sorry dat ik zo humeurig ben..

Het was druk in de eetzaal.
Veel leerlingen zaten in grote groepen te praten en te eten, maar niet alle leerlingen..
Ciel zat alleen bij het raam een beetje naar buiten te kijken, achter hem stond z'n Butler, Sebastian.
Niet dat hij echt wilde dat er iemand bij hem kwam zitten.
Om hem heen werd er ook soms over hem gefluisterd, maar door het harde gepraat kon je het niet duidelijk horen.
,,Moet je hem zien, hij is zo arrogant!''. hoorde hij iemand fluisteren: ,,hij zoekt gewoon aandacht''.
,,Ik weet het niet het is best zielig dat hij zo alleen zit'' Hoorde hij iemand reageren.
Dat verpeste Ciel z'n humeur helemaal, hij was al een beetje geirriteerd maar nu was hij woedent.
Hij hate het als mensen medelijden met hem hadden, dan leek het alsof hij zielig was.
Met een boze blik keek Ciel naar de kant waar hij het gefluister vandaan hoorde komen.
,, laat me met rust'' mompelde Ciel met een koude, hartenloze stem.
De mensen keken raar en lachte, maar hielden wel op met praten.
Ciel nam een slok van z'n thee. ,,let maar niet op ze, meneer. ze zijn vast gewoon jaloers, ofzoiets'' mompelde Sebastian.
Ciel keek woedent het raam uit, zelfs z'n butler had medelijden met hem.
Ciel wist het zeker het was de slechtste dag ooit..

Taiga kwam de eetzaal binnen, ze merkte dat het behoorlijk druk was.
Ze besloot wat eten te halen en dan bij een groepje te zitten, maar nu ze goed keek zag ze pas hoe weinig kans ze had om in een van die groepjes te komen.
Taiga zuchte maar glimlachte, je had toch niet gedacht dat ze zomaar opgaf.
Snel keek ze rond, om een plekje te kunnen vinden waar ze kon gaan zitten.
,,en hier hebben we de winnaar'' mompelde Taiga toen ze een jongen zag die alleen zat, met een man achter hem.
Ze liep met een vrolijke lach richting de jongen, toen ze opeens een groepje mensen wat over de jongen hoorde zegge.
,,Moet je hem zien, hij is zo arrogant! Hij zoekt gewoon aandacht'' zei een meisje, waarop een ander meisje reageerde met: ,,Ik weet het niet het is best zielig dat hij zo alleen zit''.
Met grote passen liep ze richting het groepje meisjes, en maakte ze duidelijk dat het niet zo hoorde om over anderen te praten zonder dat die persoon er zelf bij was.
De meisjes begrepen het en stopte met roddelen.
Toen dat geregeld was, liep ze weer richting de jongen, maar voor dat ze ook maar in de buurt kon komen stuurde hij haar al weg.
,,Laat me met rust'' zei de jongen met een koude en hartenloze stem.
Taiga zuchte, en draaide zich om om een andere alleen staande te vinden.
Jammer genoeg kon ze die niet vinden dus besloot ze stap 2 van haar meer vrienden krijgen stappenplan, en als stap 2 niet lukte begon ze aan stap 3.
Ze liep terug naar de jongen en glimlachte. ,,halloow..o is die stoel al bezet?'' Zei ze vrolijk en wees naar de stoel aan de andere kant van de tafel waar de jongen zat. Maar voor dat hij kon antwoorden ging ze al zitten.
,,O ja, ik ben Taiga'' mompelde Taiga.

Opeens stond er een meisje voor Ciel z'n neus.
,,Halloow..o is die stoel al bezet?'' Mompelde het meisje.
Ze had geen slechter moment kunnen kiezen, Ciel was op dit moment echt in een rot humeur.
Heel even keek hij naar het meisje, die nu tegenover hem zat, en nieuwschierig naar hem keek.
,,Ja sorry, die stoel is al bezet..'' Mompelde Ciel, maar het klonk niet echt geloofwaardig.
Het meisje leek het niet gegoord te hebben en prate gewoon verder.
,,O ja, ik ben Taiga'' mompelde het meisje dat blijkbaar Taiga hete.
,,Ciel'' mompelde Ciel zacht en keek weer naar het raam.
Z'n butler maakte een nette buiging en stelde zichzelf ook voor.
,,Goedemiddag, ik ben Sebastian, de butler van Ciel Phantomhive'' Mompelde Sebastian.
Even keek Ciel woedent naar z'n butler, Ciel prate juist zo weinig zodat ze misschien wist dat hij niet met haar wilde praten.
,,Begrijp de hint Sebastian!'' dacht Ciel woedent

,,Ciel'' mompelde Ciel, en keek weer naar het raam.
Taiga glimlachte, Ciel was vast gewoon verlegen.
Toen maakte Ciel z'n butler een nette buiging. ,,goedemiddag, ik ben Sebastian, de butler van Ciel phantomhive'' Zei sebastian.
,,hmmm..een butler dus?'' Taiga dacht even na.
Haar ouders waren ook rijk maar hadden nooit een butler aangenomen.
Die Ciel moest wel heel rijk zijn.
Taiga zag dat Ciel even boos naar z'n butler keek.
Taiga besloot er geen aandacht aan te besteden en pakte haar tas, daar zat haar eten ook in.
Ze pakte een haar eten en drinken uit haar tas, haar broodjes zaten netjes in een plastic zakje en ze had haar drinken in een pakje.
Ze legde het rustig op de tafel en begon rustig haar pakje Drinken leeg te drinken.
Toen keek ze weer naar Ciel, die nog steeds naar het raam keek.
,,wil je ook wat te drinken?'' Mompelde Taiga terwijl ze al een pake drinken uit haar tas haalde.

Alois kwam de eetzaal binnen.
hij keek omzich heen en zag ciel en nog iemand zitten.alois loopt naar de tafel toe waar ciel aan zit.
alois had besloten om aardiger tegen ciel te doen.
alois ging aan de ander kant van ciel zitten en pakt zijn brood en drinken.
alois keek naar ciel die rustig uit het raam keek.
Alois glimlachte even.
Waar kijk je naar ciel?
Alois keek ook in de richting van het raam maar zag niks.
Alois keek naar het meisje dat naast ciel zat.
Hey wat is joun naam?
mijn naam is alois..
Alois at rustig zijn brood op

Het was vreselijk druk in de eetzaal, veel mensen zaten te praten, te eten en sommige renden en liepen gewoon wat rond in groepen of alleen.
Er kwam een jongeman binnen gelopen, zijn naam was Gilbert maar werd soms ook wel Raven genoemd, door z'n raven zwarte haar.
hij was nooit erg sociaal dus zat liever ergens buiten, maar omdat het vreselijk warm was zaten de meeste mensen buiten.
Gilbert dacht dat het rustiger binnen was, maar bleek dat hij het mis had, het was even druk binnen als buiten.
Even zuchte hij, nu hij toch binnen was kon hij net zo goed binnen blijven.
Hij schoof z'n donker zwarte hoed over z'n ogen zodat niemand in z'n ogen kon kijken, hij probeerde oogcontact te voorkomen.
Toen liep hij verder naar binnen, opeens botste hij tegen een behoorlijk klein persoon hij had het kind niet kunnen zien omdat hij zelf behoorlijk lang was.
sorry.. snel liep hij verder, want hij was ook niet echt iemand die veel prate.
toen ging hij aan een tafel zitten, hij had niet door dat er al mensen zaten.
Even ging hij met z'n hand door z'n zwarte haar en keek naar buiten.
Opeens merkte hij dat er 3 andere mensen zaten, hij keek om en zag een meisje en twee jongens.
het meisje behoorlijk vrolijk, de jongen met zwart haar een beetje stil en de blonde nieuwschierig.
Even glimlachte Gilbert en deed z'n hand onder z'n kin en keek de 3 kinderen met z'n goud/gele ogen aan.
,,hebben jullie het gezelig?'' toen grinnikte hij even en keek vragend naar de 3 die bij hem zaten.

