Restless

Celebrian zat aan de waterkant bij de waterval. Haar onderbenen waren onder water. Ze had de blauwe rok van haar jurk opgeschort en op haar knieen gelegd.Ze keek met een bezorgde blik naar het water. Het water was veelste onrustig vandaag. Zelfs de waterval had zijn melodieuze toon verloren. De zilveren bellen waren verdwenen en hadden plaats gemaakt voor een chaotische samenstelling van geluiden die elk hun eigen lied speelde. Er zat geen harmonie in, geen ritme, geen rust. En dat waarschuwde Celebrian. Er was iets mis daar beneden. Water was nooit zo onrusitg. In tegenstelling tot vuur symboliseerde water kalmte en balans. Celebrian sloot haar ogen en probeerde tevergeefs naar het water te luisteren. Het was rusteloos en om een of andere reden haast kwaad. Het weigerde tegen haar te spreken. Plotseling kreeg Celebrian een idee. Ze maakte van water een kleine zeepaardje. 'Ga Shong halen. Zeg hem dat het belangrijk is en onderdeel van zijn eerste les als opvolger' zei ze tegen het waterzeepaard. Daarna blies ze het zeepaardje op een stroom van gecondenseerde waterdruppels die zich in de lucht bevonden, weg richting de school.

(Alleen Shong en Celebrian alstublieft)

Zuigend op het puntje van zijn schrijfveer, staarde Shong bedenkelijk naar de rustig zwevende luchtbellen vlak onder het plafond van zijn lokaal. Ze hadden ieders een geheimzinnige blauwachtige gloei en zorgden samen met het hoge en lange aquarium dat heel de achterwand van het watermagie lokaal besloeg voor het blauwachtige licht in de ruimte. Schijnselachtige symptonen van licht dat door bewegend water viel, dansten rustgevend op de vloer. De ramen waren betoverd zodat het leek alsof je je onder water bevond. Af en toe kwam er een groot walvisachtig gevaarte voorbij zwemmen dat Shong begroette met een hoge toon. Hij reageerde echter niet terug, want hij was bezig alles op alles te zetten om een vervolg aan zijn boekenreeks te maken, waaraan hij altijd in het geheim aan verderschreef. Nu was dat ook het geval, maar het wilde er niet echt van komen. Shong scheurde zijn blik los van de zwevende bollen toen hij een klein doorzichtig gestalte zijn lokaal zag binnen komen zweven. Automatisch stak hij zijn hand uit om het zeepaardje, dat geheel uit water bestond, op zijn handpalm te laten landen. 'Dag kleine vriend,' begroette hij het wezentje glimlachend. Hij ontfermde zich later pas over het feit wie verantwoordelijk was over deze creatie. Toen hij tot de conclusie kwam dat het misschien Celebrian wel kon zijn, wist hij hoe laat het was. Hij was nu immers aangewezen tot opvolger. Werk dat hij serieus aan moest pakken. Shong blies het zeepaardje zacht van zijn hand af om zijn spullen op te bergen en zich van zijn stoel te laten glijden. Hij pakte zijn oriëntaal ogende jas mee en wachtte tot het zeepaardje met hem mee zou komen. Bij de waterval aangekomen zag hij, naar zijn vermoedens, Celebrian al zitten. Er moest iets gaande zijn, of ze wilde nu met het echte werk gaan beginnen. 'Vrouwe,' zei Shong kalm toen hij vlak achter haar tot stilstand kwam. 'U wenste me te spreken?' Hij liet zijn pikzwarte ogen langs de waterval glijden om tot een reden te komen waarvoor ze hem nodig zou kunnen hebben.

Het zeepaardje was voor Shong uitgesneld om duidelijk aan te geven dat hij wou dat Shong hem volgde. Het water zeepaardje ging naar Celebrian en landde op haar slanke uitgestoken hand. Celebrian glimlachte vaagjes naar het zeepaardje. 'Goed gedaan kleine vriend' zei ze zachtjes. Daarna blies ze hem, alweer op een koude luchtstroom waarbij een paar druppels condenceerde en vervolgens bevroren, richting het water. Zodra het zeepaardje in aanraking kwam met het water spatte hij in duizend druppels uiteen die neervielen in het water en kleine kringen in het onrustige meertje veroorzaakte. Daarna hoorde Celebrian Shong achter zich spreken. Ze stond op en liet de blauwe rok van haar kleding weer over haar onderbenen vallen. Ze keek Shong even met een kalme glimlach aan. 'Celebrian' verbeterde ze hem eerst. 'Ik ben blij dat je zo snel kon komen' vervolgde ze daarna. Haar blik werd weer naar het donkere, onrustige water getrokken. 'Zie het water? Het is onrustig en grauw. Het is wild en onbeheersbaar. Tussen de chaos kun je niet eens meer de zilveren klanken van de waterval horen. Dat is voor dit meertje niet normaal. Dit water is al zo lang ik me kan herinneren altijd in balans geweest. Het was sereen en helder, tot vandaag. Ik ben van plan te gaan kijken waarom het water zo onrustig is. Maar ik kan dat niet alleen. Daarbij leek het me een ecudatieve ervaring om een beetje te weten te komen wat het precies inhoud om beschermer te zijn van iets' zei ze terwijl ze onder het spreken weer naar Shong keek.

Shong hield zijn blik nog steeds bedenkelijk op de waterval en het kleine meertje ervoor gevestigd, en lette niet echt op het zeepaardje dat weer terug naar zijn meesteres was gekeerd. Ook hij kon voelen dat er iets niet helemaal in orde was, maar hij kon niet precies plaatsen wat. Zijn blik dwaalde af naar de kleine kringetjes die in het wateroppervlakte werden veroorzaakt door het waterzeepaardje dat uiteen spatte. Hij bleef nog een tijd lang naar de steeds groter wordende kringetjes staren. Naar zijn gevoel bestond heel het water uit vele onrustige kringetjes, die gewoonweg niet zichtbaar waren aan de oppervlakte. Automatisch liet Shong een brede vriendelijke glimlach verschijnen toen Celebrian daarna opstond en haar kleding eerst schikte voor ze zich tot hem richtte. Hij murmelde zacht haar naam na toen ze hem verbeterde, alsof het voor hem nog steeds niet helemaal oké was om dat te doen. Zijn twijfels werden beantwoord zodra ze over het water begon. Shong bleef met een lichte frons naar het water kijken tijdens de uitleg van de Vrouwe. Hij verbaasde zich over het feit dat hij niet in één keer zijn vinger kon leggen op de reden van zijn ongemakkelijke gevoel, terwijl Celebrians verklaring zo logischerwijs klonk. 'Natuurlijk!' riep hij vlug op haar laatste voorstel. 'Ik ben bereid de handen uit de mouwen te steken voor ieder vraagstuk dat betrekking heeft op water. Maar dit is toch echt.. frapant.' Met kleine stapjes was Shong naar de oever gelopen en knielde daar in het gras neer. Hij stroopte zijn rechtermouw wat op en stak zijn hand onder water. Zo bleef hij een tijdlang met een geconcentreerde blik zitten. 'Water behoort kalm te zijn en mee te gaan in een tijdloze stroom van rust. Het heeft een eigen vrije wil natuurlijk, maar het raakt zelden zo zonder enige duidelijke verklaring onrustig. Frapant,' herhaalde hij zacht. Hij trok zijn hand weer terug en staarde met een lege blik even over het meertje. Daarna keek hij vragend naar Celebrian op. 'Wat bent u van plan te doen, Vrouwe?' vroeg Shong wat timide.

