Aurora was gisteren na dat ze haar mentor les had gegeven meteen tegen Eli gezegd dat ze hem vandaag graag in haar appartement zou uitnodigen. Ze had nog steeds moeite om te geloven dat hij een leerling had. Hij, die jonge monteur, was een leerling! Dat was toch niet te geloven. Niet nadat ze wat spannende avontuurtjes hadden gehad. Aurora was er wat van in de war geraakt. Ze had het nog geen plek kunnen geven aangezien ze gisteren ook wat lessen had moeten voorbereiden. Vandaag had ze eerst lessen gehad en met Eli had ze na het avond eten afgesproken. Aurora zou het fijn vinden om even haar hart uit te spreken en om te kijken wat de mogelijkheden verder waren en of Eli het verder wel prettig vond in haar mentorklas. De hele dag had Aurora haar hoofd er niet echt bij gehad. De lessen gingen op automatische piloot, en de leerlingen waren ook niet lastig geweest. Toen Aurora klaar was met de laatste les was ze snel naar haar appartement gegaan om goed schoon te maken en om haar speeltjes weg te stoppen. In eerste instantie zou ze haar best doen om professioneel te zijn. Maar ze zal daarna langzaam wat meer zichzelf gaan zijn, althans zo had ze het zichzelf bedacht. Ze had ook nog snel een douche genomen en had simpel diner gemaakt. Hoewel ze zin had in het gesprek met Eli, keek ze er ook wel tegen op. Het kon momenteel nog alle kanten uit gaan en Aurora wou het liefste dat alles netjes op de pootjes belanden. Toen ze had afgewassen hoorde ze de bel gaan. Rustig liep ze naar de voordeur. Haar kleding was professioneel maar ook sexy. Ze ademde diep in, en opende de voordeur. "Kom binnen." zei ze tegen Eli waarna ze een stap opzij deed om hem binnen te laten.

Eli kreunde binnensmonds terwijl hij met zijn hoofd in zijn handen op een dakrand van de school zat. Hij had tijd nodig om na te denken. Veel tijd. Zijn hoofd bonsde pijnlijk. Nog steeds kon hij nauwelijks beseffen wat er de afgelopen weken allemaal was gebeurd. Nog maar vorige week was hij op Starshine Academy aangekomen met verse moed en het vooruitzicht dat hij eindelijk enige vrijheid zou genieten hier. Niet lang daarna had hij met zijn technische vaardigheden een plekje als monteur in de garage van het lanceringsplatform weten te bemachtigen. En op één van zijn eerste dagen was daar een prachtige, roodharige dame op zijn nieuwe werkplek verschenen. Een vrouw die hem compleet betoverd had. Het was ongekend hoe ze op hem reageerde en zijn spel meespeelde. Hij was direct geïntrigeerd geweest door haar. En wonder boven wonder hadden de kaarten zich zo mooi uitgespeeld dat ze een interessante, wilde nacht samen hadden beleefd en dankzij enkele contracten ook "speelmaatjes" van elkaar waren geworden. Echter eindigde hun eerste nacht nogal…ruw en onverwacht door haar aankondiging van de opnames die ze van hun “heerlijke samenzijn” had gemaakt. Eli kon niet geloven dat hij toen zo dom was geweest steken te laten vallen en te laten merken dat hij ervan was geschrokken. Het had al het andere in werking gezet: het gesprek, of met andere woorden de regelrechte therapiesessie. Misschien was het omdat ze zo intiem waren geweest de nacht ervoor dat hij zich per ongeluk ook op andere manieren open had gesteld naar haar. Arghh.
In ieder geval was er niets goeds van gekomen, want sindsdien had hij haar niet meer uit zijn hoofd gekregen. Ze was zelfs een keer in zijn dromen verschenen. En als hij haar even uit zijn gedachten kon bannen, tikte haar brief hem letterlijk tegen het voorhoofd. Echt, Eli wist niet hoe ze het voor elkaar had gekregen, maar haar brief stalkte hem gewoon. Het verscheen op de meest vreemde en onwelkome momenten, op de wc, in de douch, in bed, in de bezemkast… In een zwak “Elijah-moment” was het geopend en de inhoud gelezen. Eli had met zijn ogen gerold en er niet te veel aandacht aan besteed, tenminste… zover Elijah wist natuurlijk. In feite had het zijn focus alleen nog maar meer op de rode kitten gericht.
En toen kwam hét moment… de kennismakingsles.
Al was het in feite Elijah geweest die op dat precieze moment tot de ontdekking was gekomen dat Aurawra in feite “Miss Aurora” was, de schok was zover doorgedrongen dat het ook Eli had bereikt.
En sindsdien… Sindsdien was hij…verward. Hij wist niet meer wat hij moest denken. Hij had “stoute dingen” gedaan met zijn docent én mentor...! Ergens was het onderdeel van een geweldige fantasie, maar aan de andere kant besefte hij zich dat hij meer van zichzelf had laten zien dan misschien gewenst, zeker aan een docent. Het gold niet eens zozeer van de nacht zelf, maar de flashbacks bij hun therapiesessie…
En in hoeverre kende hij haar eigenlijk? Wie weet zou ze er misbruik van maken of hem aangeven bij de directeur na zijn praktijken bij haar, zodat hij linea recta weer naar de inrichting gestuurd zou worden! Hij wist het niet en die onzekerheid maakte hem gek.
Nou ja, “gekker”.
En toch…was er nog steeds het verlangen in hem. Het verlangen naar haar. Het verlangen leek groter dan alle onzekerheid, alle wroeging rond haar misselijkmakend lieve woorden…groter dan alles eigenlijk. Hij wilde háár.
Eli slaakte een diepe zucht. En nu had ze hem tot overmaat van ramp na de les uitgenodigd om het één en ander te bespreken…in haar appartement. Hij werd verscheurd door zijn lust en daardoor gewilligheid om haar in haar appartement op te zoeken en anderzijds de aarzeling wat er nu allemaal zou kunnen gebeuren nu de waarheid eruit was.

Uiteindelijk na nog even gepiekerd te hebben, stond Eli langzaam op en begaf zich met zijn handen in zijn broekzakken naar Aurora’s appartement. Eenmaal daar aangekomen, belde hij één keer aan. Er werd al vrij snel opengedaan. Eli was al klaar om een bijdehandse opmerking te maken, maar toen zijn felrode ogen op haar outfit vielen, slikte hij het abrupt in. Damn… Hm, hij had zin om het gelijk weer van haar lijf te scheuren en-
Nee. Nee, niet zo denken! Niet nu. Ze was zijn docent, verdomme!
In plaats daarvan knikte hij enkel toen ze hem uitnodigde naar binnen te gaan. Terwijl hij haar passeerde, kon hij het niet laten even haar heerlijke op te snuiven. Mmm, cocos…
Zijn nieuwsgierige blik ging een keer de ruimte rond. Zo! Je kon wel merken dat Starshine het beste met haar personeel voorhad. Dit zag er bij lange na niet slecht uit. “Mooi...” mompelde hij daarom, half tegen haar, half tegen zichzelf. Vervolgens zocht hij de meest comfortabel ogende stoel in de ruimte op en parkeerde zich daarin. Een stoel was perfect om te positioneren, zodat hij goed overzicht had over de ruimte en er was geen mogelijkheid om er samen in te zitten, zodat hij zichzelf kon beschermen tegen Aurora. Tenzij ze op zijn schoot zou gaan zitten... Rawr.
Nee. Nee, dat mocht niet.
Eli sloeg daarom snel zijn ene been over het andere en strengelde zijn vingers in elkaar. Zijn ogen boorden zich nu in de hare. “Dus… Aangenaam kennis te maken, “Miss Aurora”.” lispelde hij, waarbij hij toch een lichte grijns niet kon onderdrukken. Het voelde gewoon zo raar om kitten ineens zo aan te spreken. Het creëerde een bepaalde..."afstand" tussen hen, waar hij in ieder geval niet op zat te wachten… Afwachtend bleef hij haar aankijken.