,,Hey wat is joun naam? Mijn naam is alois..'' mompeld Alois terwijl hij z'n brood opat.
,,Ik ben Taiga'' zei Taiga lachend.
Ze had al een tijdje het gevoel dat iemand naar haar keek.
,,hebben jullie het gezelig'' ze ineens een jongen die blijkbaar al een poos naar hun keek.
Taiga schoot in de lach, dat was dus de persoon die naar hun keek.
de persoon lachte zelf ook even.
ze begon haar andere broodje te eten.

-sorry ik had weinig inspiratie Razz

Hannah keek naar de jongen die binnen was gekomen.
hannah vertrouwde zowat niemand ze was altijd wel bang dat iemand alois is aan deed.
Ze keek naar de jongen hij had goud/gele ogen net als claude de butler van alois.
Hannah keek met ene minachtige blik naar de jongen.
stel je voor dat hij alois wat aan deed dacht Hannah.
Hannah pakte een klein broodje en at het op.
Eigelijk zal ze nooit in deze zaal komen maar omdat alois haar had gezegd om mee te gaan deed ze dat.
Hannah keek naar sebastian en ciel die er rustig bij zitten.
Hannah glimlachte.
Hannah keek naar het meijse dat naast alois zat.
Hoe heet je?
Hannah glimlachte weer.

Toen Taiga haar broodje op had gegeten kwam er een meisje binnen.
Ze keek raar naar de jongen die er ook nog maar net bij was gekomen, waarschijnlijk vertrouwde ze hem niet.
Taiga glimlachte en zwaaide vrolijk naar het meisje.
Het meisje bleek Alois te kennen en ging ook zitten.
,,hoe heet je?'' vroeg de vrouw. Taiga keek even streng.
,,hey, weet je niet dat je jezelf eerst moet voorstellen voor je naar de ander z'n naam vraagt?'' zei Taiga op een strenge manier en lachte toen.
,,mijn naam is Taiga, en joun naam?'' mompelde Taiga met een lach op haar gezicht.
Ze was niet echt boos.
toen lachte het meisje ook.
,,en jij, hoe heet jij'' mompelde ze tegen de jongen.

Er kwam een jongdame binnen, ze keek hun richting op.
Toen zag ze Gilbert, en keek met een minachtige blik naar hem en het leek alsof ze hem niet helemaal vertouwde.
Het was best logisch, Gilbert droeg een lange zwarte jas en droeg een zwarte hoed op z'n raven zwarte haar die hij zo ver over z'n gezicht had dat je z'n ogen amper kon zien.
Hij leek erg volwassen en was bijna altijd stil.
Maar dat was nog geen goede reden om hem niet te vertrouwen.
De vrouw bleek de blonde jongen Alois te kennen, en sloot zich aan bij de groep.
,,hoe heet je'' ze had het tegen het vrolijke meisje Taiga.
,,hey, weet je niet dat je jezelf eerst moet voorstellen voor je naar de ander z'n naam vraagt?'' Taiga prate met een nogal strenge stem, maar lachte toen even.
,,Mijn naam is Taiga, en joun naam?'' ze had het tegen de vrouw, ze prate met een lach op haar gezicht.
toen lachte de vrouw ook.
,,en hoe heet jij?'' ze keek vragend naar Gilbert, die nogal verast werd door de vraag en lachte ongemakkelijk.
,,mijn naam, waarom wil je dat weten?'' Hij wilde z'n naam niet zomaar zonder reden aan iedereen vertellen.
Maar op een of andere manier vertrouwde hij de kinderen wel.
,,mijn naam is, Gilbert Nightray maar je kan me ook wel Raven noemen'' die bijnaam had hij gekregen door z'n raven zwarte haren en z'n zwarte kleding die hij vaak droeg.
Kort glimlachte en z'n ogen kwamen onder z'n hoed tevoorschijn, niemand kon eigenlijk geloven dat hij probeerde te voorkomen dat iemand z'n ogen kon zien, z'n ogen waren prachtig goud/geel en hadden een vriendelijke blik.
Maar voordat ze het duidelijk konden zien verdwenen z'n ogen weer onder de rand van de hoed.
,,Maar Taiga heeft gelijk mevrouw, je zou echt u eigen naam eerst moeten zeggen'' er kwam weer een glimlach tevoorschijn

Hannah glimlachte.
Ik ben hannah anefeloz de hulpje van claude.Hannah keej naar alois die er stil bij zat.
Hannah keek naar alois.
Ze wist dat hij vandaga niet lekker in zijn vel zat dus paste goed op met wat ze zei.
Hannah keek boos naar de gene die haar mevrouw noemde ze mog van alois nooit mevrouw worden genoemt.
Hannah verwachte dat ze geslagen werd maar alois deed niks.
Toen zag ze dat alois zachtjes huilde.
Snel probeerde ze alois te troosten

,,mijn naam, waarom wil je dat weten?'' zei de jongen. ,,mijn naam is, Gilbert Nightray maar je kan me ook wel Raven noemen''.
Gilbert glimlachte kort en keek even Taiga haar richting, hij had prachtige goud/gele ogen, dat kon ze nu zien.
Maar toen Taiga ze goed wilde bekijken verdwenen ze weer onder de rant van z'n hoed.
,,Maar Taiga heeft gelijk mevrouw, je zou echt u eigen naam eerst moeten zeggen'' zei Gilbert.
,,Ik ben hannah anefeloz het hulpje van claude'' Mompelde een klein beetje boos, het leek alsof ze Gilbert niet aardig vond.
,,let maar niet op haar, Raven'' Taiga had besloten om hem bij z'n bijnaam te noemen.
Toen glimlachte Taiga

Alois huilde zachtjes.
Hij miste luka (zijn kleine broertje die overleden is) heel erg.
Hij merkte dat hannah hem probeerde te troosten maar dat hielp niks.
Alois keek verdrietig naar het meisje naast zich.
Hoe kon ze zo vrolijk zijn dacht hij heeft zij dan geen verdrietig verleden.
alois kreeg nog meer tranen om zijn wangen.
O ik mis je zo luka zei alois zachtjes.
Alois keek naar hannah die hem nog steeds probeerde te troosten.
hij zag de blik van luka in de ogen van hannah.

Opeens merkte Taiga dat Alois huilde.
Even klopte ze op z'n schouder. ,,kom op, niet zo verdrietig kijken, vertel maar wat er is'' zei Taiga lief tegen Alois.
Ook Hannah trooste Alois nu.
Even keek Alois op er rolde nu meer tranen over z'n wangen.
,,O, ik mis je zo Luka'' mompelde Alois. Even keek Taiga verbaast.
Wie zou Luka toch zijn?
,,Is het je vriendin?'' mompelde Taiga.
Ze dacht diep na, het moest wel z'n vriendin zijn, of niet? Misschien was het wel familie? z'n broertje of zusje? Misschien een goede vriend?
Ze kwam maar niet op het goede antwoord.
Maar ze wist dat ze zich er niet al te druk over moest maken.

