De volgende les....

Norwood las in het boek over woud-magie. Woudmagie door de jaren heen kon je duidelijk op de kaft lezen. Hij glimlachte. Ineens ging er een zoemer. Zijn volgende les zou beginnen. Hij glimlachte en ging recht zitten aan zijn bureau. De deur liet hij open gaan en liep naar de kas. Hij liep naar binnen en keek wat rond. Hij zocht naar iets. Ondertussen zouden de leerlingen binnen kunnen komen. Althans dat was wel zijn bedoeling. Hij zou een leuke spreuk aan hun leren. Hij keek even rond in de kas en pakte een karretje. Hij liep door de kassen en zette af en toe er een bloem op.

Enma was de eerste die het lokaal binnen kwam lopen. Haar eeuwige emotieloze blik keek even kort rond. Ze zacht Master Norwood niet maar de deur van de kas die open stond vertelde haar dat hij in de kassen was. Geruisloos ging Enma aan een tafeltje zitten en pakte haar boeken. Ze staarde zwijgend naar haar tafeltje terwijl ze wachtte tot Master Norwood terug kwam en de andere leerlingen zouden binnenstromen.

taiga liep rustig de klas binnen. even keek ze rond of ze nog iemand zag. taiga keek verbaast ze had niet verwacht dat ze een van de eersten was die de klas binnen zou komen. niet dat ze altijd te laat was, maar de anderen waren juist altijd zo vroeg. even zucht taiga maar loopt dan nieuwschierig verder vaar binnen. ze ziet dat er al iemand is, even glimlachte taiga haar richting op. ,,hallo'' mompelde taiga beleefd en ging toen ook zelf ergens zitten. omdat ze zo vroeg was besloot ze haar boek te pakken waar ze altijd uit las en begon nu voor de 11de keer het boek weer te lezen.
ze begon te lezen en wachte rustig tot de les begon.

ciel phantomhive kwam de klas binnen gelopen, achter hem liep z'n butler sebastian.
het was nog behoorlijk rustig dus ging hij rustig zitten.
ook taiga was er, iemand die hij kende. ze las haar boek zoals, gewoonlijk.
het was stil waardoor hij de vogels buiten hoorde fluiten.
,,we zijn behoorlijk vroeg bij u les meneer'' mompelde z'n butler, alsof ciel juist vaak laat in de les was.
,,ja dus, ik kan beter te vroeg zijn dan te laat'' mompelde ciel terug, waardoor sebastian moest lachen ook al was het niet echt grappig.
ciel zuchte, hij verveelde zich snel.
toen keek ciel naar buiten, het was mooi weer vandaag..

Ook alois kwam de les binnen. Hij zag meteen dat ciel en taiga er ook waren.Gelukkig dacht hij anders was ik hier alleen.Alois ging zitten en pakte zijn boek. hij begon meteen te leren. Claude kijkt verbaast na alois omdat hij leerd.alois zag dat claude verbaast was en zei het is goed om te leren hoe meer ik leer hoe beter ik word en ik ga beter me best doen.
alois keek weer in zijn boek hij wist dat woudmagie en belangerijke les was en hij was aangespoord door leerlingen om dit ook te leren.Alois zucht hij snappte het boek nog niet maar dat kwam omdat hij nog niks van deze les had geleerd.Alois keek naar buiten en zag dat de zon scheen. Beter dan al dat donkere regen en onweer denkt alois.Alois kijkt na ciel die ook naar buiten keek.

ciel merkte dat alois de klas binnen kwam, rustig volgde ciel hem met z'n ogen.
alois ging ergens achterin zitten.
toen alois begon te leren keek ciel even verbaast, sins waneer leert hij dan?
alois trancy die z'n butler alles voor hem laat doen leert, wat een wonder.
ciel herstelde zich en keek naar het raam.
toen glimlachte ciel koud.
,,ik heb u niet zo zien glimlachen sins...ik heb u nog nooit zien glimlachen?'' zei sebastian verbaast en lachte even.
ciel z'n koude blik ging van het raam naar z'n butler. ,,hoezo, ik glimlachte niet'' mompelde hij, maar ciel kon slecht liegen dus het had weinig zin.
rustig keek ciel weer naar buiten terwijl sebastian kort naar claude keek, de butler van alois.
sebastian mocht hem, niet, dat wist ciel ook al.

Hannah liep naar ciel en sebastian toe.Hannah had alles gehoord wat hun dachten maar ze ging er voor het eerst niet op in.Hoi sebby ik bedoel sebastian en ciel hoe gaat het? .Hannah blooste toen sebastian verbaast naar hannah keek.hannah liep snel terug naar alois en pakte ook een boek.stiekem keek ze over het boek naar sebastian.Sebastian keek met een koude blik terug.Hannah was verdrietig dat sebastian zo deed en langzaam ging er een traan lang hannah's wang.

Rustig kwam natsume binnen, naast hem liep z'n 'kat' Nyanko-sensei.
Toen Natsume bekende gezichten zag herkende hij ze meteen Hannah, Claude, Alois, Ciel en z'n butler sebastian.
even glimlachte hij kort naar hun er ging zitten, terwijl Nyanko-sensei voor hem op de tafel sprong.
,,Het lijkt we of daar wat aan de hand is'' zei Nyanko-sensei, Natsume werd bleek.
Hij wilde niet meer in een ruzie komen waar Hannah ook in zat, ze was eng.
Natsume werd nog bleker toen hij weer wist dat Hannah gedachten kon lezen, en besloot een paar tafels verder te gaan zitten.
Rustig volgde Nyanko-sensei hem, hij wist waarschijnlijk niet dat Natsume bang voor haar was.
Dat zou waarschijnlijk zo zijn omdat hij haar in een hap op kon eten als hij zou willen, zo sterk en machtig was Nyanko-sensei wel.
,,als ze toch gevaarlijk blijkt te zijn, bescherm ik the book of friends wel'' voor het eerst in heel Natsume z'n leven werd hij minder bang door de woorden van Nyanko-sensei. terwijl Nyanko-sensei eigenlijk bedoelde: ,,als ze je vermoord neem ik the book of friends mee''.
Natsume keek vermoeid toen hij de koude woorden van Nynako-sensei hoorde.

Op zijn dooie gemakje kwam ook Ledorn het lokaal binnen. Meestal was hij vroeger, maar hij werd opgehouden door een gestoorde Dark Magician die tol had ingevoerd aan de trap. Gelukkig had hij het ideale betaalmiddel bijgehad. Een boze grom van Shadow, de grote panter die hem, zoals bijna altijd, flankeerde. Hij moest nog steeds glimlachen over het gezicht van die looser toen hij een plaats uitzocht. Of beter, hij volgde waar Shadow hem heenleidde. De korte tocht eindigde bij een jongen die werd bijgestaan door een katachtig wezen. "Mag ik hier zitten?" vroeg hij.

@Natsume, mocht je het niet doorhebben, Ledorn heeft het tegen jouw Wink

,,Geef toch op je zult the book of friends nooit krijgen'' mompelde Natsume tegen Nyanko-sensei.
Rustig begon Nyanko-sensei z'n poot te likken, waarschijnlijk kwam er iemand aan.
,,wees blij dat ik je toen niet vermoord had'' fluisterde Nyanko-sensei.
Natsume boog zich voorover naar Nyanko-sensei in wilde reageren, maar merkte dat er iemand naast hem stond.
Snel zette Natsume een onschuldige glimlach op, de jongen zou zeker verbaast op kijken als hij wist dat Natsume tegen z'n kat prate.
,,mag ik hier zitten'' vroeg de jongen terwijl hij wees naar de stoel naast Natsume.
Even keek natsume verbaast, maar glimlachte toen weer.
,,natuurlijk'' zei Natsume.
Natsume hoefde zich geen zorgen te maken nu Nyanko-sensei er was.
,,o ja, mijn naam is Natsume'' mompelde Natsume.

Alois keek in het rond er kwamen steeds meer kinderen binnen.alois hoorde alles wat ze dachten en eigelijk vond hij het wel handig.alois keek weer in het rond.hij zag det er een nieuwe jongen naast natsume zat.alois dacht aan de nyanko-sensei en of dat wel goed ging met die jongen er bij.alois bleef goed opletten want inmiddels had hij begrepen dat sommige achter the book of friends zaten.eigelijk was alois nogal benieuwd wat het was maar hij zal de natsume niet tot last vallen want hij beschermde het boek met zijn leven.

Wat verlegen klopte Mabel aan op de grote deur naar het klaslokaal. Ze moest in de klas van Master Norwood zijn maar ze was te laat omdat ze bij de ziekenboeg langs moest om zich volledig gezond te laten verklaren. Gelukkig voor haar had de aardige verpleegster een stuk perkament beschreven voor Master Norwood. Ze had onder haar linkerarm een groot dik boek geklemd samen met wat onbeschreven en beschreven rollen perkament. In haar linkerhand droeg ze het perkament voor Master Norwood. Met haar vrije hand streek ze haar kleding vlug glad. Ze droeg een keurige witte blouse, met een groen sjaaltje. Daarover droeg ze een marineblauwe blazer en in de zelfde kleur een nauwsluitend kokerrokje. Ze had knie hoge grijze kousen aan en zwarte pumps. Ze had haar lange haar tot een vlecht op haar rug gebonden.

Nadat hij de toestemming gekregen had, zette Ledorn zich ook effectief neer. Shadow ging naast de stoel liggen, schijnbaar ongeïnteresseerd, maar de jongen wist dat zijn panter alles en iedereen hier nauwlettend in de gaten hield. Hij merkte dat hij zich nog niet had voorgesteld en zei dus snel:" Ik ben Ledorn." waarna hij zijn boek op tafel legde en afwachtte totdat de les zou beginnen. Toen pas merkte hij de kat van zijn buurman op. "Hoe noemt hij?" vroeg hij, deels uit nieuwsgierigheid, deels omdat hij geen zin had om zich te vervelen totdat de les begon.

,,ik ben Ledorn'' zei Ledorn en pakte zijn boek en legde het op z'n tafel.
Even keek Ledorn naar Nyanko-sensei. ,,hoe noemt hij?'' zei Ledorn een beetje nieuwschierig.
Natsume keek naar Nyanko-sensei maar bleef even stil.
Waarschijnlijk duurde het Nyanko-sensei te lang waardoor hij zelf reageerde.
,,ik ben Nyanko-sensei'' zei Nyanko-sensei een beetje arrogant.
Natsume werd bleek, wat zal Ledorn wel niet denken als nyanko-sensei kon praten.
Maar het was al te laat, Nyanko-sensei had al gepraat en Natsume had hem niet tegen gehouden.
Natsume lachte even om de ongemakkelijke stilte weg te houden.

PROFILE MAGICIAN

» Volgende les.

De volgende les....

De volgende les....

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen