Lucky

Terwijl Sevalin met zijn spullen naar de Raziaanse etage liep, zag hij dat de eerste kamer vrij was. Hij besloot om die te nemen, en stapte naar binnen, maar hij sloeg met de koffers tegen de deur, die echt KEIHARD dicht ging. ''Hopelijk zijn er geen meesters of stagiares.'' zei hij opgelucht, en hij besloot de kast te vullen met kleding, op kleur. Hij legde als eerst zwart neer, daarna wit, daarna rood en zo verder. Mikuto, zijn wolf, kwam door het raam heen gesprongen, die openstond. ''Ha Miku! Nou, dit is dus onze kamer, wat vind je?'' zei hij toen, met 'n kort grijnsje. Zijn wolf knikte met zijn hoofd, en vond het wel redelijk. ''Mooi zo.'' zei hij toen, terwijl hij al bijna klaar was met uitpakken, tot hij een smoking vond. ''Deze leg ik op 'n speciale plek, kerst komt er aan!'' zei hij blij terwijl hij in in een zijvak de smoking legde, en opvouwde, dat hij er precies inpaste, en vervolgens ging hij op zijn bed liggen, en Mikuto sprong bovenop hem. ''Ik heb wel geluk dat het de eerste kamer was. Anders moest ik een eind lopen.'' zei hij toen opgelucht.

- Sorry dat ik hier post, maar er kwam in een keer een geweldig idee in me, een leuke grap XD -

Xalina volgde net als een schaduw Sevalin's persoon, die naar boven liep. Hij had de etage sneller dan haar gevonden en Xalina sloop achter hem de trap op. Ze stak haar hoofd om het hoekje en kwam toen op een lollig idee. Ze zag hem verdwijnen in de deur en hoorde die keihard dichtslaan. Snel sloop ze op de deur af en luisterde hoe Sevalin tegen zijn wolf zat te praten. Ze grinnikte even en vervormde toen haar stem, zodat die erg op een huishoudster zou lijken. 'Huishouding!' riep ze met een schelle stem en ze klopte drie keer op de deur. Toen rende ze gauw weg, voordat Sevalin haar zou kunnen zien en verstopte zich achter een hoekje, waar ze haar lach probeerde in te houden. Ze seinde naar Spirua dat die moest klaarstaan. Als Sevalin de deur zou opendoen, zou Spirua normaal tegen hem aanspringen. Tenminste, dat was de grap.

- Geeft niks, iedereen mag altijd bij mij posten hoor Razz

Geen excuus nodig + leuke grap! XD

Sevalin schrok zich de BEEEEEEEEP en besloot om rustig de deur open te trekken. ''Kom eraan, mevrouw!'' zei hij toen deftig, en terwijl Sevalin opstond, bleef Mikuto gewoon liggen op het bed. ''Mooie ondersteuning hoor, wolfje.'' zei hij toen met een norse blik op Mikuto, die hij veranderde in een glimlach, en vandaar uit een leeg gezicht. En toen trok hij de deur open en..

... Xalina knikte naar Spirua en Spirua sprong tegen Sevalin aan, die nu waarschijnlijk op de grond moest liggen. Xalina kwam niet meer bij van het lachen en kwam van haar verstopplaats vandaan en keek grijnzend naar Sevalin. Spirua zat hem helemaal vol te likken en ging na een tijdje pas weer van hem af. Aangezien Sevalin door de kracht van de tijger een eindje achteruit was gevallen, kon Xalina de deur makkelijk sluiten en ze ging op Sevalin zitten, met haar voeten aan weerszijden van zijn lichaam. Ze boog zich over hem heen en gaf hem een kus. 'Leuk ontvangstcomité, vind je ook niet?' lachte Xalina en ze keek hem lachend aan. Ze grijnsde even. 'Dat jij er nog intrapte! Volgens mij is hier nauwelijks huishouding, of tenminste niet zo laat in de middag,' lachte Xalina. Ze pakte voor Spirua een vlees uit haar zak en nog een voor Mikuto. 'Goed gedaan Spirua, leuk dat je niks verraden hebt, Mikuto.'

Sevalin vloog achteruit door Spirua, maar kwam gelukkig zacht neer, hij gleed een stukje achteruit en hij schrok zich echt kapot! Toen hij de lach van Xalina hoorde wist hij ook te lachen terwijl zij op hem ging zitten, en Sevalin een kus verdiende. ''Eigenlijk, tja.. Hmm.. Nou.. Ja oké, leuk comité.'' zei hij lachend. ''Bij mij kan je makkelijk een geintje uithalen, ik geloof altijd alles, dit was dus gewoon geluk dat ik erintrapte dat ik goedgelovig ben.'' antwoord hij, als excuus van het intrappen. ''Bedankt hoor Mikuto, jij wist zeker dat dit ook ging gebeuren he! Nou, iniedergeval, het was wel een leuk geintje vond ik.'' zegt hij weer, terwijl zijn blik van Xalina naar Mikuto ging, en van Mikuto naar Spirua, en van Spirua weer naar Xalina. ''Wacht maar af als ik een grapidee krijg.'' zegt hij uitdagend, en grinnikte er dan weer om.

Xalina keek hem terug uitdagend aan. 'Oh ja? Nou, je hebt wel pech dat je nu juist verliefd op mij bent geworden. Ik heb soms de gekste ideeën voor een grap uit te halen. Je gaat dus elke dag wel iets meemaken met me,' grinnikte ze even kort. Ze bewoog uitdagend met haar lichaam heen en weer op zijn buik. 'Hmm... Zit lekker. Ik blijf wel een tijdje zitten,' plaagde ze hem en ze streelde zijn wang even. Ze vond het leuk om naar hem te kijken. 'Je gaat je spieren flink moeten gebruiken om mij van je af te krijgen,' zei ze uitdagend, terwijl ze met haar knieën al flink wat kracht maakte om hem vast te blijven houden. Ze grinnikte kort naar hem.

''Nou, dan heb jij ook pech want ik ben een meester in vermomming.'' antwoordde hij. ''Mevrouw de uitdager.'' zei hij op 'n gekke manier, terwijl ze haar omhoog probeerde te krijgen. Het lukte bijna, maar toch, hij lag niet goed om z'n spieren te gebruiken. ''Niet schrikken als je de lucht invliegt he!'' zei hij toen plagend, en hij duwde met volle kracht haar van zich af, terwijl ze een klein stukje de lucht in vloog. Maar Sevalin vangde haar op in zijn armen. ''Wat ben ik toch romantisch.'' zei hij toen, en boog zijn hoofd en zoende haar, vervolgens liep hij naar zijn bed toe en liet Xalina los, die op het extreem zachte bed viel.

Xalina giechelde even en voelde dat hij zijn spieren gebruikte. God, die jongen had veel kracht! Xalina zette al haar spieren in en kon hem nog net tegen de grond houden. Xalina hijgde even kort en keek hem toen glimlachend aan. Het viel echt niet mee om hem tegen de grond te houden. Toen ze zijn waarschuwing hoorde keek ze hem even aan. Wat ging hij...? Het volgende moment vloog ze met een klein gilletje de lucht in en werd vervolgens gevangen. Xalina giechelde even. 'Ja, je bent heel romantisch,' lachte zij en ze kreeg een zoen. Ze kuste hem terug. Toen werd ze losgelaten en belandde ze op iets tamelijk zachts. Ze keek hem glimlachend aan. 'Nu kun je toch nog iets anders dan gestoord zijn,' plaagde ze hem en stak haar tong uit.

