Master Rude, gekleed in een korte sportbroek en een T-shirt; bereid zich de volgende gymles voor, om dit keer; anders dan de vorige gymles, wel krachten te laten trainen. Het zal niet alleen maar krachten trainen en gebruiken zijn, maar ook dit keer het beoefenen van techniek, alertheid, en evenwicht. Het meeste van de gymles zal dan ook in teams zijn, vooral bij het trainen van krachten, ieders in een eigen groep. Lang heeft hij erover nagedacht hoe hij precies zijn opstelling wou maken, maar nu heeft hij alles nauwkeurig nagemeten en berekend, en is nu bezig met het opzetten van alle materialen. Een evenwichtsbalk, paar houtblokken, een paar ballen, een net, een doel en een bok met een paar matten omheen maakt hij een heel parcour. Dit keer wilt hij, anders dan de vorige, in bepaalde groepen werken: een paar gaan in teams, een paar gaan hun evenwicht beoefenen en een paar gaan iets anders doen. In totaal komt het dan uit op drie groepen, als het met de qua aantal leerlingen uitkomt.
Nadat Master Rude alles heeft neergezet, pakt hij zijn plattegrond van de gymzaal met de opstelling die hij gemaakt heeft erbij, en kijkt weer even de zaal in. Perfect, zoals hij het wou hebben! Tevreden slaat hij zijn map dicht, en legt zijn map naast zich. Nu is het alleen wachten op de leerlingen, die op elke moment kunnen komen. Geduldig wachtend pakt hij weer zijn leerlingendossiér erbij, en gaat de namen af. Benieuwd welke leerlingen er komen, streept hij een paar af waarvan hij zeker weet dat die niet komen. Als alles afgestreept en nagekeken is, slaat hij ook het leerlingendossiér dicht, en legt deze bovenop zijn map waarin zijn opstelling staat.

Sevalin, gekleed in een voetbal t-shirt van zijn favoriete voetbalclub all-time: Nagoawa MFC! (Nagoawa Magic Football Club).

Spoiler:

komt hij de gymzaal binnen. Hij ziet een groot parcour, en ook voor de eerste keer: Master Rude. ''Hallo, Master Rude, neem ik aan?'' sprak hij beleefd, terwijl hij zijn ene hand van zijn zij haalde, en hem beleefd richting de gymleraar uitstak. Hij glimlachte hierbij, en wanneer ze elkaar ontmoette, begon hij alvast een warm-up rondje. Hij rende op volle snelheid rond het parcour heen, een paar rondjes. Circa 7 - 8 rondjes. Sevalin legde vervolgens - die hij nog in zijn handen had - zijn spullen ergens aan de zijkant. Een flesje Monster Energy - waar hij een verslaving voor had, zoals andere bij roken - , een handdoek - voor het zweten -, en een sporttas. Hij stond klaar voor de gymles, en naast de gymleraar.

Master Rude hoorde een kleedkamerdeur opengaan, en keek op. Een jongen gekleed in een voetbal t-shirt kwam de zaal in, en begroette Rude.
'Hallo! Master Rude neem ik aan?' Master Rude glimlachte, en zei: "Dat klopt! Jij bent nieuw in de gymles, neem ik aan..?" En schudde beleefd zijn hand, die de jongen opgestoken hand. Terwijl de jongen sportief door de neergezette parcour heen rende, pakte Master Rude zijn leerlingendossiér er weer bij, en ging weer de namen af. Toen de jongen klaar was met zijn voorbereiding voor de gymles, en nadat hij alle spullen had neergelegd en naast hem ging zitten, zei Rude: "Ik ben blij dat je er bent, je bent de eerste..." Zei hij vrolijk, en keek hem even vriendelijk aan vanachter zijn lijst. Daarna ging hij weer de namen af, en vroeg beleefd: "Wat is de naam?" En pakte zijn potloodje er opnieuw bij om zijn naam af te strepen.

Net toen Master Rude met de potlood de namen naging wachtend op de naam van de jongen, ging er een deur open bij één van de twee kleedkamers, en Master Rude keek op. Een meisje in een donkerblauwe sportbeha en een korte gymbroek aan kwam de zaal binnen, die op het door zijn neergezette parcours een blik toewierp.
Toen ze het gezien had, kwam ze naar Master Rude op, en meldde haar als 'Ellia Audax'. "Welkom Ellia!" Zei Master Rude beleefd, en knikte, waarna hij weer op zijn lijst Ellia Audax aanvinkte van degene die aanwezig zijn. Toen keek hij weer op, en zei tegen de aanwezigen: "We gaan als iedereen er is en het tijd is beginnen met de gymles. Ik zal zo alles uitleggen..." Uiteraard was het bedoeld om alles te verduidelijken, maar het kwam er een beetje op neer alsof hij ongeduldige leerlingen in zijn les had, wat natuurlijk niet de bedoeling was. Daar kwam hijzelf nu ook pas achter. "Fijn dat jullie de eerste zijn!" Zei hij met een glimlach, en sloeg even zijn map dicht met het potloodje tussen de pagina waar de aanwezige leerlingen opstaan.

Gymles, het ideale vak om wat stoom af te blazen. Felix trok zijn zwarte sportbroek en een blauw t-shirt aan. In een gymles kon je meestal laten zien wat je allemaal kunt en omdat Felix nogal een groot ego had is dit de ideale les voor hem. Het eerste wat hij zag was een jongen die al meteen rondjes aan het lopen was. Zijn blik gleed verder en bleef hangen op een man en een meisje van zijn leeftijd. Die man moest de leraar zijn dus liep Felix recht op hem af. "Felix Courtney aanwezig." Hij nam een nonchalante houding aan alsof deze les hem niets kon schelen, maar vanbinnen kon hij niet wachten om te beginnen. Om zich op te warmen ging hij op zijn handen staan en maakte een rondje om de gymzaal. Sommige leerlingen zouden hem een uitslover vinden, maar daar trok Felix zich niets van aan. Nadat hij terug bij de leraar was aangekomen bleef hij gewoon staan en maakte zijn spieren los. Terwijl hij dat deed liet hij zijn blik over het parcour gaan. Waarschijnlijk werd hun techniek getest. Felix had een deel geleerd van zijn grootvader, maar moest er nog een eigen draai aan geven.

Sevalin keek naar Master Rude, die hem een vraag stelde. Master Rude was wel aardig, volgens Sevalin. Na een sterke, en goede mannelijke handschud, liet Sevalin Master Rude's hand los, knikte, en liet even een kort lachje horen. 'Sevalin Neo ´Ry-Utha' sprak Sevalin, beleefd. Sevalin was normaal altijd beleefd voor de leraren, en ook voor kinderen. Behalve medeleerlingen, die waren gewoon .. ja, niet Sevalin's smaak? Ach.. Sevalin draaide zich kort om, naar de meidenkleedkamer toe met zijn gezicht, waarop hij even Master Rude via zijn ooghoeken aankeek, en vervolgens naar het meisje in een sportbeha. Poeh. Best knap, of zoals ze zeggen; heet. Maar Sevalin had een vriendin die véél en véél knapper was, dus toonde hij bijna geen aandacht bij het meisje. Sevalin liep naar z'n tas toe, trok zijn blikje Monster Energy open, en nam een slok. Hij gebruikte een klein beetje magie om het weer dicht te maken, en ging naast zijn sporttas zitten. Hij wachtte af op iedereen die kwam en ging. Hij zag een jongen, met een zwarte sportbroek en blauw t-shirt. Hehe. Het leek Sevalin wel een 'Darkie', oftoewel Dark Magician. Hij stond op, liep naar Master Rude waar andere ook stonden, en begon weer even te lachen. 'Hoeveel mensen nog?' vroeg Sevalin toen, waarop hij beide handen in zijn zij stopte, waardoor je Sevalin's gespierde lichaamsomvang zag.

