I want do hold on to you, but also let you go.. [OPEN]

|| LELOUCH ||

When you try your best, but you don't succeed
When you get what you want, but not what you need
When you feel so tired, but you can't sleep
Stuck in reverse

Zachtjes beet ze op haar onderlip terwijl een zacht windje met haar zwarte haren speelde. Waarom hij? Wat had hij verkeerd gedaan in het leven waardoor hij gekozen was? Het was gewoon niet eerlijk, en dat deed het meeste pijn. En het ergste was nog wel, dat Nene het misschien had kunnen voorkomen. Ze kneep haar ogen lichtjes dicht bij die gedachte. Als ze hem niet gevraagd had om de bestelling op te halen, was hij niet bij die overval geweest. Dan was hij nu nog bij haar, en zaten ze waarschijnlijk samen een film te kijken of zo. En nu verdeed ze haar tijd hier, in plaats van op haar oude school, waar alles zo herkenbaar was. Waar ze vrienden had gemaakt, maar ze hem had ontmoet, en waar ze voor het laatst met hem samen was…. Ze slikte en haalde eens diep adem. Ze was er nog steeds niet overheen, en dat zou ook niet gebeuren, dat wist ze gewoon. Hoe zou ze ooit kunnen vergeten wat er gebeurd was, als zij het had kunnen, voorkomen. Wat zou er eigenlijk beter zijn aan deze school, niks, dat was haar mening. Het ging niet helpen om niet steeds aan hem te herinnerd worden. Ze zou alleen meer aan hem denken. Ze mistte haar oude school, en als ze aan haar oude school dacht, dacht ze ook meteen aan hem. Maar nee hoor, al haar uitleg had niks geholpen, ze moest en zou perse naar deze school gaan, dat was wat haar ouders hadden gezegd. Een knorrend geluidje, dat gepaard ging met een neusje tegen haar been deed haar opkijken. Met zijn kopje ene beetje schuin keek Bentley Nene aan. Een klein glimlachje kwam er op haar gezicht. ‘Hee.’ Zei ze, en ze krabbelde het dier onder zijn kin. Waardoor deze zijn hoofdje genietend wat hoger in de lucht stak, en zijn ogen sloot. Bentley was de enige waarbij Nene weer ‘normaal’ deed. Haar manier van praten, van handelen, eigenlijk zowat alles was aan haar veranderd. Behalve haar uiterlijk. Ze had nog steeds haar ravenzwarte haren en haar levensrode ogen. Ze zuchtte eens en in plaats van te blijven zitten, liet ze zich vallen, zodat ze kwam te liggen. Ze voelde zich zo levenloos de laatste tijd. Vanuit haar ooghoeken zag ze hoe Bentley zich tegen haar nestelde, om al snel in slapa te vallen, en ze kon zichzelf er niet van weerhouden dat ook te doen.

And the tears come streaming down your face
When you lose something you can't replace
When you love someone, but it goes to waste
Could it be worse?

Vliegensvlug schoot ze overeind om snel rond zich heen te kijken. Ze zag hoe Bentley ook op was gesprongen en keek hem even aan. Ze had een nachtmerrie gehad. ‘Hij was terug.’ Zei ze zachtjes, tegen Bentley, en hoewel deze niks kon terugzeggen praatte ze toch graag tegen hem. ‘En gaf mij de schuld van alles’ zei ze, met een lichte schok in haar stem. Ze zuchtte eens en kneep haar ogen toe terwijl e op haar onderlip beet. Om vervolgens het hondje bij zich te pakken. Die lief zijn neusje tegen haar wang drukte. Ze drukte een kusje op zijn bol, eigenlijk was hij net als een kindje voor haar, Bentley.

Lichtjes verveeld stapte Lelouch voor zich uit. Momenteel had hij niets te doen, natuurlijk is dat niet zo erg. Want dan heeft hij toch even voor een tijdje rustpauze. Anders werkt hij zich hier nog plat...ok niet dat hij echt hier zit te studeren tot midderennacht maar jah. Dat verwacht je toch ook wel niet van een kind of wel? Terwijl hij even door zijn haren streek dacht hij even aan zijn ouders die dachten dat het een slim idee was om hem naar deze school te brengen, ja natuurlijk ze bedoelden het goed, en dat deden ze eigenlijk vooral omdat hij enige kind was, maar nog. Lelouch heeft hen nog zo duidelijk gemaakt dat zijn oude school goed genoeg was, ok dat vond de directeur van de oude school niet, die zei altijd dat het weer het zelfde liedje was....spijbeld teveel en heeft opnieuw een meisje kunnen wegsturen van school. Hallo kon hij toch helemaal niets aan doen dat alle meisjes waar hij mee omgingen zo zwak waren. Nu hij hier op school zit heeft hij gezien dat deze meiden wat anders in elkaar zaten, de meestendeel dan toch, en dat was goed voor hem kon hij zijn spelletje langer spelen. Op zijn gemakjes keek hij nu deftig eens in het rond. Zo te zien was hij bij het grasveld beland, niet echt een plek waar hij vaak naar toe ging. Maar het was teminste buiten toch? Hij zat niet graag zo vaak binnen vooral niet als het veel te warm was in die ruimte. Buiten viel het altijd wel mee. Zijn ogen gleden naar alle kanten maar bleven toen uiteindelijk hangen bij een jong meisjes die zijn aandacht had getrokken, hij trok even verbaasd zijn wenkbrauw op maar dat verdween al weer snel toen hij haar richting op stapte. "hallo" sprak Lelouch vriendelijk met de kalmte zelve, ondertussen grijnsde hij vriendelijk naar het meisje" Wat doe jij hier zo alleen" vervolgde hij toen vragend.

» Hold back the river
» Hold her down with soggy clothes (and breezeblocks)
» Hold my hand hand never let go
» It would be fun, they said || Open
» Getting to know each other ll Open

I want do hold on to you, but also let you go.. [OPEN]

I want do hold on to you, but also let you go.. [OPEN]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen