Kalm liep er een jonge dame vanuit haar woonplaats naar de bewoonde wereld. Ze zou haar nieuwe leven beginnen op een school dat niet zo ver van haar planeet was. Kalm keek ze kort naar de mensen die haar vreemd bekeken, maar ze lette er niet op. Met rustige maar toch nog gehaaste passen liep ze naar het lanceringsplatform van Puffoon. Om eerlijk te zijn wilde ze zo snel mogelijk weg van de mensen hier, aangezien ze haar nogal vreemd bekeken. Kalm stapte ze de shuttle in en ze ging bij het raam zitten. Ja, ze was wel wat nieuwsgierig naar vanalles, maar dan nog vertrouwde ze de mensen nog niet. Als eenmaal de shuttle startte keek ze vlug even het raam uit en ze geeuwde dan ook even kort. Ze zag enkele vogels die haar vergezelde in het huis en ze zwaaide naar hen. Ja, ze had meer aanleiding om goed met dieren om te gaan dan met mensen. Na een tijdje steeg de shuttle op en vloog deze naar de ruimte toe. Vervolgens viel ze inslaap en ze droomde weer dat ze naast het lichaam van haar moeder zat. Het maakte haar angstig en voor ze het wist was de shuttle geland. Ze stond op en liep dan de shuttle uit en ze keek rond naar de mensen die haar weer zaten aan te staren. Een zucht verliet haar mond aangezien ze vele liever hadden dat ze niet keken. Maargoed even keek ze rond naar waar ze moest gaan, al wist ze hier eerlijk gezegd helemaal niets. Nee, ze was net nieuw hier logisch en ze durfde dan ook niet echt met een mens te gaan praten. Ze vertrouwde hen niet en ze zag dan een rat rondlopen, waar ze vol vrolijkheid naartoe ging. Alleen botste ze perongeluk tegen een persoon op en ze viel dan ook neer op de grond. Ze keek naar omhoog om te kijken wie of wat het was. Van alle wezens op aarde wilde ze liever niet tegen een mens aanbotsen en ze stond dan ook gauw recht. Ze liep gewoon verder zonder iets te zeggen en de rat keek dan ook raar naar haar. "Hey vriend kan je mij soms helpen met de weg te wijzen?" Vroeg ze dan ook aan de rat en deze knikte dan dat ze het aan een mens moest gaan vragen. Dat wilde ze natuurlijk niet en ze ging dan maar op de grond gaan zitten.