Gewoon rust!

Ze was nog niet zo lang op deze school en had dan ook nog lang niet alles gezien. Ze hield ontzettend veel van boeken, maar had ook nog niet de tijd gevonden om naar de bibliotheek te gaan. Nu liep ze echter door de gangen naar de deur van de bibliotheek. Ze deed de deur open en liep naar binnen. Ze keek om zich heen en zag overal grote kasten met boeken staan. 'Kan ik je helpen?', vroeg een stem aan haar. Ze keek in de richting van de stem. Het was de bibliothecarisse. Een vrouw van middelbare leeftijd die hier alles regelde en er voor zou zorgen dat het hier een beetje rustig zou zijn. Ze liep naar de vrouw toe. 'Ehm.. ja, u zou mij kunnen helpen. Mag ik gewoon alles lenen en lezen?' De vrouw schudde haar hoofd. 'Nee, je mag niets meenemen, maar je mag hier wel alles lezen. Als je mij je naam zou willen geven dan schrijf ik je in. Je moet je hier aan- en afmelden iedere keer dat je komt.' Romance knikte. Voordat ze echter verder praatte keek ze om zich heen of iemand haar zou horen. Ze kon zo niemand zien en sprak de vrouw toe. 'Natuurlijk. Ik ben ingeschreven onder de naam van Romance of Collolan, maar wordt liever Ro genoemd.' De vrouw was even bezig met allerlei soorten papieren gebaarde haar toen weg. Ze liep verwonderd weg. 'Dat was raar.', mompelde ze. Maar daarna richtte ze zich op de boeken. Ze stapte een trap op en liep helemaal naar achteren. Hier was het licht gedempt en ze stapte snel een paar hoeken door. Ze wist niet tot hoever ze door kon lopen en welk boek ze zou kiezen. Ze zou het weten wanneer ze ervoor stond en liep rustig door. Ze keek nog steeds om zich heen en liep ook nog een hoek om. Daardoor had ze niet door dat ze tegen iemand opbotste. 'Oh. Sorry!', stamelde ze uit.

De boeken gleden door Ems vingers. Ze zocht naar een boek.. Het was niet overal verkrijgbaar maar ze wist dat het hier moest zijn.. Haar ogen gleden onrustig over alle andere boeken heen. Het boek moest hier zijn. Ze keek nog eens naar het bordje dat aanduidde Historie. "Waar ben je nou.."Mompelde Emily gefrustreerd. Met een zucht liep Emily nog eens langs alle boeken heen. Haar vinger gleden over de boeken, waardoor ze sneller het gevoel had dat ze hem zou vinden. Dat deed ze ook altijd als ze een boek wilde lezen. Door haar vingers erover te laten gaan vond ze het boek dat ze wilde lezen zonder ooit te weten waar het over ging. Het moest dan gewoon goed zijn. Haar ogen gleden weer onrustig over alle boeken heen toen ze met een klap een paar passen bij moest zetten om niet te vallen. 'Oh. Sorry!' stamelde iemand met een vrouwenstem. Emily keek geschrokken opzij en glimlachte. 'Maakt niet uit.. Geen van beide is gewond toch?!" Emily lachte even en richtte haar ogen weer even op de boeken. Ineens viel haar blik op het boek dat ze nodig had. "Daar ben je!" Ze greep het boek met haar vingers tussen de andere boeken vandaan. Met sierlijke letters stond er op het boek; Hoe familie's op Cassia ontstonden en voortgingen. Emily glimlachte. Hier moest ze wel in staan. Ze was niet voor niks bij de familie Miller.. Ze was hun dochter. Een glimlach speelde om haar mond.

Ze zag dat het meisje een paar passen naar achteren zette en zelf gebruikte ze haar magie om niet te vallen. Er was een muur van lucht achter haar waar ze tegenaan viel en ze bleef rechtop staan. "Maakt niet uit.. Geen van beide is gewond toch?!", zei het meisje. Het meisje lachte en ging weer verder met het zoeken van een boek. Ze had het blijkbaar gevonden en Romance vond zichzelf een beetje stom staan. Ze kon toch wel iets zeggen? Ze grijnsde even om haar gedachten. 'Nee, gelukkig niet. Ik lette alleen even niet op waar ik liep.', zei ze en keek naar het boek dat het meisje vast had. Hoe familie's op Cassia ontstonden en voortgingen Zonder het haar te vragen wist ze al bijna zeker dat het meisje van Cassia kwam. 'Mijn naam is Ro. Kan ik iets doen om je te helpen nu ik zo tegen je aan ben gebotst?', zei ze lachend.

Emily streelde de kaft van het boek. Ze was zo benieuwd naar alles wat er in stond. 'Nee, gelukkig niet. Ik lette alleen even niet op waar ik liep.' Emily scheurde haar blik van het boek af en keek haar vriendelijk aan. Ze glimlachte. Mijn naam is Ro. Kan ik iets doen om je te helpen nu ik zo tegen je aan ben gebotst?' zei Ro lachend. "Ik ben Em." Emily glimlachte. "Niet dat ik zou weten.. Eerlijk gezegd." Emily borg het boek onder haar arm. "Ik ga even wat koffie of zo halen.. Loop je mee.. Wil je ook wat?" Emily wees naar het apparaat dat verder op stond. Ze had zin om het boek te bekijken. Zien wie haar opa was, die ze nooit had gekend. Hmm wat zou het spannend worden..

"Ik ben Em." Romance was blij dat ze tenminste wist tegen wie ze was opgebotst. "Ik ga even wat koffie of zo halen.. Loop je mee .. Wil je ook wat?" Romance keek naar het apparaat dat Em aanwees. 'Tuurlijk. Hebben ze ook thee? Ik drink geen koffie.', zei Romance. Ze liep samen met Em naar het apparaat en zag tot haar opluchting dat ze ook heet water hadden en theezakjes. Meteen zat ze tussen de zakjes te zoeken naar haar lievelingssmaak. Gelukkig zat die er bij en ze haalde het triomfantelijk uit de stapel met zakjes. Ze schonk zichzelf heet water in en stopte het zakje in. 'Wat voor boek ga je lezen?', vroeg ze.

Terwijl Romance thee pakte schonk Emily een Cafe au Latte in. Een klonkte met suiker en ze roerde het even door. Daarna nam ze een slok en voelde de warmte stromen door haar slokdarm. Een lach van geluk kwam op haar gezicht.. Heerlijk. 'Wat voor boek ga je lezen?' hoorde ze Romance vragen. Emily keek haar kant op en omklemde het boek nog eens. "Dit is een boek over alle familie's op Cassia. Ik ben gewoon nieuwschierig waar ik nou precies vandaan kom, of mijn opa's en oma's nog bijzondere dingen hebben mee gemaakt enzo." Emily glunderde ze vond dit zo.. zo onwijs leuk. Misschien kwam ze nog wel dingen te weten die ze nog niet kende.. Van binnen begon het te tintelen en ze popelde om het boek open te slaan en de familie Miller op te zoeken.

Ze leunde tegen de muur terwijl ze Em aankeek. Ze duwde zichzelf van de muur toen ze het antwoord van Em hoorde. Ze hoopte dat er ook zo'n boek was over haar familie. Dan moest ze die gewoon vinden. Eindelijk een lichtpuntje over haar verleden. 'Oke dan. Waar wachten we dan nog op?', zei ze snel en trok Emily mee naar een tafel en ging op een stoel zitten. Ze mocht haar wel. Ze was zo vrolijk dat zij er ook gewoon vrolijk van werd. Nu lag het boek voor hen op tafel en ze wachtte rustig op Emily. Zij zou het open moeten maken. Als ze tenminste wilde weten wie haar familie was. Even wilde ze zelf gaan zoeken naar een boek over haar familie, maar ze was nu met Emily bezig. 'Em. Open het boek nou.', zei ze ongeduldig en een beetje hard. Ze zag de bibliothecaresse naar haar kijken en ze maakte een gebaar wat ze als verontschuldiging op kon vatten.

Emily werd meegetrokken. Ze klemde het boek wat beter vast. Ergens bij een tafeltje ging Romance zitten. Twijfelend keek ze naar het boek. Moest ze het wel doen? Bij de ongeduldige woorden van Romance keek ze even verbaasd op. Ze knikte en sloeg het boek open. Op de een of andere manier gelijk bij haar naam. Daar stond het, Emily Miller."Aaaah hier staat het." Ze bracht haar vinger naar haar naam. Ging ermee naar boven en zag de namen van haar ouders. Maar de moeder zei als naam, Cilla. En haar moeder heette toch echt Emilia. Ongeloof kwam op haar gezicht toen ze ook de naam van haar vader anders zag. En.. Zag ze nou nog een kind erbij staan. "Dit kan niet.." mompelde ze zachtjes. Ze keek naar haar naam en zag haar geboortedatum er staan. Haar naam. Ze haalde haar hand uit het boek dat weer uit zichzelf begon te bladeren. "Wat is dit?" zei ze zachtjes terwijl het boek een eigen wil kreeg. Verbaasd keek ze naar Romance. Het boek stopte. Op een totaal andere bladzijde, met weer haar naam, Emily Miller. "Hé!?" Bracht ze uit terwijl ze keek. Weer haar naam, zelfde geboorte datum en nu haar ouders namen erbij, Emilia en Stan Miller. Maar onder haar naam stond iets extra. Er stond bij dat ze geadopteerd was door de familie Miller. Emily keek verbaasd van het boek naar Romance. Wat was dit voor grap.