Ik ben hannah anefeloz, het hulpje van claude. zei Hannah een beetje boos, het leek of ze Gilbert niet aardig vond.
Gilbert glimlachte koud, hij was wel gewend dat mensen hem niet mochten.
,,let maar niet op haar, Raven'' Taiga glimlachte.
Gilbert keek even naar Taiga, en bloosde want hij was niet gewend dat mensen hem ook daadwerkelijk bij z'n bijnaam aanspreken.
Ze leek het niet door te hebben, maar Gilbert had het gevoel dat z'n gezicht nu knalrood was.
Toen glimlachte hij weer, maar nu was het een warme glimlach.
,,Kom op, niet zo verdrietig kijken, vertel maar wat er is'' hoorde hij Taiga zeggen.
Hij keek verbaast op, en zag nu pas wat er aan de hand was, Alois zat te huilen.
,,O, ik mis je zo Luka'' Mompelde hij tussen het huilen door.
Beide meisjes Taiga en Hannah troosten hem, Alois zelf leek gewoon een beetje zielig te doen.
Waarschijnlijk had hij gewoon te weinig aandacht.
Wat er ook was, Gilbert leek niet geïnteresseerd en keek rustig het raam uit.
Hij kon wel horen dat Alois harder begon te huilen, misschien wilde hij de aandacht van iedereen dus deed hij het voor Gilbert z'n aandacht, maar hij kon het ook echt menen en dat hij dus niet acteerde.
,,is het je vriendin?'' Taiga haar stem klonk een beetje nieuwschierig.
Toen leek het alsof Taiga heel diep nadacht.
Zelf volgde Gilbert het gesprek amper, en luisterde ook maar half mee.
,,moet je eens zien die vogel is toch een beschermd diersoort'' Hij was nu helemaal afgeleid.
Buiten zat een Blauwe kiekendief dat is een vogel die heel erg zeldzaam is.
De vogel had een prachtige blauw/grijze verenkleed, en de snuit van de vogel was puur wit.
Opeens keek de vogel recht in de ogen van Gilbert, het schrok en vloog weg.
Gilbert keek teleurgesteld hoe de vogel wegvloog.
Toen zette hij z'n hand onder z'n kin en ging verveeld onderuitgezakt op z'n stoel zitten en keek verveeld of hij nog iets van het gesprek gemist had.

Hannah keek naar Alois die huilde.
Is dat je vriendin vroeg taiga.
Hannah kijkt verbaast naar taiga.
Natuurlijk is dat zijn vriendin niet het is zijn broertje.
Hannah keek weer bezorgd naar Alois die er huilend bij zat.
Hannah probeerde Alois te troosten maar het lukte haar niet.
Ze wist dat Alois wel een tijdje blijven huilen om Luka.
Hannah pakte een broodje en gaf het aan Alois.
Hannah pakte opeens een kat uit haar tasje. Hannah knuffelde de kat.
hey Gilbert wil je de kat ook aaien?.
Hannah hield de kat voor zijn neus en keek vrolijk naar de jongen.
Katten zijn heel lief vind jij toch ook Sebby?
Hannah keek weer is verliefd naar Sebastian de butler van Ciel.
Hannah gaf de kat aan Sebastian en keek lief naar sebastian.

,,Natuurlijk is dat zijn vriendin niet het is zijn broertje.'' zei Hannah terwijl ze weer bezorgd naar Alois keek.
Ze probeerde hem te troosten maar het lukte haar niet echt, dus ze gaf hem maar een broodje in de hoop dat dat het al weer wat beter maakte.
Opeens haalde Hannah een kat uit haar tas en knuffelde het dier.
,,hey Gilbert wil je de kat ook aaien?'' Zei ze terwijl ze de kat voor Gilbert z'n neus hielt.
Misschien wist ze wel dat Gilbert katten hate, en probeerde te kijken hoe Gilbert reageerde.
Gilbert had het gespek tot nu toe saai gevonden, maar toen keek hij oog in oog met z'n grootste angst.
,,is dat een kat?'' mompelde Gilbert die het amper kon geloven.
Langzaam werden z'n ogen groot, en hij liet een harde schreeuw horen waardoor veel mensen naar hun keken.
Met een sprong stond Gilbert op, hij had namelijk een kattenfobie, volgens hem waren het monsters met vlijmscherpe tanden en klauwen met een enge blik in hun ogen, vooral was hij bang als een kat achter hem aan rende.
Maar wat zeker was is dat Gilbert katten hate.
,,Katten zijn lief vind jij toch ook Sebby?'' ze leek niet echt in de gaten te hebben dat Gilbert half bewusteloos op z'n stoel zat door de schok dat Hannah een kattefan was.
Rustig sprong de kat op Gilbert z'n schoot, want op een of andere manier vonden katten Gilbert wel aardig.
Gilbert zat doodstil op z'n stoel en keek met grote ogen naar de kat.
,,haal het weg..'' mompelde hij zacht ,,..alsjeblieft'' mompelde hij er lief achter in de hoop dat ze daar wel op reageerde.

