Alyssa had de aankomst niet zo'n deal willen laten zijn, dus ze was zo snel als ze kon naar haar etage gegaan om haar spullen te dumpen. Dat ze terug naar school moest, oké. Maar dit had ze niet verwacht. Ze was beland op een soort internaat. Nou en daar zat ze dan. Als een 19 jarige, die eigenlijk 22 was. Op een etage waar andere van haar leeftijd zo in andere dingen geïnteresseerd waren. Zucht. Een hele diepe zucht. En het moeilijkste was voor haar nog wel dat ze haar mond moest houden. Wat nou als andere er achter zouden komen dat ze een moordenares was of huurmoordenares. Uit een opwelling, voor ze op school kwam, kon ze het natuurlijk niet laten om het een en ander uit te zoeken. Iets wat een echte Paragon-lid zou hebben gedaan. De school en leerkrachten uitpluizen. Zo was ze te weten gekomen dat de hoofdmeester een relatie had met iemand van 18 en geen onbekende voor Alyssa, namelijk Diva, een waardig lid van de Suasama. Zo kwam ze er achter dat de master voor Muziek een relatie had met een leerlinge van de school, twee stagiaires ex-en zijn en dat de oude hoofdmeesteres met de leerkracht Woud getrouwd is. Fijn, zo'n internaat. Maargoed. Verder had ze niks uitgevogeld. Ze vond het zo al meer dan genoeg. Uit het niets stond Alyssa op en beende de slaapzaal uit. Weg bij al die tutjes op de zaal, weg van het gebouw, ze moest er even uit. En dat al na nog geen half uur op school. Ze stikte al zowat, zonder ook maar een boek aangeraakt te hebben. Met grote passen, zo snel als de wind(wat je wel allemaal niet leert als huurmoordenares) liep Alyssa naar buiten. Ze had zo'n zin om iemand gewoon de huid vol te schelden die wist in welk schip ze verzonken was. Zoals haar zus, Rin of Rocky, Tomari of Servtaius. Al had ze natuurlijk haar voorkeuren. Maar helaas door de ene verrader in hun midden kon Alyssa niemand meer vertrouwen. Ooit was het zo belangrijk voor haar en nu wantrouwde ze letterlijk iedereen. Kon niks meer zeggen. Ze leek wel een meisje dat ontzettend onzeker was. Of dat haar tong verloren was.. Een van de twee. Maar haar blikken spraken boekdelen.
Alyssa beende naar het bos, dat haar gelijk al was opgevallen. Waarschijnlijk een plek waar ze zich prettig zou voelen. Al viel zij vaak wel op, in tegen stelling tot haar zus, die zwart haar had, ze had immers haar in de kleur turquoise. Niet bepaald on opvallend. Alyssa zuchtte bij het binnen lopen van het bos. Het was aan het einde van de middag en over niet al te lange tijd zou het bos donker zijn. Zo als gewoonlijk had Alyssa onder haar rok een mes zitten, of zoals vaker een hele reeks. Daarvan had ze er vandaag 2 bij zich. Ze had er een speciale band voor die om haar bovenbeen ging en waar een stuk of 10 messen in zaten. In haar koffer had ze op verschillende plekken en ritsen wapens, hoewel die hier niet nodig waren, was Alyssa nog altijd bang dat de Suasama op haar af zou komen omdaat ze ooit bij de Paragon had gezeten. Vandaar haar valse identiteit, ze was 19 in plaats van 22, had de achternaam van haar stiefvader over genomen en haar naam verkort tot Alys(spreek uit als, Eelies(Alyssa spreek je uit als; Eeliesa). Simpel en je kon er zo achter komen. Maar voor Alyssa was het voldoende om in rust te leven, en om op een school te belanden.
Bij het horen van het knappen van takjes in het bos greep Alyssa uit gewoonte meteen naar haar been. Haar rokje schoof iets omhoog en haar hand klemde zich om een van de twee messen, de kleinste. Dat gaf genoeg voldoening. Met haar ogen tot spleetjes geknepen keek ze rond terwijl ze luisterde naar waar het geluid vandaan kwam. Wel handig, haar zicht en gehoor was stukken beter geworden door de Paragon. Ze zag al snel, en dat hoorde ze ook aan de voetstappen, wie het was. The Rock( ). Die herkende Alyssa als geen ander. De bouw en de stappen. Ze was altijd zo verwonderd over het feit dat hij bij de Paragon zat. Zo'n beer kon je haast niet ontwijken. Ergens was Alyssa verheugd dat hij er was maar ook onzeker, wantrouwend. Wat als..? Ging er door haar hoofd heen, Wat als..?

-- ROCKYY!!!!
Omg. dit is echt een kak post.. SORRY!

Rocky was door het bos aan het rennen, sneller dan het licht. Plots zag hij het turquoise haar dat hij uit duizenden herkenden. Alys, echte naam, Alyssa, Paragon naam, The Lynx. Ze was sinds kort op Starshine. Hij vertraagde zijn tempo en liep langzaam richting haar. Hij schoot een pijl af in een boom dichtbij haar, waar een briefje aanhing, zodat ze niet TE bang was wanneer hij bij haar aankwam.

Ik ben het niet...

Hij liep door, tot hij bij haar was. "Goeienacht, Lynx" Hij brak zijn imago als natuurliefhebber, hij was nu toch bij iemand die hem al kende. Hij brak een stoel uit een boom en ging erin zitten. Hij kruiste zijn armen en deed zijn linkervoet op zijn rechterknie, dezelfde houding die hij altijd had bij de Paragon-vergaderingen. Hij deed zijn indianenrobes uit en gooide die op de grond, waardoor zijn spiermassa zichtbaar was als geen ander. Daarna pakte hij een wortel uit zijn zak. "Wil je ook?" Hij begon hem te eten en pakte uit zijn andere zak nog een wortel, die hij naar Alyssa gooide. "Dus vertel, wat hangt er aan je geweten?"

De pijl die vlak bij Alyssa kwam deed haar adem even stoppen waarna hij met moeite weer op gang kwam. Hoe kon het zijn dat Rock hier was. Hoe kon het zijn dat hij hier, ten eerste op SSA en ten tweede hier in het bos was? Hoe? Het briefje les Alyssa woord voor woord. Tot ze ineens met een ruk zich omdraaide doordat Rocky voor haar stond, en inmiddels ging zitten. Zoals altijd, dezelfde houding, zijn linker voet op zijn rechter knie. Hoe vaak had ze dat wel niet gezien. En hoe vertrouwd dat vroeger altijd was geweest, was het voor Alyssa alleen maar onzekerheid. Daar leefde ze in. In onzekerheid. Ze had geen idee wie ze nog kon vertrouwen. Zonder ook maar enige emotie keek Alyssa naar Rocky. "Rock." Begroette ze kort en zonder enige emotie in haar stem. Dankbaar nam ze de wortel aan die hij haar aanreikte. Bekeek hem van alle kanten en stopte hem ergens in een zakje van haar rok. Te wantrouwend om het te eten. De grip die ze om haar mes had liet ze minder worden. Haar ogen strak gericht op Rocky. "Dankje. Maar waarom wil je weten wat ik op mijn geweten hebt. Dat gaat jou waarschijnlijk niet zo veel aan." Alyssa fronste lichtjes. Het was zo moeilijk een goede vriend te vertrouwen terwijl dat niet meer kon. En dat zat Alyssa al dwars sinds het uit elkaar gaan van de groep. Voorzichtig liet Alyssa zich zakken. Haar benen nog opgetrokken. Haar armen op leunend. "En wat brengt jou hier op Starshine?" Eigenlijk had je kunnen zeggen dat ze dat hoorde te weten. Maar sinds de breuk had ze zich niet meer verdiept in die dingen. We wilde een eigen leven gaan leiden, waarbij het moorden geen rol meer speelde, waar zelfs de rest geen rol meer in speelde, en dan begon je je leven en dan kwam je gelijk Rock tegen. Ze zuchtte even zachtjes en keek met haar blauwe ogen Rocky aan.

Rocky lachtte even. "Ik ben hier om overnieuw te beginnen. Een goede educatie krijgen, een normaal beroep nemen. En de reden dat ik wil weten wat er op jouw geweten is, is omdat ik je ken, Lynx. Beter dan wie dan ook. Ik ken je waarschijnlijk beter dan je eigen tweelingzus. Maar sinds kort heb ik een nieuwe missie hier op Starshine, of moet ik zeggen, een oude..." Hij keek even door het bos en daarna weer naar Alyssa. "Jij bent het niet, dat weet ik zeker, en Rin ook niet, die was nota bene het leiderfiguur. Dat laat mij, Tomari en Servatius over. Ik weet dat ik het niet was, dus dat sluit mij buiten. Tomari of Servatius. Ik heb Tomari al gezien, hij lijkt me niks op zijn hart te dragen. Maar ik kan het niet zeker zeggen. Servatius heeft ons gemijdt. Misschien omdat hij het is, maar we zijn elkaar allemaal aan het mijden, dus daar ga ik het niet op baseren, eerst wil ik meer informatie."