Nadat Rude 'Ellia' van de lijst aanvinkte, maakte de jongen zijn naam bekend, waarna Rude op de lijst keek en naar het beginletter zocht, en nadat hij deze gevonden had, streepte hij Sevalin aan in de lijst, en glimlachte. "Fijn dat je er bent, Sevalin!" Zei hij beleefd, en sloeg zijn map weer even dicht, en keek op zijn horloge over hoeveel minuten de leerlingen aanwezig moesten zijn. Nog redelijk vroeg, dus konden er meer opdagen. Plots hoorde hij een kleedkamerdeur openging, en keek op. Er kwam een jongen uit de jongenskleedkamer gekleed in een zwarte sportbroek en een blauw t-shirt aan naar Rude gelopen, die zijn naam vermeldde. 'Felix Courtney', en Rude knikte beleefd, en sloeg zijn map weer open, nadat hij ook Felix (Begin bovenaan de lijst via alfabetische volgorde 'Courtney Felix') opzocht en aanvinkte. Toen zei hij ook weer beleefd tegen Felix: "Fijn dat ook jij aanwezig bent!" Rude zag aan de jongen dat hij er niet veel zin in had. Of dat leek zo, maar als leerlingen er niet zoveel zin in gym hadden, hield hij de sfeer er in. Of dat wilde hij tenminste, maar wist nooit of het wel goed was wat hij zei of niet. Achteraf krijgt hij altijd toch een beetje spijt van hoe hij reageerde, want soms is het beste om ze meer aan te moedigen in plaats van het feit dat ze aanwezig zijn te herhalen, maar toch bedoelde hij het positief. Sevalin kwam weer bij Rude, Felix en Ellia (De al aanwezigen) Staan, en vroeg aan Master Rude: 'Hoeveel mensen nog?' Rude keek hem vriendelijk aan, en keek even op zijn horloge. "Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoeveel er volgen en of er nog leerlingen volgen, maar het is nog redelijk vroeg. Over een paar minuten zal de les beginnen, als er nog leerlingen volgen is het altijd goed. Qua aantal dan bedoel ik, want ik wil met groepjes werken in deze gymles!" Met een kleine ondertoon van enthousiasme in zijn stem beantwoorde hij de vraag van Sevalin, en legde hij de map naast zich neer. Bedenkend of er nog leerlingen aankomen, keek hij naar de deur.

