Tik, tik, tik. De zwarte hakken maakte een regelmatig getik terwijleen jonge vrouw door de gangen van de school liep op weg naar het lokaal duistere magie. Haar rode haren hingen licht krullend over haar schouders en haar groene ogen keken vriendelijk naar elke leerling en leraar die ze tegenkwam. Vandaag zou Katherine haar eerste les duistere magie geven en ze had geluisterd naar de stagaire. Het was saai om de eerste les met theorie te starten, dus had ze een les praktijk in elkaar gestoken. Het was de bedoeling dat leerlingen in groepjes van twee moesten werken en ze moesten proberen om wat met de schaduw van de ander te spelen. Het was niet echt heel moeilijk, maar je moest wel willen. Shadranen zouden het makkelijker hebben dan Novanen en zouden minder hulp nodig hebben dan de lichtmagicans, maar daarvoor waren docenten er, om te helpen. Sephiroth zou ook wel een handje toesteken, daar was ze zeker van. Toen Katherine het klaslokaal binnenkwam begon ze meteen met het verplaatsen van tafels en stoelen met behulp van luchtmagie. Alle tafels vlogen naar de zijkanten van de kamer en de stoelen kregen voor het bureau een plaatje. Tevreden keek ze rond, draaide zich om naar het bord en zette er in een zwierig handschrift Miss Katherine Valerie Pierce op en daaronder de titel van de les: Spelen met schaduwen. Toen dat klaar was legde ze het krijtje terug en ging op het bureau ziiten nadat ze haar zwarte jurkje dat tot net boven haar knieën kwam had gladgestreken. Nu nog wachten op leerlingen en Sephiroth en dan konden ze beginnen.


Flutiflut

Deidara kwam het leslokaal binnen, ietwat nonchalant. Hij keek verrast dat er geen banken stonden. En blijkbaar was hij ook de eerste. Hij ging op een van de stoelen zitten vlak naast het bureau en keek aandachtig hoe Miss Katherine haar naam op het bord schreef. Nadat ze klaar was zette ze zich achter het bureau. Hij nam in stilte zijn boeken en legde ze op zijn schoot, samen met een potlood en een gum. Hij begon met een stukje klei te spelen en dit in van alle vormen te kneden. Dan keek hij naar het onderwerp van de les. 'Spelen met schaduwen'. Daaruit leidde hij al direct af dat ze praktijk gingen hebben. Hij schreef het lesonderwerp op in zijn agenda en stopte deze daarna weg in zijn tas. Hij grijnsde en begon weer in alle stilte met zijn klei te spelen. Hij maakte een vogeltje en blies het omhoog. Het kwam tot leven en begon uit eigen beweging het klaslokaal rond te vliegen. Nadat het kleien vogeltje dat had gedaan vloog het weer in Deidara's hand. De mond op zijn hand opende en begon op het kleien vogeltje te kauwen. Hij stak zijn hand in zijn tas en liet zijn hand het kleien beestje weer uitspuwen. Hij keek dan aandachtig naar Miss Katherine. Ze zou vast en zeker hem vanalles kunnen bijleren.

Dark Magic, ze had het eigenlijk gekozen omdat ze nog een vak moest kiezen en Licht Magic echt niets voor haar was. Ergens zou ze vast wel schaduwen kunnen beheersen, al waren haar twee basismagieën geen van beiden Shadraans. Ze had haar boeken in haar kluisje gedumpt, had geen zin om ze mee te nemen. Veel te zwaar. Ze kon vast wel van iemand boeken lenen, desnoods van de lerares zelf. Ze kwam het lokaal nogal verveeld binnen en plofte ergens neer, keek even naar de enige die er al was en glimlachte naar de lerares. O, wacht, ze moest zich zeker voorstellen. Voor één keer een goede indruk proberen te maken, dan maar? Wren stond op, streek haar rokje recht en liep netjes naar Katherine toe, tenminste, dat stond er op het bord. 'Aangenaam, mevrouw. Ik ben Wren Máraz,' stelde ze zichzelf voor, met een beleefd knikje. Ze merkte pas later dat er een vogeltje heen en weer vloog, blijkbaar van die vreemde jongen met die pluk die zó uit was. Echt, ging hij niet met de mode mee? Wren rolde in stilte met haar ogen en keek snel weer weg toen de klei begon te verdwijnen. Ze wilde niet eens weten hoe dat gebeurde; waarschijnlijk niet al te fijn. Ze was toch al niet de persoon om te kleien. Het was veel te vies, plakkerig en ja.. eigenlijk alles. Gewoon blegh. Dus; nee, bedankt. Ze ging wel.. wat stond er? Met schaduwen spelen, ja. 'Schaduwen, klinkt heel interessant,' zei Wren, best gemeend; ze vond het ook interessant, had alleen geen zin om te leren. Ze ging niet toegeven dat ze alleen was gekomen omdat Luca haar ervan had overtuigd dat je wel lessen moest volgen om te slagen, ze hield het erop dat het via haar eigen initiatief zo gekomen was. Punt. En iedereen die daar wat tegen had kon een klap verwachten.

Les Dark magic, natuurlijk zijn vak. Sasuke had geen zin maar toch liep hij het lokaal binnen. Hij zette zich met tegenzin neer en begon het onderwerp van de les neer te pennen. Hij keek dan naar hoe de lerares heette. Miss Katherine Valerie Pierce. "Ik ben Sasuke Uchiha" sprak hij langzaam en keek dan naar het meisje dat zich net voor hem had voorgesteld aan de leerkracht. Hij wendde dan zijn blik af "Schaduwen, spelletjes spelen dus vandaag Miss?" vroeg hij, alleen verwachtte hij geen bevestiging. Hij wreef door zijn haar en zijn ogen gleden naar de blondine... Of was het een jongen? Zijn ogen gleden naar de jongen zijn borstkas. Hij leek echt op een meisje. Sasuke moest moeite doen om de jongen niet te gaan uitlachen. Gelukkig viel het niet op dat hij moest lachen. Hij geeuwde eens en keek naar zijn agenda. Hij begon er met een pen op te tekenen. Hij moest toch iets doen? Hij keek dan weer naar Wren. "Hey" zei hij tegen het meisje en keek niet naar de jongen die te verdacht op een meisje leek. Hij stak vervolgens zijn agenda weg en keek weer naar het bord. Hij verveelde zich echt. Hij wou iets gaan doen. En wel snel.

Sephiroth was te laat! Natuurlijk! De eerste les waarin hij dan mocht helpen. Daar was hij te laat voor. Hij haastte zich naar het lokaal en stormde letterlijk de deur plat. "Oké dan... De deur is aan vervanging toe...". Hij sloot zijn ogen en Bevestigde de deur weer aan de scharnieren. "Zo opgelost.". Hij nam een krijtje, liep naar het bord en schreef zijn naam op 'Sephiroth, stagaire Dark Magic'. Hij keek dan naar Miss katherine en naar de drie leerlingen "Ik hoop dat dit niet alles is." Hij keek naar de zwartharige jongen, dan naar het meisje en dan naar de blonde jongen. Eentje maar met dark magic. Hij grijnsde. Dit zou wel eens veel uitleg kunnen vereisen omdat Schaduwen laten doen wat je wou niet makkelijk was.
Hij legde het krijtje neer en ging dan naast Katherine staan en begon de klaslijst na te kijken. De blonde was Deidara, het meisje was Wren en diegene met het zwarte haar Sasuke. Hij keek op zijn klok "We zouden moeten beginnen Miss Katherine" zei hij en hij legde zijn zwaard bij de bezem. Hij deed zijn leren jas uit en hing deze aan de kapstok. Hij grijnsde. Hij had er echt zin in.

(flut)

Mineko liep vlug door de gangen. Terwijl hij liep deed hij zijn vest aan en probeerde zijn haar enigszins te fatsoeneren. Hij keek op zijn horloge en schrok. De lessen zouden al bijna beginnen. Mineko versnelde zijn pas en liep tussen de andere bijna te late leerlingen door. Hij schoot een zijgang in en zag gelukkig het lokaal. Een stuk voor hem liep een man met grijs haar dezelfde richting in. Hij vroeg zich af of dat de leraar was. Tot zijn verbazing ramde de man de deur plat. Mineko stond verwonderd te kijken hoe de deur weer in zijn scharnieren gehangen werd. Hij had dit niet zien aankomen en stond even stil. Hij grinnikte en liep haastig naar het lokaal. Hij duwde voorzichtig tegen de deur, zodat deze niet weer stuk zou gaan en bleef even aarzelend in de deuropening staan. Een roodharige vrouw zat al in het lokaal en de jongeman legde zijn zwaard weg. "We zouden moeten beginnen Miss Katherine" zei die man en Mineko concludeerde dat de vrouw dus de lerares was. ''Goedemorgen Miss...'' Hij keek kort naar het bord en las haar naam. ''Miss Pierce. Excuses dat ik zo laat ben, het zal niet weer gebeuren. Ik ben trouwens Mineko.'' Hij bloosde lichtjes en keek haar schuldbewust aan. Daarna knikte hij de stagaire kort toe en hij glimlachte beleefd.

Hij keek rond waar hij zou gaan zitten en zag toen Sasuke zitten. Een hartelijke glimlach sierde zijn gezicht en hij liep vrolijk in zijn richting. Hij zag een bekende blonde jongen zitten, maar vermeed zijn blik. Hij ging naast Sasuke zitten en keek eens rond. Er waren niet veel leerlingen, dus een drukke les zou het wel niet worden. Zoals hij al had gezien was Deidara er en ook een meisje met lang blauw haar. Hij zocht de blik van het blauwharige meisje en glimlachte vriendelijk. Toen keek hij weer naar Sasuke. ''Hey Sasuke, heb je er zin in?'' vroeg hij, want de jongen naast hem zag er verveeld uit. Zelf was Mineko opgewekt en enthousiast, zoals hij bijna altijd was. Het enthousiasme was dan ook duidelijk aanwezig in zijn stem. ''Met schaduwen spelen...'' zei hij in zichzelf en hij verzonk even in gedachten. Mineko was benieuwd of hij er ook maar iets van zou kunnen, hij verwachtte van niet. Hij was waarschijnlijk te zweverig en naïef om donkere en duistere magie te beheersen. Hij maakte zich geen zorgen over het feit dat hij waarschijnlijk jammerlijk zou falen. Hij zag alles van de zonnige kant, wat voor duistere magie dan weer niet zo handig was. Maar hij had zin in de les en was benieuwd hoeveel de lerares hem bij kon brengen.

Hij had op dit moment zo ongeveer alle verschillende vakken in zijn pakket. Hij had namelijk geen idee gehad wat hij moest kiezen en gewoon zoveel mogelijk opties open gehouden. Zo kon hij later beslissen welke vakken hij wilde volgen en welke niet.
Onbewust liet Mineko een bolletje lucht door zijn handen heen en weer glijden, een gewoonte die hij van Miku had overgenomen. Hij speelde afwezig met het luchtbolletje en wachtte op instructies van de lerares.

'Hey,' groette iemand haar. Een goed begin maken of arrogant doen? Goed begin. Wren werd alleen maar ontzettend lastig als ze haar zin niet kreeg of dingen niet gingen zoals ze wilde. Een soort afwijking, hoewel het waarschijnlijk wel zo gegroeid was uit haar karakter. 'Hoi,' lachte ze terug. 'Sasuke, was het toch?' Ze had het misschien wel goed gehoord.. Jeez, moest die deur eruit? Er was iemand binnen komen stormen, die ook nog eens vaag zijn naam op het bord schreef. Sephi ofzo, meer wilde ze er niet van maken. Geen zin in. Ze bleef de blonde jongen negeren, vond hem een beetje vreemd. Hij wilde namelijk dat de les al zou beginnen. Nou nou, feestbeest zeker? Niet iemand die gelijk een streepje voorhad bij haar, dat was haar wel duidelijk. Een ander iemand kwam binnen, die Sasuke leek te kennen aangezien hij hem direct begroette. Wren glimlachte terug naar hem en registreerde de naam die ze hoorde als Mineko. Zag er wel aardig uit. 'Dat wordt nog wat, ik heb niet echt een aanleg voor Duistere Magie. Maar het is wel grappig,' merkte Wren op. Hé, zat hij nu met lucht te spelen? Voorzichtig stuurde ze wat meer lucht naar zijn bolletje toe, liet het groeien om te laten zien dat zij ook een Lucht Magician was. 'Lucht is mijn favoriete element,' glimlachte ze. 'Maar met jullie wordt het vast wel gezellig tijdens deze les,' voegde Wren eraantoe, hield haar mond nu maar weer aangezien ze anders veel te veel ging praten, wat ze normaal zou gaan doen. Ze stond nu eenmaal graag op de voorgrond.

Katherine keek verbaasd naar de jongen die al op de stoel voor haar zat. Blijkbaar was hij binnengekomen toen ze nog aan het schrijven was. Raar dat ze dat niet had gehoord. De jongen begon zonder iets te zeggen ineens met klei te spelen, hoezo onbeleefd? Maar voor ze erop in kon gaan werd haar aandacht getrokken door een blauwharig meisje dat het lokaal kwam binnenlopen. Even leek het alsof zij ook vergeten was wat beleefdheid inhield, maar na enkele seconden stond ze toch terug op en stelde zichzelf voor als Wren. Het meisje was ook bij het uitstapje geweest. Ze was een van de meisjes waaraan Savador precies een hekel aan had. Na het meisje volgde een jongen, voorlopig de enige Shadraan, die zich voorstelde als Sasuke. Geschrokken keek Katherine naar de deur die ineens ingetrapt werd en daar was de Sephiroth. "Was het nu echt nodig om de deur in te trappen?" vroeg ze nadat de man de deur terug had geplaatst. Haar stem klonk serieus, maar als je echt goed luisterde kon je een lichte geamuseerdheid onderscheiden. Sephiroth was al redelijk laat geweest en na hem kwam er nog een jongen binnen. "Deze keer zie ik het door de vingers, maar zorg dat het niet nog eens gebeurd." Katherine was een typische docente die zich graag aan de regels hield, alleen deed ze het niet op een manier waardoor leerlingen haar gingen haten. "Goed, vandaag beginnen we dus met een praktijkles. Jullie mogen allemaal dankuwel tegen Sephiroth hier zeggen, want hij heeft het voorgesteld." Met een elegante beweging ging ze met beide voeten op de grond staan en keek de klas rond. "Schaduwen je wil opleggen is opzich niet ze moeilijk, maar je moet er wel moeite voor doen." Met een simpele vingerknip zorgde ze ervoor dat de schaduwen van Wren en Sasuke tikkertje begonnen te spelen. "Waarschijnlijk gaat het bij jullie iets moeizamer gaan, maar daarvoor zijn wij er om de helpen. Maak groepjes van twee en probeer de schaduw van de andere te laten bewegen. Je moet werken met gevoel, in je gedachten als het beeld vormen wat je de schaduw wilt laten doen, dan pas uitvoeren. Veel succes." Ze sloot haar woorden af met een tweede vingerknip en de schaduwen liepen terug naar hun eigenaar. Nu zou ze kunnen zien wie wat duistere magie beheerste en wie niet.

Wat prachtig, maar ook zo moeilijk; Wren die aardig probeerde te doen. Ze was er nu eenmaal geen ster in en het ging dan ook met horten en stoten, maar ze deed haar best, had zich zelfs voorgesteld aan de lerares. Die überhaupt al blij mocht zijn dat het meisje op was komen dagen. Maar goed, dat kon Katherine niet weten en Wren had zich deze les voorgenomen dat ze een voorbeeldige leerlinge zou proberen te zijn. Al was het maar om te bewijzen aan Luca dat ze het kón. Ze begon nu met uitleggen over de praktijkles, heel interessant hoor. Wren moest zichzelf bijna schoppen om die gedachte in een positief motiverende gedachte te veranderen. Heel interessant, en nu luisteren! Meteen! Ze behield de glimlach op haar gezicht met enige moeite en keek naar de lerares, focuste op haar woorden. De vingerknip kwam best plotseling en het duurde even voor de doorhad dat haar schaduw vreemd aan het doen was. Lollig, waarom werd zij altijd het voorbeeld? Net als bij Savador; zij was degene geweest die bijna verzopen was in het ijswater. Ja, heel leuk, ontzettend grappig. Gelukkig was dit nog een onschuldig voorbeeld, dat kon ze de lerares wel vergeven. Okay.. Het zou dus kunnen lukken. Wren keek even om zich heen; wie zou er met haar in een groepje willen? Geen idee.. 'Is er iemand die geen bezwaar heeft om in een groepje te zitten met iemand die niet zoveel aanleg heeft voor duistere magie?' vroeg ze dus maar, hardop, had geen zin om iemand zomaar mee te trekken en dan het gezeur te krijgen van; had gezegd dat je het niet kon. Dus, ze had het gezegd. Kom maar op.

Het meisje had dus ook geen talent voor de duistere magie. Mineko keek lachend naar Sasuke. ''Dan ben jij volgens mij de enige dark magician van ons, Sasuke,'' zei hij vrolijk. Hij wist niet of de blonde jongen duistere magie beheerste, maar was van plan hem maar gewoon te negeren. Het liefste wilde hij niet aan de jongen denken en niet naar de jongen kijken. Mineko wist niet precies wat Deidara had gedaan, maar hij had Mizuki ongelukkig gemaakt, dus zin om hem goed te leren kennen had hij niet. Hij merkte dat iemand nog meer lucht naar het bolletje in zijn hand stuurde. Hij keek haar nieuwsgierig aan. 'Lucht is mijn favoriete element,' glimlachte ze. 'Maar met jullie wordt het vast wel gezellig tijdens deze les.' Toen stuurde hij het luchtbolletje een stukje omhoog en liet het een paar seconde lang rondjes draaien op zijn vinger. Het bolletje draaide steeds sneller rond op zijn vingertop en groeide nog iets meer. Het was nu ongeveer zo groot als een tennisbal. ''Mijn favoriet is ook lucht, zoals je ziet.'' Hij keek haar vrolijk aan en liet het bolletje ontploffen. Een klein zuchtje wind streek langs zijn gezicht en blies zijn haren kort naar achter. ''En we maken de les zelf wel gezellig,'' voegde hij er nog aan toe. De lerares begon instructies te geven en op een gegeven moment knipte ze in haar vingers. Mineko keek verbaasd hoe de schaduw van Sasuke in beweging kwam en de schaduw van het luchtmagie-meisje achterna begon te zitten. Geamuseerd keek hij naar het schouwspel, zoiets had hij niet verwacht. Hij vond de lerares wel sympathiek, ze was streng, maar rechtvaardig en hij vond het onderwerp van de les wel interessant.
Oke, groepjes maken. Hem maakte het allemaal niet uit, als hij maar niet met Deidara hoefde samen te werken. 'Is er iemand die geen bezwaar heeft om in een groepje te zitten met iemand die niet zoveel aanleg heeft voor duistere magie?' vroeg het meisje. ''Nou, ik ben wel de laatste die daar commentaar over zou mogen hebben...'' zei hij met een lachje. ''En als je het goed vindt... zullen we eens kijken hoe ver we samen komen.'' Hij stond op en bedacht zich plotseling dat hij haar naam helemaal niet wist. ''Ehm...Wat is trouwens je naam?'' vroeg hij toen en een licht blosje sierde zijn wangen. ''Ik ben Mineko, voor als je dat nog niet gehoord had.'' Hij voelde zich stom omdat hij vergeten was zich voor te stellen. Hij wist zich niet echt een houding te geven en stond een beetje stuntelig te wachten tot ze zou antwoorden. Hij hoopte maar dat ze hem niet belachelijk zou maken, dat zou hem tot een ware tomaat doen transformeren. Hij probeerde rustig in en uit te ademen en hield zichzelf voor dat het allemaal wel mee viel en er niets was om je voor te schamen.

Sephiroth keek toe hoe Miss Katherine de schaduwen liet bewegen en dan ging zijn blik naar Mineko die zat te babbelen en te babbelen. Sephiroth grijnsde en luisterde aandachtig Toen stuurde Mineko het luchtbolletje een stukje omhoog en liet het een paar seconde lang rondjes draaien op zijn vinger. Het bolletje draaide steeds sneller rond op zijn vingertop en groeide nog iets meer. Het was nu ongeveer zo groot als een tennisbal. ''Mijn favoriet is ook lucht, zoals je ziet.'' Hij keek haar vrolijk aan en liet het bolletje ontploffen. Een klein zuchtje wind streek langs zijn gezicht en blies zijn haren kort naar achter. ''En we maken de les zelf wel gezellig,'' voegde hij er nog aan toe. "Hmm de les zal al gezellig genoeg zijn". Sephiroth knipte met zijn vingers en hij liet zijn schaduw over Mineko glijden en de schaduw porde Mineko "Minder praten meer doen. Desnoods oefen je maar met mij. Bezwaar als ik meedoe met de praktijk Miss Katherine?" Hij ging voor Mineko staan en moest naar beneden kijken. "Oke dit moet je met volle concentratie doen. Dus geen tijd voor een gesprekje met je buurvrouw. Sasuke en Wren gaan jullie samen?" Hij keek om de vijf seconden naar zijn klaslijst zodat hij het niet bij het verkeerde eind had. Hij sloot zijn ogen en liet de schaduw van Mineko bewegen in allerlei vormen. Van een vogel tot een draak. Hij opende zijn ogen weer en keek Mineko aan "Jouw beurt."