,,Natuurlijk is dat zijn vriendin niet het is zijn broertje.'' zei hannah.
Toen ging ze verder met het troosten van Alois, maar die bleef verdrietig.
Hannah gaf Alois een broodje, en haalde toen een kat uit haar tas, en begon het te aaien.
,,Hey Gilbert wil je de kat ook aaien?'' zei Hannah tegen Gilbert.
Gilbert keek angstig naar de kat.
,,is dat een kat?'' mompelde Gilbert, het leek alsof hij het niet wilde geloven.
Langzaam werden de ogen van Gilbert groot, toen liet Gilbert een harde schreeuw horen waardoor iedereen naar hun keek.
,,Katten zijn lief vind jij toch ook, sebby?'' zei Hannah tegen de butler van Ciel.
Taiga keek naar Gilbert en zag dat hij half bewusteloos op z'n stoel lag, hij was echt bang voor katten!
Toen sprong de kat op Gilbert z'n schoot.
,,haal het weg..'' zei Gilbert ,,..asljeblieft'' het klonk lief en Taiga wilde hem helpen.
Taiga besloot de kat van z'n schoot af te pakken en zorgde ervoor dat de kat niet meer bij Gilbert was.
,,gaat het met je Raven?'' Mompelde Taiga Tegen Gilbert.
Ze had medelijde met Gilbert, die arme jongen was oog in oog met z'n grootste angst geweest, geen wonder dat hij zo bang was.

Alois pakte de kat en stopte het in de tas van hannah.
sinds waneer hou je van katten hannah je was er toch ook bang voor zei alois zachtjes omdat hij nog steeds verdrietig was.
Alois zag dat hannah wel eventjes bang keek maar ze wou het niet laten zien aan sebastian.
Alois glimlachte zachtjes.
Hannah is dus verliefd op sebastian zei alois zachtjes.
Alois pakte de kat weer uit de tas en legde het op zijn schoot neer.
Jij bent en vogel en haat katten of niet soms is de ware vorm van je meschien en raaf zei alois zachtjes.
Alois glimlachte.
Dan heb je dezelfde vorm als sebastian.
Luka houd ook van katten en vogels.Alois begint weer te huilen

Taiga had besloten om de kat van Gilbert z'n schoot af te halen en zo ver mogelijk van Gilbert te brengen.
,,gaat het met je Raven?'' mompelde Taiga bezorgd.
Eigenlijk schaamde Gilbert zich wel, hij moest weer hulp vragen van iemand anders alsof hij zelf niks kon, dat was wel een beetje waar als het om katten ging.
Dan was hij zo bang dat hij eigenlijk amper kon bewegen, de reden wist hij eigenlijk zelf ook niet maar dat hij bang voor katten was wist hij maar al te goed.
Alois stopte de kat terug in de tas van hannah.
,,Sinds wanneer hou je van katten hannah, Je was er toch ook bang voor?'' zei Alois zacht omdat hij nog steeds verdrietig.
Eigenlijk vond Gilbert het vreemder dat iemand een kat in z'n tas bewaard, dan dat hij het vreemd vond dat iemand bang voor katten was, hij was immers zelf ook bang voor katten.
Alois pakte de kat weer uit de tas en legde het dier op z'n schoot.
,,Jij bent en vogel en haat katten of niet soms is de ware vorm van je mísschien een raaf'' vroeg alois. ,,Dan heb je dezelfde vorm als sebastian.''
,,Sebastian? je bedoelt de butler van die jongen, wat was de naam van die jongen ook alweer?'' even dacht Gilbert naar. ,,Ciel phantomhive!''
,,Luka houd ook van katten en vogels'' Fluisterde Alois en begon weer te huilen.
,,maar nee, m'n ware vorm is gewoon een mens, ik heb een contract met Raven daarom is dat ook mijn bijnaam'' Mompelde Gilbert, maar hij had het liever niet over dit onderwerp hij vond het niet echt fijn als alle mensen over z'n geschiedenis wisten.

