[ Cynisch | Onafhankelijk | Pessimistisch | Verleidelijk | Zorgzaam ]

[ Cynisch ] Door Marjolijn haar jeugd is ze erg gehard tegen de wereld en lijkt ze harde woorden nog maar amper op te merken. Het komt over als een briesje in haar gezicht, een zacht en zielig briesje dat niets kan. Verder kan ze zelf ook wel wat gemene woorden spreken en sarcastische opmerkingen maken is haar hobby. Soms zijn ze zelfs zo sarcastisch dat men denkt dat ze dom is, wat haar overigens ergens wel irriteert omdat zij niet degene is die dom is maar de persoon die het niet snapt.

[ Onafhankelijk ] Ondanks het feit dat Marjolijn maar al te graag mannen dingen voor haar laat opknappen kan ze wel haar mannetje staan. Ze heeft lang genoeg alles zelf moeten doen en omdat er nooit echt iemand was geweest die echt om haar had gegeven had ze ook niemand om zich aan vast te klampen, bij wijze van spreken. Ze deed alles in haar eigen tempo en dat doet ze nog steeds. Ze is er van overtuigd dat ze de gehele wereld in haar uppie aan kan en niemand nodig heeft. Het is enkel zo dat ze mannen gebruikt omdat ze gewoon lui is.

[ Pessimistisch ] Het gezegde pluk de dag bestaat niet meer voor Marjolijn en als ze al iets zou plukken zou ze het liefst in de brand steken of al het vocht uit de plant halen zodat deze alsnog doodgaat. Als klein meisje had ze wel geprobeerd om nog iets positiefs ervan te maken, echter was de invloed van al het negatieve om haar heen zo sterk dat ze uiteindelijk maar zo pessimistisch werd als wat. Samen met haar negatieve gedachtes over werkelijk alles en haar sarcastische opmerkingen is het wel duidelijk dat ze de wereld om zich heen gewoon stiekem haat.

[ Verleidelijk ] Al Marjolijn haar handelingen zijn goed overdacht. Haar manier van bewegen, haar manier van praten – haar lippen bewegen soms zelfs – geeft allemaal een bepaald seintje: ze nodigt iedere willekeurige man gewoon uit. Echter is haar hol dat van een leeuw en als je deze eenmaal hebt betreden weet je ineens waarom ze eerst zo poeslief was. Heeft ze iemand eenmaal om haar vinger gewonden dan zal ze deze persoon zo lang gebruiken als mogelijk totdat ze hem zat is en hem gewoon dumpt als oud vuil.

[ Zorgzaam ] Ondanks dat Marjolijn vrijwel iedere willekeurige man gebruikt en haar beeld van de wereld zo negatief is als maar kan: heeft ze wel nog een goed hart. Ze zou het zo nooit over haar hart kunnen krijgen om een gewond iemand achter te laten, of gewoon iedere ziel die hulp nodig heeft. Zo had ze het idee ook niet kunnen verdragen om haar moeder achter te laten. Als het erop aankomt zal ze alles in haar kunnen proberen om iemand weer op te lappen of te helpen. Weet wel dat zodra alles weer is hersteld ze weer teruggaat naar haar oude gedrag.

I. Het begin
Marjolijn haar geschiedenis was alles behalve rooskleurig. Ze groeide op in een gezin bestaand uit twee ouders en vijf meisjes – waaronder zijzelf. Het verschil tussen haar en haar oudste zus is elf jaar en het verschil tussen haar ene oudste zus en zijzelf is één jaar. Ja, ze was de jongste van de vijf en ook de minst mooie. Ze was het lelijke eendje en dat werd ook goed duidelijk gemaakt. Haar vader koos haar als uitlaat klep voor zijn frustratie, mishandelde haar. Echter heeft ze hier nooit over gesproken, tot op de dag van vandaag. Ze verdroeg het gewoon en liet het voor wat het was. Hoewel het feit dat hij haar altijd moest uitschelden voor lelijk en waardeloos haar nog steeds dwarszit. Ze wist niet in wat opzicht ze iets miste, maar ze kwam te kort en kon niet tippen aan haar o zo mooie zussen.
Één voor één verlieten haar zussen het huis en zij bleef al gauw als enige achter. De enige die niet aan een man kon komen, het was werkelijk vreselijk. Het duurde daarna echter niet lang of haar vader verliet haar moeder voor een ander. En zo bleef Marjolijn alleen achter met haar moeder. De vrouw glimlachte niet meer en deed eigenlijk vrijwel niets meer, behalve mannen wegjagen die interesse leken te hebben in haar dochter. Marjolijn nam de gehele zorg van haar moeder op zich en deed alles in haar kunnen om haar moeder te helpen. Het duurde ook niet lang of haar moeder deed gewoon niets meer en zij moest alles doen. Zo moest ze zelfs geld verdienen, wat al amper ging tussen haar drukke schema door. Ze leerde haar magie beter beheersen, gebruikte het om dingen sneller af te krijgen. Wat werk betreft en ook gewoon het koken soms. Het was handig in alle opzichten en ook essentieel: zonder zou ze het waarschijnlijk niet volhouden.
Uiteindelijk moest de jonge vrouw toch langer weg, voor belangrijke zaken. Ze wilde graag een opleiding doen ergens voor, het maakte niet uit wat; gewoon zodat ze geld kon verdien en het huishouden beter kon onderhouden. De enige opleiding die echter het best betaalde en die haalbaar was voor haar was de opleiding als docent. Ze wilde de kans niet missen, maar moest daarvoor wel wat langer weg van huis om überhaupt op de opleiding te komen. Ze bleef in totaal drie dagen weg, het lukte haar om op de opleiding te komen en ze was hier erg blij mee. Eindelijk ging er eens wat goed in haar leven. Eindelijk een beetje licht.
Echter werd dit licht al snel afgenomen door duisternis. Wanneer ze weer thuis aankwam, kwam ze tot de afgrijselijke ontdekking dat haar moeder was overleden. De oude vrouw had drie dagen in haar bed gelegen, de drie dagen dat ze weg was. Niemand had de moeite genomen om eventjes naar haar te kijken en ze was gewoon blijven liggen totdat ze uiteindelijk overleed. Marjolijn wist dat ze zich bedroefd moest voelen, maar stiekem kon ze dat niet. Haar moeder had wel al haar kansen op een goede echtgenoot verpest door ze weg te jagen, te zeggen dat ze een ontrouwe en lelijke vrouw was. Slecht tot op het bot, maar wie maakte dat nou eigenlijk slecht? Zijzelf of haar dochter?

II. De beslissing
Om genoeg geld te verdienen zodat ze alles kon onderhouden werkte Marjolijn in verscheidene kroegen. Ze begon als een doodsimpele serveerster, maar toen op een avond – toen ze alles aan het opruimen was – een van de bediendes haar hoorde zingen was deze meteen verkocht. Hij informeerde de baas erover en deze was wel bereid om naar de vrouw te luisteren. Niet-wetende waarom en waarvoor zong de vrouw maar gewoon gedwee voor haar een van haar vele bazen, te bang om ontslagen te worden. Ook deze was onder de indruk van haar kunnen qua zingen. Gevleid door zijn complimenten en blij dat ze hierdoor een beter salaris zou krijgen, nam ze het aanbod aan om niet alleen te serveren; maar om ook nog eens te zingen in de kroeg. En zo begon alles.
Het duurde niet lang of de andere bazen, uit de kroegen waar ze ook nog werkte, kwamen erachter wat voor stem de vrouw wel niet had. Zo gebeurde het dat ze in iedere kroeg alleen nog maar hoefde te zingen en het uiteindelijk zover kwam dat ze zelfs haar eigen liedjes begon te schrijven, in haar kostbare vrije tijd. De mensen uit de bands waar ze bij zong waren zo vriendelijk om haar het een en ander te leren over instrumenten, zodat ze zelf soms ook wat kon doen en ook rekening kon houden met hun tijdens het componeren van dingen.
Toen ze de kans kreeg om zichzelf te laten uitloten voor een opleiding als muziek docente ging ze deze niet uit de weg en greep hem met beiden handen. Ze had al de nodige ervaring door al het gebeuren in de kroegen, dus het zou een kans uit duizenden zijn als ze op die opleiding zou kunnen komen en dan tijdens haar werk ook gelijk bijleerde erover. Met veel geluk werd ze gekozen voor de opleiding, uit velen; want uitloten blijft uitloten.

III. De omslag
De jonge vrouw verhuisde naar een plek dichterbij haar school en maakte uiteindelijk maar haar opleiding af. Ze zonderde zichzelf een beetje af in het begin, maar begon al snel alles in te halen wat ze had gemist aan menselijk contact. Het duurde ook niet lang of het ging mis. Het feit dat ze gehard was, haar uiterlijk dat liet blijken: alles was perfect aan haar uiterlijk. Ze was sterk genoeg, lang genoeg en gewoon een knappe jonge vrouw. Ze kreeg echter al snel door wat voor uitwerking haar uiterlijk had op de meeste mannen, vond het eigenlijk wel leuk. Ze had nog nooit zoveel aandacht gekregen in haar leven en het voelde verrassend goed. Het viel ook niet te voorkomen dat ze de macht begon te misbruiken: gebruikte haar charmes simpelweg om van alles en nog wat voor elkaar te krijgen. Bij de meeste mannen dan.
Ze had allang kunnen trouwen met een rijke man, maar ergens wilt ze dan niet. Gewoon omdat ze weet hoe het zal gaan: die vent wilt een kind om het vervolgens zo te behandelen zoals haar vader haar had behandeld. Daarbij had ze het gevoel dat ze haar macht opgaf, de macht waarvan ze zoveel hield. Daarom weigerde ze te trouwen met wie dan ook. Niemand was anders, alles was hetzelfde en geen enkele man zou beter zijn dan haar vader.
Het feit dat ze docent is gebleven, ondanks het feit dat ze een lichte afkeer heeft ontwikkeld jegens drukke naïeve kinderen, is omdat het goed genoeg betaald om mooie kleren te kopen en lekker veel vakantie heeft. Bovendien voelt ze ook niet echt meer de moeite om nog echt veel werk voor iets te doen, dus weer te slagen voor een opleiding of zo. Daarom is ze het maar gebleven en is ze uiteindelijk naar Starshine gegaan, na wat onderzoek: het verdiende beter dan haar vorige school.

[ Amber ] Marjolijn haar ogen hebben zijn amandel vormig en als ze lacht kan je zien dat ze ergens iets Aziatisch in zich moet hebben. Verder heeft ze ook lieftallige kuiltjes in haar wangen als ze lacht. Haar ogen hebben een zuiver amberkleurige kleur. De reflectie van licht zorgt er soms voor dat ze lichter lijken; echter lijken ze meer goudkleurig als het om de reflectie van vuur gaat.

[ Bouw ] Marjolijn heeft een mooie bouw: lang en slank. Haar benen zijn lang en mooi, haar rondingen zijn vrijwel perfect en ze heeft een typisch zandloperfiguur. Ze is weliswaar gespierd en erg lenig: maar dit tekent zich niet echt duidelijk af. Door het harde werk dat ze moest doen als jonge vrouw is ze erg sterk en kan ze erg veel. Ze traint ook nog wel om haar mooie figuur te behouden; ondanks dat ze de meeste zware klusjes nu laat opknappen door mannen.

[ Donkerblond ] Marjolijn haar haren zijn donkerblond. Ze heeft een schuine pony deze is zo lang dat hij soms haar linkeroog bedekt. Echter kan ze wel nog gewoon perfect zien, maar men kan haar oog dan niet zo goed zien. Haar lange steile haren rijken tot haar onderrug, hoewel ze nog langer kunnen worden laat ze het liever zo. Ze kan soms helemaal gek worden van haar haren en eindigt er dan maar mee dat ze ze in een slordige staart doet.

[ Getint ] Marjolijn houdt van zonnen. Zo valt het ook niet te voorkomen dat ze een mooi getint kleurtje heeft. Het is weliswaar zo dat het in de winter wat bleker wordt dan dat het in de zomer is: maar omdat ze voor een soort van voorraad zorgt in de zomer behoudt ze haar tint vrijwel het gehele jaar. Het is trouwens ook niet vreemd als je haar ergens aantreft waar ze kan zonnen.

= Kennis
= Vriend
= Goede vriend
= Verliefd op -
= Geliefde
= Veracht/Verafschuwen

NONE YET.