakken waardoor hij plat op de bank lag en zijn hoofd scheef op zijn arm leunde. "Ik was net ook buiten echt ijskoud. Maar het is inderdaad wel mooi" hij glimlachte en week even zijn blik af van de draaiende klep van de prullenbak naar Hesper die naar buiten keek. Het was stil in de kamer buiten het geluid van het gedraai van het prullenbakje dan. "Ik ben ook pas nieuw hier, denk een paar dagen." sprak hij rustig, hoog, laag, zijn ogen volgde het gedraai voor zijn neus. "En jij? Ik heb je nog nooit eerder gezien op de Etage?" Waarschijnlijk was ze nieuw, misschien is het wel fijner als er nog iemand is die niet alles van SSA kent. Hij stopte met draaien en sprong van de bank af en liep naar de tafel achter de bank en tegenover de vensterbank. Hij ging erop zitten en keek langs Hesper heen naar buiten, SSA was gepoederd met een laagje sneeuw je kon het goed zien vanuit het raam, wat moeilijker vanaf de tafel. Soms liep er een rilling door zijn lichaam, dat had hij vaker als het koud was buiten, hij had het dan ineens even koud terwijl het gewoon warm was. Hms. Niets raars of iets om je zorgen over te maken.

Het zat 'm gewoon in z'n hoofd, de kou, want echt koud? Het was buitengewoon bijzonder om het hiér koud te hebben of je moet wel een heel erg speciaal lichaam hebben, toch trilde hij. Soms, soms niet, soms wel. "Welkom op SSA. Al heb ik te weinig ervaring om dat te zeggen." hij lachte met zijn hand achter zijn hoofd. "Ik begrijp wat je bedoelt" hij zuchte, die kou was vreselijk. Hij keek even naar zijn handen waar hij mee aan het klooien was zonder enkele reden. Toen ze weer wat zei keek hij haar weer aan. "Nee, maar soms tril ik gewoon al heb ik het niet koud. Het zit gewoon in m'n hoofd" zijn elleboog leunde op zijn bovenbeen en zijn voorhoofd op zijn handpalm. Hij lachte wat krom waardoor hij wat schokte, je kon wel horen dat hij lachtte, flauwtjes dan. Hij bleef in die houding zonder op haar te lette toen ze naast hem ging zitten op de tafel hij had gewoon het gevoel dat er iemand naast hem ging zitten, dat was genoeg om te weten dat ze dichtbij was. Hij voelde iets warms zijn hand pakken, die hij op de tafel had laten liggen. Hij voelde wat druk in zijn hand toen ze deze pakte. Hij liet z'n hoofd nog steeds hangen deels omdat hij gewoon licht rood aanliep. "Hehe. Nee" hij lachte naar haar toen ze zijn hand los liet en naar hem grijnsde. De kleur was alweer uit zijn gezicht gelopen, gelukkig. Hij keek weer naar zijn handen die hij gewoon op z'n benen had dit keer. "Ik ben er niet zo lang dus kan ik je er weinig van vertellen. Maar ik heb alleen van die 'donkere' mensen ontmoet" ook al was hij daar echt niet blij mee moest hij toch weer lachen, zacht. Hij rilde nu iniedergeval niet meer, waarschijnlijk was de 'kou' ook uit zijn hoofd gestegen.