Ik ben er.

Met vlugge passen liep Tina door de gang, achter haar draafde haar pony. Die nieuwschierig was, wat zijn baasje ging doen. En waar was hij nou weer, wat een grote stal. Tina stopte bij een deur, de deur waar de hoofdmeesterres was, als ze er was. Tina zuchtte even, en wachtte op Ronnie. Toen hij eapter was, pakte Tina de teugels van zijn hals. En hield hem met een hand vast, terwijl de andere op de houten deur klopte. Hopelijk kwam er reacitie. Toen er toch niks kwam, deed Tina voorzichtig de deur open. En zag dat er toch iemand was, hopelijk de hoofdmeesterres. Het was in elk geval een vrouw. Tina deed de deur verder open, en slikte.Ze stapte naar voren, en Ronnie ging metn haar mee. Hij moest wel, al vond hij het maar niks. Tina kninkte naar de juf. ''Hallo mevrouw,'' zei ze. ''Ik ben Tina. Ik ben een nieuwe leering,'' zei ze. en schoof verlegen met haar voet, terwijl Ronnie aan haar schouder knaagte. ''Hejo'' e zei Tina, ronnie hield op, En keek toen verder. tHij verveeld zich blijkbaar.

Met zijn benen over elkaar geslagen zat Savador onderuit gezakt in zijn stoel, zijn slang Saethion had zijn zware slangenlijf gedrapeerd over zijn schoot. In zijn bleke hand had hij een halfvol glas pure Shadraanse rode wijn. Afwezig gleden zijn slangachtige ogen over de regels van een lap tekst in een oud stoffig spreukenboek. Zijn oude hobby oppikken na al die periodes waarin hij nauwelijks vrije tijd voor zichzelf had was geruststellend. Geruisloos sloeg hij bladzijde na bladzijde om. Kalm zette Savador het glas aan zijn lippen en wilde net een slok nemen toen zijn rust ruw verstoord werd door geklop op de deur. Met een ruk keek hij op toen even later de deur openzwaaide en er een bruinhairg meisje in de deuropening verscheen die hij al eens gezien had. Tina. Hij trok een wenkbrauw op bij haar woorden. 'Zie ik er soms uit als een vrouw?' vroeg hij nors. Wist ze dan niet dat hij voor nu de hoofdmeester hier was? Met behulp van Deshas had hij de rang van Miss Madeline als het ware gestolen en sindsdien maakte hij de boel hier uit. Het kantoor was zijn persoonlijke plekje geworden, een goudkleurig bordje met 'Savador - Hoofdmeester' stond zelfs op de deur. Afkeurend gleed zijn blik door naar het paard achter haar, dat ging je toch niet mee naar binnen nemen?! Savador legde zijn spreukenboek neer om Tina aan te blijven staren, maar reageerde niet op haar verdere woorden omdat hij dat toch al wist.