Sevalin lachte even na de kus, en hij stook ook zijn tong uit terwijl hij zijn wenkbrauwen vaak achter elkaar nu fronste, vervolgens ging hij op zijn bed zitten, terwijl Spirua en Mikuto allebei deze kant uitkwamen. ''Hmm..'' zei hij toen terwijl hij zijn duim tegen zijn kin aanduwde, en met zijn wijsvinger over zijn kin wreef. ''Binnenkort ga ik me kamer ''versieren'', want nu is deze kamer leeg, saai en grijs. Nu wil ik wel eens jouw kamer zien.'' zei hij toen plagend, terwijl hij der weer aankeek. ''Wat vind je ervan, luiaard?'' vervolgt hij uitdagend, en lachte vervolgens, want eindigde op 'n glimlach.

Xalina keek hem net zo uitdagend terug aan. 'Draag me maar,' zei ze lachend. 'Ik ben toch een luiaard? Dan vind je het vast niet erg om deze luiaard even te geleiden naar haar kamer. Geen zorgen, ik ben je navigatiesysteem,' zei ze, terwijl ze opstond van het bed en zich wou nestelen in zijn armen. Ze keek hem aan en gaf een dikke knipoog. Toen boog ze zich een beetje naar hem toe en gaf hem een kus. 'Wil je me alsjeblieft dragen?' vroeg ze en ze keek hem zo schattig mogelijk aan. Xalina kon ook echt geen moment serieus zijn hè. Maar dit was dan ook een manier om haar verleden te vergeten.

Na de kus stond Sevalin op, en pakte Xalina op. ''Omdat jij het bent.'' zei hij toen en glimlachte naar haar. ''Wijs de weg Xaluiaard!'' zei hij toen, lachend om het woordgrapje, vervolgens liep hij richting de deur, gevolgt door Spirua en Mikuto, en Sevalin boog nu zijn hoofd naar voren en hij gaf haar een zoen, en liep vervolgens richting de meidenetage.

Xalina sloot genietend haar armen om zijn hals en keek naar hem, terwijl hij haar geleidde door de meidenetage heen. Xalina moest even nadenken. Toen zag ze een deur helemaal achteraan. 'Daar,' wees ze naar achter. Toen ze bij haar deur waren stak Xalian lachend haar voet uit en strekte zich om de klink naar beneden te duwen. Ze trapte de deur toen open die met een bonk openvloog. 'Oeps,' bloosde ze. Met haar handen deed ze de deur weer achter hun dicht en ze keek naar Sevalin. 'Dit is de meidenkamer dan. Gelukkig slapen we nog niet met zovelen,' zei ze, terwijl ze de zaal rondkeek. Het was echt wel groot! 'Laten we naar de woonkamer gaan. Die zit hier ook ergens op de etage,' glimlachte ze. Voorzichtig maakte zij zich los zodat Sevalin haar wel los moest laten en ze sloeg haar armen om zijn hals. 'Ga je mee? Deze luiaard heeft wel is zin in een potje raamkijken,' grijnsde ze.

''Leuk kamertje.'' zei hij toen hij de kamer binnenliep. ''Op naar de woonkamer dus.'' zei hij toen, terwijl hij Xalina voorzichtig los liet, dat ze op twee voeten terecht kwam. Samen liepen de twee richting de woonkamer, alhoewel, hopelijk wist Xalina de weg, Sevalin wist niet waar die was. ''Als je een potje raamkijken wilt, moet je mij dit keer begeleiden.'' zei hij toen charmant, en sloeg vervolgens zijn arm om haar heen.

Een korte huivering drong dor Xalina heen en Xalina giechelde ven kort. 'Natuurlijk, ik ben je gastvrouw,' lachte ze en ze begeleidde hem echt als een gastvrouw, door heel bekakt te lopen en af en toe aanwijzingen te geven. 'En aan de rechterhand ziet U de jongenszaal. Ook wel bekend als de meeste stinkende, luidruchtige zaal die op alle etages plaatsvinden,' zei ze lachend en plagend. Ze sloeg haar arm om zijn middel heen en trok zichzelf dicht tegen hem aan, terwijl ze hem zijn aandacht genoot. 'Dan vinden we hier de recreatiezaal. Alhoewel ik geen idee heb wat het moet betekenen, is het in ieder geval een zaal,' zei ze lachend. 'Tenslotte komen we in de laatste kamer aan, genaamd: woonkamer. Hier kan U zitten en genieten met uw vriendin. Succes niet gegarandeerd,' lachte ze en ze trok hem op een bank. Er was niemand, dus Xalina ging naar Sevalin's oorlel en beet er zachtjes in, terwijl ze giechelde.

Sevalin giechelt op wat Xalina zei, maar lachte nog harder over wat ze zei over de jongensetage. ''Nou bedankt.'' zei hij plagend terug, maar hij genoot ervan dat Xalina dicht tegen hem aanstond. Hij bleef maar lachen om Xalina, wat een grapjurk was dat toch. ''Succes gegarandeerd.'' zei hij toen, maar wat volgde was een zachte beet in z'n oorlel, en de reactie van Sevalin was dat hij Xalina optilde en neerzette op een stoel, die hij weer optilde en vlak voor een raam neerzetten. ''Let the raamkijken, begin!'' zei hij toen met een geniepig lachje erachteraan.

Xalina gilde even kort dat ze opgetild werd en toen werd ze op een stoel gezet. De stoel werd opgetild en neergezet voor een raam. Xalina genoot en grinnikte even. 'Zonder jou is het niet leuk!' zei ze met een pruillipje. Ze stond op en pakte een andere stoel erbij. Ze klopte op de lege stoel en grijnsde. Ze keek hem aan en keek toen zo lief mogelijk. Haar charmes zaten in deze blik verwerkt en Xalina trok, om het leuker te maken, haar knieën op en zette haar hoofd op die knie. Ze staarde hem lief aan en gaf hem een knipoog. Toen draaide zij zich naar het raam toe en legde haar armen op de vensterbank neer. Ze grijnsde heel even en schonk Sevalin expres geen aandacht meer. 'Ik ga huilen hoor, als je niet naast me komt zitten,' zei ze en haar stem klonk krakerig. Meer als een oma dan als een huilend iemand.

''Kom eraan!'' zei Sevalin toen, en hij begon expres langzaam te lopen. Maar hij begon wat sneller te lopen, toen ze zo schattig en charmant naar 'm toekeek, hij kon het niet weerstaan. En vooral toen ze zei dat ze ging huilen, vandaar sprong hij nu en lande precies in de stoel naast Xalina.
''De jongen met vurig haar is gearriveerd.'' zei hij toen lachend, en hij wendde zijn blik op Xalina, in plaats van naar buiten. Naar haar kijken was wat leuker, aangezien haar mooiheid.

Xalina grinnikte toen ze iets in de lucht hoorde suizen en het volgende moment Sevalin naast haar neerplofte. Ze grinnikte en keek hem lief aan. 'Je kijkt niet echt naar buiten hè,' lachte ze en ze grinnikte even kort. Zijzelf kon er ook niet veel van. Steeds als ze haar blik van Sevalin wendde en op het raam richtte, deed ze het toch weer op Sevalin en grinnikte even. Ze schoof haar stoel tegen die van hem aan en legde toen haar hoofd op zijn schouder. Ze voelde zich helemaal warm vanbinnen. 'Ik heb een airco nodig denk ik. Heb ik altijd als ik in jouw buurt ben,' grinnikte Xalina even kort, terwijl ze hem aankeek.

''Volgens mij jij ook niet.'' antwoordde hij plagend, terwijl hij nu haar hoofd voelde, op zijn schouder. ''Helaas kan ik geen luchtmagie, liefste.'' zei hij toen plagend. Hij wreef over haar haren, terwijl hij soms naar buiten keek. ''Hmm.. het word al bijna donker, en ik heb gehoort dat het volle maan word, brengt dat je op een idee?'' vroeg hij toen vragend, terwijl hij haar een kus op haar hoofd gaf.