Alois stopte met huilen.
Een contract met een taaf bedoel je dan sebastian?
Alois keek verbaast.
Een contract..maar hoe heb jij dan een contract zonder een teken of heb je gene contract met een demoon.
Alois pakte een taartje en at het op,
Mmmhhhmm...en contract zonder een teken dat is best wel vreemd of niet claude?Claude haalde zijn schouders op.
Alois keek claude verbaast aan maar richtig zicht toen weer op gilbert.
Vertel daar een iets over zei alois toen hij de kat aaide

Alois stopte met huilen.
,,Een contract met een raaf bedoel je dan sebastian?'' mompelde Alois, en keek verbaast.
Gilbert zuchte en wilde reageren maar Alois praate alweer verder.
,,Een contract..maar hoe heb jij dan een contract zonder een teken of heb je gene contract met een demoon.'' Mompelde Alois vragend.
Gilbert ergerde zich een beetje, en zag dat Alois een taartje pakte.
Gilbert opende z'n mond om te reageren, want hij dacht dat Alois het taartje ging eten.
Maar in plaats daarvan praate hij nog even door, Gilbert zuchte weer en luisterde naar wat Alois zei.
,,Mmmhhhmm...en contract zonder een teken dat is best wel vreemd of niet claude?'' Mompelde Alois tegen Claude.
,,Vertel daar een iets over'' Zei Alois terwijl hij de kat aaide.
Even was het stil en Gilbert realiseerde dat Alois niet meer praate.
Hij greep z'n kans om te zeggen wat hij wilde.
,,Het spijt me als ik gemeen klink, maar ik wil mijn verleden niet delen met anderen, ik hou dat liever privé. Nogmaals het spijt me. Die vragen ergeren me behoorlijk, kun je daar mee stoppen?'' mompelde Gilbert, maar realiseerde zich dat dit de eerste keer was dat hij had gezegd dat hij niets over z'n verleden wilde zeggen.
,,het spijt me'' Mopmpelde Gilbert er zacht achteraan.
Even was het stil.
Gilbert herinnerde de vragen die Alois stelde, en wilde daar nog wel even op antwoorden.
,,op de vraag of ik een contract heb met Sebastian, nee ik heb hem niet eerder gezien dan toen ik hem zag in deze school. En op de vraag of ik een teken heb dat laat zien dat ik een contract heb, alsjeblieft! Denk je nou echt dat contracten alleen maar zo worden gemaakt?! Alleen omdat jij zo'n contract hebt hoeft het toch niet te betekenen dat iedereen zo'n contract heeft?'' Gilbert sloeg z'n hand op z'n mond, dat had hij niet zo moeten zeggen, Gilbert kon er echt niet tegen als hij met een dom iemand prate.
Weer zuchte Gilbert. ,,het spijt me, alweer'' mompelde Gilbert en duwde z'n hoed verder voor z'n ogen.
Ja, zulke gesprekken over z'n verleden hate hij echt.
Gilbert keek emotieloos naar de grond en wachte op een reactie.

Alois zuchte.
oke het is al goed hoor hoef je me niet zo aftekatten.
Alois keek verdrietig naar beneden.
Hij werd wel vaker afgekat.
Hij stootte prongelijk zijn glas om met thee.
Het kwam over hem heen maar besteede er geen aandacht aan.
Alois bleef verdrietig kijken

,,oke het is al goed hoor hoef je me niet zo aftekatten.'' mompelde Alois.
,,aftekatten..katten'' Mompelde Gilbert denkend en keek toen serieus, Alois zou hem nooit een echte heer vinden als hij zo kinderachtig zou doen.
Even kuchte Gilbert. ,,sorry''

Gilbert keek naar Alois en zuchte.
,,ik bedoelde het niet zo, ik kan er gewoon niet tegen als mensen zo doen. Om eerlijk te zijn houd ik niet zo van emotionele mensen, ze doen vaak zo zielig'' zei Gilbert, en tikte denkend op z'n kin.
Maar toen hij naar Alois keek zag hij dat hij Alois gekwetst had.
Gilbert was altijd koud tegen emotionele mensen, maar wilde eigenlijk nooit zo doen.
Hij deed dat bijna automatisch.
Alois stoote perongeluk z'n thee om waardoor Gilbert bezord naar hem toe liep.
Voorzichtig droogde hij Alois af met een doekje.
,,héhé, voorzichtig jij'' Gilbert klonk een beetje bezord maar glimlachte beleefd.

Toen hij zag dat Alois nog steeds verdrietig was keek Gilbert ook somber.
,,hèèèè.. ik had toch al sorry gezegt'' Mompelde Gilbert een klein beetje plagend in de hoop dat hij toch weer een glimlach op Alois gezicht kon krijgen.
,,Sorry, sorry sorry'' Zei gilbert en maakte een kleine buiging terwijl hij telde hoe vaak hij sorry had gezegd. ,,sorry''
Toen keek Gilbert weer serieus, hij vond dat hij anders overdreef.
Gilbert hielt z'n hoofd schuin en keek Alois zielig aan.
Gilbert vond dat hij een beetje overdreef maar wilde geen ruzie met een kind, dat is gewoon gemeen om te doen.
En Gilbert wilde nou eenmaal een echte heer zijn dus moest hij deze 'ruzie' wel oplossen.

,,het is al goed hoor hoef je me niet zo aftekatten.'' mompelde Alois.
Taiga keek een beetje boos naar Gilbert en schudde haar hoofd.
,,aftekatten..katten'' Zei Gilbert denkend, hij leek niet in de gaten te hebben dat Taiga boos op hem was.
Maar toen leek Gilbert het opeens serieus te nemen, Hij was echt een heer.
Taiga glimlachte even.
,,sorry'' Mompelde Gilbert, waardoor Taiga goedkeurend knikte.
,,ik bedoelde het niet zo, ik kan er gewoon niet tegen als mensen zo doen. Om eerlijk te zijn houd ik niet zo van emotionele mensen, ze doen vaak zo zielig'' zei Gilbert.
De mondhoeken van Taiga gingen meteen naar beneden, en Taiga zelf schudde woedent haar hoofd.
,,Hoe durf je hem 'zielig' te noemen!"'Dacht Taiga woedent.
Zij vond het juist lief als een man z'n gevoelens durfde te tonen, dan kon je het pas echt een man noemen.
Alois leek nog steeds verdrietig, waardoor Taiga nog bezorder werd.
Alois stoote perongeluk z'n kopje met thee om.
Gilbert droogde alois voorzichtig af met een doekje.
,,héhé, voorzichtig jij'' Mompelde Gilbert.
Taiga glimlachte, Gilbert was weer gewoon zichzelf.
Alois leek nog steeds verdrietig, en Taiga liep toen ook naar Alois toe.
,,hèèèè.. ik had toch al sorry gezegt'' Mompelde Gilbert plagend.
Taiga zuchte, Gilbert was wel lief tegen Alois, hij wilde geen ruzie met een jonger persoon.
,,Sorry, sorry sorry'' Zei gilbert en maakte een kleine buiging:,,sorry''
Die Gilbert was maf, maar dat vond Taiga juist wel schattig.

PROFILE MAGICIAN