Romance keek met Emily mee naar het boek. Het sloeg meteen open bij de goede bladzijde en ze keek verwachtingsvol mee naar waar haar naam moest staan. Ze keek naar het boek en zag vele namen staan en bij sommige stonden er ook nog bepaalde vaardigheden achter. 'Wat is er?', vroeg ze. Zij had alles gewoon zien staan, maar aan de reactie van Emily bleek dat er iets mis was. Op dat moment begon het boek uit zichzelf te bladeren en kwam uit bij een bladzijde waar opnieuw de naam van Emily stond. Dit keer alleen met andere ouders. Ze schrok. Wat was hier dan aan de hand? Het duurde even voordat ze doorhad dat er nog iets onder stond. Ze was geadopteerd door de familie Miller. Zij keek nu ook naar Emily. 'Wist je dit?, vroeg ze. Hoe kon het nou zijn dat iemand dat verborgen had gehouden?

Emily's ogen vulde met vocht. Wat was dit. Was het werkelijk waar dat haar ouders haar voorgelogen hadden. Haar eigen ouders! Bij de vraag van Romance schudde Emily haar hoofd. "Ik had werkelijk geen idee. Mijn ouders..." Emily slikte even een brok weg in haar keel. ".. Ze hebben mij gewoon... Nee.." Hakkelde ze eruit. Hoe kon dit. Dit was toch niet mogelijk.. Nogmaals keek Emily in het boek, Van de ene familie naar de andere. "Ik heb een broer.." mompelde ze zachtjes terwijl ze de bladzijde bekeek. Mudly stond erbij. Ze scheurde de bladzijde er uit. Dit moest ze aan haar ouders laten zien zodra ze de kans kreeg. Maar eerst wilde ze uitzoeken wie haar broer was. Het moest gewoon. "Dit is zo anders dan ik gedacht had dat het zou lopen."

Ze legde haar arm om Em heen. Het was een troostend gebaar en ze hoopte dat ze het kon waarderen. Ze wilde haar alleen maar helpen. Even glimlachte ze. 'Je hebt gelijk. Wat ga je nu eerst doen? Naar je ouders of naar .. ' Romance keek even snel naar het papier dat ze had uitgescheurd. 'Of naar Mudly?', ging ze verder. Ze haalde haar arm weer weg en streek haar haren achter haar oren. Ze pakte het boek weer en sloeg het dicht. Met haar magie bracht ze het terug naar de plek waar Em het vandaan had gehaald. Ze hoopte maar dat het zo goed gelukt was als ze voelde, maar dat zou ze later wel zien.

Em? Weet jij waar ik mijn inspi heb neergelegd? Ik kan het niet vinden.

De arm om haar heen voelde fijn. Dit was zo'n onwerkelijk moment. Ze glimlachte zwakjes, eerder door haar tranen heen die ze binnen probeerde te houden. Waarom wilde ze dan ook huilen. Ze ademde zachtjes in en beantwoorde de vraag. "Ik ga denk ik eerst naar... naar... " Ze keek op het papiertje en vouwde hem op, stopte hem in haar zak toen ze zag dat Romance het boek weg liet gaan. Deels opgelucht haalde Emily adem. Haar besluit stond nu vast. "Ik ga eerst naar Mudly. Ik moet wat antwoorden hebben en naar mijn ouders wil ik nog niet." Zei in ene zo vast besloten. Ze glimlachte een beetje. Eigenlijk niet echt wetend wat ze nu moest doen.

-- Misschien waar de mijne ligt.. Ik ben hem ook kwijt.

Ze keek rustig Emily aan en liet haar alles wat er net was gebeurd verwerken. Het was onwerkelijk dat je er zo achter kwam wie je familie was en ze hoopte dat zij niet zoiets zou zien. Romance knikte op de woorden van Emily. 'Je hebt gelijk. Zal ik je helpen zoeken naar Mudly?', vroeg ze terwijl ze opstond. Ze had fluisterend gesproken, maar het leek net alsof de bibliotheekjuffrouw haar scheel aankeek. Ze haalde haar schouders op en keek naar Emily. 'Zullen we in ieder geval snel de bibliotheek uitgaan. Ze kijkt een beetje raar naar ons.', fluisterde. Zelf liep ze al naar de uitgang en gooide haar kopje met thee weg.

PROFILE MAGICIAN

» Gewoon.
» Gewoon een gesprek.
» Rust
» Gewoon eens even kijken
» even rust.

Gewoon rust!

Gewoon rust!

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen