De bleke hand waarmee hij klopte had hij weer op de massieve zilveren slangenkop geplaatst, steunde op de stok terwijl hij afwachtend naar de deur keek. In zijn andere hand hield hij nog altijd de fles aan Shadraanse rode wijn half verborgen onder zijn mantel; het was een klein geschenk voor Deshas, misschien ook om samen van te genieten. Niet veel later ging de deur open en moest Savador direct omlaag kijken. Zoals bijna gebruikelijk was deed Marina open, maar hij voelde dat er iets mis was al vanaf het moment dat de donkere kamer achter haar onthuld werd. Marina sprak met haar zachte stem: 'Heer Deshas voelt zich niet goed ben ik bang. Hij kan nu echt geen bezoek gebruiken. Misschien wilt u later terugkomen?'
Zijn slangachtige ogen hadden zich nog steeds gevestigd op de ruimte achter haar. Hij dacht toch echt een glimp van iets of iemand op te vangen. Deshas?
Langzaam gleed zijn blik weer naar beneden en maakte zich priemend vast in Marina's ogen. 'Nee, dat wil ik niet,' reageerde Savador simpel. Hij was toch niet helemaal met zijn pijnlijke gewrichten naar hier geschuifeld met een presentje en in de hoop zijn leermeester te kunnen zien om daarna weer weggestuurd te worden?
Er klonk geschuifel en zacht geschraap in Dorchadas. Savador probeerde de oorzaak ervan te kunnen achterhalen, maar Marina ontnam zijn volledige zicht. Hij schrok er lichtelijk van toen hij Deshas' stem kon herkennen, die met een onbekende rauwheid plotseling de stilte verbrak en de kamer vulde. 'Deshas?' sprak hij weifelend. Opnieuw een hoop geluiden door de kamer, en het duurde niet lang of hij zag zijn leermeester na een lange tijd weer onder ogen doordat Marina eindelijk aan de kant ging. Echt fit zag hij er niet bepaald uit; Deshas strompelde bijna net zo erg als hij zonder steunstok, had flink gegroeid haar en wallen onder zijn ogen en oogde alsof hij zich in geen dagen meer geschoren had. Niet dat Savador zichzelf fit kon noemen; de afgelopen tijd zag hij er alles behalve stralend uit. Met name door zijn verergerde lichaamsklachten, de echtscheiding met Diva die hij in werking wilde zetten, het opvoeden van twee kinderen als alleenstaande ouder en het gedoe met het Shadraanse relatiebureau voor een nieuwe moeder voor zijn kinderen en waar hij met de eerste best passende vrouw binnenkort zijn eerste afspraak had terwijl hij haar niet eens kende. Op z'n minst zou ze van ongeveer dezelfde leeftijd zijn.
'Savador? Wat doe jij hier?' Deshas' stem klonk nog steeds rauw en schor, hij herkende hem zo amper. 'Wat ik hier doe?' vroeg Savador zacht, zijn blik nog steeds geïntrigeerd gericht op Deshas' onverzorgde uiterlijk. 'Ik wilde even langskomen. Kijken of het wel goed met je gaat. Je hebt al zolang niets van je laten horen.' Hij bleef hem nog even ondoorbroken aanstaren maar liet zijn blik toen doorglijden naar enige stoelen of een comfortabele bank. 'Kom, laten we eerst gaan zitten. Ik kan niet te lang blijven staan,' opperde Savador waarna hij een veelzeggende blik op zijn steunstok wierp, die zorgde voor de steun van zijn brose rug en overige botten en gewrichten.