Xalina keek hem heel erg ondeugend aan en knikte. 'Dat brengt me zeker op een goed idee. Wanneer glippen we naar buiten?' vroeg ze toen lachend. 'Waar zullen we afspreken?' vroeg ze toen lachend. Of bedoelde Sevalin dat niet? 'Of had je soms een ander idee? Dan mag je het eerlijk zeggen hoor,' grijnsde Xalina, terwijl ze hem aankeek en toen moest lachen. Ze wist zichzelf geen houding te geven, dus keek ze maar naar buiten en probeerde enkele vogeltjes te ontdekken. Ze was hier een beetje geconcentreerd mee bezig, maar haar aandacht was nog steeds naar Sevalin gericht, terwijl zij rustig zijn antwoord afwachtte.

Sevalin moest lachen toen ze hem ondeugend aankeek, dat was schattig en grappig tegelijk. Hij moest nog meer lachen toen ze drie vragen achter elkaar stelde. ''Naar buiten glippen lijkt me spannend, afspreken lijkt me slim, en een ander idee, noppes, je hebt 't meteen door. Jij mag kiezen, glippen of afspreken.'' antwoordde hij kalm, terwijl hij rustig een arm om haar heen sloeg.
Hij glimlachte nu, en voelde zich vanaf dit moment, altijd zeker bij haar.

Xalina dacht even na. 'Ik ga 's nachts wel naar jou toe. Of... Een veel spannender ding,' zei Xalina en ze fronste drie keer achter elkaar met haar wenkbrauwen. 'We gaan via de raam, dan via het dak naar beneden. Ik ben wel goed in klimmen,' grijnsde en Xana keek toen glimlachend naar Sevalin. 'Jij mag kiezen,' zei ze en ze keek rustig naar buiten. Zijzelf was wel goed in klimmen. Vroeger glipte ze ook wel is het huis uit, als ze alles even zat was. Toen wou ze wegvluchten, maar ze had geen idee waarnaartoe. Ze had naar Starshine moeten gaan, toen al. Maar ze was zo dom om na haar vaders dood pas te gaan. Ze was ook erg bang geweest dat haar vader haar zou opzoeken of iets dergelijks.

''Ik kies een spannender ding, van het dak afglijden likt me leuk.'' zei hij toen, vervolgt door zijn gebruikelijke lach. Hij keek even goed en geconcentreerd naar buiten, om een goede weg te vinden.
''Oja, vlakbij me blijven, ken je Meester Savador? Hij is erg streng, en hij is de opvolger van de Heer van het Duister, als we worden gepakt, probeer ik 'm wel om te praten. Het is een Shadraan.'' zei hij toen kalm, terwijl hij nogsteeds over Xalina's haren wreef.

Xalina grinnikte. Ze kende niemand, behalve Tomari en Sevalin, dus veel angst opbrengen voor Master Savador, of hoe hij ook mocht heten, kon ze niet. Ze grinnikte even kort. 'Goed idee. Ik blijf wel bij je. En ik zorg wel dat we niet gesnapt worden,' grinnikte ze, maar eigenlijk had ze geen idee waar... Of toch wel! 'Misschien is er bij de waterval nog een of andere grot waar geen mens meer is geweest,' zei Xalina rustig. 'Of we gaan er straks, na het avondeten in de aula, er naar toe,' sprak Xalina. 'Volgens mij letten ze er nauwelijks op of iedereen al naar hun slaapzalen gaat. Zodra we hebben gegeten en we mogen weg, gaan we naar buiten, want dan is het toch nog niet donker. Dan blijven we daar tot midden in de nacht en dan zien we wel weer wat we doen,' trok Xalina haar plan en keek Sevalin toen aan.

''Een erg, erg, erg goed idee!'' zei Sevalin toen enthousiast. ''Oké, dat gaan we doen, oh en, wil je dat ik naast je kom zitten bij het avondeten?'' zei hij toen, terwijl hij zij tong uitstak. Even dacht Sevalin aan hoe het ongeveer zal gaan, en hoe meer hij dacht, hoe enthousiaster hij werd. Hij stond op en pakte Xalina's hand vast.

PROFILE MAGICIAN

» ❀ Lucky Item Shop [Spring Events]

Lucky

Lucky

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen