Onderwerp: Don't be sad, Wren! za jul 09 2011, 13:24
Het was wel interessant wat voor magie ze beheerste. Twee, net als hij. Hij knikte haar vriendelijk toe. 'Duister- en lichtmagie,' beantwoordde hij haar vraag vriendelijk. Hij keek haar even aan en zette toen kracht om haar overeind te trekken. Hier blijven gaf gewoon een depressieve houding op je, dat kon hij niet nalaten. Hij knikte haar bemoedigend toe, maar schudde daarna zijn hoofd. 'Het wordt afpersen van iemand voor mij, want ik heb feitelijk gezegd geen geld,' zei hij en hij kreeg een rood hoofd, maar gelukkig genoeg was dat voor Wren niet te zien dankzij de duistere gloed die heerste in de kerkers. Hij ging hier alleen nog maar naartoe als hij een beetje wou expirimenteren met zijn magie, voor de rest niks. Hij keek even naar Wren en deed toen de deur open waardoor hij naar binnen gekomen was. De kans dat hij haar nu over zijn verleden moest vertellen en dat hij op straat geleef had, was bijna onontkombaar. 'Complicaties van vroeger,' zei hij dus maar, waarmee hij half hoopte dat ze er niet verder op in zou gaan. Maar Wren leek nu ook niet bepaald in het humeur op daar op in te gaan, dus hopelijk had hij daarmee een beetje voordelen. Hij probeerde er verder niet meer over te praten en liep zwijgzaam het grote, indrukwekkende gebouw uit, waarna de zon fel op zijn gezicht scheen. Hij schudde even zijn hoofd. Geld was nooit zijn sterkste kant geweest. Heel misschien had hij nog wel een paar euro, maar dan kon hij alleen Wrens ijsje betalen. Hij hoefte er toch geen, dus dat kwam wel goed uit. Hij groef diep in zijn zakken. 'Aha, toch wel wat geld,' grijnsde hij naar Wren en hij liet haar de paar euro's zien.
Het lopen vanaf hier naar het buitenterrein, was best wel lang en hij wist niet veel te vertellen onderweg. Hij was al blij dat hij Wren een plezier had kunnen doen. Hij erminderde zijn vaart tot hij naast Wren liep en keek om zich heen. Hij vond het best vervelend dat de blikken meestal op hem bleven hangen. Hij viel best op met zijn slang en zijn haren, maar dat vond hij nog geen reden om de hele tijd te blijven kijken. 'Trek maar niks aan van de blikken die ze op ons richten. Ze kijken waarschijnlijk naar mij. Ik val nogal op,' zei hij tegen Wren. Hij keek vuil, of toch tenminste zo vuil mogelijk, naar een joch die zijn blik deze keer op Wren liet hangen. Hij was Wrens vriendje dan misschien wel niet, hij kon gemakkelijk voorkomen dat iemand Wren de hele tijd blijf aankijken en verloop van tijd vervelend ging doen tegen haar. Hij voelde zich op dit moment een beetje de grote broer van haar, zoals hij de blikken van haar afweerde. Hij schudde zijn hoofd en hij schrok op toen hij de ijswinkel zag. 'Heb je al bedacht wat je wilt hebben?' vroeg hij vriendelijk.
- Vervolg op It can't be. Wren only *rijmt! * -
Wren .
PROFILE Real Name : Jussels Posts : 4109 Points : 5
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: PuffoonxRazen - AirxFire Klas: Master Savador - 6th Partner: ~We Fell in Love, but the Love kept Running Out; We Follow Roads but the Roads All Endღ
Onderwerp: Re: Don't be sad, Wren! vr jul 15 2011, 19:16
Duistere magie, licht magie.. Twee tegenpolen. Was het niet moeilijk om daarmee te leven? Toen ze Quinty gesproken had, had ze het idee gekregen dat nogal lastig was, alsof je in strijd was met jezelf. Misschien zat ze er naast, want Axew zag er nogal vrolijk uit. In ieder geval vrolijk dan zij.. Hij trok haar overeind, zodat ze stond. Misschien wankel, maar overeind. Het kon altijd erger. Axew maakte een opmerking over afpersen, waardoor Wren fronste. Afpersen? Meende hij dat nu? O, wacht! Het was een grapje. 'Ik heb vast ook nog wel wat geld,' mompelde ze. Maar hij had al een paar euro, waar hij tevreden mee leek te zijn. Ze kon altijd nog bijleggen, toch. Wren was stil. Normaal praatte ze best wel, maar nu kon ze het niet opbrengen iets fatsoenlijks te zeggen. Het was al heel wat dat ze af en toe glimlachte. Zeker bij zijn opmerking kon ze het niet nalaten even te grinniken. 'O, ze vinden mij vast ook wel grappig. Niet iedereen draagt zijn kat en heeft donkerblauw haar. Iedereen denkt altijd dat ik van Shadra kom,' vertelde ze, terwijl ze Siri wat dichter tegen zich aandrukte. Ze zag nauwelijks dat er iemand naar haar keek, maar eigenlijk waren andere jongens haar steeds minder gaan interesseren sinds ze Waylon had leren kennen. 'Uhm.. Een softijsje is wel goed hoor. Bedankt,' voegde ze eraan toe toen ze bij de ijswinkel waren. Ze kwam hier echt nooit! Wren wist dat ze nog steeds onmogelijk bleek zag, maar nu kon ze daar toch niets aan doen. Het ijsje zou vast wel witter zijn dan haar. 'Wat heb jij met je chickie gedaan,' klonk er een smalende stem vanachter haar, meer tegen Axew dan tegen haar gericht. 'Ze ziet er niet zo lekker uit. Kom maar meissie,' zei de jongen, terwijl hij haar naar hem toedraaide. Wren fronste even en wilde zich weer terugdraaien, hoewel dat niet zoveel uithaalde.
Onderwerp: Re: Don't be sad, Wren! za jul 16 2011, 21:11
Axew keek Wren even aan en knikte toen. Gelukkig had ze al een keer moeten grinniken. Dat betekende dat ze langzaam weer terug haar vriendelijke, lachwekkende kant terugkreeg. Of het was in elk geval al een begin. Hij bestelde dus softijs. Hij schrok van een stem en zijn lichaam draaide zich naar de persoon die Wren vastpakte. Een woede schoot door hem heen. Vaak genoeg had hij gezien dat een jongen een meisje lastig viel, maar iemand had het nog nooit bij een vriend van hem gedaan. Misschien kwam dat dan ook omdat hij geen vriend had. Axew sloot zijn ogen even en onder zijn shirt voelde hij gewoon dat zijn ketting aan het lichten was. Maar dankzij zijn shirt kon je dat natuurlijk niet zien. Hij had, voordat hij de straat opkwam, zijn ketting onder zijn shirt gedaan, zodat mensen hem niet bleven nakijken met een bewonderende blik. Wren zou die blikken niet kunnen gebruiken. Hij zette een stap richting Wren, haalde de vingers van de jongen van haar schouder en hield die tussen drie vingers geklemd, waarna hij ze naar de binnenkant begon te duwen, totdat ze kraakten. De jongen kreunde van de pijn en Axew nam deze tijd om voor Wren te komen staan. 'Ten eerste, ze is mijn 'chick'...' - hij sprak het woord met afschuw uit en met sarcasme, wat een woord was het toch ook tegenwoordig om meisjes te benoemen, geen respect! - '... niet, ze is een goede vriendin van me. Ten tweede, ik weet alles van je, dus licht ik haar vriend in en als je wilt komen we je samen wel even afrossen en ten derde, als je haar nog één keer aanraakt, dan hoop ik dat je nog ballen hebt als ik met je klaar ben,' siste Axew hem toe. De jongen deed een stap naar Wren toe en dat was het moment dat Axews vuist tegen de jongen zijn wang schoot. Hij duwde de jongen achteruit en plantte zijn vuist in diens maag, totdat die voorovergebogen stond. 'Loser,' smaalde Axew en hij liet de jongen voor wat het was. 'Hij zal je in elk geval niet meer lastig vallen,' zei Axew droog tegen Wren, maar wel met een grijnzende blik in zijn ogen. Hij pakte het softijsje aan en betaalde, alsof er niks gebeurd was. 'Kom je mee?' vroeg hij vriendelijk aan Wren. Hij wierp een blik op de jongen en snoof.
'Zorg jij nou maar eens dat je wat respect krijg voor de buitenwereld en vooral voor meisjes, want zoals jij ze behandelt en benoemt, dat is gewoon geen respect hebben. Ik denk dat je vriendin daarom ook bij je weggegaan is. En om je puisten en omdat je geen respect voor haar hebt,' zei Axew, met een cynische blik op de jongen. 'Als je het ook maar waagt om je vriendjes erbij te halen, je weet wat er je dan te wachten staat. Ik zoek je op en sla je ter plekke tegen de grond, mogelijk met het vriendje van dit meisje erbij. En ik zou maar uitkijken als ik jou was, want dat is een beer van een vent. Die wil je niet in een duister steegje tegenkomen,' deed Axew er nog een schepje bij, waarna hij Wrens hand pakte en haar naar buiten leidde. Rustig keek hij om zich heen. 'Liegen voor het goede doel,' zei hij grijnzend tegen Wren. Ten eerste wist hij niet eens zeker of ze een vriendje had en dan ook nog niet eens of hij echt zo groot was. Wel wist hij dat als ze een vriendje had, hij die zou waarschuwen als die jongen van daarnet vandaag nog met zijn vrienden achter Wren of hem aankwam. 'Smakelijk,' zei hij en hij gaf het ijsje aan Wren, met zijn mondhoek een beetje opgekruld.
- Dit schrijft veel van me af! Ik ben je dankbaar, kan ik eindelijk eens met Axew vechten en me afreageren in real -
Ilyasviel .
PROFILEPosts : 915
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: ShadraxPuffoon - DarkxAir Klas: Master Norwood Partner: ~Let's Play Make Believe ღ
Onderwerp: Re: Don't be sad, Wren! zo jul 17 2011, 16:07
- Gelukkig ^^ Van je af schrijven doet soms wonderen! -
Alsof ze dat er nog bij wilde hebben! Kom op zeg.. Wren nam niet eens de moeite de jongen aan te kijken, maar voordat ze een stap achteruit had kunnen doen was Axew al in actie gekomen. Wren knipperde even verbaasd met haar ogen en stond als bevroren. Wow, die had ze evenmin aan zien komen als de jongen zelf! Ze was halleluja zijn 'chick' niet, dus daar waren ze het over eens.. een goede vriendin? Ja, zo kon ze het nu wel zien. Het was heel vreemd om te zien hoe iemands vingers gebroken werden en hoe hij afgetuigd werd door iemand die zojuist nog heel vriendelijk en meelevend geweest was. Wren had niet de energie om er nog een opmerking tussen te gooien, dus bleef ze staan. 'Bedankt,' zei ze, waarna ze het softijsje aanpakte en nog een blik achterom wierp op de jongen. Axew's toespraak tegen de jongen liet haar grinniken, al was dat misschien heel gemeen. Het liet de vrienden van de jongen vuil naar haar kijken, maar nu durfden ze in ieder geval niets meer te doen. Haar vriendje erbij? Waylon, een beer van een vent? Dat liet haar nog meer lachen. Hij kon wel van zich af slaan, maar hij was iets teveel 'rijke-luis kindje' om daadwerkelijk een vechtpartij te willen beginnen. Al zou hij het voor haar misschien wel doen.. Ze liet zich aan haar hand meenemen door Axew, die zich met een lieve lach verontschuldigde. 'O, dus je wist niet dat ik een vriendje heb! Ik dacht al,' grinnikte ze. Als die jongens nu achter hen aan zouden komen, hoefde ze in ieder geval niet bang te zijn. Eigenlijk zag ze het de jongens nog best doen.. een soort hinderlaag leggen ofzo, als ze daar al niet te dom voor waren. Ze proefde het ijsje, wat best lekker was. 'Waar heb jij zo leren vechten?' Ze negeerde verdere blikken, die waarschijnlijk op het haar van Axew gericht waren in plaats van op haar.
Onderwerp: Re: Don't be sad, Wren! di jul 26 2011, 14:16
Axew grinnikte even en wierp een blik achterom. Zijn blik verhardde even toen de jongens naar Wren keken. Echt waar! Hoe kon je zo laag zijn om zo je respect te tonen naar een meisje toe? Als hij een vriendin zou krijgen – hij voelde een lichte rilling over zijn rug lopen – dan zou hij haar zeker niet met die woorden benoemen. Dat was gewoon straattaal. En dat soort straattaal pikte hij niet op. Hij had geluk gehad dat er mensen waren geweest aan wie hij een voorbeeld had kunnen nemen, dus beheerste hij de gewone taal die ze gebruikten zonder dat hij ontdekt zou kunnen worden voor zijn leven op straat al aardig goed. Hij keek even naar Wren en richtte zijn blik daarna door het park. Het was een groot park, met verschillende houten bankjes en het gras groeide lang, wat een mooi relaas gaf voor het fonteintje, dat in het midden stond tussen een kruising van vier paden, die allemaal leidden naar een andere plek. Het was gewoon een mooie plek, iets waar hij wel iets aan kon hebben. Het was gewoon zo anders met Wren erbij. Wren was ook zo’n persoontje die zich niet te veel aantrok van de anderen en dus ook niet van het gevecht van daarnet, alhoewel hij wel zou verwachten dat ze nog eventuele vragen zou hebben. Hij grinnikte even en keek opzij. ‘Nee, dat wist ik inderdaad niet. Ik hoop dat ik een beetje gelijk had, wat je vriendje betreft. Dadelijk kom je met zo iemand aan met een postuur die kleiner is dan de mijne,’ lachte hij. Dat was eigenlijk nog niet eens zo moeilijk, om hem in te halen met de lengte. Hij was redelijk klein. Nou ja, eigenlijk gewoon de grootte van een zeventienjarige, zo iets ongeveer.
Axew keek verbaasd naar Wren en vroeg zich af of hij haar vraag wel goed verstaan had. Of hij vaak vocht? Nee, waar hij dat geleerd had, vroeg ze. Hoe moest hij deze vraag beantwoorden zonder iets over zijn verleden te onthullen? Niemand wist tot nu toe nog van waar hij echt kwam en dat wou hij graag zo houden. Er liep een rilling over zijn rug toen hij eraan dacht dat Nina misschien een vermoeden kon hebben. Maar Nina kan zwijgen, niet? Hij had geen idee. En anders zou hij het gewoon ontkennen, mocht Nina zich per ongeluk verspreken over hem. Maar hij kon Nina wel vertrouwen. Hij keek naar Wren. ‘Soms kom je in situaties dat dat helemaal vanzelf gaat,’ lachte hij en hij hoopte dat hij hiermee haar vraag met een omweg zo goed mogelijk beantwoord had. Hij hield niet van liegen, maar hij kon toch onmogelijk tegen Wren zeggen dat hij afkomstig was van de straat? Ze zou iets prevelen en hem de rug toekeren, waarschijnlijk. ‘Geloof me, mijn lichaam kwam op de een of andere manier gewoon in beweging toen die jongen je vast nam. Trouwens, ik denk dat iedereen op de heetste situaties dat wel krijgt. Die situaties waarbij je gewoon geen andere keus hebt als ervoor vechten,’ zei hij vriendelijk en hij keek even voor zich uit, snakkend naar waarheid. Ergens was het toch wel waar wat hij gezegd had. Wren was in gevaar geweest en hij had haar gewoon geholpen door naar zichzelf te luisteren en te weten dat hij die vent een klap moest verkopen. ‘Smaakt het?’ praatte hij er gauw overheen en hij deed een hoofdknik naar haar ijsje. Hij keek even om zich heen. Hij vermoedde dat de sukkels het opgegeven hadden en weggegaan waren, alhoewel het hem niet zou verbazen als ze hier opeens voor hun neus zouden verschijnen. Maar hij had ervaring hiermee. Hij had als straatjongen als zoveel ervaringen gehad met bendes.
- Sorry voor de late reactie! Hopelijk maakt deze post het goed -
Wren .
PROFILE Real Name : Jussels Posts : 4109 Points : 5
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: PuffoonxRazen - AirxFire Klas: Master Savador - 6th Partner: ~We Fell in Love, but the Love kept Running Out; We Follow Roads but the Roads All Endღ
Onderwerp: Re: Don't be sad, Wren! zo jul 31 2011, 16:03
Ze was blij dat Axew haar had geholpen, want in haar huidige verdoofde staat kon ze niet veel meer uitrichten dan het zachtjes wapperen met haar handen in de hoop een bitchfight te starten. Nee, het zou op dit moment niet goed met haar komen. Haar vader.. ze wist hoe slecht zijn gezondheid was, maar hij had nog nooit echt naar het ziekenhuis gemoeten, niet naar zo'n serieuze afdeling.. Anders kreeg hij een dokter langs die hem goed nakeek en hem een week bed liet houden, maar nu was het blijkbaar zo erg dat hij naar het ziekenhuis had gemoeten.. De gedachte eraan bezorgde haar rillingen. Ze was zo afwezig dat ze Axew's opmerking voor lief nam en knikte, met een glimlach die er voor mensen die haar niet goed kenden redelijk echt uit kon zien, hoewel die het niet echt was. 'In ieder geval, bedankt,' zei ze, nu wel gemeend. 'Ik denk niet dat die jongen anders snel opgegeven had,' voegde ze eraantoe, waarna ze even omkeek. Ze kreeg echt het idee dat ze haar zouden volgen, gewoon omdat ze het niet leuk vonden als een plan niet werkte. Ze begon van haar ijsje te eten toen ze zich besefte dat het spoedig zou gaan smelten. 'Ja, heerlijk,' glimlachte ze. 'Ik betaal je nog wel een keer terug,' beloofde ze daarna. Axew was al niet zo rijk geweest vandaag, maar toch had hij een ijsje voor haar gekocht. 'Ik hoop dat ze ons niet volgen,' zei Wren. Dus, even over iets anders praten? Maar ja, over wat.. 'Dus, hoe vind je het op Starshine?' vroeg Wren. Telkens als ze aan school dacht, zag ze Savador's hoofd al voor zich. En oh, wat haatte ze die man. Net als Nina. Haar ouders vonden hem helemaal geweldig, terwijl zij van hem walgde. Daar zouden nog wel eens problemen van kunnen komen, maar ach, die had ze al. Bring it on.
Onderwerp: Re: Don't be sad, Wren! di aug 23 2011, 10:20
Axew beet op zijn onderlip. Het was vervelend dat een meisje van zijn academie nu wist dat hij echt niet een van de rijkste was. Alleen Nina wist nu momenteel dat hij van de straat kwam en hij wou het graag zo houden. Als Nina niet straatproblemen had gehad, dan zou zij het zelfs helemaal niet te weten gekomen zijn. Hij zuchtte even en keek weer voor zich uit naar het brede park. Overal wel leken mensen rond te lopen en te praten. Hij was blij dat hij er geen deel van was, van dat stelletje dat daar liep. Hij kon een zucht onderdrukken. Te veel zuchten zouden Wren een beetje wantrouwend maken. Hijzelf zou ook wantrouwend worden als iemand de hele tijd naast hem zat te zuchten. ‘Het gaat wel,’ zei hij en hij probeerde een beter antwoord te verzinnen om Wren wat meer informatie te geven over wat hij nu vond van de school. Of de academie. Of whatever. ‘Sommige dingen zijn mooi en leuk om te zien, maar andere dingen kunnen zo saai zijn. Zoals een les literatuur,’ zei hij en hij glimlachte even vriendelijk naar Wren, waarna hij opzij keek. ‘En jij?’ vroeg hij zijn wederkerende vraag.
- Sorry voor langdurige en korte post -.- It's not Axews day -
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.