Naam;; Elena Hanna Romeijn
Geslacht;; Vrouwelijk
Leeftijd;; 24
Oriëntatie;; Hetero

Planeet van afkomst;; Puffoon
Magie;; Lucht
Dierlijke vorm;; Geen. Ze zou wel heel graag een schaap willen zijn. Ze houdt van schapen.
Talent;; Ze heeft het voor elkaar gekregen vleugels te leren gebruiken.

Ouders;; Magdalena Romeijn x Jort Aark
Broers;; Geen
Zussen;; Geen
Andere familie;; Geen

Vijanden;; Geen
Vrienden;; Thomas. Maar ze ziet hem nog amper.
Partner;; Geen
Crush;; Een soort van Thomas, maar dat is wat shady.

Bouw;; Slank, goede vormen. Niet echt wat je verwacht van een literatuurdocente.
Haar;; Lang, donkerblond-bruin-roodachtig.
Ogen;; Donkerbruin met wat groenige tinten.
Extra;; Een tatoeage op haar onderarm in haar eigen - nogal rommelige - handschrift met de tekst "Who needs angels anyway?"
Ze draagt alleen een bril als ze er zin in heeft, maar dat is vrij vaak. Ze heeft hem niet nodig, is gewoon een beetje hipster in dat opzicht.

Karakter;; Licht egoïstisch | Vrijzinnig | Creatief | Bescheiden | Open
Likes;; Schrijven | Lezen | Open lucht | Vreemde dingen
Dislikes;; Haar verslaving | Stilzitten | Bekrompen geesten | Snobs
Verleden;; Elena's verleden is in een woord troebel. Haar moeder woonde in een woongemeenschap en wilde graag een kind. Haar vader was een gewone vriend van haar moeder, die zaad doneerde. Na de zwangerschap kregen vader en moeder nog heel kort een echte relatie, maar die was meer gebaseerd op hun liefde voor Elena. Daarna ging ze ieder weekend bij hem logeren, maar dat heeft voor haar altijd meer aangevoeld als logeren bij een oom. Een vader heeft ze nooit echt gehad, ze vond het zelfs vervelend als haar vader op zaterdagavond bij hen kwam. Als ze met z'n drieën waren was het evenwicht voor haar gevoel verstoord. Ook liep het niet meer helemaal soepel tussen haar vader en moeder en is die relatie ook verkeerd gelopen, waarna Elena haar vader nooit meer heeft gezien. Ze heeft hem ook nooit echt gemist. Verder was haar opvoeding erg vrij; ze deed gewoon waar ze zin in had en daarmee was het wel klaar.
Zodra het meisje kon schrijven - ze was toen een jaar of vijf - begon ze tijdschriftjes te maken, boekjes te schrijven. Erg goed was het niet, maar het was wel het begin van haar carrière als schrijfster. Ironisch genoeg was en is haar moeder altijd analfabeet gebleven.
Elena ging naar een basisschool die nu niet de beste reputatie had, maar wat wil je dan? Haar moeder had het niet breed, haar vader had haar amper genoeg geld nagelaten om de schoolboeken te betalen. Ze deed echter wel haar best en dat heeft haar waarschijnlijk gered; Van de basisschool kon ze direct door naar een groots gymnasium, door haar behaalde resultaten. Vanaf haar elfde kwam ze in een heel ander wereldje terecht dan eerder in haar leven; Het was rijk, snobistisch en niet bepaald bereid om haar op te nemen. Het frustreerde haar in zekere mate, dat niemand haar mocht omdat ze in een armere buurt was opgegroeid. Die frustratie schreef ze eruit, wat resulteerde in een boek wat op haar zestiende af was. Ze stuurde het voor de grap naar een uitgever, waarna ze een enthousiaste reactie terugkreeg. Ze gingen het uitgeven, ze dachten bij de uitgeverij dat ze hiermee een grote kans had op succes. De uitgeverij kreeg gelijk.
Verbaasd heeft ze alles daarna over zich heen laten komen; in plaats van dat meisje uit de arme wijk was ze ineens een schrijfster die succes had. Dat motiveerde haar om te stoppen met het gymnasium en een studie literatuur op te pakken, waarvoor je het gymnasium niet eens nodig had. Ze heeft haar middelbare school nooit afgemaakt en heeft daar ook geen spijt van. Ondanks dat ze het best had gewild, was de school geen plek voor haar.
De studie liet haar genoeg tijd om verder te schrijven. Er kwamen voornamelijk korte verhalen uit haar pen, maar die werden in bundels uitgegeven. Veel verhalen kwamen uit haar eigen leven. Over haar vader, haar moeder, de manier waarop ze was opgegroeid. Uiteindelijk ook over de liefde, want die vond ze. Hij heette Thomas en was een halfjaar ouder dan zij. Ze ontmoette hem tijdens een van haar colleges, kwam erachter dat ook hij literatuur studeerde. Het waren een paar heerlijke jaren. Een vlekje op die jaren; ze is begonnen met roken. Niet al te veel, maar genoeg om nu niet meer zonder te kunnen. Zij slaagde, hij slaagde cum laude. Nu deed Elena er ook wel minder haar best voor, maar kom op; ze was een succesvolle auteur, ze mocht het wel een beetje laten zitten.
Na haar studie ging het eigenlijk heel snel; Ze groeiden weer uit elkaar. Thomas begon haar steeds minder precies te vinden, Elena begon Thomas' snobistische gedrag steeds irritanter te vinden. Na een paar felle ruzies zijn ze uit elkaar gegaan. Niet dat Elena minder om hem gaf, ze zat gewoon opgesloten in die relatie. Kon dat niet meer aan. Als uitspatting besloot ze dan maar te gaan doceren, gewoon. Omdat het kon. En zo is ze hier terecht gekomen.

Extra;; Elena speelt piano en zingt vrij redelijk, maar heeft er nooit wat mee gedaan.