Tári .
 PROFILE Real Name : Betsie Posts : 4699 Points : 15 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: DuisterKlas: Partner: Life. It singularly fails to reward good intensions
 |  Onderwerp: Tári Nemisis Chronos  zo apr 01 2012, 19:50 | |
| Algemeen
Naam: Tári Nemisis Chronos
Voornaam: Tári (Koningin)
Tweede naam: Nemisis (godin van de terechte wraak)
Achternaam: Chronos
Bijnaam: X
Moeder: Sophia Le pomme
Vader: Richard Chronos
Broer: Volgens verhalen moet ze er een hebben, maar ze heeft hem nooit gezien.
Zus: X Leeftijd: 17
Lengte: 1.68
Gewicht: 50
Postuur: Normaal postuur
Geslacht: Vrouw
Geboorteplaats: Shadra
Soort magie: Dark
Geaardheid: Hetero
Oogkleur: Bloed rood
Haarkleur: Witachtig
Likes: Donkere plekken, alleen zijn, dieren, de dood.
Dislikes: Vrolijke kleuren, zelfmedelijden, mensen die schijnheilig doen, eigenlijk alles wat vrolijk is en kleur bezit.
Karakter
Tári is een geduldig meisje. Ze heeft een hekel aan mensen die dingen snel willen af handelen. Tári is echter ook wraakzuchtig. Deze mengelmoes kan voor veel problemen zorgen. Zo kan Tári jaren doen over een plan. Ze heeft het geduld te wachten tot de tijd rijp is. Tári is ook hebzuchtig. Als klein meisje wilde ze al altijd alles hebben. Als haar ouders het niet goed vonden was de kleine Tári weken niet te genieten. Tári is ook een verwend nest. Ze is dan ook niet gewend dat mensen haar tegen spreken. Ondanks het feit dat ze boos word als je haar tegen spreekt, zal ze het niet alten merken. Als je erachter komt, is het vaak al te laat.
Verleden
0~6
Tári werd geboren in een rijk gezin. Haar ouders hadden beide een goede baan en verdiende dus meer dan genoeg. In eerste instantie wilde de ouders van Tári geen kinderen, maar dat pakte toch anders uit. Op een ijs koude winternacht werd er een meisje geboren. Ze had spierwitte haren en haar oogjes waren roze. Haar ouders wilde haar een bijzondere naam geven en gaven haar de naam Tári. Tári was in de eerste drie jaar een leergierig en lief meisje, maar op jaar vierde verjaardag ging het mis...
- Spoiler:
De gasten kwamen stuk voor stuk binnen. Allemaal waren ze bekend voor het kleine meisje dat in haar mooiste jurkje gekleed was. Het waren vrienden van Tári's vader of moeder, sommige werkte samen met de ouders van het kleine meisje en andere woonde hier in de buurt. Tári glimlachte en maakte telkens een kleine buiging voor de mensen die haar feliciteerde. Alle gasten gaven haar of haar ouders complimentjes. De trots groeide aan de kant van Tári. Bij elk compliment dat ze kreeg voelde ze zich warm worden van binnen. De complimenten liepen uit een. De een complimenteerde Tári op haar beeldschone jurk, de ander vond weer dat ze het huis geweldig versiert hadden. De laatste gast kwam binnen en het feest kon beginnen!
Langzaam liep Tári door de eetzaal. De meeste mensen waren aan het praten. Andere danste op de muziek en nog wat andere aten of dronken wat. De eetzaal was het mooist van alles. Tári en haar moeder hadden de hele dag in de eetzaal slingers opgehangen of ze hadden tafels aan de kant geschoven om te zorgen dat er deze avond dansruimte was. De grote staande klok trok de aandacht van het kleine meisje. Tien uur. Nog maar twee uur, en het echte feest was begonnen. Dit was de ene zeldzame dag dat Tári op mocht blijven. Twaalf uur.. Het was het uur waarop Tári vier jaar zou worden. Het uur waarop ze een jaar dichter was bij alles. Al haar dromen kwamen steeds dichter bij! 'Tári,' Tári keek op en zag dat haar moeder haar wenkte. Het meisje knikte en rende naar haar moeder toe. 'Kan je deze even naar je vader brengen?' Tári nam het dienblad van haar moeder voer en knikte. Zo snel ze kon liep ze naar een andere kamer. Op de een of andere manier wist ze haar vader altijd te vinden. Toen ze bij haar vader aangekomen as overhandigde ze hem het dienblad.
De grote klok sloeg twaalf keer. Het was twaalf uur! Tári rende zo snel ze kon naar de eetzaal. Haar witte jurkje wapperde bij elke beweging die ze maakte. Haar schoentjes klikte op de tegels toen ze de eetzaal binnen liep: 'Hoera!' riepen de meeste gasten. Sommige namen nog snel een hap van hun eten of dronken nog even snel wat. 'Kom maar hier.' sprak de moeder van Tári vriendelijk. Het meisje deed wat haar gezegd werd. Na een preek die voor het jonge kind te lang leek te duren vroeg haar vader zacht: 'Wil jij nog iets zeggen?' Tári keek eerst even verbaasd maar grijnsde toen: 'Ik wil dat iedereen op een been gaat staan en een vreemd dansje doet voor we gaan dansen..' het was meer als grap bedoelt dan wat anders. Maar iedereen deed precies wat ze zei..
Dat betekende voor Tári dat als ze iets zei, andere haar moesten gehoorzame. Het kleine meisje veranderde in de jaren die volgde. Ze nam geen genoegen meer met 'nee' en ze werd boos als iemand haar afwees. Haar ouders dachten dat het misschien met de leeftijd te maken had en ze besloten haar naar school te sturen. Ze dachten dat contact met andere kinderen van de zelfde leeftijd nut zou hebben. Het tegendeel was waar. Veel van de kinderen op de nieuwe school van Tári waren opstandig en weigerde naar het kleine meisje te luisteren. Tári accepteerde woorden als 'nee' nog altijd niet en zorgde voor veel problemen. Ze sloeg kinderen als ze haar hulp weigerde. Ze schold kinderen uit als ze het woord 'nee' alleen maar in de mond durfde te nemen en ze ging zelf zo ver dat zelfs de leraren op ten duur geen raad meer met het kind wisten.
6~9
Een half jaar nadat Tári zes geworden was hielden de leraren het niet meer uit. Ze stapte naar de ouders van Tári. Beide ouders schrokken zich lam toen ze hoorde wat hun dochter allemaal deed. In hun ogen was ze wel wat veranderd, maar ze wisten niet dat hun lieve meisje zo erg geworden was. Ze besloten Tári van school af te halen en naar een nieuwe school toe te sturen. Het zelfde liedje begon weer opnieuw. Toen ook deze school na een jaar bij de ouders van Tári aanklopte wisten ze er geen raad meer mee. Ze begrepen dat opnieuw naar een andere school gaan geen zin zou hebben. Er was voor Tári's ouders nog maar een oplossing. Hulp zoeken.
Als acht jarig meisje kwam Tári terecht bij een psychiater. De vrouw deed wat ze kon. Tári leerde omgaan met haar woede en ze leerde te accepteren dat iemand nee kon zeggen. Maar toen ze weg mocht bij de psychiater bleek dat het haar alleen maar had geholpen in de slechte zin. Tári had meer geduld en kon dus langer wachten met haar wraakplannetjes. Toen Tári negen werd besloten haar ouders dat Tári op een sport moest gaan. Van alle sporten die ze het kind voorhielden koos Tári er geen enkele. Haar ouders daagde haar uit zelf iets te zoeken. Al snel werd duidelijk dat Tári nog steeds de oude Tári was. Ze wilde enkel en alleen leren hoe ze met messen om kon gaan. Haar ouders wilde het eerst niet, maar toen Tári dor bleef zeuren hadden ze geen keus. Ze moesten Tári wederom haar zin geven.
9~14
Al snel bleek dat Tári geweldig was met een mes. Haar leraar vond dat ze meer mocht proberen en al naar twee jaar wist Tári met zes messen overweg te gaan. Ze wist elk mikpunt perfect te raken en te won een duel met gemak. Tári leerde uiteindelijk met tien messen overweg te gaan. Ze was dertien toen ze klaar was en haar leraar haar niks meer bij kon leren. Hij vertelde haar dat ze zijn beste leerlinge ooit was. Tári voelde de zelfde trots als ze al eens eerder had gehad.
Tussen Tári's dertiende en vertienden ging het op school geweldig, maar thuis ging het steeds slechter. Haar ouders kwamen in de geld problemen en ze waren steeds vaker weg. Omdat haar ouders haar niet alleen thuis vertrouwde besloten ze een oppas te regelen. Eerst probeerde Tári het mens weg te krijgen, maar al snel hield ze daarmee op. De oppas die haar ouders hadden geregeld was Tári telkens te slim af. Pas toen Tári veertien was kreeg ze van haar oppas iets te horen wat zij zelf nog nooit had gehoord..
- Spoiler:
De thee smaakte weer heerlijk. Voorzichtig zetten Tári het kopje weer neer. Dit was eigenlijk de enige dag dat ze thee dronk. Elke woensdag als Wendy er was. Tári snapte eigenlijk nog steeds niet waarom haar ouders die oppas maar voor een dag hadden geregeld. Ze dachten toch dat Tári niet te vertrouwen was? Tári grinnikte even bij die gedachte: 'Is er iets?' vroeg Wendy met een botte stem zoals altijd. Tári keek op en staarde de vrouw met een afwijzende blik aan. 'Ik wil je wat vertellen..' mompelde Wendy terwijl ze haar kopje neer zetten en met haar handen over haar boven benen heen wreef. Tári trok een wenkbrauw op en keek de vrouw met een afwachtende blik aan. 'Nou?' vroeg Tári bits terwijl ze een elleboog op de leuning van de bang zetten en haar hoofd liet steunen op haar hand. 'Ik heb je toch al is verteld dat ik een vriendin van je moeder ben.' Tári rolde even met haar ogen en knikte wat afwezig. Wendy glimlachte en pakte iets uit haar zak. Tári volgde elke blik die het mens maakte. Wendy stak haar hand uit en gaf Tári een kleine foto. Er stonden vier mensen op. Twee volwassen vrouwen, waarin Tári haar moeder en Wendy herkende. Een man, haar vader. En in het midden van Tári's ouders stond een jongen van ongeveer 12 jaar oud. 'Wie is dat?' vroeg Tári met een kalme stem. Wendy glimlachte en draaide de foto om. Op de achterkant stond met sierlijke letters geschreven: Eigendom van Claus Peter Chronos. Tári keek Wendy verbad aan. Wat betekende dit? 'Wie is Claus?' Wendy zuchtte en gaf Tári een briefje. In het handschrift van haar vader stond er geschreven:
Wendy,
We weten dat dit misschien wat onverwacht is.. Maar het is zo ver, Sophia is zwanger!
We hopen dat je een keertje langs komt.
Groetjes,
Richard en Sophia.
Aan het jaartal te zien was het niet de geboorte van Tári. Wat betekende dit?
Wendy legde uit dat Tári een oudere broer had. Ze legde uit dat hij door Tári's ouders op een school was afgezet en dat ze nooit meer naar hem om hadden gekeken. Tári bleef er niet lang bij stil staan. Als haar ouders haar nooit iets over hem hadden verteld.. Was hij vast niet belangrijk genoeg.
14~17
De ouders van Tári raakte in de schulden toen Tári bijna vijftien was. Tári negeerde de problemen van haar ouders en richtte nog meer schade aan. Op school ging het weer steeds slechter. Alle kinderen waren doodsbang voor haar en Tári was nu ook op school gewend dat elk kind deed wat ze zei. De leraren wisten overal van af, maar omdat de school wist dat Tári onmogelijk aan te pakken was, lieten ze het voor wat het was. Tári was zestien toen haar ouders de schulden niet meer bij konden houden en hun huis uit werden gezet. Zelfs toen Tári geen onderdak meer had bleef ze haar ouders verafschuwen. De verlangens naar antwoorden werden groter. Ze wilde bepaalde dingen weten. Ze wilde weten waarom haar ouders nooit een woord over Claus hadden gezegd. Het smeken van haar ouders liet haar koud. Het liet haar koud dat haar ouders ten einde raad waren.
Drie maanden nadat ze het huis uit waren gezet vond Tári een groep vrienden die het zelfde wilde als zij. Ze wilde allemaal macht. Tári besloot samen met deze kinderen een club op te richten. Ze zouden krijgen wat ze wilde! Helaas pakte het minder goed uit dan ze had gehoopt. Oude vrienden van Tári's ouders waren bereid mee te betalen voor de school van Tári. Tári moest naar SSA. Tári en haar nieuwe vrienden besloten contact te houden, want of ze nou wilde of niet. Aan deze keuze zou ze niet kunnen ontlopen..
Extra
* Ondanks dat Tári heeft leren vechten met tien messen, maar geeft haar voorkeur aan drie of vier.
* Tári is nog steeds nieuwsgierig naar wat er met Claus is gebeurt.
* Wendy is de enige die Tári ooit te slim af heeft kunnen zijn.
* Tári heeft nog steeds contact heeft met haar vrienden groepje.
* Tári is rustiger geworden toen ze op SSA kwam.
* Tári heeft ooit iemand het ziekenhuis in geslagen.
* Tári is bereid zich op te offeren voor haat Tasmaanse duivel.
* Tári is ergens diep van binnen nog steeds dat lieve meisje van vroeger is, maar dat laat ze nooit merken.
* Tári heeft iets met de tijd.
|
|
