Een hart vervuld met haat.

Nadat de woede verdwenen was kwam er een enorme koppijn aanzetten. Deshas legde zijn hoofd even tegen de stam van de boom aan en zuchtte zacht. Hij keek naar beneden toen hij Aiden hoorde roepen. ''Nou echt helder kan ik mezelf niet noemen. Ik heb het gevoel alsof ik drie flessen wodka achterover heb geslagen'' riep hij terug naar beneden. Verder moest hij wachten totdat de boom hem eindelijk losliet. Savador was kennelijk voorover in slaap gevallen dankzij Norwood. ''Zwakkeling'' zuchtte Deshas zacht zonder dat iemand hem kon horen.

Aiden grinnikte."Bijwerkingen zijn niet echt fantastisch."Toen draaide hij zich om naar Norwood.
"Zou je Des los willen laten?Ik zal voor hem zorgen.Van wat ik zie is hij op het moment niet in staat te vechten.""Het perfecte einde van een perfecte dag,"dacht hij grimmig."En laten we hem daar maar lekker liggen,"zei hij,naar Savador wijzend.Die had alleen maar in de weg gelopen.
Aiden zweette intussen niet meer,maar moe was hij wel.Misschien zou hij straks eerst nog wat eten gaan halen.Zijn maag knorde instemmend.Magie van hoog niveau was zeer uitputtend op vele vlakken als je de spreuk niet helemaal beheersde.

Norwood knikte naar de boom en deze legde Deshas rustig op de grond. Hijzelf zette en paar stappen naar achter. Norwood zag een paar scherven glas uit haar rug steken en zuchtte heel even. "Dit ziet er niet goed uit..." zei hij. Hij kon zijn best doen om het te genezen maar hij moest de scherven er wel eerst uithalen. "Geen dank...." zei hij. "Dit is het minste wat ik kan doen. Hij keek even naar Savador en knikte. "Hij denkt dat ik niets kan....ik zit vol verassingen..." zei hij en keek naar haar rug. "Clera, ik denk dat ik dit moet verdoven..." zei hij en keek haar aan. "Ik wil graag weten of je daar problemen mee hebt..." zei hij en keek haar even afwachtend aan.

Aiden stak op zijn gemak een sigaret aan,voordat hij Deshas omhoog hielp."Ik neem aan dat je deze terug wilt,"mompelde hij,terwijl hij Deshas zijn zwaard aanbood.Hij zou ook meer eens kijken of ze hier ook iets sterkers hadden dan wijn.Zodra hij klaar was tenminste.Hij blies een rookkring door zijn neus,die langzaam opsteeg,en uit het zich verdween.Het noodweer was ontertussen opgehouden,en de wolken waren weg.De maan liet het meer glinsteren.Aiden kon duidelijk de glasscherven in Clera's rug zien glinsteren."We gaan het hier nog ove hebben,Des.Uitvoerig."

Deshas stond op met Aiden`s hulp maar moest even blijven staan omdat hij overvallen werd met een enorme hoofdpijn. Hij nam zijn zwaard aan en stak die terug in de schede totdat hij een zachte klik hoorde. Hij mompelde iets dat op bedankt leek. Ook hij keek even naar Clera en zag de scherven uit haar rug steken. Toch voelde hij niets van spijt daarover. Eerder iets van voldoening over zijn kracht. Die werd weer gedeeltelijk weggenomen door Aiden`s volgende woorden. Deshas zuchtte even. Dat kon nog lang gaan duren. Zijn blik ging even naar Savador. ''Ik moet hem wel helpen Aid. Dat is nou het gevaarlijke van een bloedeed, het gaat twee kanten op. Hij moet mij helpen maar ik hem dus ook'' zei hij.

Aiden haalde zijn schouders op,en grinnikte."Hij is niet de enige die hulp nodig heeft."Hij gooide Deshas een sigaret toe,en blies een flinke wolk rook uit van zijn eigenste.Hij zou binnenkort weer nieuwe moetten halen."Dus dat is de pop,"mompelde hij zachtjes.Aiden was teleur gesteld.De grote uitverkoren marionet was zojuist verslagen door een enkele aanraking.
Hij zuchtte.Hij was dan wel niet dol op Ferost,maar het zou toch wel fijn zijn als hij er weer was om als vredesbewaarder op te treden.Dan hoefde Aiden zich er niet meer mee bezig te houden.

Deshas ving de sigaret op en stak hem aan. Hij blies de rook uit en leunde tegen de muur van de school aan. Die was nog steeds een beetje wankel maar dat kwam omdat er een paar stenen uit miste. Hij zuchtte even en liep toen naar de bewusteloze Savador toe. Hij siste een spreuk en gaf hem een ferme tik op zijn achterhoofd. Daarna ging hij weer staan en blies de rook van zijn sigaret uit door zijn neus. Als Deshas het zich goed herinnerde moest hij hier weer wakker van worden.

Savadors gezicht betrok even toen hij een flinke tik op zijn achterhoofd voelde. Even bleef hij in de regenplas liggen die het noodweer veroorzaakt had, maar krabbelde toen langzaam overeind. Zijn kleding was aan de voorkant helemaal doorweekt en plakte aan zijn klamme lichaam. Hij droogde zijn natte gezicht af met een droog stuk van zijn mouw en keek beduusd van Deshas naar Aiden en weer terug. Plotseling speelde zich in zijn gedachten als een film af hoe het is gekomen dat hij daar lag. Hij herinnerde zich alles weer. 'Vervloekt. Bij de duivel.. vervloekt!' mompelde hij binnensmonds. 'Ik vermoord hem! Ik zet zijn splinterige kop in vuur en vlam, zoals brandhout hoort te branden. Daarna gooi ik zijn resten tussen het compost voor de planten!' Terwijl hij woorden als donderslagen schreeuwde, begonnen zijn vuisten van withede woede vlam te vatten. Savador kalmeerde al gauw en zocht gejaagd hijgend steun aan de muur van het schoolgebouw.

Norwood keek strak naar Savador. "Je kunt niet eens een slaapspreuk ontwijken...dan ben je wel een zwakkeling." zei hij duidelijk hoorbaar. "Savador....ik waarschuw je...er komt een tijd dat je te ver gaat...." zei hij en concentreerde op de wond van Clera.

Clera luisterde naar Norwood`s woorden. ''Nee, doe maar wat jij denkt dat nodig is Norwood'' zei ze zacht tegen hem. Ze keek even naar Deshas en zag dat hij inmiddels ook weer een beetje bij positieven was. Ze nam het hem niet kwalijk. Zij had hem ook behoorlijk opgefokt. Ze had beter moeten weten dan met hem te vechten. Mede dankzij haar was de school en alles en iedereen erin en eromheen eraan gegaan. Dat kon ze niet op haar geweten hebben.

Norwood legde haar op haar buik. Hij nam wat zalf uit zijn tas en smeerde het om de wonden waar glas in zat. Dit moest genoeg zijn. Eerst sprak hij een spreuk uit en zo werden de plekken gevoeloos. Norwood keek naar het eerste stuk glas en slikte even. Hij haalde het er voorzichtig uit. Toen het er uit was hield hij zijn hand er gelijk boven zodat deze wond genas. Hij ging gelijk door naar de volgende.

PROFILE MAGICIAN

» Lucht je hart topic

Een hart vervuld met haat.

Een hart vervuld met haat.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen