Kerstvakantie.

'Dat is heel aardig, maar voor mijn part hoeft er helemaal niets in bloei te staan. Geef mij maar onkruid en doorns,' antwoordde Savador. Hij probeerde zijn toon niet al te nors te laten klinken, maar alles wat in groei en bloei stond deed hem erg genoeg aan Norwood denken. Hij keek om toen Diva een aantal houtblokken in vuur stak met een vuurspreuk en glimlachte. 'Je hebt veel geoefend. Dat kan ik zien,' zei hij tevreden. Savador zag graag leerlingen die zich ook buiten de lestijden bezighielden met de stof die hij behandelde. Hij huiverde even toen Diva met haar hand over de snaren van een grote harp naast de haard ging. Dat deed hem automatisch aan zijn moeder denken, die hem vaak in slaap bracht terwijl ze naast zijn bed op een harp speelde. Dat was één van de weinige dingen die hem compleet konden kalmeren. Savador draaide zich om en ging op de rand van het hemelbed zitten.

Diva liep even om de harp heen en liet die schuin tegen haar schouder rusten. Zachtjes raakte haar vingers de snaren. Het was alweer een tijd gelden dat Diva gespeelt had. Uit de klanken van die snaren begon een zachte bijna zwevende melodie voort. Onder het spelen sloot Diva voor een moment haar ogen. Van haar vader moest ze vroeger minstens een instrument kunen bespelen. Haar vader vond dat deel van haar culturele opvoeding. Diva had voor de harp gekozen maar ze kon ook piano spelen. Haar slanke, lange vingers wezen daar wel op.

( https://www.youtube.com/watch?v=8Xc93tvbw-0 tis eigenlijk voor de piano maar het gaat om de melodie)

Savador verborg zijn gezicht in zijn handen terwijl Diva speelde. Er doken teveel herinneringen in zijn hoofd op, van zijn ouders en helaas ook van zijn oom. Vrijwel niemand wist het, maar harpmuziek lag erg gevoelig bij hem. Toch vroeg hij niet of Diva wilde stoppen, hij liet haar gewoon doorspelen. Het was te mooi om in het midden van de melodie het stuk af te kappen. Daarbij wilde hij bij Diva niet overkomen als een gevoelig persoon. Savador leunde tegen een van de steunen van het hemelbed en draaide zijn rug naar Diva toe.

Diva hield uiteindelijk haar vlakke hand tegen de laatste natrillende snaren om ze te stoppen. Zacht en voorzichtig zette ze de harp weer rechtop. Ze keek even om en toen ze zag dat Master Savador met zijn rug naar haar toe zat schrok ze even. Wat had ze verkeerd gedaan? Had ze zo lang niet gespeelt dat het echt zo slecht was? Zachtjes, bijna geruisloos liep Diva naar Master Savador. Ze ging achter hem zitten en sloeg haar armen over zijn schouders. Ze zweeg verder en omhelsde hem enkel.

Savador bleef een moment bewegingsloos zitten toen Diva hem omhelsde. Hij haalde zijn handen van zijn gezicht en veegde langzaam in de hoop dat Diva het niet op zou merken de tranen weg. Vervolgens draaide hij zich met een zwakke glimlach naar Diva toe en deed net alsof er niets aan de hand was. 'Je speelt prachtig,' zei hij zacht terwijl hij zijn armen om haar middel legde. Zijn stem had wat somber geklonken. Savador drukte Diva zacht tegen hem aan en leunde met zijn kin op haar schouder.

''Gaat het wel met U?'' vroeg Diva zachtjes. Master Savador had zo somber geklonken. Vrijwel direct daarna werd er zachtjes op de deur geklopt. '''Juffrouw Lenore, het eten staat klaar'' zei de onmisbare stem van Julia. ''Wat een timing'' mompelde Diva zachtend zuchtend terwijl ze luisterde hoe de voetstappen zich weer verwijderde. Diva keek Master Savador even aan en gaf hem even een kus op zijn lippen.

Savador vloekte in gedachten toen Diva vroeg of het wel ging. Hij was zo slecht in het verbergen van zijn gevoelens. Hij zweeg echter een aantal seconden om een antwoord te bedenken, maar net toen het op het puntje van zijn tong lag hoorde hij een vrouwelijke stem, ongetwijfeld afkomstig van de dienstmeid. Hij liet Diva echter niet los en drukte haar nog wat steviger tegen zich aan. 'Het gaat wel,' zei Savador glimlachend. 'Het is alleen dat het mijn geheugen wat wakkerschud, dat is alles.' Hij gaf Diva een kus terug en grijnsde flauwtjes.

