Sora liep door de gangen met een plattegrond van de Academy in zijn handen, hij keerde het een paar keer om en krapte zich op zijn hoofd''mhh die plattegronden zijn net chineen'' zei hij lachend, hij maakte van het papier een propje en gooide die in de vuilnisbak'' ik vind de weg wel zelf'' zei hij terwijl hij zijn achter zijn hoofd deed en weer verder liep

Sora was hier gisteravond heen gekomen met de shutle van Nova, om zijn geheugen trug te krijgen. Hij was namelijk zijn geheugen verloren op Nova en wou er dus alles aan doen om te wetten te komen wat er was gebeurd en wou graag weer zijn geheugen trug. Daarom was hij naar StarShine Academy gegaan om zijn verleden trug te krijgen en nieuwe vrienden te maken. Sora wist nog een ding, zijn neef Hope Striker zat hier op school dus dat was dan een licht puntje

Sora zuchte toen hij voor de zoveelste keer langs het zelfde lokaal kwam''misschien had ik die plattegrond maar niet moeten weg gooien'' zei hij geiriteerd, zijn stem galmde door de gangen. Het was akelig stil ,maar ja het was dan ook nog heel vroeg. Waarom had Master Savador het gesprek zo vroeg geplend? dacht hij, hij gaapte en keek op zijn horloge''aaa! het is al laat ik moet opschieten!'' hij rende door de gangen en keek op de borden wie hij tegen kwam''aha daar'' hij bleef stil staan en keek op een bord' en las'' kantoor van Master Savador, leraren kamer, leraren toilet, hmm omhoog de trap op'' hij volgde de borden en kwam bij een trap, hij liep snel naar boven en kwam bij een deur aan, hij zuchte van opluchting en klopte op de deur''nu maar hopen dat het gesprek doeg gaat.

-hmm ik hoop dat het iets is als er iets is moet je het gewoon zeggen XD ow en als je tips heb dan heel graag XD-

Master Savador a.u.b.

- Het is juist heel goed c:
En achja, gebruikelijke tips zijn om veel te omschrijven wat je karakter denkt, ziet, wat hij van iets vind, etc.

Waarom hij de eerste afspraak van vandaag zo vroeg gepland was, was om de reden dat het hem beter uit was gekomen. Zijn agenda zat gewoon té vol, te krap, en met veel dingen dreigde hij mee in tijdnood te komen. Als het ware was hij weken en weken volgeboekt, vaak van voltijden van zes uur 's morgens tot half zeven 's avonds. Daar kwam ook de verzorging van zijn kinderen naderhand bij kijken. Om panisch van te worden. Maar Savador wist het te handhaven door uit te kijken op de flinke bedragen die maandelijks als automatisch in zijn portefeuille stroomde. Het puilde uit van de geldflappen, zijn zakken klingelden figuurlijk van de munten. Hij kon zichzelf zowat een miljonair noemen, ware het niet dat hij nu ook Shadraanse uitkeringen kreeg omdat hij onlangs weduwnaar geworden was. Nog suf zat hij achter zijn bureau met een kop thee, al gehuld in zijn hedendaagse zwarte mantel en zijn glimmende herenschoenen. Hij was pas zijn bed uitgekomen, al vroeg gewekt door het ergerlijke gepiep van de wekker op het nachtkastje, maar het voelde alsof hij nauwelijks geslapen had. En dat was ook in kleine kenmerken aan zijn gelaat te zien; hij moest zich weer scheren en zijn gehavende sluike lokken die tot zijn rug kwamen hadden behoefte aan een beurt van de borstel. Niet dat het hem nu ook maar iets kon schelen hoe hij eruit zag. Het was toch maar voor een snelle afspraak met een nieuwe leerling, en hij zou erna terug zijn bed in zijn gedoken als zijn volgende afspraak niet een uur erna gepland stond. Niets aan te doen. Het was ergerlijk, maar het verdiende wel. En dat was waar hij het om deed; zijn salaris.
Nog met half gesloten ogen nipte Savador van zijn thee en liet zich vervolgens lam achterover in zijn stoel zakken. Buiten was het nog donker, een teken dat de herfst definitief aangebroken was en de dagen langzaamaan langer werden. Zwijgend vouwde hij zijn bleke handen op zijn buik ineen, genoot met gesloten ogen nog even van de rust en de stilte nu het nog kon. Over een aantal uur zou het weer een drukte van jewelste worden met rumoerige leerlingen, geschraap van stoelen, gebons van achteloos neergekwakte boeken op tafels, gelach, geschater, getier. O, de ergernis. Misschien hadden een aantal van de leerlingen toch gelijk en werd hij er gewoon te oud voor. Hij was bijna alweer ingedommeld toen de serene stilte plotseling harteloos verscheurd werd door geklop op de deur. Slaperig veerde Savador op, staarde even beduusd voor zich uit naar het hout van de deur. En besefte dat zijn afspraak aan de andere kant ongetwijfeld op zijn reactie stond te wachten. Langzaam liet hij zich weer terugzakken in zijn stoel, vouwde zijn handen weer op zijn buik ineen. 'Binnen,' klonk zijn antwoord uiteindelijk zacht, zijn blik ijzig gericht op de deur.

-okay^^, dacht juist dat ik het slecht had gedaan, ow en Cloud is een heartless ^^ en hij houd heel erg van games!-

Na een tijdje hoorde Sora een stem, een zachte maar wel verstaanbaar. Hij deed de deur langzaam open en keek om het hoekje''hmm sorry dat ik u kom storen, maar ik kom voor het gesprek, ik ben Sora Blackstar de nieuwe leerling'' voorzichtig kwam hij binnen en liep langzaam naar de tafel, hij keek naar Master Savador die achteruit op zijn stoel zat. Sora keek nerveus naar de ijzige blik wie hem strak aan keek,''hmm hier zijn de papieren'' zei hij terwijl hij zich afwende en pakte zijn tas wie aan zijn schouder hing. Hij haalde er wat papieren uit met zijn gegevens over hem zelf. Maar veel stond er niet op, alleen zijn naam, hoe oud. huisdieren.waar hij vandaan kwam, wat voor krachten hij had, familie, enz. Maar niks over zijn verleden dat liet een groot gaapend gat achter op het papier. Sora gaf het aan Master Savador en ging zitten in een stoel wie tegenover Savador tafel stond. Hij keek het kantoor rond en dacht aan zijn huisdier. hmmm hoe zouw het met Cloud gaan, hoop dat hij het kan vol houden zonder mij Meestal kwam Cloud altijd achter hem aan, maar dit keer dus niet, Die dreiging om zijn computerspelletje af te pakken had dus wel nut gehad. Waarschijnlijk zat Cloud nog te slapen of een spelletje te spelen. Sora keek weer naar Master Savador wie de papieren door nam, geduldig wachte hij totdat Master Savador klaar was met de papieren en ze met het gesprek konden beginnen

-hhmm ik ben maar een beginneling dus gewoon zeggen als er iets is okay^^ van fouten kun je leren zeg ik nouw eenmaal-

- Die Heartless wezentjes zijn trouwens toch best snoezig
En nee hoor, ik heb veel en veel matiger gezien.
Dit wil ik eigenlijk nog niet eens matig noemen c:
Iedereen ontwikkelt zich op zijn eigen manier op RPG-gebied.


Zijn starende blik schoot van de openzwaaiende deur naar een jong fijn gezicht dat niet veel later om het hoekje verscheen. De jongen droeg hedendaagse moderne kleding, had zijn bruine haar in een stekelig kapsel dat hij nooit eerder gezien had en droeg een voelbare bron van pure lichtmagie mee. Ugh. Ergerlijk sloot Savador zijn ogen, de huid tussen zijn smalle donkere wenkbrauwen geplooid in een diepe frons; hij haatte Novanen. Dat blijmoedige, altijd maar optimistische ras. Zelfs als het meer dan duidelijk was dat de wereld verging en er absoluut geen manier was om het nog te redden zouden die lichtvreters nog geloven in een veilige uitweg, de verachtelijke dwazen.
'Hmm, sorry dat ik u kom storen, maar ik kom voor het gesprek,' begon de jongen de opbouw van zijn introductie. Traag opende Savador zijn ogen weer, de dunne verticale pupillen in zijn slangachtige blik versmalden zich tot spleetjes toen hij de jongen weer recht in de ogen keek. 'Ik ben Sora Blackstar, de nieuwe leerling,' stelde de jongen - Sora - zich vervolgens voor. Zwijgend bleef hij Sora vanuit zijn luie stoel bekijken toen de jongen zichzelf verder in het kantoor uitnodigde en in een langzame pas zijn bureau naderde.
'Uiteraard,' sprak Savador na een aantal seconden stilte uiteindelijk op een zachte, langzame toon. 'Ik verwachtte je al.'
Aan de buitenkant leek het hem nauwelijks iets te doen, maar van binnen plezierde het hem te zien hoe hij erin slaagde de jongen op de zenuwen te werken met zijn ijzige starende blik. 'Hmm, hier zijn de papieren,' misschien om het ijs te breken, het moment van een benauwde stilte, maar Sora wendde zich abrupt van hem af en greep naar de tas om zijn schouder. Daar haalde hij ten slotte de documenten uit om de daad bij de woorden te voegen en werden hem die overhandigd. Al zwijgende pakte Savador het karige pakketje aan papieren aan om vervolgens weer in zijn stoel onderuit te zakken. 'Neem plaats,' zijn stem klonk wat dwingerig uit het ongeduld en de zenuwen die de jongen hem onbewust gaf door in eerste instantie gewoon te blijven staan. Pas toen Sora plaatsnam op de voor gasten bestemde stoel tegenover hem richtte hij zijn aandacht op de zojuist overhandigde papieren. Belachelijk veel schonk de inhoud hem niet, enkel de basis gegevens; naam, leeftijd, nationaliteit, familie. Bij Sora's aanmelding was er wel een leerlingendossier over de jongen bij hem afgeleverd, maar daar stond al net zo weinig in als in deze documenten. Met een kleine ademteug scheurde Savador zijn smalle lippen van elkaar los, sloeg nog een paar enkele bladzijdes om om na te gaan of hij echt geen kadertje extra informatie dat hij eerder over het hoofd had gezien gemist had.
'Zo,' sprak hij toen weer op het moment dat hij Sora weer aankeek. 'Meneer Blackstar..' Zijn stem droeg iets spottends met zich mee. In een langzame beweging strekte Savador zijn arm uit en legde Sora's papieren weer terug op zijn bureau. 'Mogelijk is het je intentie om als een groot mysterie te worden gezien, maar persoonlijk heb ik het niet zo op achterhouding van informatie.' Traag liet hij zijn bleke vingers tegen zijn onderbuik weer in elkaar vouwen, zonder daarbij zijn priemende slangachtige ogen van Sora los te scheuren. 'En zeker niet als het een Novaan is die dat doet,' voegde Savador er op een zachtere, maar daarom niet mindere intimiderende toon aan toe.

-Dankje ^^ en jah ze zijn best wel schatig hahaha-

'''Zo'Meneer Blackstar..''' zei hij tot slot en ging weer verder'''Mogelijk is het je intentie om als een groot mysterie te worden gezien, maar persoonlijk heb ik het niet zo op achterhouding van informatie''. Sora keek verbaasd naar Master Savador wie hem strak aan keek'''En zeker niet als het een Novaan is die dat doet'' Sora had dit al verwacht, hij was al een paar keer naar nieuwe scholen gegaan en uitgelecht waarom er bijna niks stond. Maar zonder good luck, hij zuchte even en deed zijn ogen dicht'' ik ben een paar maanden geleden wakker geworden op Nova in een verwoeste stad genaamd Dukai, toen wist ik dus niks meer, na ja naast een paar dingen waar ik ben achter gekomen'' Hij ging met zijn hand door zijn haar en deed zijn ogen open'' Ik weet niet eens zeker of ik wel uit Nova kom, ik kan net zo goed duister als licht'' Hij zuchte weer en keek Master Savador aan'' sorry voor het ongemak'' zei hij zacht. Sora had zich al voorbereid op de waarschijnlijke afkuring, dat had hij al vaak mee gemaakt op andere scholen.

-hmm volgens mij kon ik beter-

- Dat geeft niet :3

Savador negeerde de verbaasde uitdrukking die op Sora's gelaat verscheen bij zijn woorden, eerlijk gezegd had hij dat al wel verwacht. Er moest toch wel een goede reden gelden achter het feit dat er zo weinig over de jongen in zowel zijn dossier als in zijn papieren bekend stond. Hij scheurde zijn ijzig starende blik niet van hem los op het moment dat Sora een zucht slaakte en zijn ogen sloot. 'Ik ben een paar maanden geleden wakker geworden op Nova in een verwoeste stad genaamd Dukai, toen wist ik dus niks meer, na ja naast een paar dingen waar ik ben achter gekomen,' begon Sora te vertellen. Langzaam trok Savador één enkele wenkbrauw op. Noch de stad klonk hem bekend in de oren, noch wist hij niet of hij nu in die complexe verklaring moest geloven. Vooral het laatste deel van Sora's zin wekten enige vragen bij hem in zijn achterhoofd op. Sora opende zijn ogen weer, ging met een hand door zijn stekelige bruine lokken en gaf een nadruk op zijn verhaal: 'Ik weet niet eens zeker of ik wel uit Nova kom, ik kan net zo goed duister als licht.'
Een niet al te verbazend iets in vergelijking met de aangeboren of aangeleerde magiesoorten van zijn leeftijdsgenoten; de meesten hadden vaak ervaring in meer dan één magiesoort. Savador had tijdens de uitleg van de jongen geen enkele spier bewogen, en hield zijn houding nog altijd roerloos toen Sora zich weer met een zucht tot hem richtte, als een slang die in hoog gras zijn prooi naderde en op het juiste moment afwachtte om genadeloos toe te slaan. 'Sorry voor het ongemak,' bood hij zacht zijn excuses aan. Savador bleef hem alleen aanstaren, de voor hem inhoudloze verontschuldiging negerend. 'Werkelijk,' sprak hij uiteindelijk, geldende als reactie op Sora's uitleg in het algemeen.
'En wat zijn die 'overige paar dingen' waar je achter bent gekomen?' wees hij uiteindelijk met die vraag doodkalm terug op het begin van Sora's zojuist weergelegde reden.

Master Savador keek Sora strak aan en bleef zo een paar seconden zitten'''Werkelijk,''zei hij totslot ''En wat zijn die 'overige paar dingen' waar je achter bent gekomen? ging hij verder, Sora aarzelende even'' Toen ik wakker was geworden zag ik overal puinhoop en lijken liggen,ik wist toen hellemaal niks meer dus toen ben ik maar voor levende gaan zoeken en eventueel gegevens over mij zelf'' Sora keek Master Savador strak aan en vervolgde zijn verhaal'' uiteindelijk had ik iets over mij zelf gevonden en zo wist ik dus wie ik was, maar geen enkele overlevende, ik was de enigste'' zei hij zacht. De rest gaat hem niks aan ,dacht Sora. Hij keek uit het raam met het uitzicht van een groot groen grasveld, waar een paar studenten waren hmm wat moeten die nouw zo vroeg op. Sora hoorde opeens iets achter hem en draaide om, zijn blik viel op een klein zwart wezentje'' cloud??, wat doe jij hier'' zei Sora verbaasd. Cloud keek op en zette de vaas trug wie hij dernet bijna had laten vallen en rende naar Sora toe met zijn handen uitgestrekt. Sora zuchte en pakte hem op, hij draaide zich weer naar Master Savador en keek hem lachend aan'' Sorry meneer, Cloud miste me Waarschijnlijk en is me dus op komen zoeken'' Sora keek naar Cloud met een boze blik'' Cloud je moest buiten blijven wachten!'' Zei hij

-sorry als er fouten in zitten maar had geen tijd meer om het teverbeteren sorry!-

Afwachtend bleef hij Sora aanstaren na het stellen van zijn vraag, roerloos als een standbeeld zoals hij daar achter zijn bureau zat. Het was niet moeilijk op te merken dat Sora over iets leek te twijfelen. 'Toen ik wakker was geworden zag ik overal puinhoop en lijken liggen, ik wist toen helemaal niks meer dus toen ben ik maar voor levenden gaan zoeken en eventueel gegevens over mij zelf,' verklaarde de jongen uiteindelijk nader. Opnieuw trok Savador een enkele wenkbrauw op, maar ditmaal ook met een verwrongen trek om zijn smalle lippen. 'Uiteindelijk had ik iets over mij zelf gevonden en zo wist ik dus wie ik was, maar geen enkele overlevende, ik was de enigste,' sloot Sora zijn verhaal op. Zwijgend bleef hij hem een paar doodstille seconden over zijn bureau aanstaren, alsof hij het nauwelijks kon geloven en er moeite mee had om het in zich op te nemen. En hij kon ook amper geloven dat de jongen tussen de lijken had geslenterd zonder enige problematische gevolgen te hebben opgelopen. Een trauma of een ziekte, balancerend op het randje van leven en dood door hongersnood. Wat dan ook.
'En toen hoorde je over Starshine Academy en ben je vanuit het puin en de ravage daar zomaar opeens hier terecht gekomen,' maakte Savador af op een toon dat hij het al niet wilde geloven, de retorische vraag daarbij eigenlijk niet eens op een vragende toon. Jaja.
Met een betwistende blik sloeg hij zijn armen traag over elkaar heen en leunde hij weer achterover in zijn stoel, zijn blik nog steeds op Sora gevestigd. Hij keek op toen er plotseling een doffe bons door het kantoor weerklonk en er een vreemd zwart wezentje onschuldig opkeek. Op het eerste gezicht leek het gewoon een schaduw, of een speling van het licht, maar toen hij beter keek zag Savador dat het toch echt een levend iets was.
'Cloud? Wat doe jij hier?' Het schaduwwezentje - Cloud - zette de vaas weer recht en snelde met gespreidde armpjes op Sora af. Savadors chagerijnige blik ging weer terug naar Sora toen hij het wezentje oppakte en zich lachend tot hem keerde met de verontschuldiging dat 'Cloud hem miste'. 'Ja,' gooide Savador er afkeurend uit, alles behalve reagerend op Sora's lachende gelaat. Zijn eigen bleke gezicht bleef er nog steeds strak en nors onder, zoals gebruikelijk was.
'Dat is allemaal wel mooi en aardig, maar jij zit nu in een gesprek en ik wil geen huisdieren in mijn kantoor hebben! Als je dat schimmormel überhaupt onder de term van huisdieren kan rekenen..' Zijn spottende blik ging weer terug naar het vreemde zwarte wezentje, dat juist op het moment een preek van zijn baasje kreeg. Hij wilde die absurde creatie zo snel mogelijk zijn kantoor uit hebben om het gesprek te kunnen hervatten.

-sorry ben een beetje tu laat-

'Dat is allemaal wel mooi en aardig, maar jij zit nu in een gesprek en ik wil geen huisdieren in mijn kantoor hebben! Als je dat schimmormel überhaupt onder de term van huisdieren kan rekenen..' Zei Master savador kwaad, Sora keek even verbaasd maar richte zich weer tot Cloud. Cloud keek ontschuldig naar Sora en toen naar Master Savador, hij piepte even en sprong toen uit Sora's armen en verdween weer. Sora zuchte '' sorry meneer u heeft gelijk maar wilt u mijn dier geen schimmormel noemen!'' zei hij een beetje boos naar Savador,wat is er toch met die man, hij heeft geen respect voor nieuwe leerlingen, scheld mijn huisdier uit..!. Sora kneep in zijn hand maar ja dit is de enige school nog waar ik naar toe kan dus doe gewoon rustig, en ga verder met het gesprek. ''het spijt me nog maals voor mijn (huisdier),zullen we verder gaan met het gesprek ?'' Zei Sora serieus, zijn blik viel even op de klok wie achter Master Savador hing, het was half 7. Hij moest opschieten als hij nog voor half 8 klaar wou zijn met het gesprek, na ja waarschijnlijk gaat dat niet gebeuren of het moet een heel snel gesprek worden

-nogmaal het spijt me voor het te laat zijn ^^ was een beetje druk met school-

- Och dat geeft niet, kan gebeuren.
Hou van die Kingdom Hearts quote in je onderschrift, btw =w=

Savador negeerde de verbaasde uitdrukking op Sora's gelaat na zijn kritische woorden straal; het was al ongepast genoeg dat het.. ding - wat het ook mocht zijn - überhaupt ongezien mee was gekomen. Met zijn bleke vingers formeeltjes op zijn schoot in elkaar verstrengeld blikte hij nors over zijn bureau naar het gitzwarte wezentje toen het hem een onschuldige blik van hem naar Sora wierp, en weer terug. Het was wel welletjes zo. Cloud bracht een timide gepiep uit voordat hij zich uit Sora's greep bevrijdde en weer weghobbelde. Savador liet zijn goudkleurige slangachtige ogen weer langzaam naar Sora gaan toen de rust wederkeerde en de jongen een zachte zucht slaakte. 'Sorry meneer, u heeft gelijk, maar wilt u mijn dier geen schimmormel noemen!' Een stemverheffing, beetje geïrriteerd. Ach gut, had hij hem met die simpele opmerking al boos gemaakt? Dan zou de jongen nog heel wat moeten doorstaan dit schooljaar. Nors fronsend had Savador zijn ogen gesloten, zich al net zo ergerend aan de driftigheid van de jongen zoals Sora zich momenteel ook aan hem moest ergeren. Tamelijk traag opende hij zijn ogen weer en staarde Sora weer aan toen hij de stilte na een klein moment weer verbrak: 'Het spijt me nogmaals voor mijn huisdier, zullen we verder gaan met het gesprek?' Het duurde een hele tijd voor Savador in beweging kwam en voor zijn smalle lippen zich in een nauwelijks hoorbare ademteug van elkaar afscheurden. 'Uiteraard..,' reageerde hij op een vanzelfsprekende toon. 'Want ik heb nog steeds geen antwoord op mijn opmerking. Hoe ben je hier in Medusa's naam terecht gekomen? Ik neem aan dat er geen bruikbare shuttles in.. Dukai.. beschikbaar waren?' De naam van de stad die Sora zojuist nog genoemd had sprak hij op een weifelende toon uit, alsof hij het nog steeds niet helemaal wilde geloven.

-het spijt me heel erg dat ik zo laat reageer, had heel erg druk met school toets weken -_-'' ow thanks-

'Uiteraard..,' zei hij tot slot 'Want ik heb nog steeds geen antwoord op mijn opmerking. Hoe ben je hier in Medusa's naam terecht gekomen? Ik neem aan dat er geen bruikbare shuttles in.. Dukai.. beschikbaar waren?'' Sora had door dat Master Savador het niet hellemaal geloofde, na ja ik zouw het waarschijnlijk ook niet hebben geloofd als ik het zo moest aan horen.''nouw..'' zei hij twijfelend ik.. hmm dacht dat het beter was als ik maar verder ging, en uiteindelijk kwam ik bij een dorpje aan, en daar hebben de mensen me geholpen'' zei Sora zacht'' Ze zeiden dat het beter was als ik naar een school kon gaan, om te proberen mijn geheugen trug te krijgen.Maar dat ging zonder sucsses, ik heb 20keer het verhaal uitgelegd met verschillende scholen. En overal afgewezen,Hij keek naar Master Savador ''ik weet dat het ongeloofwaarlijk klinkt maar dit is nouw eenmaal hoe het is gebeurd. Zijn hand ging door zijn haar, hij wist niet meer wat hij erbij moest zeggen. Dit was alles wat er was gebeurd, dus hij was klaar met het gesprek(hopelijk) Nu maar hopen dat Sora op deze school terecht kwam. Dit was de zoveelste gesprek al. Hij had geen zin meer om tich keer naar andere scholen te gaan, om daar een gesprek tehouden wat hij al 20 keer had verteld. Hij was er klaar mee, dan maar geen school.

-sorry als het slap is en het spijt me echt dat ik zo lang niet meer acktief was, ik ga echt proberen om bijna elke dag acktief te zijn ^^-

- No matter.
Ik ben blij dat te horen c:

Het was op te merken met een enkele blik op het naïeve gezicht van de jongen tegenover hem. Sora moest ook doorhebben dat het schoolhoofd nog niet zijn volste vertrouwen stak in zijn zojuist weerlegde reden. 'Nou,' begon Sora twijfelend. 'Ik.. hmm dacht dat het beter was als ik maar verder ging, en uiteindelijk kwam ik bij een dorpje aan, en daar hebben de mensen me geholpen.' Zwijgend trok Savador één smalle wenkbrauw op, zonder daarbij ook maar één enkele andere spier te bewegen. 'En daar was het niet bezaaid met lijken?' vroeg hij wantrouwend door. Hij sloot zijn smalle lippen weer op elkaar toen Sora verdersprak: 'Ze zeiden dat het beter was als ik naar een school kon gaan, om te proberen mijn geheugen terug te krijgen. Maar dat ging zonder succes, ik heb twintig keer het verhaal uitgelegd met verschillende scholen. En overal afgewezen. Ik weet dat het ongeloofwaardig klinkt maar dit is nou eenmaal hoe het is gebeurd.' Nu zakte de opgetrokken wenkbrauw langzaam weer naar omlaag. 'Werkelijk,' sprak Savador de woorden op een zachte, niet-veelbelovende toon uit. Er hing nog een hele tijd een ongemakkelijke doodse stilte voor hij met een ademteug plots in beweging kwam en zich voorover boog om een vel perkament met een leerlingenlijst naar zich toe te schuiven. 'Wel dan, Sora Zonderachternaam..' Zijn lijkbleke vingers doopten een zwarte schrijfveer in een inktpotje op de hoek van zijn bureau waarna hij de punt op het perkament zette. 'Ik gun je een kans.' Officieel zette hij Sora's naam onderaan de lijst als nieuwe leerling. Savador sloeg zijn strenge slangachtige ogen vervolgens op. 'Dit betekent echter niet dat de lessen, het onderdak en het voedsel geheel gratis voor je zullen zijn. Dat betaal je terug door werk te verrichten voor je leraren, en wellicht een bijbaantje in Oak's Field te zoeken. Gebruik die kans wijselijk.' Savador schoof het perkament weg, legde de punt van de schrijfveer op de rand van het inktpotje en leunde met over elkaar geslagen armen weer achterover in zijn stoel. 'Je kunt gaan,' deelde hij Sora tot slot kalmpjes mee.

- Geen dank, en dat is handiger inderdaad

Kennelijk was de jongen maar al te blij met de enkele kans die hem gegund werd, zijn gezicht klaarde ervan op. Dat was ook niet vreemd als zijn bewering van afwijzingen op twintig vorige scholen waarheid was. Sora glimlachte naar hem, Savador glimlachte niet terug. 'Heel erg bedankt, meneer,' zei de jongen dankbaar. 'Ow, en mijn achternaam is voorlopig Blackstar. Dat is van mijn pleeggezin wie me had opgevangen en had geholpen, hier zijn hun gegevens.' Een paar papieren werden hem overhandigd en één van Savadors wenkbrauwen trok zich weer minachtend op. Fijn dat Sora daar nu pas mee kwam. Hij wist dat Sora's achternaam niet zijn echte was. Dat was ook een reden voor hem om het niet als officieel te beschouwen. Voor nu zou hij hem hoe dan ook in het vervolg wel aanspreken met die achternaam. Hij sloeg zijn slangachtige ogen op, liet zijn klamme lijkbleke hand schudden en scheurde zijn blik niet van Sora los toen hij opstond en zich naar de deur van het vertrek begaf. 'Heel erg bedankt meneer,' bedankte hij hem nogmaals. 'Ik zal heel erg mijn best doen. En een baantje gaan zoeken, als u nog hulp nodig hebt met iets kunt u altijd naar mij toe, ik help graag.' Achterover leunend in zijn stoel liet Savador zijn in elkaar geschoven handen rusten op zijn buik. 'Goed,' sprak hij na een kleine ademteug. 'Want je zult veel werk moeten leveren wil je je eigen schoolgeld betalen.' Sora deed de deur al open en wierp hem nog een laatste blik toe. 'Nogmaals bedankt.' De derde keer. Hij moest zichzelf nu zeker een bofferd vinden om na alle tegenslagen eindelijk als leerling op een school rond te kunnen lopen, de lessen te kunnen volgen en onderdak en eten te krijgen. Savadors blik was nog gevestigd op het punt waar Sora zojuist nog gestaan had nadat de jongen de deur had dichtgetrokken, en bleef hier nog een hele tijd naar staren. Ja, hij zou hem hard laten werken, laten ploegen als het ware. En de andere leraren mochten daar eveneens profijt van maken.