Rosalie sloot haar ogen. Liet de zon op haar gezicht vallen. Het was heerlijk zo'n dag. Zonder zorgen of iets. De gedachten gingen door haar hoofd. De herinneringen van toen ze klein was en dat ze nog bij haar ouders was, de herinnering dat ze haar zusje voor het eerst zag. En al die fijne herinneringen van vroeger. Maar ook de mensen die ze hier al had ontmoet, de een wat ongelukkiger dan de ander. Maar Rosalie genoot hier. De vrienden die ze hier al gemaakt had, de lessen die ze volgde. Alles was fijn hier, ze had nog niets of niemand ontmoet waar ze problemen mee had, of ruzie. In ieder geval nog niet. Rodalie voelde een wind op komen en liet haar hoofd naar achter vallen waardoor de wind met haar haren speelde. En een zacht gegiechel kwam er uit haar mond.