Diva was niet echt tevreden met het antwoord maar nam er maar genogen mee. Meer zou ze er nu toch niet uitkrijgen bij Master Savador. Diva grijnsde even terug waarna ze opstond. ''Gaat U mee? Ik heb inmiddels wel honger gekregen'' zei ze glimlachend tegen Savador. Ze liep naar de deur en wachtte daar op hem.

Savador stond op en trok zijn kleding goed. Daarna liep hij naar de deur waar Diva al op hem stond te wachten. Hij keek glimlachend op haar neer en liep voor haar uit. Aan het einde van de gang moest hij echter wel stil blijven staan omdat hij de weg niet goed wist. Hij had niet echt honger. Daarbij knaagde er een onfijn gevoel in zijn binnenste. Toch was Savador wel benieuwd wat Julia voor het eten had gemaakt.

Diva glimlachte even toen Master Savador stilstond. Zelfs zij raakte de weg hier nog wel eens kwijt en ze moest soms goed nadenken waar ze ookalweer heen moest. Diva liep de trap weer af en ging een zijgang in. Daarna liep ze door naar een grote eetzaal. De grote kroonluchter boven de tafel was aan en de kleine kristallen lieten hun glinstering na op de vloer en tafel onder hen. Zoals Diva wel al verwacht had had Julia de tafel gedekt op de manier die Diva gewend was. Ze keek even vanuit haar ooghoeken naar Master Savador. Er stonden drie borden van verschillende afmetingen op elkaar gestapeld voor verschillende gerechten. Aan de linkerkant onder het glas lagen vijf verschillende soorten en maten messen en aan de rechterkant hetzelfde met vorken. Ook lagen er nog twee maten lepels bij. Al het bestek was keurig opgepoets en glanzde zowat.

Savador volgde Diva de trap af en een zijgang in. Uiteindelijk kwamen ze uit bij een grote eetzaal. Hij keek naar de grote kroonluchter en toen naar de tafel die al gedekt was. Hij ging zwijgend op een willekeurige stoel zitten en schoof die aan. Met een beduusde blik staarde hij naar de opgestapelde borden en naar het bestek in allerlei maten en groottes. Verwachtten ze soms dat hij, die zijn halve leven op straat had doorgebracht en nog nooit een restaurant had bezocht, precies wist welk bestek hij bij welke maaltijd moest gebruiken? Savador wierp een vlugge blik op Diva. Hij ging recht zitten en besloot om net te doen alsof het geen enkel probleem voor hem was.

Diva was inmiddels ook gaan zitten. Ze vouwde haar servet uit over haar schoot. Ze zat kaarsrecht op haar stoel met haar rug tegen de rugleuning aan. Eerst kwam Julia met twee diepe kommen met water binnen met een kleine, keurig opgevouwen handdoek erbij. Ze zette de kommen neer en verdween de keuken weer in met het bovenste bord. Diva waste haar handen even en droogde ze toen af met de handdoek. Daarna kwam Julia weer terug met de bovenste diepe borden waar nu soep in zat. Ze haalde de kommen en de handdoeken weer weg en zette de soep neer. Diva pakte de grootste van de twee lepels die aan de buitenkant lag en keek even vluchtig naar Master Savador en de overkant van haar. Soep moest nog niet zo heel moeilijk zijn aangezien er maar twee lepels waren en de een groter was dan de ander. Julia schonk inmiddels wijn in en verdween toen de keuken weer in.

Savador ging al net zo recht als Diva zitten en keek met een strakke blik toe hoe Julia twee kommen met water op de tafel zette. Waar dat nou weer goed voor was wist hij niet, maar pas toen hij Diva haar handen zag wassen wist hij het. Hij deed vlug hetzelfde en droogde zijn handen ook af. Hij keek wat ongemakkelijk toen Julia even later weer terugkwam met de bovenste borden. Savador zag dat er soep in zat en klaagde een zachte, opgeluchte zucht. Zijn hand klemde zich al om de grote lepel. Hij zou het niet laten blijken, maar hij moest zich vooral op Diva concentreren om het een beetje van haar af te kijken. Als hij en Diva getrouwd waren moest Savador zich immers aan haar gewoontes aanpassen, al verschilden die groot met de zijne.

Diva lepelde in de soep. Ze racht de lepel naar haar mond maar boog zelf niet naar voren zoals de meeste mensen met soep wel eens deden. Zij bleef tegen haar stoel zitten alsof ze ertegenaan geplakt zat. Ze blies even zachtjes en begon daarna te eten. Ze vond het eigenlijk belachelijk langzaam duren zo maar het ging gewoon vanzelf als een soort automatische. Het was nu ook akelig stil op het geluid van de lepel die tegen het bord tikte na dan. Zo af en toe nam Diva een slokje wijn tussendoor. Ze keek even naar de deur of Julia naar buiten kwam. Toen dat niet het geval was keek Diva weer naar Master Savador. ''Zometeen van buiten naar binnen beginnen'' zei ze doelend op het bestek. Dat was eigenlijk de gehele truc. Als je van buiten naar binnen begon had je de meeste kans het goede bestek te pakken. Er zaten maar een paar uitzonderingen in.

Savador legde zijn lepel in de kom soep en boog zich naar voren. Hij keek stiekem even naar Diva en zag dat ze nog altijd kaarsrecht op haar stoel zat. Zo onopvallend mogelijk ging hij weer met zijn rug tegen de leuning zitten en bracht net als haar de lepel naar zijn mond. In plaats van in zijn mond kwam de soep op zijn vest terecht. Met een moeilijk gezicht probeerde hij de soep er met zijn mouw voorzichtig af te vegen. Hij had nooit geweten dat eten zo lastig kon zijn. Savador keek Diva met een klein glimlachje aan toen ze over het bestek begon. 'Diva, waar zie je me voor aan?' vroeg hij grijnzend. 'Dat wist ik allang.' Hij griste gauw een servet van tafel en deed alsof hij zijn mond afveegde, maar wanneer Diva niet keek depte hij snel op de plek waar hij geknoeid had. Savador zag zichzelf dit nog echt niet elke dag doen.

Diva kon het niet nalaten een klein grijnsje te vertonen toen Master Savador een beetje knoeide. Zonder er verder nog op te reageren at ze kalm door. Ineens kwam Johan binnenlopen. Hij ging kaarsrecht in de houding staan en wachtte tot Diva het sein zou geven dat hij mocht spreken. Diva maakte een lichte hoofdknik waarmee ze aangaf dat Johan mocht vertellen wat hij kwam doen en nam daarna een nieuwe hap. ''Juffrouw Lenore. Uw oom en tante hebben vernomen dat U hier was en ze zeggen dat ze langs willen komen voor een bezoek'' zei Johan wat aarzelend. Diva verslikte zich in haar hap soep en moest het weg spoelen met een flinke slok wijn. Ze keek Johan even zwijgend aan. ''Wanneer zijn ze hier?'' vroeg ze daarna nogal vijhandig en fel. Johan schrok er van en deinsde wat achteruit. ''Ehh Morgen Juffrouw'' zei ze stotterend. Daarna liep hij gauw weg.

Savador lepelde in stilte zijn soep naar binnen en merkte dat hij er langzaam maar zeker handiger in werd. Voor de zekerheid hield hij wel een hand onder zijn kin voor het geval hij weer zou knoeien. Hij keek op toen Johan binnenkwam en keek hem nijdig aan. Buttlers hoorden alleen te komen wanneer ze werden geroepen of wanneer er iets nodig was. Hij spitste zijn oren toen Johan begon te spreken. Toen hij uitgesproken was zochten Savadors ogen automatisch die van Diva op. Hij legde zijn lepel neer. 'Mooi, dan kan ik je oom en tante eens even goed duidelijkmaken dat jij best je eigen beslissingen kan maken,' siste Savador bits nadat Johan weg was gelopen. 'En als ze zo streng zijn en denken alles over je te kunnen zeggen vrees ik dat ik mijn woorden er wellicht letterlijk in moet stampen.'
Hij nam kalm een slok van zijn wijn en pakte zijn lepel weer op. Hij keek Diva weer aan. 'Maak je geen zorgen, Diva. Ik sta in alle tijden achter je.'

Diva zuchtte even zachtjes. ''Tja dat kunt U nu wel roepen maar in zekere zin hebben mijn oom en tante alles over mij te beslissen zolang ik nog geen achttien ben. Ze hebben de voogdij over mij gekregen dus ze hebben aardig wat autoriteit'' zei ze terwijl ze naar haar bord staarde. Haar honger was compleet verdwenen na dit nieuws. Ze besloot uiteindelijk toch maar door te eten want op een lege maag kon ze ook niet veel beginnen.

Savador liet zijn lepel in zijn soepkom rusten en keek Diva zwijgend aan. 'Diva,' zei hij zacht terwijl hij zijn handen onder zijn kin vouwde. 'Is het geen oplossing als ik die voogdij nu eens over je krijg? Zo niet, bestaat er altijd nog de mogelijkheid om je oom en tante.. uit de weg te ruimen?' Hij draaide een haarlok om zijn vinger en keek Diva grijnzend aan. Het was dan wel misschien familie van haar, maar Savador zag een veel heldere toekomst voor hem en Diva wanneer haar oom en tante er niet meer waren.

''Ik moet eerlijk bekennen dat ik aan die laatste oplossing meer dan eens heb gedacht. Voor mijn oom maakt het opzich toch niet veel meer uit. Hij is inmiddels 29 jaar en over een half jaar wordt hij 30'' zei Diva. Het leek haar niet moeilijk om een en een bij elkaar op te tellen. Over een half jaar zou Diva zowiezo van haar oom verlost zijn. Haar tante daarintegen was nog maar 25 jaar. Toch, diep vanbinnen walgde Diva even van zichzelf. Het feit alleen al dat ze het doden van haar oom en tante overwoog zorgde ervoor dat ze meer en meer op haar vader leek. Net zo gewetenloos. Niets gevend om het leven van anderen.

'Nou, dan is de oplossing simpel, niet?' zei Savador alsof het zo klaar was als een klontje. 'Oom weg, tante weg, en van niemand zullen we dan nog verder last hebben. Ook al maakt het niet veel meer uit voor je oom, het lijkt me toch beter als hij ook uit de weg geruimd wordt. Degene die ze dan mogen commanderen is mijn oom in de hel.'
Savador glimlachte Diva breed toe, alsof iemand het leven ontnemen de normaalste zaak van de wereld was. Hij nam nog een slok van zijn wijn en hield het wijnglas tussen zijn vingers geklemd.

Diva pakte haar glas ook op. Ze liet de donkerrode vloeistof walsen in het glas terwijl ze het idee liet bezinken. Wat had ze te verliezen? De verleiding dat niemand haar meer comandeerde of vertelde wat ze wel en niet mocht doen was erg groot. ''T`is wel erg verleidelijk'' zei Diva zacht terwijl ze een slok wijn nam. Ineens flitste Diva`s felblauwe ogen naar de deur van de keuken. Ze zette haar glas neer en stond op. Ze liep naar de deur en trok die open. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze in het geschrokken gezicht van Julia. ''Hou je gedachtes voortaan voor je'' zei ze zacht maar dreigend.

Savador zette zijn glas neer en grijnsde breed. Hij was tevreden dat Diva het met hem eens was. 'Is er iets, Diva?' vroeg hij zacht toen ze opstond en naar de deur liep. Zijn grijns verdween op slag toen hij Julia achter de deur zag staan. Savador schoof zijn stoel naar achteren en liep kalm naar de deur toe. 'Het ziet ernaar uit dat we meer dan alleen je oom en tante uit de weg moeten ruimen, Diva,' siste hij terwijl hij achter Diva tot stilstand kwam. Zijn gouden ogen keken minachtend op Julia neer. Hoe durfde zij, iemand in dit huis van de lagere stand, hen af te luisteren?

Julia keek met grote angstige ogen naar Master Savador. Ze was banger voor hem dan voor Diva. Diva kon nog wel eens genadig zijn maar met deze man erbij hoefde Julia dat waarschijnlijk ook niet meer te verwachten. Diva sloeg haar armen even over elkaar en zuchtte zachtjes. ''Ik had dit niet van jou verwacht Julia'' begon ze dreigend. Ze kon haar dit maal helaas niet ontzien. Als Diva dat wel zou doen dan zou Julia het hoogstwaarschijnlijk doorvertellen en dan zouden Diva en Savador flink in de problemen komen.

Savador voelde een gevoel van macht door zich heen gaan toen hij Julia's angstige ogen zag die naar hem opkeken. Hij legde zijn hand op Diva's schouder zonder zijn blik van Julia af te scheuren. 'Diva en ik hebben een zuivere toekomst nodig. Met haar oom en tante die ons in de weg staan kan dat niet. Helaas voor jou sta jij ons nu ook in de weg, dienstmeid,' zei Savador kalm. Zijn mondhoeken krulden zich om tot een kleine grijns terwijl hij in zijn hoofd al manieren bedacht om Julia te ontdoen van haar leven.

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen