Misschien hè, misschien was het niet de bedoeling. Maar Jacky kon het niet laten. Het was gewoon veel te mooi om het niet te doen. Tevreden hapte ze in haar nieuwst veroverde appel. Ergens onder de boom lagen een stuk of drie klokhuizen, die zou ze later wel opruimen. Ze zat hier veel te lekker, en dat mocht ook wel. Na die drie kwartier die het haar gekost had om deze positie op deze tak in deze boom te krijgen, had ze wel wat rust verdient. En wat lekkers, maar daar hing de appelboom toevallig vol mee. Grijnzend bedacht ze dat dat niet zo lang zou zijn. Jacky heette niet voor niets ook wel Applejack. Eigenlijk werd ze liever aangesproken met Apple, of Applejack dan met Jacky. Maar daar had je ouders voor, om je een idiote naam te geven. Net als haar zus. Pie, hoe bedachten ze het? Gelukkig wel uitgesproken als "Pai", maar het bleef idioot. Pinkypie, zo noemde ze haar oudere zus liever. Pinkypie en Applejack, van de fruitboer net buiten de stad. Loom speelde ze met haar blonde lokken. Gosh, wat wilde ze graag terug. Op Nova was het leuk geweest, had ze een hele zooi aan vrienden en vriendinnen gehad. Hier leken alleen de byotches rond te lopen, van het ergste soort. De "jij bent knap dus je hoort erbij hoewel je zo dom bent als een zandkorrel", dat soort. Onderuitgezakt bekeek Jacky zichzelf weer eens. Simpel blouseje, wit hemdje en een zwaar gescheurde spijkerbroek, met verschoten cowboylaarzen. De blouse had ze ongeveer vijf centimeter boven haar navel vastgeknoopt, waardoor een gedeelte van haar buik bloot was. Ze kon het makkelijk hebben, met haar dieet van slechts appels. Ze liet een van haar armen langs de tak bungelen, legde de andere in haar nek en staarde naar boven. Whatever, die meiden waren niet haar probleem. Haar groene ogen volgden de bladerpatronen, gleden naar de appels binnen handbereik. Misschien moest ze maar een voorraadje inslaan. Dan had ze voor tussen de lessen ook nog wat, dat zou heerlijk zijn. Heel even kneep ze haar ogen dicht, tegen het felle licht van de zon. Maar ze vlogen al heel vlug weer open, toen Jacky doorkreeg dat er iemand aankwam. Niet dat ze het erg vond, iemand ontmoeten was altijd leuk. Met een zwaai hing ze alleen nog met haar knieën aan de tak, en keek ze recht in het gezicht van een vreemde. Haar hoed balanceerde nu op haar linkervoet; Haar uitgezakte blonde staart hing naar beneden. 'Hoi, ik ben Jacky, maar zeg maar Applejack,' begon ze, op een vrolijke toon. Dat de persoon tegenover haar misschien wel een hartaanval had gekregen door haar plotselinge verschijning, kwam niet in haar op. Voor Jacky was dit doodnormaal.

Vrolijk liep Gwen door de gangen. Het was heerlijk weer en het leek net zomer. Perfect om buiten te zitten en dat was ook wat Gwen van plan was. Ze zou een plekje in de schaduw zoeken en proberen om verder te schilderen aan het schilderij waar ze al een half jaar aan bezig was. Sinds haar aankomst op starshine academie had ze nauwelijks tijd gehad om verder te gaan en ze was vastbesloten om nu haar kans te grijpen. Ze stond op het grasveld en zocht naar een schaduwplekje. Ze wilde ergens alleen zijn en genieten van het mooie weer. Ze liep richting een groepje bomen. Misschien kon ze daar tegen die boom gaan zitten. Ze liep tussen de bomen door, rondkijkend of ze een goed plekje zag omte gaan zitten. Plotseling verscheen er een gezicht vlak voor haar. Een meisje met blond haar en groene ogen staarde haar aan. Geschrokken stapte Gwen achteruit en struikelde over een boomwortel. Het meisje stelde zich voor als Jacky. ''...maar zeg maar Applejack'' Even dacht Gwen dat ze het verkeerd had verstaan. Applejack? Nou ja, waarschijnlijk klopte het wel. Rond de boom lagen allemaal klokhuizen. ''Hoi Applejack.'' zei Gwen lachend ''Ik ben Gwen. Je hebt me wel laten schrikken. Wat doe je in die boom? Val er alsjeblieft niet uit.'' Dat laatste kwam er een beetje te bezorgd achteraan. Het meisje hing ondersteboven in de boom alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, maar Gwen was doodsbang dat het meisje te pletter zou vallen. Ze stond op en klopte de aarde van zich af. Ze probeerde zo goed mogelijk alle blaadjes uit haar haar te krijgen.