Can't hear the dark voices

Friedl gaapte en rekte zich uit. Haar rug kraakte meteen. Iemand zei iets achter haar rug om, maar natuurlijk verstond Friedl dit niet. Ze was namelijk doof. Niet slechthorend, nee, dan zou ze het misschien nog een beetje gehoord hebben, maar helemaal doof. Friedl vond het moeilijk om daarvoor uit te komen. Gelukkig had ze twee vrienden. Caleb en Reeve. Die begrepen haar tenminste. Vooral Caleb. Caleb was als een grote broer voor haar en Reeve... Reeve was meer dan een vriend. Friedl voelde zich rood worden als ze daar over nadacht. Opeens voelde ze iets tegen haar rug aan en viel op het bed. Ze keek om zich heen en zag een meisje weglopen. Ze kon niet zien welke emotie die uitstraalde en ze kon al evenmin horen of dit een grap was of niet. Ze concentreerde zich op de blik van de meisjes tegenover haar. Een leek vol afschuw te kijken naar het meisje die haar geduwd had en de andere keek naar de grond. Het was dus een grap geweest. Friedl keek naar de lippen van de meisjes, maar ze zeiden niks. Ze keken alleen maar schuldbewust richting Friedl. Friedl probeerde het te negeren en opende haar kast. Ze pakte een spijkerbroek en een wit topje en deed die aan. Dit was haar nog niet gebeurd, dat iemand haar opzettelijk duwde. Misschien had ze op iets niet geantwoord en was het meisje boos geworden. Toch.. Ze kon die verafschuwde blik van dat andere meisje maar niet vergeten. Het verscheen steeds weer voor haar geest. En die had eigenlijk verraden dat het opzettelijk geweest was. Friedl sloot de deur achter zich en ging de trap af. Ze wou dat Caleb of Reeve erbij waren. Die zouden het meisje misschien wel is goed door elkaar schudden. Die hadden misschien kunnen horen wat het meisje had gezegd voor ze een duw had gegeven. Friedl slikte haar tranen weg. Haar doofheid had haar weer in de weg gezeten. Friedl liep een koud, duister bos in. Ze keek om zich heen. Naast allemaal bomen kon ze niks verder ontdekken. Friedl keek naar de bomen. Ze gaven een soort duistere indruk. Friedl liet haar hand erlangs glijden. Haar hand kerfde een vuurrode 'F' in de boom. Friedl deed net alsof ze niks gedaan had en liep door. Naarmate ze dieper het bos in ging, hoe meer duisterheid er over kwam op haar. Haar armen waren bloot in dit topje. Friedl rilde zachtjes. Het irriteerde haar mateloos dat ze de geluiden om zich heen niet kon horen. Dadelijk stond of hing er een of ander beest achter haar en dan had ze die niet horen aankomen. Friedl keek om zich heen.

Gina&Friedl

Nog steeds was Gina buiten het terrein van Starshine Academy, in het Duistere Bos. Ze liep een koud, duister bos in. "Een vuurrode F" moppelde ze. Ze liep langzaam aan naar de boom met een vuurrode F'. Gina liet haar hand erlangs glijden. "Een nieuwe leerling op Starshine Academy" moppelde ze. Ze keek om zich heen. Haar hand kerfde een vuurrode G in de boom. Gina deed net alsof ze niks gedaan had. "Een meisjesnaam met een F?" "Een jongensnaam met een F?" en liep door. Ze keek om zich heen. Per ongeluk botste ze tegen het 'onbekende' meisje aan. "Het spijt mij" mompelde ze. Haar armen waren bloot in dit topje. Het 'onbekende' meisje rilde zachtjes. "Je hebt het koud" sprak ze kalm wachtend op een reactie. Gina's lichaamswarmte warmde het 'onbekende' meisje op.

Friedl merkte dat ze zich hier echt niet op haar gemak voelde. Maar dat was eigenlijk wel vaker als ze niks kon horen. Het irriteerde haar gewoon. Dadelijk stond er een of andere enge creep achter zich en dan had ze nog niks kunnen uithalen. Ze keek opzij, voor zich en achter zich, maar merkte niks. Misschien overdreef ze gewoon. De koude begon langzaam weg te trekken en Friedl merkte dat haar lichaam zich probeerde aan te passen aan het gebied om zich heen. Friedl keek om zich heen, nogmaals, omdat het niet zo betrouwbaar voelde als het eruitzag. Ze keek naar voren toen en schrok zich dan ook dood toen ze opeens iemand tegen zich aan voelde botsen. Ze wou schreeuwen en meteen gillend wegrennen, maar Friedl betwijfelde het of hier iemand haar zou horen. Ze keek opzij en zag een meisje, met groen haar. Haar kleur groen was lichter dan de hare en Friedl haalde opgelucht, zacht adem. Ze keek naar de lippen. ...spijt mij,' klonk het. Friedl knikte en wuifde het weg. Als het dat alleen maar was... Er was even een gigantisch, eng monster in haar hoofd opgedoken. Bij deze plek was dat nu ook niet zo geweldig moeilijk om dat te denken. Ze keek naar het meisje. Ze keek naar haar lippen. Deze keer had ze wel heel de zin te pakken en ze knikte. Ze had het inderdaad koud. Ze voelde een soort warmte in zich komen en merkte dat het van het meisje naast zich was. Ze was blij dat het meisje voor haar temperatuur zorgde. Ze vond het meisje al meteen een stuk aardiger. 'Dankjewel,' zei ze dan ook vriendelijk, doelend op dat het meisje haar temperatuur verzorgde. Ze keek dankbaar naar het meisje en knikte dankbaar. Haar blik gleed weer naar de donkere bomen. 'Mijn naam is trouwens Friedl,' stelde Friedl zichzelf voor en ze stak haar hand uit, gewoon voor de beleefdheid. Ze keek op naar de lucht. Hier zag je die bijna niet en het hing hier vooral vol met mist. Friedl probeerde zich van de duistere sfeer die het bos gaf niks aan te trekken. In plaats daarvan richtte zij volledig haar aandacht op het meisje voor zich. Naarmate dat het meisje langer bij haar stond, merkte Friedl dat haar temperatuur niet door het meisje werd verzorgd, maar dat het meisje zelf warmer aanvoelde en dat Friedl dat overkreeg doordat het meisje zo dicht bij haar stond.

PROFILE MAGICIAN

» Hear my whispers in the dark ||Lightning||
» all the voices || open.
» It's getting dark darling, too dark to see / Ziva, Ronodan & Kalista
» Try to hear everything, but I can't
» What is it What you want to hear?

Can't hear the dark voices

Can't hear the dark voices

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen