Friendship is like a flower, you need to care for it.

Niet te geloven! Olivia keek vol ongeloof naar de Kirin die voor haar door zijn benen was gegaan. Ze was helemaal in de wolken. Bij haar woorden zag ze hem knikken en gooit ze haar been over het brede lichaam. Ze hoort een bries, maar moest zich toch vastklemmen. Hij staat recht en haar korte benen klemmen zich rond de buik, ondertussen dat haar handen zich aan de lange manen grepen. Daardoor kon ze net een val vermijden en moest ze even op adem komen als hij uiteindelijk stil stond. De lach was niet meer van haar gezicht weg te halen. Ze kijkt naar een vriendelijk, vragend oog die naar haar gericht is en hoort hoe hij contact met haar legt. Wauw, dit is echt iets adembenemend. Ze zit op een gedaantewisselaar, iemand die ze maar een paar uren kent, maar toch al een dierbare vriend is, die verandert is in een Kirin, iets waarvan ze nooit had gehoord, maar het was iets paardachtig. En paarden waren, naast alle hondsoorten, haar grootste favoriet. Het was zo lang geleden dat ze nog op een paardenrug zat, en de herinnering geeft haar kort een droevig gevoel, maar ze duwt het meteen weer weg.
Ze kijkt in het oog en knikt met nog steeds die grote lach op haar lippen. Haar ogen vol spanning en geluk.
"Laat me wel weten als ik te veel aan je manen trek" zegt ze lachend als ze eindelijk haar grip verslapt. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat Vash er wondes aan overhoudt.

Olivia greep zijn manen stevig vast een klemde haar beentjes rond zijn buik. Even voelde hij de prikkende pijn in zijn hals wel maar het was niets om kleinzerig over te gaan doen. De druk op zijn buik was minder pijnlijk maar toen hij eenmaal stond een contact met Olivia zocht was ze gelukkig okay. Vash zou het heel heel heel erg gevonden hebben als hij haar verwond zou hebben. Toen ze vroeg of hij het door wilde geven als ze te veel aan zijn manen zou trekken hinnikte een stapte de kirrin een keer met zijn rechter voor hoef op de grond. Ondanks dat Vash eigenlijk een goede arm had leek je geen verschil te kunnen zien. Zijn robot arm was door zijn vader gemaakt door een meester wapen smit. Hij had de arm zo geprepareerd dat het een dierlijke vorm aan kon nemen. Enkel glansde het linker been dof bruin en sloot het bijna in harmonie met de rest van zijn lichaam. Met rustige stappen begin Vash te lopen. Misschien dat Siegmund mee liep, maar daar hoopte hij op. Want hij wilde haar huisdier niet van streek maken natuurlijk.

Olivia zag dat de kirin naar haar omkijkt om zeker te zijn dat ze niet van zijn rug was afgedonderd. Ze kan zich voorstellen dat haar gewicht niet veel last moet geven om de krachtige rug, maar ze was zich zeker bewust van haar greep aan zijn manen en was even bang om hem pijn te doen. In de tijd dat ze paardreed, hadden die teugels. Dat gaf hen ook wel een pijnlijke lip, maar dit was toch iets anders. Niemand vind het leuk als iemand aan je haren trekt.
Ze voelt zich beter dan okay, ze voelde zich fantastisch. Het voelt aan alsof ze zich weer in de zevende hemel bevind. Er is amper een beter gevoel dan het dier onder zich te voelen.
"Laat me wel weten als ik te veel aan je manen trek" had ze hem lachend gezegd en ze moest nog harder lachen bij het hinniken en hoe hij zijn hoef op de grond stapte. Misschien is het geen slecht idee om in de toekomst voor een soort code taal te praten.
Het is dan dat ze beseft dat het metaal van zijn arm verdwenen is. Ze bukt op de rug naar de twee poten om te zien of er helemaal niks te zien was. Nu ze ze wel elk apart moet bekijken, is ze niet zeker, maar ergens kan ze wel een soort verschil was in de kleur, maar als niet op de hoogte was van zijn metalen arm, dan valt het niet op.
Ze voelt hoe de stevige schouderspieren onder haar in een regelmatige stap mee bewegen.
Voor hen loopt Siegmund voor hen, huppelend en zeker enthousiast voor iets dat ze in het verleden hadden gedaan. Als zij op een paard zat, dan had Siegmund altijd de drang om zich te bewijzen door te tonen dat hij sneller kon lopen dan het groot dier. Bij de kleinere klopte dit, maar diegene met lange poten waren toch altijd sneller in hun elegante galop. Olivia buigt zich voorover zodat haar mond dicht bij de oren van de Kirin komen: "Hoe snel kan je gaan?" vraagt ze hem uitdagend. Haar stem was vol spanning en eigenlijk ook geïnteresseerd of hij zo snel zou kunnen gaan als een werkelijk paard. Voor hen was het looppad vrijgemaakt van de sneeuw, maar daar langs was nog een hoop sneeuw en ze wist dat dat een grasveld os. Hier en daar waren al een paar leerlingen onderweg naar Oak's Field. Sommigen kijken met grote ogen naar Olivia en Vash als ze hen voorbij lopen.

De sneeuw onder zijn hoeven voelde nog lichtelijk vreemd maar Vash leerde snel een kon zich er al beter op voort bewegen. Al bleef het remmen nog lastig. Hij was het gewent op harde rots grond, mul zand en soms op modder hard te kunnen gaan in alle gangen die Vash in zijn kirrin vorm kon gaan. Siegmund leek er plezier in te hebben en sprong voor hen uit. Misschien daagde hij Vash en Olivia wel uit tot een wedstrijdje? Zijn voorgevoel werd bewaarheid toen Vash Olivia's steen in zijn kirrin oor hoorde. Vash brieste ook uitdagend en hij had de andere leerlingen wel gezien, maar er waren best weinige die bekent waren met zijn dierlijke soort. Kirrin's waren niet echt bekent. Hun neven de eenhoorns des te meer. Toen ze voorbij het groepje leerlingen waren gestapt. Hinnikte Vash uitdagend naar Siegmund een begon de eerste paar stappen in draf voor hij in galop over ging. Hij kende Olivia's kwaliteiten niet als ruiter, daarom begin hij ook rustig. Met elke stap die hij zetten letten Vash heel goed op zodat hij zich niet verstapten. Zijn blik ging ook naar de herder die Vash niet overhoop wilde trappen. Het lag niet in Vash zijn aard om een leven pijn te doen. Hoe eng het er ook uit zou zien. Vash probeerde het altijd op te lossen zonder andere pijn te doen. Mochten de tegen personen echt te gevaarlijk worden dan zou hij pas in actie komen, niet eerder.

(Jij mag bepalen waar ze heengaan. ) ;D

https://staracademy.forumtwilight.com/t8594-the-warmth-of-friendship#234731

Voila Wink

PROFILE MAGICIAN

» The warmth of friendship
» Sakura Kinomoto-Shining Flower
» Cloudy with a chance of friendship
» Time wasted our Friendship {Enyana}
» The glow of newfound friendship || Stagiaire dag

Friendship is like a flower, you need to care for it.

Friendship is like a flower, you need to care for it.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen