Eindelijk rust.

Deshas liep door de gangen van de Toren naar zijn eigen kamer. Hij moest zijn vermoeide lichaam er eigenlijk meer mee naartoe slepen. In zijn eigen kamer aangekomen liet hij zich meteen in een comfortabele stoel vallen. Hij luisterde naar het zachte stromen van het zand in de zandloper op de tafel. Het zand stroomde altijd van beneden naar boven. Deshas voelde er niet veel voor de gordijnen open te trekken of kaarsen aan te steken. In het duister, daar voelde hij zich het prettigst bij. Zijn gedachte gingen even naar wat Aiden nog niet zo lang geleden had gezegd. Hij wou nog eens uitgebreid met Deshas praten over dat akkefietje met Clera bij de ziekenzaal.

Aiden liep enigzins hinkend naar Deshas's kamer.Dat hinken was Des's schuld.Hij had hem best wel uitgeput.In feite was het enig dat hem op de been hield,zijn innerlijke vlam.Toen hij voor de deur stond zuchtte hij,en klopte even voor dat hij naar binnen liep.Toen de deur achter hem dicht ging was het enige licht in de kamer afkomstig van zijn sigaret.Meer had hij niet nodig,hij kon Deshas zo prima zien.Langzaam zakte hij op de grond,en slaakte een zucht van opluchting."Ik neem aan dat je weet waarom ik hier ben?"Zijn sigaret scheen wat feller toen hij inademde.

Deshas keek even om toen hij geklop op de deur hoorde. Ton die open ging en hij Aiden zag ontspande hij wat. Hij merkte nu pas dat hij zijn hand al op het gevest van zijn zwaard had liggen klaar om die uit de schede te trekken. Langzaam liet hij los en zakte onderuit in zijn stoel. Hij keek Aiden recht aan toen hij ook ging zitten. ''Jammer genoeg wel'' antwoorde hij zuchtend. ''Maar hoe voel jij je nu?'' vrpeg hij daarna. Hij had Aiden zien hinken en hij wist dat het zijn schuld was. Deshas had nooit zover moeten gaan dat Aiden zich zo uit had moeten putten.

"Ik heb wel erger gehad,"mompelde Aiden.hij grijnsde heimelijk achter zijn sigaret.Des had hem wel eens erger te pakken gehad.De rook van zijn sigaret steeg loom op,en verdween buiten het schijnsel van de sigaret."Maar,laten we niet van het onderwerp afdwalen."Zijn gezicht verstrakte.Als je iemand grijnzend de les las,werd het niet serieus genomen."Je had ons bijna allemaal verdoemd,nog voordat het merendeel 'wakker' is geworden."Hij schudde zuchtend zijn hoofd."Ik ken de precieze details niet,maar je weet heel goed dat je niet met Clera op de vuist mag gaan."Hij wist uit ervaring dat het soms moeilijk was om je tegenhanger niet aan te vallen,maar soms ging het gewoon echt niet.

''Ja jij hebt makkelijk praten. Werta heeft nog niets eens maar iets van een teken gegeven dat ze op het punt van ontwaken staat'' verzuchtte Deshas. Hij staarde even zwijgend voor zich uit maar keek toen weer naar Aiden. ''Ik laat me ook veelste gemakkelijk uitdagen. Je kent me Aiden. Voor een gevecht ga ik nooit uit de weg'' zei hij met een flauwe grijns maar die vervaagde al snel weer. Hij wist dat Aiden gelijk had. Met die stunt met Clera had Deshas bijna iedereen vermoord. Los van het feit dat Clera er bijna geweest was en zolang zij niet echt iemand had die haar opvolgde zou meteen heel Nova naar de gallemiezen gaan.

Aiden zuchtte opnieuw.Dit was de eerste keer dat hij zich echt heel oud voelde.Het schijnsel van de sigaret zorgde ervoor dat hij er ook heel oud uitzag.Hij blies wat rook door zijn neus."Ik weet het,Des."Onwillekeurig moest hij glimlachen.Ze waren amper een week bevrijd,en nu zaten ze alletwee al te zuchten over dingen die ze hadden gedaan."Maar dat we haar niet zijn tegen gekomen betekend niet dat ze niet vrij is,"zei hij niet echt overtuigend.Hij geloofde het zelf ook niet echt.