(mineko is te babbelziek naar Sephi's zin :3)

''Hey Sasuke, heb je er zin in?'' vroeg Mineko die binnen was gekomen en zich verontschuldigde voor het laatkomen. "Schaduwen beheersen is te makkelijk. " zei hij.
'Hoi,' lachte ze terug. 'Sasuke, was het toch?' . Sasuke knikte en keek het meisje met een grijns aan. Een witharige man kwam binnengestormd en de deur viel uit het scharnier. Sasuke keek droog naar de man. "Oké dan... De deur is aan vervanging toe...". De man sloot zijn ogen en Bevestigde de deur weer aan de scharnieren. "Zo opgelost.". Hij nam een krijtje, liep naar het bord en schreef zijn naam op 'Sephiroth, stagaire Dark Magic'.
Sasuke keek naar Sephiroth en dan naar Mineko en Wren. 'Is er iemand die geen bezwaar heeft om in een groepje te zitten met iemand die niet zoveel aanleg heeft voor duistere magie?' vroeg ze dus maar. En Mineko reageerde voor Sasuke zijn mond kon opentrekken. "Okay girlie face dan is het met jou dat ik moet haha" zei hij uitdagend tegen Deidara. Sasuke kreeg rode ogen en liet de schaduw van Deidara over zijn eigen lijf gaan. De schaduwhand reikte naar de keel van Deidara en verdween dan omdat Sasuke ophield om te laten zien dat hij het kon. Dan hoorde hij de stagaire een opmerking maken tegen Mineko. "Hmm de les zal al gezellig genoeg zijn" zei Sephi. Sephiroth knipte met zijn vingers en hij liet zijn schaduw over Mineko glijden en de schaduw porde Mineko "Minder praten meer doen. Desnoods oefen je maar met mij. Bezwaar als ik meedoe met de praktijk Miss Katherine?" Hij ging voor Mineko staan en moest naar beneden kijken. "Oke dit moet je met volle concentratie doen. Dus geen tijd voor een gesprekje met je buurvrouw. Sasuke en Wren gaan jullie samen?". Sasuke keek Mineko schouderophalend aan "Meneer Sephiroth, anders zal ik met Mineko gaan als u wilt, met mij praat hij minder." Maar Sasuke zag al hoe Sephiroth zonder moeite de schaduw van Mineko heen en weer liet gaan. Sasuke keek dan naar Wren en dan naar Mineko. Deidara was oninteressant dus had Sasuke hem de rug gekeerd en was hij naar Mineko gestapt.

Ze praatte teveel, okay, maar dat was een trekje dat wel meer leerlingen vertoonden. Ze kon veel irritanter zijn als ze wilde, dus die Katherine had wel geluk. Wren had echter niet al teveel zin haar te proberen; zij gaf nogal snel straf als ze dat gerechtvaardigd vond en in Wrens geval zou dat dan direct heel veel straf zijn. Als je de regels overtrad, moest je het ook gelijk goed doen. Ze keek geïnteresseerd naar het luchtbolletje van de jongen waarvan ze dacht dat hij Mini-nog-iets heette, die lucht ook als zijn favoriet beschouwde. Ze grinnikte even toen het ding ontplofte, al was dat expres. Gelukkig kende niemand haar hier als dat 'IJswater-meisje', daar had ze nog steeds trauma's aan. RotSavador. Wat haar betrof mocht hij zich opsluiten in de kerkers en daar wegrotten, zolang hij haar maar vermeed. Nou ja, op zich kon je wel lol aan hem hebben, maar toch. Hij flipte zo snel dat je je soms af ging vragen of er misschien iets mis met hem was. Dat antwoord was volgens Wren 100% ja. Gelukkig reageerde die meid/jongen niet op haar oproep en was het de Mini jongen die antwoordde. Ze moest zijn naam weten, anders ging ze hem nog beledigen. De stagiair had opeens zin om zich in hun gesprek te mengen en begon te zeuren over minder praten en meer doen, waarop Wren onzichtbaar met haar ogen rolde en haar aandacht weer naar Mini verplaatste. 'Helemaal goed,' vond ze. Hij zou haar waarschijnlijk niet zo snel afzeiken, zo te horen. Nou ja, anders kreeg zij hem wel onder tafel, moest je maar opletten. Klein, jazeker, gemeen, nog meer. De stagiair ging meedoen, moest hij even laten zien hoe goed hij was of zo? 'Zoals meneer al zegt, heet ik Wren,' zei Wren tegen Mini, die naar haar naam vroeg. Ow, Mineko! 'Ik denk dat het wel gaat lukken als we allebei wat aanklunzen, Mineko,' grinnikte Wren. Ze hoorde ondertussen Sasuke iets tegen de meid/jongen zeggen, waar ze om moest lachen. Ze keek even achterom; dat klonk als een manier waarop zij mensen aan zou spreken; blijkbaar had ze een gelijke gevonden in tactloze opmerkingen. Hij stelde voor om met Mineko te gaan, daar besloot Wren wat aan te doen. 'Sorry, is al bezet. Of we moeten met z'n drieën mogen.'

Hij hoorde toen een andere stem achter zich en draaide zich half om. Hij zag de stagiair achter hem staan en vroeg zich af wat er aan de hand was. "Hmm de les zal al gezellig genoeg zijn" sprak die en Mineko keek hem een beetje verbaasd aan. Hij had dan wel wat gepraat, dat was waar, maar het ging over de les en over welke groepjes ze zouden maken. Verontwaardigd stond hij naar de lange man op te kijken, de opstandigheid in zijn gezicht te zien. Hij was heus geen rebel die op alles wat een leraar tegen hem zei commentaar had, maar dan moest het wel terecht zijn. Miss Katherine had hem volkomen redelijk toegesproken en dat waardeerde hij zeker in de lerares. Sephiroth kinpte in zijn vingers en zijn schaduw kwam in beweging. Hij werd nu gepord door de schaduw , wat een vreemde gewaarwording was. Het had niet echt pijn gedaan, maar was precies tussen zijn ribben terecht gekomen en ontnam hem de adem. Hij hapte in een reflex kort naar adem, maar herstelde zich snel daarna. Met een vrolijk gezicht keek hij de stagiair aan en hij was benieuwd wat die nu zou doen. Hij zag de humor van dit schouwspel wel in en dat was ook wel aan hem te zien. "Minder praten meer doen. Desnoods oefen je maar met mij. Bezwaar als ik meedoe met de praktijk Miss Katherine?" De grijsharige man kwam voor hem te staan en kwam een flink stuk boven hem uit. Hij keek omhoog met een klein glimlachje om zijn lippen, zoals bijna altijd het geval was. "Oke dit moet je met volle concentratie doen. Dus geen tijd voor een gesprekje met je buurvrouw. Sasuke en Wren gaan jullie samen?"

'Zoals meneer al zegt, heet ik Wren,' zei het meisje, 'Ik denk dat het wel gaat lukken als we allebei wat aanklunzen, Mineko.' De man sloot echter zijn ogen en leek zich te concentreren. Waarom mocht hij niet gewoon met Wren of Sasuke samen? Hij ergerde zich eraan, eerst werd er gezegd dat ze groepjes moesten maken en als hij dan met iemand samen wilde gaan werken was het weer niet goed. ''Ik zou graag met je samenwerken, Wren, maar hij daar is iets anders van plan,'' merkte hij droogjes op en hij wenkte in Sephiroths richting. Mineko stond ontspannen tegenover de stagiair en wachtte lichtelijk nieuwsgierig af wat de man zou doen, waarschijnlijk iets met schaduwen. En zoals verwacht kwam er na een kort moment beweging in zijn eigen schaduw. Hij keek gefascineerd naar de vormen die de donkere massa vormde. Van een vogel tot een draak. Hij vond dan wel dat het volkomen onterecht was dat hij hem had gecorrigeerd, maar vergat dat nu allemaal en keek met een lachje naar zijn schaduw. Nu ging het weer terug naar zijn eigen vertrouwde gedaante en klonk de stem van de stagiair weer. "Jouw beurt," zei die kortaf.

Voordat Mineko antwoord gaf bewoog hij vluchtig al zijn vingers. Met een tevreden lachje zag hij hoe zijn schaduw weer perfect aansloot bij zijn bewegingen. Hij stond op het punt antwoord te geven aan de stagiair, maar Sasuke was hem voor. "Meneer Sephiroth, anders zal ik met Mineko gaan als u wilt, met mij praat hij minder." Voor hij antwoord kon geven klonk echter de stem van het meisje door de klas. 'Sorry, is al bezet. Of we moeten met z'n drieën mogen.' De woorden van Wren ''Niet gaan vechten he...'' zei hij plagerig. Hij wist heus wel dat dit niet het beste moment was om grapjes te maken, maar de opmerking vloog al over zijn lippen voor hij erover had nagedacht. Hij grinnikte kort, maar werd toen weer serieus, voor zover dat bij Mineko mogelijk was. Nog steeds was er een grote glimlach op zijn gezicht en zijn ogen glinsterden. ''Meneer Sephiroth,'' zei hij met nadruk op het woord meneer en op een nog net niet overdreven beleefd toontje, ''Ik zou met alle liefde uw schaduw laten bewegen, maar dit is de eerste keer dat ik duistere magie ga proberen... Dus waar ik moet beginnen? Ik heb geen idee.'' Hij hief zijn beide handen verontschuldigend op en keek met zijn groene ogen onschuldig naar de stagiair. Hij overdreef misschien een beetje maar gelogen was het niet. Hij had echt geen idee hoe hij moest beginnen, waarschijnlijk moest je je geest op het zelfde niveau als de schaduw brengen ofzoiets. Hij richtte daarna zijn blik kort op Wren en Sasuke en grijnsde vrolijk naar hen. ''Wat ik moet doen? Ik zou het bij god niet weten,'' vervolgde hij, ''Dus ik vrees dat het moeilijk zal gaan.'' Het liefste wilde hij gewoon met Sasuke en Wren wat met schaduwen proberen te spelen, zonder allemaal bemoeienissen van de stagiair, maar het zag ernaar uit dat die hem niet zomaar zou laten gaan.

~Ik hoop dat ik alles ongeveer goed in elkaar heb geperst en anders: sorry, i tried :3

'Meneer Sephiroth,'' zei Mineko met nadruk op het woord meneer en op een nog net niet overdreven beleefd toontje, ''Ik zou met alle liefde uw schaduw laten bewegen, maar dit is de eerste keer dat ik duistere magie ga proberen... Dus waar ik moet beginnen? Ik heb geen idee.'' Hij hief zijn beide handen verontschuldigend op en keek met zijn groene ogen onschuldig naar de stagiair. Sasuke grijnsde "Mineko het is simpel, concentreer alles naar je handen en probeer dan met bewegingen van je handen de schaduw mee te laten bewegen. Kijk ik zal het tonen, dus je legt alle concentratie in je hand of vingers.". Hij tekende kleine spiraaltjes op zijn handen. Hij sloot zijn ogen en opende ze weer om diezelfde angstaanjagende rode ogen te krijgen. Hij begon met zijn vingers te bewegen en de schaduw van Sephiroth kwam langzaam in beweging. "Na een tijd kan je het zelfs gewoon met je gedachten en een vingerknip.". Hij grijnsde en bewoog niet met zijn vingers, de shaduw van Sephiroth bewoog uit zichzelf. Sasuke's ogen werden weer normaal eenmaal hij ophield. Hij keek richting Mineko. "Dus je echt concentreren op je vingers of handen. Snappie? Kies maar op wie je uittest. Drie kandidaten staan voor je en tsja... Die blonde staat achter je. Zie maar wie je kiest.".

