Xanxus
 PROFILEPosts : 12 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Nova, Light.Klas: None, I'm an Advisor.Partner: Solitude is my company.
 |  Onderwerp: After a short explorer, I finally found it.  zo aug 07 2011, 19:14 | |
| Het was nu inmiddels zeven dagen na zijn aankomst en hij had nog steeds niet de kamer van het licht weten te vinden. Hoe Ichi het ook van de lichte kant bekeek hij kon maar niet de weg door het kasteel vinden. Hij had eerst Malaika tegen gekomen. Een waardig lightmagician die redelijk wat potentie had. Hij glimlachte. Als ook de leerlingen op deze school zo waren dan zou hij het hier wel naar zijn zin kunnen maken. Hij zweeg en had net gegeten. Hij had onder de neus van de kokkin nog twee broodjes weggejat en lekker veroberd en nu was het tijd om eens kennis te maken met het adviesbehoevend jongetje. Met een kalme pas liep Ichi de trap. De wentelende trap van de toren, iets wat hem irriteerde want het leek alsof hij rondjes liep. En ieder rondje had weer een deur met een iets andere magie. Toen hij bijna boven was stond hij stil. Hij keek naar de deur waar een sterke vorm van lichtmagie uit kwam. Of het nou van Eric zelf kwam of van de ruimte het deerde niet, dit was de bestemming waar hij moest zijn.
Zijn ogen keken strak naar de deur. Met zijn magie vormde hij een hand van zijn staart en duwde de klink naar beneden. Echter liep hij rustig naar binnen. Zijn staart kreeg weer het gewone gesplete einde en zijn vacht, die zoals gewoonlijk paars glimde vormde zich weer terug op de plek waar een menselijke huid bleek te zijn geweest. Ichi sloot zijn ogen en genoot van het element dat overheerste in de kamer. Zijn ogen gingen open. Zag de enorme lichthoeveelhei die de kamer binnen drong. Maar intens was het niet voor hem. Hij was gemaakt uit de bron van het licht, kristal. Hij moest wel veel licht hebben om zijn ogen te laten branden. Rustig liep hij door, het was rustig en leeg hier. Op de inrichting na was er niets te bekennen. Geen teken van leven, op Ichi na dan. Kalm liep de kater verder, zoekend naar enig teken van Eric of hoe hij er mogelijk uit zag. Echter, na niets gevonden te hebben maakte hij het gemakkelijk op de vensterbank en ging er op liggen. Keek uit het raam, hij zou hier vaker zijn, om de Legendarische magician van het licht advies te geven. Als het nou nog iemand was die enigzins wat lol kon hebben in iets, dan wist hij het zeker. Dan had hij geen spijt dat hij hier was gekomen. |
|
