Hoewel het maanden had geduurd voordat ze deze stap had gemaakt, om uiteindelijk aan de traptreden van deze toren te staan, voelde het toch alsof het zo plotseling was gegaan. Ineens was ze niet meer op haar oud en vertrouwde Razen maar op een planeet waarvan ze tot drie maanden geleden eigenlijk nog niet had gerealiseerd dat deze bestond. Direct na aankomst had de legendarische magiër zich naar binnen begeven. Het voelde te triviaal om eerst rustig een rondje door de school te lopen, om het terrein te verkennen en eventueel mensen aan te spreken. Daar had ze allemaal geen tijd voor.
Maar waar had ze dan wel tijd voor, haar werk? Haar werk was er altijd, haar werk stopte niet. Ze kon Razen niet zomaar op pauze zetten, ze kon niet zomaar verdwijnen. Niet zoals Lilith had gedaan. De verantwoordelijkheid die de vrouw droeg was voor haar te zwaar om er ineens tussenuit te piepen. Ze kon niet zomaar een heel volk in de steek laten.
Haar volk.
Dus nu stond ze onderaan de traptreden. Het voelde zwaar om de eerste stap te zetten, alsof ze daarmee een heel nieuw leven begon. En dat terwijl ze nog niet eens bij haar nieuwe woonruimte was. Maar haar oude leven had ze al een hele lange tijd geleden achter zich gelaten. Ieder contact met haar familie was verbroken of verwaterd. Haar moeder was waarschijnlijk allang dood, haar broers en zus wachtten waarschijnlijk binnenkort hetzelfde lot. De vrouw voelde een steek in haar borstkas, kneep even haar ogen dicht om ze vervolgens meteen weer te openen. Niet aan denken. Het was in het verleden en dit was het heden. Ze had niet de hele dag hier de tijd voor.
Ze slaakte een diepe zucht en liet uiteindelijk haar voet op de eerste trede vallen. Kijk, zo moeilijk was dat toch niet geweest?
- Gereserveerd
PROFILE
Onderwerp: Snap out of it 
ma maa 04 2019, 16:14
Stay gentle,