''Dat zou je dan toch moeten aanvoelen Aid? Zo ging het wel met Clera in elk geval'' zei Deshas. Hij strekte zich uit naar de tafel naast de stoel en pakte uit een zwert geverfd houten kistje ingelegd met zilver een sigaret. Hij stak die aan en blies de rook uit in de vorm van iets dat op een wolf moest lijken. Dom tijdverdrijf was het maar daarom niet minder leuk. Sommige dieren kon Deshas erg goed. De draak bijvoorbeeld lukte hem al aardig. Net als een adelaar trouwens. Hij probeerde het opnieuw maar blies ditmaal een draak. ''Ik kan het nog'' grijnsde hij droogjes tegen Aiden.

Aiden knikte goedkeurend.Hoewel hij hier toch ook niet slecht in was,gezien rook voortkwam uit vuur."Moet je deze zien,"zei hij,en nam een diepe haal van zijn sigaret.Toen blies hij een een flinke wolk uit.De wolk was eerst gewoon vormeloos,maar na een tijdje begonnen de wervelingen te verstrakken,en werd Savador's gezicht duidelijk zichtbaar.Inclusief de maniacale uitdrukking die hij had toen hij naar Norwood keek.De wolk dreef langzaam naar de Draak van Deshas toe,maar viel toen langzaam uit elkaar.Aiden grinnikte.Dit hadden ze vroeger ook veel gedaan.

Deshas lachte even zacht. ''Wauw, het lijkt hem sprekend'' grinnikte hij. Deshas vond zelf altijd dat hij lang niet zo goed als Aiden was hierin. Hij kreeg het altijd voor elkaar hem op de een of andere manier altijd te verslaan. Nu probeerde Deshas ook maar weer iets. Hij blies ook een flinke wolk rook uit dat zich uiteindelijk vormde zich daaruit een miniatuur versie van Madeline. Hij was wel niet perfect maar leek toch behoorlijk goed. De draak was inmiddels vervaagd. Deshas keek Aiden aan. ''Het is lang geleden dat we dit gedaan hebben niet?'' zei hij glimlachend.

"Ja,te lang geleden,"zei Aiden met een grijns.Aiden blies nu een replica van zichzelf,die ook weer een rookfiguur blies.Hij lachte zachtjes.Hier zou vanavond niet meer gepreekt worden.Aiden was voelde zich tevreden.Net als vroeger zonder enige zorgen lekker doen waar je zin in had,en de rest vergeten.Hij stak een nieuwe sigaret op.Hij vroeg zich af waarom niet altijd alles zo kon gaan.

Deshas zat er nu ook veel meer ontspannen bij dan in het begin. Hij stond even op en liep naar een kast waar hij een fles wijn uit haalde en twee glazen. Ook pakte hij er nog een fles bier bij. Hij trok de tafel dichterbij zodat Aiden er ook makkelijk bij kon en zette de flessen en glazen op tafel. ''Tja ik wist niet precies wat je liever zou willen dus ik heb beide maar gepakt'' zei hij terwijl hij in zijn eigen glas wijn schonk. Hij stak zijn sigaret in zijn mond en blies door zijn neus uit. Hij probeerde een hert te maken maar door je neus ging dat niet echt goed. Halverwege moest Deshas grinniken waardoor het helemaal fout ging.

"Bedankt,"mompelde Aiden,en pakte een fles bier.uit zijn neus kringelde nu een slang rond zijn hoofd.Hij nam een slok bier,en leunde ontspannen achterover.Zijn vermoeidhijd scheen uit hem te lekken.Hij haalde zijn schede van zijn gordel,en zette hem tegen de muur aan.Hier zou hij hem toch niet nodig hebben.De rook-slang had plaats gemaakt voor een paard dat rond zijn hoof leek te galloperen.Zo konden ze de hele nacht wel doorbrengen.En hij zou er absoluut geen bezwaar tegen hebben.

Deshas glimlachte even en nam een slok van zijn wijn. Ineens liet hij het glas vallen. Het spatte uit elkaar op de grond en de rode wijn stroomde tussen de voegen van de vloertegels maar Deshas gaf er geen aandacht aan. Zijn aandacht was op het raam gericht. Langzaam stond hij op en trok de gordijnen opzij zodat het laatste beetje schemerlicht naar binnen viel. Zijn blik ging naar de vensterbank. Daar lag ijs. Het vroor al dagen niet meer. Het was juist begonnen met dooien. ''Voel jij het niet Aiden?'' vroeg Deshas zacht. Hij voelde zwak een aanwezigheid van een sterke magican. Even sterk als hijzelf en als Aiden. Deshas had wel zo`n vermoedde wie dat was.

Aiden knikte,en nam een slok bier.Of ten minste,dat probeerde hij.Maar hij merkte dat zijn arm onbewust aan het trillen was."Celebrian."Hij probeerde het rustig te zeggen,maar er klonk duidelijk afkeer doorheen.Zijn sigaret gloeide niet langer;hij stond nu helemaal in de hens.Hij spuwde zuur de as uit,en ging naast Deshas staan."Het ziet er naar uit dat mijn lieftallige tegenhangster ook weer de aarde bewandeld."

''En soms is ze dichterbij dan je denkt'' zei een zachte zuivere stem achter Deshas en Aiden. Celebrian stond vlak achter de twee en fluisterde het zowat in hun oor. Haar adem was express ijskoud. Haar blauwe ogen keken even van de een naar de ander. ''Ga nou niet zeggen dat je me niet gemist hebt Aiden'' zei ze zacht en haar blauwe ogen bleven bij hem hangen. Op haar lange zwarte wimpers lagen zelfs sneeuwvlokken. Ook haar huid was onaangenaam koud maar zelf voelde Celebrian daar amper iets van.

Er ging een lichte huivering over Deshas' rug toen hij de ijskoude adem van Celebrian voelde. Hij haatte het als ze dat deed. Hij keek om recht in de zeeblauwe ogen van de Vrouwe van het Water. Hij zag dat zelfs de sneeuw nog op haar wimpers lag. ''Ook een goedenavond Celebrian. Vanwaar dit onverwachte genoegen?'' vroeg hij kalm maar met een lichte valse grijns. Het hele vertrek werd ineens ijzig koud nu Celebrian er ook was.

"Ik heb je net zo erg gemist als een boer boorkevers op zijn sla mist,"zei hij met een warme glimlach,terwijl hij zich omdraaide.De lucht om hem heen begon te vervormen van pure warmte.Het biertje in zijn hand was aan het verdampen.Zijn zwaard verdween in een wolk van vlamen,en hing toen weer aan zijn riem.God,hij was echt bijna vergeten hoe slecht hij wel niet met haar kon opschieten.Er kringelde wat rook uit zijn neusgaten."Heb je lekker geslapen?"

Celebrian keek even naar Deshas. ''God, Des. Jij bent ook geen steek veranderd'' grijnsde ze. Ze streek een paar lokken naar achteren en keek weer naar Aiden. ''Een beetje ongemakkelijk wel. Steen is nou niet bepaald het comfortabelste hoewel ik denk dat Silo er weinig last van heeft. Ik had misschien zelfs nog wat langer kunnen slapen als jij niet zo druk in de weer was geweest met je vuur krachten. Je moest hem weer eens laten afkoelen zeker'' zei ze met een hoofdknik naar Deshas. Ze wist immers dat Ferost nog niet ontwaakt was dus als Aiden al zo veel magie moest gebruiken dan moest dat wel zijn om Deshas te kalmeren. De lucht rond Celebrian werd juist extra koud toen ze merkte dat die rond Aiden warm werd.

Deshas kuchtte bij die opmerking en slikte even ongemakkelijk. Hij merkte het temperatuur verschil direct op. ''Hey, als jullie met de temperaturen gaan rotzooien doe dat dan alstjeblieft buiten. Ik heb geen zin in een regenwolk hier'' zei hij tegen beide en keek ze strak aan. Hij keek even van de een naar de ander en zag dat het vrij hopeloos was. Die twee waren nog erger dan hij en Clera. Hij klopte Aiden even op zijn schouder. ''Nou laat het hier alstjeblieft een beetje heel. Ik zit buiten in de vergaderzaal als je me nodig hebt'' zei hij. In zijn voorbij gaan naar de deur pakte hij de fles wijn mee en nam een grote slok waarna hij de deur achter zich dicht trok.

Aiden haalde zijn schouders op.Door het pure tempratuurs verschil tussen hem en Celebrian barstte de vloer tussen hen in.Zijn innerlijke vlam laaide hoog op toen hij merkte dat Cel nog kouder werd.Het was vechten zonder ook maar een vinger uit te steken.Hij wou een sigaret pakken,maar die zou nu metteen in vlammen opgaan.Hij knikte naar Deshas.Aiden begreep dat hij hier liever niet bij was."En dat brengt ons totaal op vier,"zei hij,terwijl hij zich weer op Cel richtte.Zijn hand zweefde nonchalant boven het gevest van zijn zwaard."Tenzij je nog iemand bent tegen gekomen waar ik niet van af weet."

''Dan had je dat zelf inmiddels ook wel gevoeld niet dan?'' vroeg Celebrian droogjes. Ze begreep in eerste instantie niet dat Aiden vier zei maar later bedacht ze zich dat als Deshas hier ook was dat Clera hier dan ook ergens moest zijn. Ze had Deshas even nagekeken toen hij met wijn en al de kamer verliet. Maar die vier betekende ook dat Ferost er nog niet was. Dan zou er ook niemand zijn om haar en Aiden tegen te houden. Ja waarschijnlijk Deshas als ze te ver zouden gaan in het gevecht. Maar momenteel hadden geen van beide ook nog maar een vinger uitgestoken. Ze streek opnieuw door haar haren maar ditmaal reikte haar hand naar de steekspeld in haar haren. Ze had gezien dat Aiden`s hand boven zijn gevest van zijn zwaard zweefde. Ze voelde met elke keer dat ze uitademde zich van binnen nog ijskouder worden. Ze merkte de de stenen onder haar bevroren en er niet veel later een laagje ijs overheen kwam.

Aiden zuchtte."Ik neem aan van wel,"zei hij luchtig."Maar zeker weten doe je nooit."De hitte van de lucht rond hem veroorzaakte een luchtspiegeling,waardoor er nu drie van hem stonden.Hij deed het niet express.Dit keer niet tenminste."Ik vraag me af wie als volgende wakker zal worden,"kwam er uit alledrie de monden.Inwendig moest hij lachen.Zels als ze nu wilde knokken had hij nog altijd het voordeel dat ze een doel moest kiezen.Hij leunde nochalant tegen de muur,alsof de spanning in de kamer niet een stier had kunnen doden.Deze keer zou hij nieet de eerste aanval leveren.

Celebrian richtte haar blik op een willekeurig punt. Ze had haar blik wel naar Aiden gericht maar staarde langs hem naar buiten. Ze leek met de minuut bleker te worden. Dat kwam omdat zelfs haar eigen huid nu een beetje bevroor en een soort blauwe gloed over zich heen kreeg. ''De tijd zal het ons leren denk ik zo'' zei ze kalm op de woorden van Aiden en zijn twee luchtspiegelingen. Ineens keken haar blauwe ogen Aiden weer recht aan. ''Je bent veranderd Aiden'' zei ze met een kleine oprechte glimlach rond haar lippen. Geen valse, of uitdagende.

De Aidens haaledn hun schouder op."Ik heb tijd gehad om te denken,"zei hij droogjes,doelend op de verstening."Jij bent nogsteeds hetzelfde,"zei hij.Hij moet bijna grijnzen.Dit was niet zo erg als dat het vroeger was geweest.Zouden Ferost en de anderen ook zijn veranderd?Of waren ze net als Des en Cel hetzelfde gebleven?Hij zuchtte.Soms zou het makkelijker zijn geweest om gewoon een vervangbare magician te zijn geweest.Toen hij dat dacht zakte zijn schouder naar beneden.Nu wist hij wat er was veranderd.De verstening had hem zwak gemaakt.maar aan de andere kant,het was nu ook makkelijker zijn opvliegendhijd in toom te houden.

''Kennelijk heeft dat nadenken je goed gedaan'' zei Celebrian. Ze grijnsde even licht toen Aiden zei dat zij hetzelfde was gebleven. Haar haren kleurde nu van het felle blauw dat ze zojuist waren geweest naar donkerblauw toen ze Aiden's schouder wat naar beneden zag zakken. Celebrian`s haar kleurde altijd met haar emoties mee. Als ze kwaad was werd het vuurrood. Als ze kalm of verbaasd ergens over was werd het bijvoorbeeld donkerblauw. Maar haar normale kleur was zwart al was het maar heel zelden dat je die kleur bij haar zag. ''Nou ja, ik ga maar weer eens. Ik moet nodig weer eens het water opzoeken'' zei ze. Ze liep vlak langs Aiden naar het raam. Ze bleef nog even achter Aiden staan en legde haar handen op zijn schouders. Door de temperatuur verschillen van hun hoorde je een zacht sissend geluid van ijs dat ontdooid. ''Ik snel maar weer'' fluisterde Celebrian in Aiden's oor al was haar adem nu wat warmer dan eerst. Haar lippen raakte even licht zijn wang bij wijze van afscheid. Daarna sprong Celebrian uit het raam. Vlak voor ze de grond bereikte veranderde ze in duizende ijsblauwe vlinders die allemaal een verschillende kant op wegvlogen.

PROFILE MAGICIAN

» Eindelijk rust.
» Eindelijk rust
» Eindelijk gevonden.
» Eindelijk. ze zijn er...
» Eindelijk aangekomen

Eindelijk rust.

Eindelijk rust.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen