Let me alone

Felix kon amper zijn ogen openhouden toen hij naar dse etage van de dark magicansd liep. Waarom waren de lessen zo saai? Vandaag had hij een meisje uitgescholden toen ze hem de les begon te spellen over slapen in de klas. Die les was zo saai geweest dat hij gewoon zijn hoofd op zijn bank had gelegd om zijn verloren slaap in te halen. Sommige leeraren gaven zoveel huiswerk mee dat hij midden in de nacht er nog mee bezig was. Met moeite duwde Felix de deur naar de leerlingenkamer open en smeet zijn tas in een hoek. Met een zucht liet hij zich op de bank vallen en sloot voor een moment zijn ogen. Diegene die hem nu lastig zou vallen met het feit dat hij zijn huiswerk moest maken of die dingen smeet hij gewoon de gang terug op.

[sevalin]

Met een vaag zicht over de gangen, liep Sevalin met moeite erdoorheen. Hij was zo moe. De laatste nachten had hij niet kunnen slapen, waarom wist hij eigenlijk niet. Met een zucht stopte hij, en leundde tegen de muur. Oké. De leerlingenkamer, hij was er. Eindelijk. Hij hoorde geluid, en keek om zich heen. Wie was daar?! Met een snelle beweging, en nu ineens best wel fit, stond hij bij degene die geluid maakte. Oh. Het was maar een jongen. Sevalin was wel eens eerder aangevallen op deze school, dus was hij best wantrouwend. Hij glimlachte, maar nep, naar de jongen. 'Excuse-moi, monsieur. Gutentag. Buen dias.' sprak Sevalin in verschillende talen.

[Kort, moet gaan :c]

Felix zuchtte toen een jongen in verschillende talen begon te praten. "Het mag ook gewoon in een taal hoor," zei hij dan ook geïrriteerd terwijl hij zijn chocolade bruine ogen open deed en de jongen aankeek. "Als je was gekomen als ik wat minder vermoeid was had ik waarschijnlijk wel wat vriendelijker geantwoord, maar aangezien dat nu niet het geval is..." Felix ging iets rechter zitten en keek de jongen doordringend aan. "Als je niets nuttigs hebt te zeggen kun je evengoed ophoepelen." Chagarijnig staarde hij naar de muur voor hem. Waarom kwamen mensen hem altijd lastig vallen als hij even alleen wilde zijn?

[sorry dat het zo kort is, maar ik moet met Felix even op dreef komen xD]

-tralala, mag van Felix komen binnenvallen-

Haar boek. Waar had ze het gelaten? De frustratie sloeg echt toe als je iets niet kon vinden. En het irriteerde haar echt, dat ze haar boek niet kon vinden. De laatste keer dat ze het zag... Was op de Shadra-etage geweest. Ze was een boek komen halen, waarschijnlijk had ze haar eigen daar laten liggen. Dat was het, natuurlijk. Logisch. Maar nu moest ze het weer helemaal op gaan halen. En daar had ze weinig zin in. Met een verveeld gezicht stond ze op van de gemakkelijke bank op de etage van Gren, en gleed ze in haar bruine enkellaarsjes. Bah, moest ze die hele wandeling gaan maken. Maar het moest wel. Bovendien had ze het ech nodig, morgen had ze weer les. En om nu je boeken te gaan vergeten.. Nee, liever niet. Vreemd, de gedachte aan lessen vrolijkte haar op. Dat was echt heel vreemd. Correctie, abnormaal. Maarja, soms was Azure een beetje een nerd. Haar IQ hielp daar ook wel een beetje bij. En natuurlijk het feit dat ze haar rooster had ingedeeld op een ding: jongens. En die zaten natuurlijk ook in de les. Met een iets beter humeur kwam ze de gemeenschappelijke ruimte binnen, de twee jongens die er al stonden negerend. Dat leek in elk geval zo. Daar was het, haar boek. Snel liep ze ernaartoe, greep het van de tafel en stond even stil. Alsof ze de jongens nu pas opmerkte. Ze vroeg zich af of ze haar wel hadden opgemerkt. Maar natuurlijk hadden ze dat wel gedaan. Een strakke, donkere spijkerbroek omhulde haar slanke benen, en een lichtgroen, los zittend shirtje met print dat heel mooi om haar vormen viel, trok altijd wel de aandacht. Vooral die van jongens.