De manier waarop gereageerd werd op de aanwezigheid van de jonge Shadraan wist haar te verrassen. Zo een vrolijke, opgewekte reactie had ze totaal niet verwacht van de docent. Zeker niet als ze naar zijn uiterlijk keek. Het leek haar meer een wat norser, serieuzer type. Zoiets als Rox, die ouwe veteraan geweest was, misschien zelfs nog iets strenger. Maar zijn reactie bewees maar weer eens hoe haar inschattingsvermogen er, vooral omdat ze zich nog op redelijk onbekend gebied bevond, naast kon zitten.
De medestudent die vlak na Ellia de gymzaal in was gekomen had bij binnenkomst de blik van Ellia weten te vangen. Het uitrekken en opwarmen van haar spieren had ze gestaakt, terwijl ze onderzoekend naar het onbekende gezicht keek, en ze zijn manier van praten en bewegen volgde. Zodra hij als een arrogante uitslover op zijn handen een rondje door de zaal heen begon te lopen, had hij zijn eerste indruk voor haar al meteen bestempeld als “opschepper”. Die had er zin in… zin om op te scheppen over wat hij allemaal kon. Verveeld rolde Ellia met haar ogen, waarmee ze haar blik van de jonge afwendde, en terug wierp naar de leerkracht die in gesprek stond met de andere student.
De vraag die de student aan de Master gesteld had, had Ellia maar met een half oor beluisterd, omdat ze te druk geweest was met haar eigen ergernissen onder controle te kunnen houden. Maar dat werd er niet echt beter op, toen haar oog op de aangenomen houding van de andere student was gevallen. Hij leek wel erg trots te zijn op die magere ledematen van hem, kon ze aanmerken op de houding die hij aannam. Nog een opschepper. Met symptomen van lichte ergernissen en irritaties gooide Ellia haar hoofd in haar nek, en staarde ze met een verveelde uitdrukking in haar ogen naar het plafond. ‘Uitslovers,’ zuchtte ze zachtjes en monotoon. Toegegeven, ze was zelf ook niet bepaald bescheiden over zichzelf. Mensen mochten zo af en toe best weten dat Ellia goed was in de dingen die ze deed, maar ze straalde het er niet van af, zoals deze twee. Of tenminste, niet zo vlak voor de les, dat zou tijdens het uitvoeren van de oefeningen hoogstwaarschijnlijk wel komen.
Toen de Master antwoord gaf op de gestelde vraag van één van de opscheppers, kantelde Ellia haar hoofd weer terug, en luisterde ze aandachtig naar de woorden. Was het nu de bedoeling dat ze nóg langer gingen wachten!? Had ze dat nou echt goed begrepen? Daar had Ellia dus alles behalve zin in. Daarvoor was ze hier toch niet gekomen? ‘Tot die tijd… is het niet handig voor de personen die er al zijn om alvast een soort… warming-up te doen, of een aparte opdracht? Dan hebben we dat ook weer gehad, want we hebben niet zoveel aan een beetje hangen en niks doen,’ stelde Ellia nonchalant voor. Simpele gymles of niet, ze konden nu ze er toch al waren hun tijd wel beter besteden. Als Ellia nog langer stil moest blijven staan, zou ze zowat wortel gaan schieten! Ze was expres naar de gymles toe gekomen om haar stoot energie kwijt te kunnen raken, zodat ze straks weer wat rustiger zou zijn in de lessen, niet om maar een beetje in het niets te gaan staren. Al moeste ze nu tientallenkeren hetzelfde rondje door de zaal sprinten, of 150 pushups doen met maar één arm, Ellia deed het allemaal tien keer liever dan stilstaan. Daarvan kreeg ze altijd jeukende handen, en tintelende benen, die hongerde naar actie en beweging.

Wauw, “heet” nog wel, Sevalin. Laat het der maar niet horen dude…
God damit… we need more people ლ(ಠ益ಠლ)

De vakantie was veel te lang geweest en eigenlijk was Órelinde blij dat ze weer op school was. Hier had ze tenminste structuur die ze thuis had gemist, want thuis waren er allemaal dingen in gang gezet waar zij niets vanaf mocht weten. Misschien had het te maken met dat ze binnenkort 18 zou worden, maar ze zou er vanzelf wel achter komen. Nu was ze zich echter aan het omkleden in de meidenkleedkamer. De les zou zo beginnen en ze wilde het liefst nog wat opwarmen voordat ze vanalles zouden gaan doen. Voor de spiegel bleef ze even staan en keek met spijt naar haar uiterlijk. De tijd voor de krachttraining zat er duidelijk op. Haar vrouwelijke vormen waren aan het vervagen en werden te gespierd waardoor ze er voor haar gevoel niet goed meer uitzag. Maar ze had niet veel andere dingen te doen gehad dus was ze maar aan haar krachttraining sessie begonnen. Ieder jaar deed ze minimaal in totaal 2 maanden aan krachttraining. Dus had ze het nu ook maar gedaan. Met haar bandages en een groot anderhalf literfles liep ze naar de deur die ze opendeed en de gymzaal inliep. In de gymzaal liep ze meteen door naar de docent. ‘Órelinde Luinwë is de naam.’ Ze knikte hem toe en liep daarna naar de bankjes waar ze Mitsu een glimlach schonk en toen ging zitten. Ze pakte een van de bandages en verwarmde het tussen haar handen voordat ze de bandage om haar voet wond. Even later deed ze hetzelfde bij de andere voet en keek daarna iedereen weer aan. Van iedereen kende ze alleen Mitsu die haar toen een keer had zien dansen waarbij Snow White hem bijna had aangevallen. Snow White was nu echter nog op haar kamer, opgesloten in een aarden kist die haar niet zou laten gaan. De kat wilde alleen nog maar bij haar zijn en dat kon niet tijdens de lessen.

(Bedankt voor het wachten!)

Tijdens het wachten of hij antwoord op zijn vraag of er meerdere leerlingen volgen, schrok hij op toen Ellia tegen Rude sprak. Een warming-up die ze voorstelde, was zo slecht nog niet, maar het zou de indruk geven dat áls er meerdere leerlingen volgden, dat zij te laat waren, wat dus niet het geval was. Hij keek weer naar Ellia, en zei: "Ja, dat is een goed voorstel van je, maar het zou de indruk geven dat de leerlingen die mogelijk nog volgen, te laat zijn, wat niet is." Volgens Rude moest Ellia wat energie kwijt en stond te popelen om te beginnen. Of het kan natuurlijk zijn dat ze zo snel mogelijk van Gym af wilt zijn... Bij deze gedachte moest Rude even glimlachen. Plots ging een deur open, en toen Rude opkeek zag hij dat het de meidenkleedkamer open was gegaan, en een leerlinge uitkwam, die haar even later voorstelde als 'Órelinde'. Gelijk pakt Rude zijn map er weer bij, en zocht even naar de naam, en streepte deze af. "Fijn dat je er bent, Órelinde!" Zei hij als verwelkoming tegen haar, en knikte beleefd. Toen ging er opnieuw een deur open bij de kleedkamers, en dit keer bij de jongens. Een jongen gekleed in zwarte joggingbroek en een wit t-shirt kwam de zaal binnen, en liep naar Rude. De leerling stelt zich voor als 'Noah Evans'. De map die nog open was geslagen van de vorige voorgestelde leerlinge, Órelinde, ging hij weer de namenlijst af, en streepte 'Noah' ook af, nadat hij deze gevonden had. "Welkom, Noah! Fijn dat ook jij er bent!" En knikte ook Noah vriendelijk toe. Toen alweer ging een kleedkamerdeur open, en verrast keek Rude weer op over het nu wat vlottere tempo waarbij leerlingen passeren, en hij antwoord op zijn vraag kreeg of er nog leerlingen in zijn les voegden. Een leerlinge liep met een vlug pasje naar Rude toe, en stelde haar voor als 'Azure'. Ook voegde ze er toe dat ze nieuw was, en nog niet op de map stond. Rude stak zijn hand beleefd uit, en zei: "Welkom, Azure! Ik ben Master Rude, je gymdocent. Ik zal me zo ook aan de andere voorstellen die misschien mij nog niet kennen, maar ik ben blij dat je aanwezig bent!" Zei hij vriendelijk, en knikte haar toe. "Gelukkig dat er nog leerlingen bij mij in de les voegen, ik was even bang dat ik met een klein aantalletje zou moeten doen..." Zei hij meer tegen zichzelf dan tegen Azure. Zes leerlingen tot nu toe. Dat was een even aantal, dus perfect voor de les, maar dan zou één groepje niet gemaakt kunnen worden... Ach ja, misschien volgen er laatkomers, die hij dan in dat ene groepje zou kunnen indelen... Vrolijk slaat hij zijn map dicht, en staat op van de bank, en rekte zich even uit, waarna hij tegen de leerlingen die nog bij hem stonden vroeg: "Gaan jullie zitten, we gaan beginnen..." Als ze dit opvolgen, wacht hij even tot iedereen zit. Dan kijkt hij de leerlingen die al aanwezig zijn één voor één na. "Goed! We zijn in perfecte aantallen. We gaan beginnen!" Zei hij vrolijk, en keek weer iedereen één voor één aan. "Wellicht zullen er mensen onder jullie mij al kennen. Aangezien ik nieuwe gezichten zie die er bij de vorige gymles niet waren, zal ik me opnieuw even voorstellen, dat is wel zo beleefd, niet? Ik ben Master Rude, jullie gymdocent. Gym is een vak op zich. Gym verreist uiterste concentratie en uiterste moeite, waarbij ik jullie inzet verwacht... Het is niet zo dat ik jullie de longen uit jullie lijf laat trainen, maar het is voor jullie zelf, om te beoefenen van wat je al kan, en nieuwe dingen leren die je weer nodig zal hebben voor de kracht die je bezit. Zowel spierkracht als de kracht die je beschikt. Ik beschik over luchtmagie, en kom van Puffoon af. Niet interessant voor jullie misschien, maar ik wil tegen jullie zeggen dat we misschien met verschillende magicans in de groep zitten... En ieder kracht vraagt zijn eigen training. Soms zal je moeilijke situaties tegenkomen in de gymles die je nog niet kan. Dat geeft helemaal niets, want zoals ik al zei: Iedere kracht vraagt zijn eigen training. Daarom wil ik even een kennislesje doen, over wat je al kan en nog moet leren. Of wat je nog niet goed kan, natuurlijk..." Even onderbroken keek hij de leerlingen één voor één aan, als een sergeant bij zijn militairen. "Ook wil ik jullie allemaal goed leren kennen, voor als jullie Gym vervolgen in de toekomst..." Vervolgde hij, en hield even een korte stilte in. Toen vervolgde hij weer: "Zoals jullie zien, gaan we vandaag een heel parcours aflopen. Ik wil jullie indelen in groepjes... De één gaat spierkracht of evenwicht beoefenen, en de ander zijn magie en concentratie beoefenen. Ik heb er geen problemen mee als je liever alleen wilt werken, maar soms heb je hulp nodig... Daar ben ik natuurlijk voor, maar andere Magicans kunnen je wellicht ook helpen. Niet dat ik hier sta zonder nut, want je kunt me alles vragen, of even vragen of ik iets wil voordoen als je iets niet goed snapt, maar hulp van je medeleerling is natuurlijk beter om elkaar te leren kennen." Hij laat zijn blik even over één voor één lopen, en legt de volgende oefening uit: "Ik wil jullie even wakkerschudden na even geen gym meer hebben gehad, en dat wil ik doen met een Warming-Up. Wat ik wil, is dat jullie mij rennend volgen door het parcours heen, en dat in je eigen - maar vlotte tempo. Volgen jullie me?" Vraagt hij vriendelijk, en draait zicht om naar het parcours, in afwachting of de leerlingen hem volgen.

(Ik heb de gesproken teksten gemarkeerd in verband dat het een lange post is. De teksten waarin gesproken word zijn met wit aangemarkeerd!)

Na een poosje te hebben gewacht, en een beetje aan het spelen was met z'n vingers, door bijvoorbeeld rondjes te draaien, en te zitten en te hangen, zoveel dingen dat hij niet meer eens kon opnoemen, vond hij het wel genoeg en stapte hij weeer op de meester af. Hij stond nu naast hem, en keek mee naar wie hij afstreepte. Waarschijnlijk was dat verlegen joch Noah, en dan zou dat meisje wel die Oré.. watte? Sevalin slaakte een zucht, en liep weer naar een bankje aan de zijkant, waar hij ook zijn sporttas had staan. Hij ging zitten, en liet zijn ogen nogmaals over de gymzaal glijden. Toen een nieuwe leerling weer binnenkwam, die Sevalin nog nooit had gezien, stond hij weer op. De anderen had hij wel eens in een gang gezien, althans, dat dacht hij. Sevalin streek zijn hand door zijn haar, en liep weer richting Master Rude. Eindelijk, de gymles ging beginnen, volgens Sevalin. Sevalin ging zitten, nadat de meester hun die opdracht gaf. Ja, ze gingen EINDELIJK beginnen. Hij luisterde naar zijn verhaal, beetje ongeïnteresseerd. Master Rude, oké, dat wist hij nu wel. Hun gymdocent, dat was wel logisch. Ging hij nog iets nuttigs vertellen? Oké, hij ging iets nuttigs vertellen. Een lucht magician, he? Oké, dat had hij eigenlijk niet verwacht. Hij had eerlijk gezegd een Novaan of Pyromaan verwacht. En met Pyromaan bedoelde hij een vuur magician. Genoeg gedacht. Ja! Hij stond op, en liep Master Rude achterna. Hij volgde hem op een hoog tempo, dat Sevalin makkelijk een tijdje vol kon houden. Hij dacht na over de oefeningen, waar Master Rude eerder over had gesproken. Hij zou wel evenwicht en spierkracht willen doen, aangezien hij een paar jaar op een sportschool zat, waar hij dat ook leerde, dus kon hij gemakkelijk mooie cijfers behalen. Steeds wanneer hij een muur tegenkwam, sprong hij erop en zette zich af met zijn voeten, waardoor hij een flink eind naar voren sprong. Ja, dit was wat vogels vrijheid noemden, of niet?

Haastig sprintte de jonge man door de gangen van de school. De klank van versleten gympen die op de grond terrecht kwamen maakte duidelijk dat er iemand aankwam en je je best kon voorbereiden op een botsing. Gelukkig waren de gangen uitgestorven en kon Scott gewoon doorlopen. Hij vloekte toen hij bijna tegen een muur aan knalde doordat hij de bocht te laat gezien had. Natuurlijk had de shuttle die hij moest hebben vertraging opgelopen en was hij te laat. Toen Scott de kleedkamers binnenliep vertraagde hij zijn pas, verving zijn gympen door witte sneakers en liep de gymzaal binnen. Zijn zwarte trainingsbroek had hij al aan met daarbovenop een wit t-shirt. Toen de deur achter hem dichtviel zette Scott zijn handen op zijn knieën om terug op adem te komen en terwijl scande hij de zaal even. Er waren aardig wat leerlingen komen opdagen, maar maar eentje liep achter Master Rude aan. "Kom op, jongens... en dames. Ik denk niet dat het de bedoeling is dat je heel de les gewoon blijft staan," zei hij terwijl hij in zijn handen klapte om de leerlingen op gang te krijgen. Daarna liep hij tot bij Master Rude om zijn excuses te maken.

Rude liep voorop, en wierp even een blik achter zich. Sevalin nam het goede voorbeeld aan voor de hele groep, en volgde hem. Maar het was uiteindelijk de bedoeling dat iedereen hem volgde. Rude vertraagde zijn pas wat, en keek naar de leerlingen, en probeerde ze wat aan te steunen. Op hetzelfde moment ging er een deur open, en Master Rude keek op.
De stagiaire van gym kwam de zaal binnen, en steunde ook de leerlingen aan.
Daarna liep hij naar Rude om zijn excuses aan te bieden voor het te laat zijn. Rude vertraagde zijn pas nu tot het minimum, en stond uiteindelijk stil om met de stagiaire te kunnen praten. "Fijn dat je er bent! Alleen zou ik het niet echt kunnen runnen op dit moment, zie je wel weer..." Zei hij serieus, en knikte naar de leerlingen die nog steeds niet de opdracht uitvoerde. "Maar goed. Het is niet erg dat je iets aan de latere kant kwam, je kwam in ieder geval op het juiste moment binnen, en dat is al goed!" Zei hij vriendelijk, en keek toen naar Sevalin, die atletisch over kasten sprong om meer vaart te maken, en daarna naar de leerlingen die nog steeds op de bank zaten. Als het zo doorging, moest hij toch maatregelen gaan nemen... Dit is hem nog nooit overkomen! "Kom op, iedereen! Wie liever lui is dan moe, kan altijd nog lui zijn! Beweging is goed voor je! En wie blijft zitten, krijgt extra strafuren!" Riep hij meer grappig bedoeld dan serieus naar de leerlingen, en keek toen weer naar de stagiaire. "Voor zover ik me herinner heb ik je nog niet eerder in mijn lessen gezien, klopt dat? Ik kan wel een helpende hand gebruiken in mijn lessen! Ik ben Master Rude, maar voor jou gewoon Rude..." Zei hij weer vriendelijk. Misschien kende hij hem al, maar toch even voor de zekerheid om even te controleren of hij hem nooit eerder heeft gehad...

(Sorry voor het late bericht! Fijn dat je vrijwillig komt!)