Als vanzelf gleed er een lichte glimlach over Celebrians gelaat toen Shong met haar idee toestemde. Ze luisterde zwijgend naar zijn woorden en knikte af en toe zacht als onbewust teken dat ze begreep wat hij bedoelde. Een nieuwe glimlach was te zien op haar gelaat bij Shongs vraag, al had deze iets mysterieus. 'Voor genezing moet men eerst de ziekte kennen. Oftewel, de beste manier om uit te zoeken wat er daar beneden aan de hand is, is door er zelf te gaan kijken' zei ze met haar blik weer op het water gericht. Daarna, zonder Shong ook maar enige vorm van waarschuwing te geven, trok ze een touwtje vlak onder haar boezem los die haar hele jurk bij elkaar hield zodat die rond haar benen op de grond viel. Het enige wat ze verder nog aanhad was een jurkje zonder enige vorm van mouwen en die amper reikte tot de helft van haar bovenbenen. Ze keek even over haar schouder naar Shong. 'Kom je?' vroeg ze zacht. Daarna sprong ze met een sierlijke duik het water in.

Shong stond langzaam weer op zonder zijn blik van Celebrian af te scheuren toen ze antwoord op zijn eerdere vraag gaf. Zijn blik dwaalde glimlachend naar het water af. Met een vastberaden knikje stemde hij in met haar idee. Zelf ging hij ook vaak genoeg het meer in, maar dat was enkel voor de bestudering van het onderwaterleven en om na te gaan hoe het ging met waterdieren die hij als gewonde jongelingen opgenomen had en later weer had vrijgelaten. Zien wat de bron veroorzaakte voor de onrustigheid van het water was weer een geheel ander fenomeen. Shong draaide zijn rode hoofd met een ruk weg toen Celebrian aan een koordje trok waarna haar jurk losliet, alsof hij bang was dat ze straks haast naakt naast hem stond. Voorzichtig blikte hij zijdelings tussen zijn witte lokken door opzij. Boven het geruis van de waterval was zijn zachte, opgeluchte zucht duidelijk te horen toen hij uiteindelijk tot de conclusie kwam dat ze nog iets aan had. Shong creëerde glimlachend een luchtbel om zich heen op Celebrians woorden, waarna hij zich in tegenstelling tot haar rustig in het water liet zakken.

Zodra het koude water in aanraking kwam met Celebrians huid voelde ze een zekere bevrijding. Het voelde heerlijk om op zo'n intensieve manier in contact te komen met het element wat als bloed door haar aderen stroomde. Celebrian voelde de kou van de waterstromen die langs haar wangen streken niet eens meer. Ze liet het laatste beetje lucht in de vorm van belletjes uit haar mond ontsnappen en zoog ijskoud water naar binnen wat zich in haar longen vulde. Ze kromde haar rug even maar opende daarna haar ogen weer. Al snel veranderde haar uiterlijk naar haar tweede vorm. Haar huid werd melkwit en zonder oneffenheden. Op haar armen en schouders glinsterde zilveren lijnen die, als je wat beter keek, nog het meest op schubben leken maar toch niet helemaal. Enkel de omtrek ervan. Haar korte jurkje smolt samen met haar benen waardoor ze een vissen staart kreeg. Hierdoor kon ze sneller en gemakkelijker door het water bewegen dan wanneer ze benen had gehad. De verschillende kleuren blauw van haar staart leken een beetje op te lichten en verlichte de weg voor haar en Shong. Haar bovenlichaam werd vanaf haar borstkas nog altijd bedekt met het blauwe jurkje. Maar onder haar borsten was hij open zodat ze vanaf daar tot aan haar middel waar de vissen staart begon, een blote buik had. Hierdoor waren er rond haar navel blauwe, Cassiaanse tekens te zien. Celebrian sloeg even met haar staart en zwom een stukje tot ze bij Shong was. 'Het is verder naar beneden zo te zien'.
Haar stem klonk echoënd. Ze stuurde de boodschap dan ook telepathisch door. Met haar armen voor zich uit gestrekt maakte Celebrian opnieuw een hoek van negentig graden nek zoals ze met de duik van daarstraks had gedaan en zwom naar beneden. Ze hield haar tempo wel in omdat Shong haar nooit bij zou kunnen houden in de luchtbel. Met een staart was ze gewoon sneller.

Eenmaal onder de wateroppervlakte hoefde Shong geen rekening te houden met het inhouden van zijn adem. De luchtbel bood genoeg lucht om onder water van te kunnen overleven aan. Niettemin leek het wel alsof zijn bel gevuld was met water; het ritmische golven van zijn kleding en de witte lokken van zijn hanenkam bootsten de onzichtbare waterstromen na. Binnenin zijn bel was hij langzaam in een kleermakerszit gaan zitten, een toepasselijke positie wanneer hij een spreuk gebruikte waarbij hij zijn concentratie volop aanwezig moest laten zijn, zoals nu met zijn luchtbel. Als die om de één of andere reden zou knappen, kon hij - zolang hij zich onder water bevond - niet zo eenvoudig snel een tweede creëeren. Terwijl hij de luchtbel intussen op zijn vaste plaats net onder de oppervlakte hield zodat het niet naar de bodem zou zinken, keek Shong verwonderd toe hoe Celebrian langzaam maar zeker een soort transformatie onderging; van vrouw naar iets dat leek op een zeemeermin. Haar benen hadden plaats gemaakt voor een vissenstaart, en de zilveren, haast geschubde lijnen, waren door het water dat op enig afstand troebel werd nog duidelijk te zien omdat het daglicht erop scheen. Shong werkte zich over zijn verbluffing heen en zette langzaam zijn luchtbel in beweging, die daarna al zwevend op de waterstromen achter Celebrians haast oplichtende blauwe staart aanging. Hij stopte weer even toen ze met een enkele slag van haar staart weer bij hem was. Zijn zwarte ogen gleden even richting de bodem om al enig spoor te ontdekken bij het horen van haar woorden, maar het was nog te troebel om iets te kunnen onderscheiden. Aangezien de luchtbel vele malen trager was dan Celebrians vissenstaart en soepele manier van bewegen, duurde het even voor Shong haar uiteindelijk de diepte in kon volgen.

Zo af en toe wierp Celebrian een blik over haar schouder naar Shong en hield zich dan weer een beetje in zodat hij haar bij zou kunnen houden. Wat haar opviel was dat de stromingen onder water vandaag sterker waren. Ze trokken en duwden. Het was haast alsof het water het niet wou hebben dat ze dieper afdaalde. Ze werd daarom soms uit koers geduwd door de stroom maar bleef hardnekkig door zwemmen. Een lange tijd zwommen ze in de duisternis. Het enige licht dat er was, was afkomstig van Celebrians staart. Maar na die tijd was er in de diepte onder hen vaag een wit lichtpuntje te zien. Celebrian ging een beetje naast de luchtbel van Shong zwemmen. 'Kristallen. Zij vormen de natuurlijke lichtbron voor deze onderwater dieren. Daarom zijn ze in staat zo diep te leven. We zijn nu bijna bij de bodem' vertelde ze terwijl ze even opzij keek naar hem.

Shong deed zijn uiterste best zijn luchtbel zo snel te laten gaan als mogelijk was - hij wilde Celebrian immers niet laten wachten - maar iets leek het hem daarbij behoorlijk te bemoeilijken. Plotselinge stromingen die van her en der leken te komen, duwden zijn luchtbel zo nu en dan een paar meter in foute richtingen. Hij merkte dat hij niet de enige was; Celebrian leek last te hebben van precies hetzelfde probleem. Het water moest echt onrustig zijn, wilde het niet hebben dat de Vrouwe van het Water zelf aanwezig was. Op een zeker moment moest hij even in één keer alles op alles zetten om een venijnige waterstroming te doorstaan om niet achter te raken. Na poosjes van worstelen tegen de waterkracht, was het plots geheel donker en kon Shong van geluk spreken dat Celebrians staart nog enige licht in de duisternis bood. Anders was hij geheid verloren geweest, want zo diep ging hij niet vaak. Vaag werden de contouren van zijn luchtbel en die van Celebrian verlicht door een klein wit lichtpuntje onder hen. Wat vragend vestigde Shong zijn blik op Celebrian toen ze naast hem ging zwemmen, waarna hij zich weer tot het lichtpuntje vestigde bij het luisteren naar haar uitleg. 'Wat eigenaardig. Kristallen!' Zijn stem galmde wat binnenin zijn luchtbel. Glimlachend keek Shong haar daarna weer aan, licht glunderend aangezien hij nog veel van haar zou kunnen leren.

Celebrian glimlachte even terug naar Shong bij het zien van zijn glunderende blik. Ja, ze wist zeker dat ze er goed aan had gedaan hem als haar opvolger te kiezen. Als je alleen al keek naar het begrip en de passie die hij in zijn magie legde. Ze had iemand nodig die het water begreep. En niemand anders dan Shong kon ze op die lege plek invullen. Haar blik ging weer naar het lichtpuntje dat steeds feller en steeds groter werd. Ze moest haar ogen dichtknijpen en een hand ervoor doen om zich verder geheel door het water te laten begeleiden wat nogal moeizaam ging omdat het als een zware storm aan alle kanten probeerde te voorkomen dat ze verder gingen. Celebrian sloeg stevig met haar staart. Ze hield haar armen gestrekt totdat ineens de zware stromingen verdwenen waren en ze niet veel later het zachte zand van de bodem onder haar vingers voelde. Ze opende voorzichtig haar ogen. Nu ze op gelijke hoogte mnet de kristallen was deed hun licht haar geen pijn meer. Het was hieronder nu net zo licht als aan de oppervlakte op een zonnige dag. Maar Celebrian voelde meteen wat er aan de hand was. Ze greep met een hand naar haar hoofd. 'Er is iets met het water. Het voelt zo bedrukkend alsof er iets mee vermengd is' zei ze zachtjes terwijl ze op de bodem ging liggen. Ze zag dat veel onder water dieren hier precies hetzelfde hadden. Ze leken vermoeid, uitgeput.

Glimlachend kneep Shong zijn zwarte ogen tot spleetjes toen het licht pijn begon te doen door het lange staren. Vooral toen het licht feller en groter leek te worden. Eveneens dekte hij zijn ogen wat af toen ze het licht verder naderden. Het was dat Celebrian nog voor hem uitzwom en enigzins het licht wat tegenhield, anders had hij hoogst waarschijnlijk niet eens verder gekund. Shong hield zijn onderarm op ooghoogte in de hoop de immens sterke stroming die hen plotseling als vanuit het niets belaagde, tegen de houding. Hij moest zijn luchtbel zelfs even verzwaren door middel van ijsmagie om niet met de harteloze stroming mee te worden getrokken. Het water rukte en duwde aan hem, maar zijn bel bleef wonder boven wonder beter op zijn plaats dan hij zelf verwacht had. Niettemin had Shong zijn ogen dichtgeknepen, totdat het watergeweld op slag voorbij leek te zijn. Nogal wat voorzichtig haalde hij de arm voor zijn gezicht weg en opende zijn ogen weer. Zijn luchtbel zweefde vlak boven de bodem, zijn voeten konden het zand bijna aanraken, en het leek plotseling zo helder te zijn als overdag. Beduusd keek hij even om zich heen, zag toen de kristallen en beseften dat het hun werk moest zijn. Zijn blik werd weer naar Celebrian getrokken toen ze opeens naar haar hoofd greep. 'Vrouwe!' riep Shong verschrikt uit, zijn handen al naar haar toereikend om haar te helpen. Met een niet-begrijpende lichte frons luisterde hij naar haar woorden en keek hij toe toen ze op de bodem ging liggen. Ook hij merkte op dat er iets goed mis moest zijn met het harmonieuze balans onder water. Al snel voelde Shong precies dezelfde druk, waardoor hij zijn bel ongewillig richting de bodem bracht, om daar als het ware in kleermakerszit en met een hangend hoofd te gaan zitten. 'Wat.. is dit?' vroeg hij zacht terwijl hij zijn hoofd met beide handen had beetgepakt alsof hij last had van een flinke hoofdpijn.

[ omg Sorry! Ik had niet gezien dat je iets bij het wie-moet-er-posten-topic gepost had! Excuses! =x ]

Celebrian steunde uitgeput op haar onderarmen. Haar staart wou niet meer in beweging komen en leek ineens te zwaar voor haar lichaam. Alsof hij van lood was en haar aan de grond genageld hield. Wat zich ook in het water bevond, het liet duidelijk merken dat het er was in de vorm van zware hoofdpijn en als een gillende stem in haar hoofd als van nagels over een schoolbord. 'Iets vergiftigd het water. Daarom wou het ons niet dichterbij hebben. Het wou ons hiertegen beschermen. En daarom is het zo onrustig. Het water ziet al haar leven, de dieren en onderwater planten, leiden hieronder' zei ze. Celebrian verzamelde al haar overige kracht en maakte het water rond haar en Shong zuiver. Zo zuiver dat je er normaal gesproken eigenlijk niet in kon overleven. Maar omdat Shong in een luchtbel zat en Celebrian nu de voordelen van een meermin bezat zou het hen niet schaden. Maar het vergif kon hen ook niet meer bereiken. 'Shong, ik heb al mijn concentratie nodig om dit in stand te houden. Jij moet kijken of er een manier is om het water volledig te zuiveren' zei ze tegen hem.

Omdat hij nog niet zo sterk in verbinding stond met het water als Celebrian, was de druk van het water voor hem zwaar, maar niet slopend. Nog niet, in ieder geval. Het leek met steeds grotere toename heviger te worden. Shong kon het ook merken aan de waterkracht, waardoor zijn bel licht in elkaar gedeukt werd en hij met zijn hoofd onbewust steeds dichter naar de bodem keerde. Dit was abnormaal. Half lukte het zijn ogen weer te openen en zijn blik op Celebrian te vestigen bij het horen van haar stem. 'Wie of wat zou het water nu willen vergiftigen?' vroeg hij op een licht verontwaardigde toon. Water was sereen, zorgde voor leven en beweging. Zonder water was er niets. Dus waarom zou iemand zich nu tegen dit nuttige element willen keren? Shong haalde zijn handen van zijn hoofd en richtte die geheel op om Celebrian wat verbaasd aan te kijken bij haar bevel. 'Het water volledig zuiveren? Ma-maar hoe dan?' vroeg hij kleintjes. Nietwetend wat hij zou kunnen betekenen voor dit water en al haar leven hier, keek hij even hulpeloos om zich heen. Maar hij kwam daarna overeind en stroopte de mouwen van zijn uniform wat op. Met een blik van weifeling en concentratie, creëerde hij binnenin zijn luchtbel een tweede bel. Een kleinere weliswaar, die binnenin zijn eerste bel paste. Voorzichtig duwde hij de kleinere bel door de wand van de grotere, zodat die buiten zijn bel in het water op één punt stil bleef zweven. Met zijn watermagie stuurde hij de bel richting het overige deel van het water dat nog niet door Celebrian gezuiverd was en liet de bel daar het onzuivere water opnemen. Shong bracht de bel weer naar hem toe om het water proberen te zuiveren maar liet een zachte kreun van ongemakkelijkheid ontsnappen. 'Op deze manier gaat het nog lang duren,' zei hij zacht met een lichte teleurstelling in zijn stem.

PROFILE MAGICIAN

» No rest for the restless

Restless

Restless

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen