Met een vrolijke lach stond Libby 's ochtends op. Ze was pas aangekomen maar vandaag ging ze voor het eerst aan de slag, als stagiaire. Ze had de tijd genomen om eens goed te ontbijten en zich verzorgd aan te kleden. Na eerst een lange douche had ze haar dagelijkse kloffie aan getrokken en zich klaar gemaakt. Met het een en anders onder haar armen en helemaal klaar voor de dag liep Libby richting het lightmagic lokaal, waar ze heel vaak had gezeten, een vertrouwde weg die ze zo kon lopen. Alleen in stapte ze heel anders het lokaal binnen. Ze had het een en ander al gekregen qua informatie en dat had ze onwijs goed doorgelezen. Miss Malaika was haar mentrix. Waarschijnlijk iemand die nieuw hier was, want Libby had haar nooit gehad. Zachtjes klopte Libby op de deur. Het was bedoelt dat het zachtjes ging, maar uit haar enthousiaste ging het een stuk harder dan gepland. Ze liep lichtjes rood aan, wat nog al vloekte bij haar roze haren, hoewel die blond/roze was, kon het nogal vloeken. Op dat gebied had Libby niet de perfecte kleur haren. Maar het hoorde bij haar en Libby had inmiddels wel door wat ze wel en niet aan kon. Voorzichtig deed ze de deur open van het lokaal en stapte naar binnen. "Miss Malaika?" Vroeg ze zachtjes. Ze trok de deur van het lokaal achter zich dicht en sloot hem zachtjes. Ze liet haar ogen door het lokaal glijden, geen steek veranderd. Ze legde haar spullen op het tafeltje waar zij altijd zat en liet haar vingers er overheen glijden. Ze voelde de lichte kerving die ze ooit gemaakt had er nog in zitten. Haar naam stond er in. Heel lichtjes, dat het op zich niet opviel, maar als je er overheen ging met je vingers voelde je het wel. Een glimlach stond om haar gezicht. Het was werkelijk heerlijk om terug te zijn. Libby liep naar het raam en staarde er uit. Hoe vaak ze wel niet uit het zelfde raam had gestaard in een van de lessen. In haar trance had ze niet eens gemerkt dat er iemand was binnen gekomen, en ze schrok dan ook van een stem. Met een ruk draaide Libby haar hoofd om naar de desbetreffende persoon. "Ben u Miss Malaika?" Vroeg ze aan de vrouw die er stond/zat. Libby glimlachte. "Ik ben Libby, de stagiaire. Vermoedelijk staat er in uw papieren, Lightning Leyla Claire Farron, maar ik wil liever Libby genoemd." Libby glimlachte. Ze vond het altijd zo vervelend als mensen haar bij haar volledige naam noemde, en Libby had een hekel aan haar naam, Lightning. Haar ouders waren iets te enthousiast geweest met haar naam. Vergeleken bij die van haar broers en zussen.. Libby greep haar spullen bij elkaar om vervolgens naar Malaika te lopen. Ze stak netjes haar hand uit voor een goede begroeting, dat was wel zo netjes als nieuwe stagiaire, toch?

Haar tas lag nog onuitgepakt op het bureau. Dat kon ze zo altijd nog doen, ze had tijd genoeg! Malaika schoof haar stoel naar achteren en begon haar tas uit te pakken. Etui, check. Boeken, check. Agenda.. Waar? Ze begon wat in haar tas te graven, op zoek naar de vrolijke agenda die normaal gesproken in haar tas had moeten zitten. Malaika haalde alles uit haar tas. Schriften, lunch, drinken.. geen agenda. Waar was dat ding gebleven? O, natuurlijk! Malaika begon al de spullen die ze niet nodig had weer in haar tas te proppen en liet de nuttige dingen liggen. Die lag nog in de lerarenkamer! Slim hoor, heel slim. Met een lachje van lichte zelfspot stond Malaika snel op en liep het lokaal uit, terwijl ze de deur achter zich dichtdeed. Op naar de lerarenkamer!
Uiteindelijk lag het ding verstopt onder nog wat papieren die ze ook vergeten was, onaangeraakt door haar collega's die het waarschijnlijk gemist hadden. Met de papieren en de agenda in haar armen begon Malaika weer aan de weg naar beneden, waarbij ze voortdurend uit moest kijken dat ze nergens over struikelde en de papieren niet losliet. Het lukte haar zonder vreemde ongelukken of vage gebeurtenissen de weg naar haar lokaal te vinden. Soms moest ze nog even zoeken; ze was nog maar net hier, vorige week aangekomen. Gelukkig was ze best positief ontvangen door haar collega's, wat al een goed gevoel gaf. Met de glimlach op haar gezicht die er al eeuwen zat deed ze met haar elleboog en wat moeite de deurkruk naar beneden en liep het klaslokaal in. Het duurde even voor Malaika doorhad dat er iemand uit het raam stond te kijken, iemand die ze - zoals zoveel mensen hier - niet kende. 'Goedemorgen!' groette Malaika vrolijk. Het meisje draaide zich met een ruk om, zodat Malaika haar gezicht kon zien. Ze zag er ouder uit dan de gemiddelde leerling, wie zou het zijn? Ze had opvallende roze haren, waar ze haar kleding waarschijnlijk wel op uit moest zoeken. Malaika knikte bij haar vraag. 'Ja, dat ben ik. Aangenaam kennis te maken, Libby! Zeg maar 'je', hoor,' zei Malaika, terwijl ze de hand van Libby schudde. Ja, daar had ze wel wat over gelezen. Gezellig! 'Leuk dat je er bent! Ik hoop dat je er een beetje zin in hebt,' glimlachte Malaika. Om eerlijk te zijn wist ze niet of ze zo les had of niet, maar daar had ze nu haar agenda voor.

Libby trok enigszins gespannen haar kleding recht. Ze schraapte zachtjes haar keel. Door de zenuwen die ze had kon die wellicht nog eens overslaan. En dat wilde Libby echt niet. Ze glimlachte naar de vrouw die haar mentrix was. Ze glimlachte naar Malaika die bevestigde dat zij Miss Malaika was, en dat ze je mocht zeggen. Dat was altijd een spanningsboog waar Libby last van kon hebben. Uit beleefdheid zei ze altijd u, maar het liefst zei ze het niet. Ze glimlachte. "Aangenaam." Zei ze op een goede kalme toon. Ze had haar stem in ieder geval onder controle. Nu alleen nog die zenuwen. Het zou zo kunnen dat ze mensen tegen zou komen van toen zij er op zat. Al moesten zij dan toen in het eerste hebben gezeten, ongeveer dan. Een grotere glimlach verscheen op het gezicht van Libby. Het was altijd leuk om te horen dat ze welkom was. Ze was nog wel bekend welke leraren er nog zaten die ze nog kende van toen zij op school zat hier. "Ik heb onwijs veel zin. Het is echt onwijs gaaf dat ik hier weer terug ben!" Libby's enthousiasme was duidelijk in haar stem te horen. Ze had werkelijk weken gepopeld om hier heen te gaan. Niet dat andere vaak wilde terug keren naar hun oude school. Maar dit was gewoon iets anders. Deze school was altijd zo leuk, ondanks de soms strenge leraren. Hoewel ze nog nooit zoveel jongeren had horen klagen over een bepaalde leraar. In dit geval, Savador. Ze had hem regelmatig door de gangen zien lopen, en enkele lessen van hem gehad, maar zelf vond ze hem tamelijk meevallen. Dus hij moest het wel erg bond hebben gemaakt bij de meeste. "Het is hier echt geen spat veranderd!" Zei Libby terwijl ze het klaslokaal nog eens rond keek.

Libby zag er wat zenuwachtig uit, maar dat was meer dan normaal op je eerste dag terug hier. Had zij zelf ook gehad. Je kwam hier binnen, in het toch wel enigszins intimiderende gebouw met al die nieuwe gezichten, hoewel je toch altijd weer iemand tegen leek te komen die je wel kende. Toch was ze nog best ontspannen. Malaika had wel eens brugklassers gezien, die zagen bijna wit van de spanning. Logisch, maar toch. Het meisje had ook een glimlach op haar gezicht, wat er in ieder geval voor Malaika op duidde dat ze een gezellige collega gekregen had. Ze had er veel zin in, mooi! Dat had Malaika ook. Malaika keek even rond toen Libby opmerkte dat het hier niet veranderd was. 'Nee? Ik weet niet precies hoe het eruit zag hier. Mijn voorgangster, Miss Esmeralda had het ook zo ingedeeld. Ik heb alles maar een beetje zo laten staan, het zag er prima uit,' vertelde Malaika, die tegen een tafeltje aanleunde. 'Waar heb je gestudeerd, als ik vragen mag?' vroeg Malaika geïnteresseerd. Misschien wel op dezelfde school op Nova als zij, het was allemaal mogelijk. Ze wilde met Libby een paar dingen doorspreken, over dit vak en dergelijke. Misschien had het meisje nog leuke ideeën voor lessen? Dat was altijd lastig, onderwerpen verzinnen. Nou ja, ze had nog genoeg tijd om met haar te praten, dus dat kwam wel goed.

Libby kreeg een grotere lach op haar gezicht. Ze wist nog precies wie Miss Esmeralda was. Haar leerkracht Light Magic. Ergens had Libby gehoopt om haar te krijgen, al was die kans klein. Maar Malaika leek haar ook erg leuk om mee te werken. Het was best een raar idee. Om te werken met een leerkracht, in plaats er van les van te krijgen. "Ja inderdaad. Het tafeltje waar ik altijd zat staat er nog steeds, op de zelfde plek." De rest zou ze wel weg laten. Het stond misschien wel raar om te vertellen dat je naam er zelfs stond in gekrast. Libby hees zichzelf op een van de tafeltjes en liet haar benen onder zich bungelen. "Ik studeer nog op de Novaanse Hogeschool voor Onderwijs, de NHO. In mijn laatste jaren." Libby glimlachte vrolijk. Het was zo leuk om te weten dat ze bijna klaar was met school. Dan kon ze zelf voor de klas gaan staan. En dat was een van haar dromen. Libby stond ook al te popelen om te beginnen. Ze had al weken zitten bedenken wat ze zou kunnen doen. Maar toch was ze nog lichtelijk gestrest over hoe ze alles moest doen. Ze was niet een ster in bedenken, en was vaak bang dat ze lessen zou geven die de kinderen al kende. Libby zocht even door wat papieren waar ze het een en ander op had staan. Hoewel ze het haast deed zonder dat het echt op viel omdat ze gezellig door kletste. "Het is wel een oke school. Al had ik het zeker meer naar mijn zin op SSA toen ik hier zat. Dus ik was door het dolle heen toen ik hoorde dat ik hier mocht stage lopen. Ik geloof dat ze er zo langzamerhand gek van werden thuis." Grinnikte Libby.

-- omg. ik heb kramp in mijn duim van het tikken,, : S

- Auch! Wat doen we je aan -

De lach van Libby werd zo mogelijk nog breder. Hopelijk stelde ze haar niet teleur, als vervangster van Esmeralda. Malaika liet haar blik even over de tafeltjes gaan. Ze had er niets aan veranderd, aan het hele lokaal eigenlijk niet. Het enige verschil was dat er twee Novaanse lichtplanten in de vensterbank stonden, waar ze voor Norwood even op lette. Het tafeltje waar Libby naar keek zag er even gewoon uit als de rest, het hing er maar vanaf wat voor herinneringen je erbij had. Libby vertelde over de school waar ze studeerde. 'O, daar heb ik ook gestudeerd,' lachte Malaika. Het was een goede school, maar als je per se naar een andere planeet wilde om te studeren kon dat ook. De laatste jaren.. die duurden altijd het langst, zeker als je al helemaal zin had om les te gaan geven. 'Dat herken ik,' lachte Malaika. Druk praten over de stage en dergelijke. Irritant voor familie, leuk voor jezelf. 'Wat heb je allemaal al geleerd over het voorbereiden van lessen?' informeerde ze daarna bij Libby. 'Ik kan je hulp wel gebruiken bij het voorbereiden,' lachte Malaika daarna. Ze had niet echt veel lessen gegeven, maar ze moest nog steeds om opheldering vragen over wat Esmeralda al behandeld had. Twee keer dezelfde les was nooit interessant. Maar ja, als je wat uit kon leggen en er dan praktijk van kon maken, dat maakte het al leuker. 'Weet je, het is denk ik veel leuker om met z'n tweeën dingen te plannen en misschien een uitstapje te regelen enzo,' meende Malaika, die nogal hardop dacht.

Libby glimlachte vriendelijk. Malaika had ook op de zelfde school gestudeerd waar zij nu studeerde. Hoewel.. Dat zou best mogelijk zijn. Malaika zou niet heel veel ouder zijn dan Libby. "Het een en ander. Een beetje hoe je een les kan opzetten enzo." Libby knikte. "Leuk! Ik sta te popelen om te beginnen!" Ze grijnsde breed. Ze had al heel wat dingen bedacht die ze zou kunnen doen. Hologrammen maken leek haar het leukst om aan te werken, al had ze nog niet echt het idee hoe ze het zou kunnen doen.. Libby's glimlach werd groter. Ze vond het altijd heerlijk om op uitstapjes te gaan. Zo kwam je ook nog echt eens ergens. Ze was ooit naar Razen gegaan met de klas. Nou als je alleen Nova gewent was dan was Razen een hele ervaring, wist Libby. Hoewel ze er nu vaker kwam omdat haar broer daar woont. "Dat lijkt me ook onwijs leuk om te doen. Uitstapjes en educatieve bezoekjes. Ik heb nog wel wat ideeën." Libby wiebelde wat met haar benen en ging verzitten. Ze gaf een lijstje waar wat ideetjes op uitgeschreven stonden. Tsja, als je niet zo veel te doen hebt thuis, kan je net zo goed al wat dingen uit werken. Er stond van alles op. Niet allemaal even goed uitgewerkt, maar goed. Er stond onder andere een educatief uitstapje naar Puffoon, misschien ook wel omdat ze daar vandaan kwam en ze misschien wel het een en ander konden combineren, in die magieën. Maar ook de les met de hologrammen maken en nog wat lessen met de simpelere dingen. "Ik hoop dat je het wat vindt." Zei ze terwijl ze Malaika vragend aan keek.

Een enthousiaste stagaire, daar had je tenminste wat aan! Malaika knikte vrolijk naar Libby, die oprecht enthousiast was. Gelukkig. 'Ideeën zijn altijd welkom,' lachte Malaika. Als ze iets ging organiseren zou ze dat sowieso met Libby overleggen. Ze pakte het lijstje van Libby aan en las het door. Een uitstapje naar Puffoon en nog wat dingen. Malaika keek na even weer op. 'Dat zijn leuke ideeën! Ik denk dat we daar wel wat mee kunnen. Als we er een leerdoel bij kunnen vinden dat op een les aansluit, dan is het helemaal perfect. Als we nu..' Malaika zocht even naar een bepaald idee, 'bijvoorbeeld het uitstapje naar Puffoon nemen, dat zou wel aansluiten bij een onderwerp als luchtspiegelingen en dergelijke.' opperde ze. Andere ideeën konden ook, maar alleen naar Nova was misschien een beetje duf. 'Of natuurlijk naar Shadra, om het andere uiterste te ervaren,' lachte ze. Dat kon natuurlijk ook, al wist ze niet of alle kinderen daar zo blij van zouden worden. Ach, zoveel zou het niet uitmaken. Malaika legde het papiertje op haar bureau. 'Met jouw ideeën kunnen we zeker wat! Had je er al over nagedacht wat je voor les zou willen geven, als eerste les? Dan kunnen we die wel voorbereiden voor morgen of overmorgen,' stelde Malaika voor. Dan kon Libby direct wennen aan het vak. Natuurlijk kon ze ook gewoon achterin de klas zitten, maar als ze aan een thema meedacht werd het wel gezelliger en veelzijdiger.

Libby knikte terwijl ze luisterde naar Malaika die het een en ander er bij verzon. "Ik kan altijd de ideeën uitwerken. Met doelen enzovoorts." Libby glimlachte. Ze had er nu al zin in. Al wist ze dat ze dan vast alles aan het eind deed en op het laatste momen. "Misschien kan ik een les van u bekijken, en dan uiteindelijk er zelf een geven. Zo leer ik ook een beetje de leerlingen kennen en weet ik wat ik kan verwachten, dat vind ik zelf in ieder geval prettig. Maar voor daarna lijkt het me een prima idee." Libby keek Malaika hoopvol aan. De ene leerkracht had de stagiaire liever achter in de klas, de ander gebruikte hem of haar voor al het andere werk en weer een ander liet de stagiaire al het werk doen. "Natuurlijk help ik dan wel mee met alle andere ideeën enzo." Libby grijnsde. Ze had er zo'n zin in. Het leek haar heel leuk om de lessen te geven, alleen haar probleem was dat ze niet goed kon verwoorden wat ze moest doen, en wat dus de leerlingen moesten doen. Want Libby deed het altijd gewoon maar. En deed niet zomaar wat. Maar, zoals ze wel vaker had gemerkt, het beschrijven wat ze deed was echt moeilijk. En nu stond ze voor een stel puberende tieners de echte magie te leren, terwijl ze hiervoor meer de basis dingen leerde aan lagere school kinderen. Behoorlijk verschil dus. Maar buiten dat was Libby uiterst goed gezind. Een harde werker zeiden ze altijd. Hoewel Libby het wel mee vond vallen, ze zat liever met een boek op haar schoot, voor de vrije tijd, in plaats van de studie boeken.

-- Sorry voor de late en de korte post. Morgen een tentamen =.='

-- Hoe ging je tentamen?

Malaika knikte, geïnteresseerd in Libby's opvattingen en denkwijzes over verschillende dingen. Een enthousiaste stagiaire deed haar goed en gaf haar eigenlijk alleen maar meer enthousiasme om dingen zelf goed te doen. 'Ja, dat is een goed idee. Als je wil kun je bij de volgende les achterin de klas zitten en dingen noteren en dergelijke,' zei Malaika. De standaardprocedure, die werkte altijd goed. Voor zover ze er nu over dacht, kon Libby de eerste lessen achterin zitten en voor de rest meedenken en helpen aan het voorbereiden van lessen en uitstapjes, het leren over nakijkwerk en dergelijke.. dat was toch waarvoor ze gekomen was? Libby was in ieder geval niet haar eigen slaafje, dat koffie haalde als zij met haar vinger wenkte. Kom op zeg! In haar eigen stagiairetijd had ze dat soort dingen al verafschuwd. Daarvoor was je hier niet, je was hier om het vak te leren. Hopelijk kon zij Libby dat goed leren. Malaika rommelde wat in haar tas en viste er een paar bladen uit. 'De volgende les gaat over illusies en luchtspiegelingen,' vertelde ze. 'Vind je dat interessant genoeg om bij te wonen?' glimlachte ze. Interessante lessen geven was wel iets wat ze belangrijk vond. Hoe wilde je anders de kinderen erbij houden? Uitjes, daar waren ze ook gek op. Even weg. Als het ooit van een uitje ging komen, dan werd dat in ieder geval goed geregeld.

omg. Ik ben dit topic gewoon vergeten! SORRY SORRY SORRY Maar ik heb mn tentamen gahaald! =D

Libby knikte. Ze zou Malaika gewoon observeren en dergelijke. Daardoor kon ze wel opmaken hoe ze de lessen hier moest geven, het was immers een totaal nieuwe ervaring voor haar. Ze kende alleen de lesjes over de geschiedenis van magie en Nova, die ze eerder op de basisschool had gegeven. "Dat is prima. Als ik uw rooster zou kunnen geven dan zorg ik dat ik op tijd ben" Glimlachte ze vriendelijk. Libby had inmiddels al genoeg ideeën, al moesten die op een of andere wonderlijke wijze nog naar buiten komen, laat staan of ze überhaupt goed zijn. Malaika haalde iets uit haar tas en vertelde er iets over. Libby knikte. "Lijkt me onwijs leuk! Ik zal er trouw met mn boekje achterin zitten." Zei ze met een brede lach op haar gezicht. Ze vond het ook heerlijk om gewoon de lessen weer mee te doen. Het was dan totaal anders dan zitten en kijken. Het was meer een herinnering op halen van vroeger. Iets wat ook altijd leuk was om te doen. "Wanneer zal ik mijn ideeën helemaal uitgewerkt bij je inleveren?" Ze keek even vragend naar Malaika. Ze hoopte wat tijd te krijgen, anders moest ze alles wel erg snel doen, en ze was bang dat ze dat niet zou redden.

--en hij is nog kort ook! Sorrrrrry!

- Woo! Congrats =D En geeft niet! -

Malaika knikte. 'Dan ga ik dat zo wel even kopiëren,' zei ze. 'Heb je nog meer dingen om te kopiëren? Dan kunnen we dat gelijk doen.' Ze had haar rooster maar één keer, best dom dat ze daar niet aan gedacht had, om dat te kopiëren.. Ach ja, dat zou wel goed komen. Er was niet voor niets zo'n apparaat om dat te doen. Malaika keek op naar Libby, die er overduidelijk veel zin in had. Mooi! Daar hield ze wel van. O, ze viel in de herhaling.. dat had ze vast al zo'n.. vijftig keer gedacht. Malaika streek haar haren uit haar gezicht en dacht even na over wat Libby vroeg. 'Uhm.. hoeveel tijd denk je dat je ervoor nodig hebt? Over een stuk of 6 tot 8 weken is denk ik prima, dan hebben we meer dan genoeg tijd om een uitstapje te regelen.. Nou ja, het maakt niet zoveel uit. Neem de tijd maar die je nodig hebt,' concludeerde Malaika. Genoeg tijd was een essentieel iets, anders had het nog geen zin. Malaika pakte haar rooster en nog wat dingen die ze voor de les moest kopiëren en stond op. 'Ik ga even kopiëren. Kom je mee?' vroeg ze, terwijl ze alvast begon te lopen. Kon ze haar rooster gelijk geven. Eenmaal buiten de deur keek ze even om zich heen. 'O ja, rechts. Weet jij de weg hier al? Ik verdwaal af en toe nog steeds,' grinnikte Malaika. Haar richtingsgevoel was net zo goed als haar duistere magie, en dat wilde veel zeggen. Zeker voor een lerares Lichtmagie.

Libby dacht even na. Een weekje zou genoeg zijn om het meeste te hebben uitgewerkt. Libby grinnikte bij de opmerking van Malaika. 6 tot 8 weken. "Ik heb aan 2 weken meer dan genoeg hoor." Grinnikte ze. Op school kreeg ze niet eens zoveel tijd, dus daarbij was het behoorlijk luxe. Libby knikte op de vraag van Malaika. Ze liep achter haar aan. Ze kon zelf ook wel het een en ander kopiëren. "Uhm, ja hoor. Ben inmiddels na 6 jaar wel bekent hier." Grinnikte ze. Die 6 fantastische jaren moest Libby zeggen. Het was altijd geweldig geweest hier. En doordat ze nu hier stage liep kwamen al die herinneringen omhoog. Tevens ook de weg hier. De eerste dag alleen al wist ze meteen alles te vinden. Links, rechts en dan weer daar heen. Dit lokaal had ze immers ook binnen no time gevonden. Wellicht dat ze alles even moest ophalen, maar de toiletten stonden nog steeds op de zelfde plaats, eveneens als de etages en de lokalen. Voor Libby het lokaal uit liep en Malaika braaf volgde keek ze nog een keer naar achter, naar het tafeltje waar ze altijd zat, en waar ze honderden herinneringen aan had. Wat was het heerlijk om terug te zijn..

-- ik neem aan dat het hier ongeveer stopt.