Romeo werd 's morgens wakker en gaapte. De zuster had hem aangesproken over het feit dat zijn bed vol met bloed had gelegen. Zijn wond was blijkbaar weer opengegaan. Romeo had zijn schouders opgehaald en had naar de slapende Avalana gekeken. Hij had haar een klein knipoogje gegeven, om vervolgens vals lachend weg te gaan. Het leek wel alsof Avalana bang voor hem was. Misschien kwam dat om wat er bij het grasveld gebeurd was. Wat jammer voor haar. Romeo was hartstikke high geweest. Maar hij had er sowieso geen spijt van dat hij Avalana bijna misbruikt had. Dan moest ze maar niet zo mooi zijn. Romeo wou haar nog steeds, alleen zat Ryan hem in de weg. En mensen die hem in de weg stonden, moest hij opruimen. Zo simpel was dat in Romeo's leven. Hij haalde een wit zakje tevoorschijn, ging even naar de wc's en snoof. Daarna kwam hij terug de wc uitgelopen en ging naar het grasveld toe. Zijn blik werd getrokken door een meisje met een opvallend kort rokje. Hij liep eropaf, volledig onder controle en ging zitten, vlakbij haar. 'Gegroet,' zei hij toen vrolijk.