Alyssa fronste nog meer bij het lachten van Rocky. Wat was er nou zo grappig. Ze kneep haar ogen even samen bij het horen van de woorden. Ze kon niet meer dan hem gelijk geven. Waarschijnlijk kende hij haar wel beter dan Rin. Maar dan nog, hoe kon ze zeker weten dat ze hem dan echt kon vertrouwen. De woorden die hij volgde deden de blik in haar ogen veranderen. Van niks en emotieloos naar vol ongeloof. Waren Rin, Tomari en Servatius er ook?! Was het dan lot dat haar gebracht had naar Starshine? Hoe hij uitlegde wie het moest zijn keek Alyssa het lichtjes geamuseerd aan. "Zijn de andere dan ook allemaal hier?" Alyssa ging met haar vingers door haar haren heen, speelde er een beetje mee. Hoe was het haar niet opgevallen toen ze dingen na zocht van de school. Dan moest dit toch zeker opvallen, toch? "Dus dat zou betekenen dat iedereen er op naar zoek gaat, wie het heeft gedaan.." Nonchalant haalde Alyssa haar schouders op. "En iedereen heeft zijn eigen ideeën, net zo als jij, dus iedereen komt op een ander uit. En jij wilt informatie zodat je de schuldige kan vinden. Maar goed. Wat wil je dan van mij weten, als toch al zeker weet dat ik het niet was?" Alyssa keek hem vol zelfvertrouwen aan. Waarom ze een andere identiteit had wilde ze niet zeggen. Dus als hij er naar vroeg dan zou ze glas hard liegen. Hoewel er dan wel een kleine kern van waarheid in zat. Alleen de echte reden was om te voorkomen dat ze in aanraking zou komen, alweer, met de Suasama. Want wat hij zeker niet kon weten was dat ze nog eens flinke ruzie met hen had gehad, nadat de Paragon uit elkaar was gegaan. Het zou de aandacht alleen maar op haar richten en dat wilde ze niet. Omdat ze nou eenmaal onschuldig was. Maar naast haar ruzie had Alyssa ook haar verdenkingen. Zo wist ze dat Rin het niet gedaan kon hebben. Zij was immers de leider van de groep en het zou een beetje dom zijn van haar. Dan bleven er nog 3 over. En daar had ze verder niks bij bedacht. Simpel omdat ze het eigenlijk niet wilde weten. Want misschien was het een schok voor haar, maar misschien ook niet. Ze leefde nou eenmaal in totale onzekerheid. En daarbij dacht ze eindelijk van het hele gedoe af te zijn door een nieuwe start op SSA, helaas pakte dat dus totaal anders uit. Totáál anders.

Rocky deed beide voeten op de grond en deed zijn ellebogen op zijn knieën. "Ja, alle vijf zijn we hier. Onze drang om opnieuw te beginnen brengt ons wederom bij elkaar." Rocky's normaal serieuze blik, die hij bij ex-Paragon leden had, veranderde in een warme glimlach. "Maar ik ben hier niet om informatie uit jou te trekken. Zoals ik al zei, ik weet dat jij het niet bent, dus ik vertrouw je. Jij mij misschien niet, maar dat moet je zelf maar weten. Ik ben hier voor de simpele reden om bij te praten. Wat heb je allemaal gedaan nadat we zijn opgebroken? Hoe ben jij op Starshine gekomen?" Rocky's geesten hielden wacht over een vijfhoek in het bos, met Rock en Alyssa in het midden. Zelfs al vertrouwde hij haar, niemand mocht te weten komen van het Paragon. Rocky's blik gleed even naar de vijf hoeken van de vijfhoek waar de geesten stonden om zeker te maken dat ze veilig waren. "Maar wat ik me het meest afvraag." Zij hij waarna zijn blik weer serieus werd en naar Alyssa keerde. "Waarom doe je je voor als leerling? Waarom een andere identiteit? We gebruikten nooit onze echte namen en tegen de tijd dat we hier kwamen was iedereen ons waarschijnlijk al vergeten, behalve wijzelf...."

Alyssa knikte bij het horen van Rock, de drang om opnieuw te beginnen had iedereen blijkbaar. en iedereen was hier naartoe gekomen, Alsof dat moest. Alleen was Rock de enige die Alyssa had gezien, wat ze totaal niet erg vond. De warme glimlach deed iets met haar, wat Alyssa verborg. Het kon niet zo zijn dat ze nu iets voelde. Ze kon toch niet blindelings alles vertrouwen na wat er was gebeurd. Ze slikte even. Zijn woorden voelde goed aan. Hij kon haar vertrouwen. dat betekende dus dat zij hem ook zou moeten vertrouwen. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe hard ze ook probeerde ergens bleef de wantrouwen. En die kwamen weer erger op toen hij verder ging met praten. Ze zuchtte. Moest ze dan meteen alles opbiechten. De problemen die het haar had gegeven na de ondergang.. het was wel het beste, om aan hem te laten zien dat ze hem wilde vertrouwen, maar ergens kon ze het niet. Hoe graag ze het wilde, ze kon toch niet zeker weten of ze hem volledig kon vertrouwen, niet zoals ze altijd had gedaan. "Wat ik heb gedaan na dat het uit elkaar was gevallen. Gewoon, het normale leven weer opgepakt. Onder een andere naam en leeftijd, de verloren tijd in halen." Ze glimlachte zelfverzekerd. "Geprobeerd alles achter me te laten. Helaas ging dat iets minder makkelijk. Maar het is zo goed als gelukt." Hoewel het totaal anders liep vond Alyssa dat het behoorlijk overtuigend klonk. "Al heb ik Rin haast niet meer gezien, gelukkig had ik Daisy nog, waar ik veel mee heb gedaan. Om de tijd te verdrijven. Maar omdat mijn leeftijd omlaag was gegaan moest ik weer naar school. En zo doende ben ik hier beland." Ze glimlachte een redelijk warme lach naar hem toe. "En wat heb jij allemaal gedaan Rock?" Zei ze haast op een warme manier. Ze strekte haar benen lang uit en legde haar hoofd in haar nek. Snoof de adem op.

Rock trok even een wenkbrauw op. Alyssa leek wel nerveus. Ze was altijd wel het zachtaardige type geweest, dus dat ze zo vredig is doorgegaan zou hij makkelijk moeten geloven. Toch voelde iets niet goed, alsof ze iets achterhield. Rocky wilde er niet over beginnen, ze had hem verteld wat ze wilde vertellen, en nu konden ze dan allebei overnieuw beginnen. "Niet veel. Ik ben teruggegaan naar mijn indianenstam, heb alle tradities weer overgenomen. Heb geprobeerd een vredig leven op te bouwen, voordat ik hier naar Starshine kwam." Plotseling kwam de adelaarsgeest naar hem gevlogen, een windvlaag met hem meebrengend alsof er een orkaan van 2 seconden was. "Askuwheteau, hoe kun je haar vertrouwen. Hoe weet je dat zij die verrader waar jullie het steeds over hebben niet is." Rock keek op naar de adelaar, op het moment onzichtbaar voor Alyssa, en begon tegen hem te praten. "Omdat ik haar ken. Hel, ik ken haar waarschijnlijk beter dan mezelf." "Okeej, maar er is nieuws. Iets heeft De Bizon en De Slang uitgeschakeld. Coyote and Schilpad zijn onderweg hierheen, jij moet ze helpen." "Fijn, de snelste en de langzaamste moeten allebei hun weg hierheen vinden. Hoe is het gebeurd?" "Dat weten we niet, we staan nog in Formatie 7." "Mooi zo." Rocky keek naar Alyssa en draaide zich terug. "Sorry, daarvoor. Persoonlijke problemen." De Adelaar materializeerde zich en keek even dreigend naar Alyssa, daarna keek hij naar Rocky. "Ik ga Schildpad een helpende hand geven." Zij hij daarna schriel, maar in een boze toon. Rocky hoopte bij zichzelf dat Alyssa maar dacht dat ze aan het hallucineren was. De geesten pasten niet echt in zijn Vredige Indianenverhaal.

Na een tijd kwamen de geesten, voluit gematerializeerd, aanlopen, met Bizon en Slang uitgeschakeld op de ruggen van Coyote en Schildpad. "Oh fijn, als ze er net niet achter is gekomen, dan doet ze dat nu wel." dacht Rock bij zichzelf. Nu kon hij er toch niet veel meer aan doen. Hij legde de bizon op zijn robes en wikkelde de slang om zijn arm, waar ze in witgoud veranderde. Hij zette de bizon tegen zijn onderbeen, waarna die ook van witgoud werd, maar in plaats van het hele lichaam tegen zijn been, zoals het er origineel uitzag, was het alleen de vorm van een Bizon-kop. Daarna verdwenen alle geesten in hun ringen en begonnen de slangenring en de bizonring, op te lichten, om aan te geven dat Rock ze met energie voedde. Hij deed zijn indianenrobes weer aan, als iemand die 2 had uitgeschakeld, hadden ze het niet op hun gemunt. Hij stroomde zoveel mogelijk energie in 1 van de 3 veren op zijn hoofd en gooide die vervolgens in de lucht. (Vandaar heeft hij er maar 2 in zijn plaatjes )

Oja dat was waar ook. Rocky stamde af van een indianen stam, die hij had achter gelaten voor Paragon. Even ging er een rilling over Alyssa's rug heen bij een windvlaag die net zo snel verdween als het verscheen. Ze zag hoe Rocky naar iets keek, maar Alyssa zag niks fronste en net toen ze iets wilde vragen begon hij te praten.. "Omdat ik haar ken. Hel, ik ken haar waarschijnlijk beter dan mezelf." Vragend keek ze hem aan. Alyssa had niet eens de tijd om te reageren en te verwerken wat er zojuist gebeurde. Ze keek van Rocky naar een plek in de kucht waar niks te zien was en weer terug naar Rocky. Stom verbaasd om ook maar een woord uit te brengen. En zo ging Rocky verder. "Fijn, de snelste en de langzaamste moeten allebei hun weg hierheen vinden. Hoe is het gebeurd?" Alyssa's ogen werden groter toen hij verder ging. Eerst beweerde hij dat hij haar kende, beter dan hij zichzelf kende.. Wat op zich al frappant was naar Alyssa's idee. En daarna ineens over de snelste en langzaamste en dat ze nog moesten komen. Op Alyssa's gezicht stond nog steeds de vraag waar hij het over had, wat er aan de hand was en bijna was ze naar hem toe gebogen om zijn hoofd te voelen. Maar hij gaf aan soort van antwoord op haar blikken. Bedoelde hij dan misschien dat hij Schizofreen is? Ze knikte voorzichtig. Nog steeds stom verbaasd, zonder een woord uit te brengen keek ze weer naar de lege plek waar nu een adelaar verscheen. Alyssa's mond viel open bij het zien van het beest dat haar dreigend aankeek. "Knijp me eens.." Was het enige wat Alyssa nu uit kon brengen. Het klonk echter erg zacht en aarzelend. "H-h-het praat.." Kwam er hakkelend uit, terwijl ze grote ogen opzetten. Ze keek even naar Rocky en toen weer terug toen het beest weer was verdwenen.. "Z-zag je d-dat?" Het was misschien een domme vraag. maar Alyssa had dat totaal niet verwacht bij Rocky, dus je zou kunnen zeggen dat het een verassing was, net alsof je op een missie was, je had alles tip top gepland en dan was er net een ding waar je niet op had gewacht. Zo voelde Alyssa zich nu. Een verassing uit een onverwachte hoek.

Nog haast overweldigend over wat er zojuist was gebeurt kwam er nu een hele stoet aan. Ze herkende de Adelaar. Alleen ditmaal was het niet alleen de adelaar die op hen tegemoet kwam. Ook nog eens 4 andere beesten. Waardoor de twijfel van Alyssa, of die adelaar wel echt was wat ze had gezien, weg viel. Dit was geen droom, hallucinatie of wat dan ook. Dit was echt wat ze zag en dat hoorde blijkbaar bij Rocky. Ademloos keek Alyssa toe wat hij deed met de dieren, die leken te verdwijnen voor de zon en zag ze hoe de dieren accessoire werden van Rocky. Sommige begonnen te gloeien. Alyssa had een hele poos niks gezegd en haar keel stond zo'n beetje droog. Ze slikte even en richtte haar blauwe ogen op die van Rocky. Ze keek naar zijn bewegingen en toen hij klaar was keek ze hem strak aan. "Dus.." klonk het schoor. "Hoe lang heb je ze al?" Ze keek hem vragend aan. "En hoe weet je zo zeker dat je mij beter kent dan dat je jezelf kent?." Zei ze nog steeds op een onvaste stem. Ze duidde op wat hij eerder had gezegd toen ze de adelaar nog niet kon zien. Alyssa slikte even. Ze wilde verder gaan met praten. Hij had haar inmiddels al zo lang niet gezien, dus hoe kon hij haar nou beter kennen.. Maar ze hield voorlopig haar mond weer. Keek hem vragend aan terwijl ze haar benen weer optrok en haar armen er omheen sloeg, zich lichtelijk ongemakkelijk voelend. Haar hoofd kwam op haar knieën te liggen terwijl ze de reusachtige jongen voor haar aan keek, ergens zich totaal niet bedreigd voelend van zijn grootte(zoals waarschijnlijk meerdere zouden doen), maar eerder van zijn woorden, de dieren en het feit dat hij haar beter zou kennen dan dat hij zichzelf kende..