Feiten
- Naam, Ledorn Izai Darq
- Leeftijd, 12
- Ras, Grenaan
- Geslacht, man
-Familie, Yves Darq

Uiterlijk
-Bouw, Ledorn is een slanke jongen met de bouw van een atleet en de vingers van een muzikant.
-Haar, Bruin, halflang haar dat meestal gewoon los naar beneden hangt.
-Ogen, bruin
-Huid, Ledorn heeft een lichte huid, die, als hij op Gren verblijft, regelmatig onder de schrammen zit van het leven in de bomen
-Kleding, Hij draagt, net zoals zijn broer, vaak groene kledij of kledij met groene tinten. De kledij zit ook meestal heel nauw zodat ze nooit in de weg zit.
-Algemene eerste indruk, Een niet onknappe jongen die veel tijd in het bos doorbrengt.
-Overige, Ledorn verft zijn armen vaak met allerlei groene sappen om niet op te vallen in het bos.

Innerlijk
-Houd van, De natuur, jagen, tijd doorbrengen met zijn broer, boogschieten, viool spelen
-Houd niet van, de modernisatie van Gren, rijkeluikindjes, egoïsten
-Karakter, Ledron is een vriendelijke jongen die voor zijn planeet leeft. Hij houdt van de natuur en van beweging, en staat open voor nieuwe sporten en kunsten. Hij denkt vaak en veel na en is vaak te hard voor zichzelf. Maar als hij iets in zijn hoofd heeft, dan krijg je dat er maar moeilijk uit. Maar hij kan ook heel hard en meedogenloos zijn. Hij hoopt ooit zoals zijn boer te worden.
-Sterke kanten, snelheid, uitstekende klimmer, boogschutter en violist
-Zwakke kanten, niet al te sterk, zeer koppig, extreem nationalistisch
-Interesses/hobby’s boogschieten, viool spelen, de natuur
-Gave, woud

Achtergrond

0~6
Daar was hij dan, een klein, tenger kindje. Nog niet opgewassen tegen de verschrikkingen van de wereld. Maar amper een maand later maakte hij er al kennis mee. Zijn beide ouders: dood. Hoe? Dat heeft hij nooit geweten. Waarschijnlijk weten zijn pleegouders het wel, maar zowel hij als zijn broer niet. Gelukkig had hij die laatste nog. Yves leerde Ledorn al van jongs af aan vertrouwd te geraken met de natuur. Beiden hadden ze hun voorliefde daarvoor van hun ouders geërfd. Maar al snel werd duidelijk dat de kleine jongen ook een enorme voorliefde had voor muziek. Vooral voor de viool.

6~9
Op zijn zesde vonden zijn pleegouders hem oud genoeg om viool te beginnen spelen. Het was hét perfecte verjaardagscadeau. Maar niet het enige. Van zijn broer, Yves, kreeg hij ook een kleine boog. Speciaal voor hem op maat gemaakt. Met beide oefende hij dag in, dag uit. En als hij daar eens niet mee bezig was, dan trok hij erop uit met zijn broer, iets dat overigens alleen nog maar in het weekend mogelijk was, aangezien Yves toen al naar SSA ging.
Op zijn achtste behoorde Ledorn al tot een van de betere schutters van zijn dorp, en tot een van de beste muzikanten. Daarna kende hij ook het woud als geen tweede. Hij klom sneller in bomen dan wie dan ook, en liep over de smalste takken, iets wat zijn pleegmoeder hem niet in dankbaarheid afnam. Zij kreeg elke keer (bijna) een beroerte toen ze hem zo bezig zag. Het werd nog erger toen hij op een dag met Shadow naar huis kwam. Een jonge, maar toch al tamelijk grote zwarte panter.

9~12
In die laatste drie jaren gebeurde er eigenlijk maar een noemenswaardig feit. Ledorns kennismaking met de Hutan. Hij had er altijd al van gedroomd om bij hun te horen, en toen hij een in het bos tegenkwam, kon hij het niet nalaten hem te bestoken met vragen. Met hoeveel waren ze? Hoe kwam je erbij? ...? De Hutan kende zijn broer blijkbaar heel goed en beloofde Ledorn dat hij er later ook bij mocht komen. Zeker toen de jongen zijn vaardigheden met de boog liet zijn. (Hij had ondertussen alle andere dorpelingen al lang voorbij gestoken.) "Maar," had de Hutan gezegd, "je bent waardevoller voor ons als je ook onderwezen bent in de magie." En zo kwam het dat, toen de brief van SSA toekwam, Ledorn uitzinnig was van vreugde.