Katherine trok even haar wenkbrauw op toen Sephiroth naar de leerlingen toe liep en liet zich van het bureau glijden. "Minder praten meer doen. Desnoods oefen je maar met mij. Bezwaar als ik meedoe met de praktijk Miss Katherine?" De jonge vrouw zei niets, wilde wel eens zien hoe dit zou aflopen. Zoals ze al wel gedacht had protesteerde de leerlingen, maar Sephiroth ging stug door met wat hij van plan was. Ze glimlachte door de woorden van Wren en Sasuke en de opmerking van Mineko op die woorden. ''Meneer Sephiroth, Ik zou met alle liefde uw schaduw laten bewegen, maar dit is de eerste keer dat ik duistere magie ga proberen... Dus waar ik moet beginnen? Ik heb geen idee.'' Katherine liep naar het groepje toe toen Sasuke Mineko wat begon uit te leggen wat hij juist moest doen en legde haar hand op Sephiroths schouder. Ze was zowieso kleiner en jonger dan hem, maar ze was goed in haar zin krijgen. "Ik denk dat ze beter zelf kunnen oefenen. Sasuke geeft wel de nodige uitleg en als ze het dan nog niet snappen kunnen ze altijd roepen." Met zachte dwang trok ze hem mee naar achteren bij de leerlingen vandaan. "Als ze meer praten dan doen steek ik er wel een stokje voor." Katherine glimlachte even naar Mineko en gebaarde dat ze verder moesten doen. Als ze echt uitleg nodig hadden konden ze altijd roepen en ze zou hen met alle plezier helpen.


Oh my, heb dringen inspiratiemuziek nodig

Hij stond nog steeds zo onschuldig mogelijk te wachten toen Sasuke hem uitleg begon te geven. Hij glimlachte dankbaar en luisterde daarna aandachtig. "Mineko het is simpel, concentreer alles naar je handen en probeer dan met bewegingen van je handen de schaduw mee te laten bewegen. Kijk ik zal het tonen, dus je legt alle concentratie in je hand of vingers.". Sasuke tekende kleine spiraaltjes op zijn handen. Diens ogen waren nu felrood geworden. Hij begon met zijn vingers te bewegen en de schaduw van Sephiroth kwam langzaam in beweging. "Na een tijd kan je het zelfs gewoon met je gedachten en een vingerknip.". Hij grijnsde en bewoog niet met zijn vingers, de shaduw van Sephiroth bewoog uit zichzelf. Sasuke's ogen werden weer normaal eenmaal hij ophield. "Dus je echt concentreren op je vingers of handen. Snappie? Kies maar op wie je uittest. Drie kandidaten staan voor je en tsja... Die blonde staat achter je. Zie maar wie je kiest." Hij knikte en zag toen hoe Miss Katherine tegen Sephiroth aan het praten was. De stagiair werd door de lerares achteruit getrokken, zo te zien onder lichte dwang. Katherine glimlachte naar hem en gebaarde dan dat ze door moesten gaan met oefenen. ''Oke, dan zal ik het maar eens gaan proberen he...'' zei hij tegen Sasuke. Hij begon rustig en regelmatig adem te halen en kwam in een kalme toestand. Toen begon hij zich op zijn handen te concentreren, zoals het door Sasuke was voorgedaan. Hij keek naar de schaduw van Sasuke en bewoog langzaam zijn vinger in een cirkeltje. Hij keek gefocust naar Wrens schaduw en deed zijn uiterste best om die in beweging te brengen. Focus op je handen en beweeg de schaduw herhaalde hij steeds in zijn hoofd. Maar het wilde niet echt lukken om zijn hoofd leeg te maken en alleen maar aan zijn vingers te denken. Mineko bleef volhouden en stopte met piekeren. Hij keek gefocust naar Wrens schaduw en even leek die een klein beetje te bewegen. Hij werd meteen uit zijn concentratie gehaald en glimlachte verontschuldigend. Waarschijnlijk had hij het zich maar ingebeeld, hij was nou eenmaal geen dark magician. Maar toch had het even geleken of de schaduw bewoog. ''Wren, probeer jij het nu eens?'' vroeg hij vriendelijk. Hij was benieuwd wat het meisje ervan zou bakken. Zijn concentratie was vervlogen en in zijn hoofd buitelden de gedachten weer door elkaar.

Kanda keek op zijn kaartje met lokalen, hij moest naar duistere magie. 'Waar zit dat lokaal?' Zij hij hardop denkend. Duistere magie, dat is geen probleem voor hem, hij was goed getraind om duistere magie te gebruiken in de strijd. Wat zou hij hier leren? Zou hij hier wel eens wat leren? Denkend liep Kanda door de gangen. Eindelijk hij had het lokaal gevonden. Hij zag door het raam in de deur dat ze met een praktijkles bezig waren. Hmmm zal ik gewoon in de klas verschijnen? Of zal ik aankloppen? Laat ik maar door de schaduwen bewegen en in een schaduw van iemand omhoog komen. Kanda verdween in zijn eigen schaduw en stak zijn hand omhoog in de schaduw van een jong uitziend meisje met lang sluik haar. De tweede hand kwam omhoog. Daarna trok Kanda zich omhoog en sprong uit de schaduw. 'Dit is toch het duistere magie lokaal?' Vroeg hij aan de vrouw die voorin de klas stond. Hij keek om zich heen, ogen die hem aanstaarde. Wat is dat toch hier, al die mensen die je aanstaren. Eerst master Savador en nu een klas. Ik had toch moeten aankloppen Kanda zuchtte. Wat zouden ze zeggen?

Vivespa bestudeerde de plattegrond grondig. kaart lezen. Echt niets voor haar . Ze was totaal de weg kwijt. Ze was ook nog eens te laat want er liepen bijna geen leerlingen door de lange gangen. Ze keek op het zoveelste papiertje wat ze had gekregen. Er stond op dat ze naar dark magic moest, maar waar was dat stomme lokaal! Vivespa zag een zwartharige jongen voor een deur staan en compleet in zijn eigen schaduw verdwijnen. Vivespa wist dat dat een deel was van duistere magie. Dat hoefde niets te betekenen. Vivespa liep aarzelend naar de deur. “Dit is toch het duistere magie lokaal?” hoorde ze de jongen die net in zijn schaduw was verdwenen vragen. Dan kon ze het er wel op wagen. Zachtjes klopte Vivespa op de deur. Ze opende hem en keek naar de grond. “Het spijt me..” mompelde ze zachtjes. Vivespa liep snel naar achterin het klaslokaal waar ze goed overzicht zou hebben. Ze keek de klas rond. Op het bord stond; Miss Katherine Valerie Pierce. En daaronder; spelen met schaduwen. Dat was dus het thema. Zoiets had ze nog nooit gedaan. Meteen bedacht ze wat er allemaal fout kon gaan. En iedereen zou haar uit gaan lachen omdat ze het niet zou kunnen.... Vivespa sloot haar ogen en ademde diep in. Daarna keek ze het lokaal verder rond. Er waren blijkbaar groepjes gemaakt. O nee, groepjes. Samenwerken met iemand die ze niet kende was wel het laatste waar ze zin in had. Ze werd meteen een stuk vrolijker toen ze Mineko tussen de leerlingen zag staan. Tenminste iemand die ze kende. Maar stel nou dat hij echt anders was en iedereen alles had verteld? Dan zou ze hetzelfde moeten doen als op haar vorige school. Weer weglopen. Ze wist dat het absoluut geen slimme oplossing was. Maar wat voorbij was, was ook voorbij. Vivespa had het opeens heel druk met haar schoenen toen ze bedacht dat de andere zich natuurlijk afvroegen wie zij was. Ze bestudeerde ze grondig. Toen zelfs de vertrouwde blik op haar schoenen saai begon te worden besloot ze dat ze iets moest gaan zeggen. Ze wilde weer het meisje zijn dat ze vroeger was. Vivespa wist dat het gevaarlijk was. Dat ze vooral bang was. De leerlingen zouden het natuurlijk ook raar vinden als ze niet zou zeggen... “het spijt me. Ik ben Vivespa. Ik ben een nieuwe leerling.” Het was eruit voordat ze er erg in had. O, wat klonk ze weer stom! Iedereen vroeg zich natuurlijk ook af waarom ze zo laat was. Ze had echt geen zin om iets uit te gaan leggen. “Sorry dat ik te laat ben, ik kan echt totaal niet kaartlezen.” Vivespa grijnsde. Ze hield er abrupt weer mee op toen ze doorhad dat dit echt heel stom klonk. Weer keek ze naar de grond.


( geen inspiratie!)

alois kwam de klas binnen.sorry dat is zo laat ben Miss Katherine het spijt me erg. hij keek om zich heen en zag dat er allemaal groepjes waren gemaakt opeens zag hij een meisje staan.... hij vroeg zich af of zij nog niemand had om mee te werken. alois ging zitten en keek op het bord... mmhh hij denkt het thema is spelen met schaduwen dat lijkt me moelijk. Alois staat op. Hallo ik ben alois trancy ik ben 14 jaar oud. ik ben een niewe leerling en ik vroeg me af of iemand samen met mij in het groepje wil. alois keek om zich heen had hij dit wel goed gezegt?. alois gaat weer zitten en pakt zijn boek... hij leest wat hij moet doen maar snapt er niks van.Zou iemand me kunnen helpen?

ciel loopt rustig de klas binnen. verbaast kijkt hij om zich heen: ,,zijn dit echt alle leerlingen?''
rustig haalt hij z'n schouders op en gaat naast alois zitten.

alois kijkt verbaast op.. heb jij ook een butler?. Hij kijkt na claude en vraagt Wie is die gast?Die gast is sebastian michaelis..alois pakt zijn boek en houd het onder die jongens neus , Snap jij hier iets van? Alois wacht rustig op het antwoord

ciel kijkt even naar het boek en duwt het dan aan de kant. dan zegt hij:,, hoezo praatte je over m'n butler?'' dan staat ciel op:,, ik kon beter niet naast jou zitten''
loopt naar een andere stoel en gaat daar zitten

Mensen, ik vind het vervelend dat ik er weer moet tussenkomen, maar jullie houden je niet aan de post-regel. Ik citeer:
•Berichten;
Je posts moeten minimaal uit vier regels bestaan. Alles wat in de RPG korter is valt onder spam. Ook het dubbelposten is verboden.
Daarbij halen jullie oude topics omhoog waar al een tijdje niet meer in is gepost. Dit kun je beter in een nieuw topic doen.