- cool ^^ -

Met een zucht liet Sevalin zich op de bank ploffen. Oké. In een chagrijn had hij geen zin in. En dan moest hij straks nog naar de les. Pff.. De laatste tijd had Sevalin helemaal niks leuk gedaan, alhoewel de gymles wel leuk was. Gym was dan ook Sevalin's favoriete vak, aangezien hij er nogal goed in was en het leuk vond, aangezien je niet in de boeken moest snuffelen. En dan waren er altijd wel lekkertjes bij de les, met korte broekjes en topjes. Kon het niet beter? En juist op die dag ging hij naar Oak's Field om wat snacks te halen, met name chips en frisdrank. Sevalin keek de jongen onderzoekend aan. Hij had het gezicht niet eerder gezien. 'Oké. Jow. En.. ja, nogmaals excuse-moi.' sprak Sevalin verveeld. Toen hij nieuw geluid hoorde, keek hij om. Hij zag een meisje, met sodeju! Oké, Sevalin, haal dat van je gedachten. Snel draaide Sevalin zich weer om, alsof hij schrok of iets in die richting. Hij liep even de kamer uit, kwam even later terug met een grote krat drinken, en pleurde die op de tafel, die voor de bank zat. Hij ging op de bank zitten, eigenlijk meer liggen, en bood beide wat frisdrank aan, aangezien er meerdere soorten smaken in verschillende maten waren. Wat een zin zeg. Sevalin opende een blikje cola, en liet het in zijn mond glijden alsof het glij ijs was. Ja, dat bestond tegenwoordig. Je moest het in je keel glijden en je kreeg een lekker gevoel in je mond, als je niks anders at met veel smaak tenminste, voor een paar minuten. Dat was wel lekker, als je een droge keel had. Sevalin keek het meisje nu ook onderzoekend aan. 'Bonjour.' zei Sevalin toen, dit keer op z'n Frans. Hij lachte kort, en ook wel zacht nadat hij het uitsprak, waarbij hij zich nu echt neerlegde, en er zelf bewust van werd. Misschien ging hij wel op de bank een dutje doen. Met zijn hoofd richting het meisje glimlachte Sevalin kort, en sloot zijn ogen vervolgens.

Felix zuchtte. Ok, het wilde niet zeggen dat als hij oververmoeid was niemand met hem mocht praten. Hij ging wat rechter zitten en toverde een gemeende glimlach op zijn gezicht. "Vergeet wat ik daarnet zei. Die lessen zijn gewoon allemaal een beetje te veel aan het worden denk ik." Net als de jongen keek hij naar de deur toen hij die open hoorde gaan. Felix had maar een korte blik op het meisje geworpen, maar toen de andere jongen eerst geschrokken terug keek om vervolgens weg te gaan bekeek hij had meisje eens goed. Het meisje was gekleed zoals een meisje gekleed hoort te zijn volgens Feix. Niet zo van die losse spijkerbroeken zodat ze soms iets meer weghadden van een jongen. Het meisje was redelijk knap, maar het deed hem niets. Hij was nog altijd niet over Lily heen, misschien dat daar later verandering in kwam, maar voorlopig had hij geen behoefte aan een lief. Felix pakte een blikje cola uit de bak en ging zitten. "Je hoeft daar niet zo te blijven staan. Kom er gezellig bij zitten." Hij klopte twee keer met zijn hand op de plek naast hem. "Ik ben Felix en hij daar is..." Hij maakte zijn zin niet af, gewoon omdat hij niet wist hoe de jongen heette. Even haalde hij zijn schouders op en deed zijn blikje open.

Met een licht grijnsje bekeek Azure de twee eens. Allebei duidelijk ouder dan zij, maar leeftijd maakte haar niet zoveel uit. Zesdeklassers waarschijnlijk. Dat was niet alleen duidelijk uit hun lengte, maar ook uit het feit dat ze vermoeid waren. Het examenjaar was dus kennelijk echt zwaar. Nou ja, Azure had eigenlijk nog nooit een moeilijke opdracht gehad voor school, dus zo erg kon het voor haar nooit worden. De ene stelde zich voor als Felix, en liet merken dat hij de ander eigenlijk niet kende. Mooi. Dan kon ze zich misschien wel op beiden richten. Proberen een normaal gesprek te voeren. Voordat ze verder ging met deze onverwachte uitdaging die ze ineens voorgeschoteld had gekregen. 'Azure, aangenaam.' stelde ze zich voor, waarna ze met een lichte plof op de bank ging zitten. 'Ik wilde jullie niet storen, kwam alleen mijn boek terughalen. Ik vergeet wel vaker dingen, weet je.' Ze bedacht zich dat ze met Shadraanse jongens eigenlijk amper ervaring. Ze waren anders dan de jongens van Cassia of Gren, en totaal verschillend van die van Nova. Maar ja, dan kon ze nu een beetje ontdekken hoe de anderen waren. Met een grijns boog ze zich naar voren, wat heel even een mooi uitzicht gaf op haar lichtwitte, bijna roomkleurige beha. Maar een seconde of twee, gewoon om het effect uit te proberen. En natuurlijk omdat ze wat te drinken wilde pakken. Een cola was haar te cliché, dus het werd sinas. Haar blanke, gevijlde nagels openden het blikje, maar ze nam nog geen slok. Eerst keek ze de jongens een voor een even aan. Ja, hier kon ze waarschijnlijk wel iets mee.

-flutje-

'Sevalin Neo Ry´-utah.' sprak Sevalin toen. 'Noem me maar gewoon Sevalin.' zei hij toen lachend. Hij zat nogsteeds met het vage plaatje dat hij zag in een krant, waarbij hij de naam Xalina zag staan, en een plaatje waarop een autobotsing werd vermeld, althans, dat was wel duidelijk te zien. Hij dacht er wel vaker overna, maar hij wist niet waar de krant van was. Er waren wel miljoenen soorten kranten op de wereld. Misschien moest hij ze maar eens gaan lezen. Hij stond op, nam een slok van zijn drinken, en liep naar een soort kast, zonder afsluitingen en openingen. Gewoon grote gaten waar je je arm in kon steken. Hij wierp zijn blik naar het vakje, waar tijdschriften, kranten en boeken lagen. Hij pakte een krant, en liep weer terug naar de bank. Hij begon geïnteresseerd rond te snuffelen, en te lezen. Hij legde de krant weer weg, nadat hij er weer niks over kon vinden, en wierp zijn blik ditmaals op het meisje dat zichzelf zojuist voorstelde als Azure. 'Geen zorgen, je stoort ons niet. Althans, mij niet.' sprak Sevalin, een beetje snel. Hij keek haar droog en emotieloos aan. Dit was dus de verveelde, geen zin blik van hem. Alhoewel deze blik gauw veranderde, aangezien hij toen een grote snoepzak zag staan, wat verder in de kamer. 'Heeft iemand honger?' sprak Sevalin toen, waarop hij nogmaals naar de kast waar vanalles in zat liep, en er een magazine uithaalde. Hij las deze soms, aangezien daar het tv programma instond. Hij glimlachte, wanneer hij zag dat er een horror film kwam, op tv. Hij sprong over de bank, en plofte er weer op. 'Goed nieuws verder, horrorfilm in aantocht. Ik word snel bang dus zou iemand naast me willen komen zitten.' klonk Sevalin charmant, waarop hij een wiebelwenkbrauw richting Azure liet zien. Hij glimlachte hierbij, en keek kort naar de lege plek naast hem. Hij bedoelde hiermee dat hij haar hier wou laten zitten. Dit kon nog leuk worden. ^.^

- Sorry, had niet gezien dat er gepost was! -

PROFILE MAGICIAN