Aurora lachte toen ze de deur open deed en de blik op Eli zijn gezicht zag. Heerlijk die ogen die haar lustvol opnamen. Het was duidelijk dat zijn gedachten nog niet echt waren veranderd. Aurora moest haar lach in houden toen ze zag dat haar brief in zijn achterzak verscheen. De spreuk werkte dus erg goed, misschien wel iets te goed. "Take a seat." zei Aurora in een rustige, professionele stem. "Mooi..." hoorde ze Eli zachtjes zeggen. "Ja het koste me wat werk om in te richten en muren eruit te halen, maar nu heb ik toch een leuk plekje vind ik." zei Aurora. Toen zag ze dat Eli in haar luie stoel ging zitten en zichzelf comfortabel maakte. "Rawr" lachte Aurora terwijl ze een kat na deed op het moment dat ze zag dat Eli even in gedachten was en vervolgens zijn benen over elkaar heen sloot. Aurora ging tegenover Eli zitten op een stoel die ze van licht maakte. Speels keek ze hem aan terwijl zijn blik in haar ogen boorde. Aurora speelde even met het idee om nog een keer haar zelf in zijn ogen te inprenten maar besloot dat niet te doen. "Dus... Aangenaam kennis te maken, "Miss Aurora"." lispelde Eli. Aurora zag een kleine grijns op zijn gezicht verschijnen. "Volgens mij zijn we die stap al lang voorbij Eli." zei Aurora. "Noem me maar gewoon Aurora voor nu. Of kitten als je je daar fijner bij voelt." vervolgde Aurora waarna ze hem intens aan keek en zei: "Dus ik denk dat we gisteren allebij een mindfuck hebben gehad. Aller eerst hoor ik graag van je hoe het met je is. Oh en wees gerust, onze contracten zijn er om ons beide te beschermen, dus de flashbacks die je me hebt laten zien blijven ook tussen ons.".
Vervolgens zuchtte Aurora even en keek ze haar mentor leerling weer aan. "Graag hoor ik ook van je of je bij mij in de mentorgroep wil blijven, ik kan me voorstellen dat je je daar niet echt lekker bij voelt, maar dat kan ik helemaal fout hebben. Ook moeten we eens even serieus bedenken of we speelmaatjes zullen blijven. Wat mij betreft blijft dat contract gewoon staan, maar misschien wil jij dat liever doorbreken?" zei Aurora poeslief waarna ze Eli ondeugend aan keek en haar been weer een beetje liet zien.

Eli hield zijn hoofd iets schuin terwijl Aurora tegen hem sprak. Het verbaasde hem dat hij haar alsnog Aurora of zelfs kitten mocht noemen. Natuurlijk waren de verhoudingen tussen hen anders dan bij andere leerlingen door de dingen die tussen hen gebeurd waren, maar dan nog. “Dan noem ik je wel..."Miss Kitten".” concludeerde hij met een sissend lachje.
"Dus ik denk dat we gisteren allebei een mindfuck hebben gehad. Allereerst hoor ik graag van je hoe het met je is. Oh en wees gerust, onze contracten zijn er om ons beide te beschermen, dus de flashbacks die je me hebt laten zien blijven ook tussen ons." voegde ze eraan toe.
Hm, dat was goed om te weten. Eli kon zijn opluchting niet geheel verbergen. Oké, dus wat hij haar gedeeltelijk per ongeluk had getoond was alleen tussen hen. Dat nam iets van zijn stekende onzekerheid weg. “Mindfuck… Ja, dat kan je wel zeggen.” antwoordde Eli waarbij hij even in de lach schoot. Zijn blik gleed nogmaals over haar heen. Mmm… “Ik had al door dat je niet zomaar iemand was hier op Starshine, maar een docent…míjn docent en mentor… Als ik het had geweten…” Hij keek voor een moment en sprak tenslotte: “Als ik het had geweten, had ik je alsnog proberen te verleiden, maar dan wel als aantrekkelijke monteur Eli natuurlijk, he he."
Toen Aurora zuchtte, keek hij wat verwonderd op, benieuwd naar wat ze nu ging zeggen.
“Graag hoor ik ook van je of je bij mij in de mentorgroep wil blijven, ik kan me voorstellen dat je je daar niet echt lekker bij voelt, maar dat kan ik helemaal fout hebben. Ook moeten we eens even serieus bedenken of we speelmaatjes zullen blijven. Wat mij betreft blijft dat contract gewoon staan, maar misschien wil jij dat liever doorbreken?" Oeh wat gemeen, de manier waarop ze dat zo lief zei en haar been liet zien! Hij kon haast geen nee zeggen. Niet dat hij dat anders wilde…
Eli vertoonde echter een ietwat bedenkelijke blik. “Hm, bij jou in de mentorgroep blijven? Dat zou betekenen dat ik je vaker zou zien en waarschijnlijk ook één op één tijd met je zou moeten doorbrengen.” Hij zuchtte diep. “Niet te vergeten dat ik je in je sexy leraressenkleding zal zien, helemaal professioneel enzo. Én dat ik je tijdens de les mag zien, naar je mag verlangen, maar niet mag aanraken...” voegde hij er gespeeld weemoedig aan toe. “Tja, wil ik dan wel bij je in de mentorgroep blijven…?” Terwijl hij dit zei, stond hij langzaam op en liep naar Aurora toe. Eenmaal bij haar aangekomen zette hij zijn handen aan weerszijde van haar stoel en hing op de leuning. Hierdoor kon hij wat vooroverbuigen en zijn gezicht vlak voor die van haar brengen. “Ja, Miss Kitten, ik denk dat ik graag bij je in de mentorgroep wil blijven…als je het toe laat.” lispelde hij verleidelijk, waarbij zijn warme adem haar gezicht kietelde. Geleidelijk aan bracht hij zich gezicht nog iets dichter bij de hare, zodat zijn lippen de hare bijna raakten. “En natuurlijk wil ik je speelmaatje blijven…als je maar wel die vervelende brief terugneemt, alsjeblieft.” Het “alsjeblieft” was wat geforceerd uit zijn mond gekomen, omdat hij het niet zo vaak…of eigenlijk nooit zei, maar hij werd oprecht gek van haar steeds weer opduikende brief en hij kende Aurora inmiddels goed genoeg om te weten dat hij af en toe enigszins liefjes tegen haar moest zijn om voor elkaar te krijgen wat hij wilde. Dat was vast de docent in haar die dat van hem eiste...

"Dan noem ik je wel... "Miss Kitten"." zei Eli. Aurora glimlachte lief en zei: "Helemaal prima, zolang je me maar gewoon Miss Aurora of Aurora noemt als we gezelschap hebben. Het lijkt me niet handig als andere je me zo horen noemen. Miss vind ik niet verplicht, zo afstandelijk.". Vervolgens vertelde ze dat alle flashbacks vertrouwelijk zouden blijven, Aurora zag dat Eli hier opgelucht door was en glimlachte. Daarna zei Eli dat hij al had verwacht dat Aurora niet zomaar iemand was op Starshine, maar dat die een docent en haar mentor niet had verwacht. Vervolgens zei hij dat hij haar als hij het had geweten toch nog had proberen te verleiden. Aurora lachte en zei: "Tja ik ben nu eenmaal onweerstaanbaar.". Vervolgens vroeg Aurora of Eli de contracten in stand wou houden en of Eli haar mentorleerling wou blijven. De manier hoe hij hierop reageerde vond Aurora erg grappig. Toen Eli met zijn gezicht bij haar in de buurt was lachte Aurora om zijn opmerking en gaf ze hem een kusje. Vervolgens gaf Eli aan dat hij ook Aurora haar speelmaatje wou blijven maar dat ze dan wel die brief terug moest nemen. "Die brief gaat weg zodra jullie hem allebij hebben laten doordringen, op dat moment zal die spontaan verdwijnen. Mocht je het irritant vinden dat die te pas en te onpas opduikt dan zou ik heb gewoon bij iets stoppen wat je altijd bij hebt." zei Aurora met haar onschuldige stem en blik. Vervolgens pakte Aurora Eli vast en gaf ze hem een knuffel. "You're mine, baby boy" zei ze op haar docenten toon terwijl ze Eli vast hield. Toen ze hem los liet keek ze onschuldig en speels naar hem. "Wil je wat te drinken?" vroeg ze vervolgens.

Eli knikte begrijpend toen Miss Kitten hem vroeg haar Miss Aurora of Aurora te noemen als er anderen aanwezig waren. “Miss…Aurrrrora.” Oefende hij zogenaamd, waarbij hij de “r” heerlijk sensueel over zijn lippen liet rollen.
Zijn wenkbrauw ging iets omhoog op het moment dat ze hem een kusje gaf terwijl hij vlak voor haar neus was gaan staan. Hij beantwoordde haar actie door zelf even verlekkerd met zijn tong langs zijn lippen te strijken, alsof hij meer wilde. Als het aan hem lag, zou dat later deze avond nog wel gebeuren. Maar voor nu vond hij het prima om het bij praten te houden, aangezien ze pas net allebei van de schok bekomen waren dat ze docent en leerling van elkaar waren. "Die brief gaat weg zodra jullie hem allebei hebben laten doordringen, op dat moment zal die spontaan verdwijnen. Mocht je het irritant vinden dat die te pas en te onpas opduikt dan zou ik heb gewoon bij iets stoppen wat je altijd bij hebt." legde ze vervolgens uit.
De brief zou dus verdwijnen als Elijah en hij het allebei hadden laten doordringen… Maar wat betekende dat? Elijah had de brief al namens hen beide gelezen. Was dat niet genoeg? En waarom dwong ze hem eigenlijk om geconfronteerd te worden met haar woorden? Wat was er zó belangrijk aan dat hij het moest weten? Eli begreep er werkelijk niks van. Het moest vast een vrouwending zijn.
Eli schoot in de lach toen Aurora hem plotseling vastpakte en knuffelde, echter versmalde zijn lach iets bij haar woorden: “You’re mine, baby boy”.
Hij snoof. “Eli or “big cat” is fine.” mompelde hij met een frons. Dat ze ouder was dan hij en zijn docent was, betekende niet dat ze hem zo hoefde te noemen. “And I’m not yours, neither someone else’s. Nor will I ever be.” voegde hij er streng, maar niet onvriendelijk aan toe. Hij knikte toen ze hem hierna iets de drinken aanbood. “Iets sterks met alcohol, graag.” verzuchtte hij met een halve grijns. Even streek zijn hand plagend over haar wang en haar hals. "Dat vind ik wel lekker..."

"Eli or "big cat" is fine." mompelde Eli. Aurora lachte en zei: "I'll call you as I see fit.".  Vervolgens zei Eli dat hij niet van haar was en ook niet van een ander, en dat dat ook nooit zou gebeuren. "Wrong again boy, You are my mentor student, or should I say my tormentor student?" vroeg Aurora met een cheeky toon. Op de vraag of Eli iets te drinken wou hebben reageerde Eli dat hij graag iets met alcohol wou hebben. "Komt er aan! Doe alsof je thuis bent zou ik zeggen." zei Aurora waarna ze met een big smile de keuken in vertrok en de deur dicht deed achter zich. Ze schonk snel twee whisky glazen in en veranderde haar outfit, naar iets wat Eli hongerig zou kunnen maken. Ze vroeg zich af of Eli de spreuk kende die zowel haar kamer als haar shuttle kon veranderen in een speeltuin voor volwassenen, misschien had Eli inmiddels haar collectie speeltjes al wel gevonden? Aurora glimlachte en opende de deur in haar nieuwe outfit. Rustig liep ze op Eli af terwijl ze haar heupen op en neer bewoog. Ze gaf Eli een glas en ging toen op de bank liggen met haar eigen glas. Daarna sipte ze rustig van haar whisky.

outfit:

Eli rolde met zijn ogen toen Aurora opmerkte dat ze hem zou noemen zoals zij wilde. Ze moest het eens proberen, maar dan ze niet ver komen met hem... Een zucht ontsnapte zijn lippen op het moment dat ze er ook nog eens aan toevoegde dat hij haar mentorleerling was en daarom toch van haar zou zijn. Hij snoof. “Dus? Dat zegt niks.” Hij snapte haar opmerking oprecht niet. Hij had wel meer docenten. Betekende dat dat hij ook allemaal van hen was? Hij had ook ouders. Was hij dan ook van hen? Uh nee. Dat had verder niks met elkaar te maken. Tenzij ze bedoelde dat ze in verhouding meer macht over hem had dan andersom, vanwege haar functie. Als ze dat tegen hem zou gebruiken, was hun contact gauw afgelopen. Eli was überhaupt al allergisch voor gezag, maar helemaal voor zulk machtsmisbruik. Dat maakte hun spelletje alleen maar onnodig gecompliceerd.
Vervolgens ging Aurora iets te drinken voor hen halen en zei ze dat hij moest doen alsof hij thuis was. Thuis… Hm. Hij zou niet weten hoe, aangezien hij al jaren geen thuis meer had gehad. Echter wist hij dat het ook een uitdrukking was, dus besloot Eli het zich weer gemakkelijk te maken op de fauteuil.
Zijn lichaam had pas net het zitvlak geraakt, of zijn oog viel op een ladekast vlakbij hem. Hij vroeg zich af wat daar allemaal verstopt in zou zitten… Zou hij-
Nee. Hij wilde best even spieken, maar dan was de verrassing er gauw af. In hoeverre hij verrast zou zijn als deze dame wat “leuke spulletjes” in haar kamer verborgen hield...
Hij keek op toen Aurora de kamer weer binnenkwam en liet even met een tevreden grijns zijn blik helemaal over haar heen gaan, van top tot teen. Beter dan alcohol. Echter pakte hij het whisky glas gretig aan en zette het direct aan zijn mond. Zijn rode ogen volgden haar toen ze op de bank ging liggen met haar eigen glas. “Doe je dat altijd als er gasten bij zijn; op de bank liggen met een glas whisky?” vroeg hij met een grinnik, waarna hij een grote slok van de heerlijke vloeistof nam. Aangezien hij in de instelling alleen af en toe stiekem alcohol had kunnen drinken, was zijn keel er nog niet aan gewend en voelde hij het goedje lekker branden en langzaam naar beneden glijden door zijn slokdarm. “En wat is nu het plan eigenlijk? Zijn we al uitgepraat? Of had je nog iets interessants te melden?” voegde hij er nuchter aan toe, terwijl zijn blik kalm door de ruimte ging.

Eli gaf aan dat hun posities niet zeiden. Aurora glimlachte hier alleen maar lief op. Kennelijk dacht Eli dat hij een andere vorm van "van mij" in zijn hoofd had. Aurora zuchte zacht en ging vervolgens drinken halen. Toen ze de drankjes had ingeschonken en er een aan Eli had gegeven ging ze op de bank liggen. Direct daarna vroeg Eli: "Doe je dat altijd als er gasten bij zijn? op de bank liggen met een glas whisky?". Aurora lachte en zei: "Zolang er niet veel gasten zijn wel, normaliter niet in deze kleding though.". Vervolgens gleed Aurora verleidelijk met haar hand langs haar benen af en dronk wat whisky. "En wat is nu het plan eigenlijk? Zijn we al uitgepraat? Of had je nog iets interessants te melden?" Aurora lachte en zei "Eigenlijk Eli, zou ik heel graag horen wat er in jou verleden gebeurd is, zeker na de flashback die je me liet zien. Ik zag in je flashback eigenlijk alleen een verlaten jongen die moest worstellen met zichzelf om mensen in de buurt te kunnen hebben. Als we hier nu over kunnen praten, krijg je straks een happy ending van me.". Vervolgens likte Aurora haar lippen sensueel, pakte ze een banaan en begon ze deze zo sensueel mogelijk op te eten terwijl ze met speelse ogen naar Eli keek.

Eli schoot in de lach toen Aurora gevat antwoorde dat ze wel degelijk op een bank ging liggen als er anderen bij waren, alleen niet in haar huidige outfit. “Nu voel ik me heel bijzonder.” Grinnikte hij terwijl hij kalm zijn whisky nipte. Na zijn vraag of ze nog iets interessants te melden had, kruisten hun blikken weer. Daar begon ze weer… Wilde ze echt zo graag weten wat zijn geschiedenis was? Wie boeide dat nou? Het boeide hem niet eens sinds hij uit de inrichting gelaten was. En daarbij… het deed vaak meer kwaad dan goed om erover te praten met anderen. Hij keek zwijgend toe hoe Aurora vervolgens een banaan pakte en deze wel erg…eh…verleidelijk opat. Hij kon een lichte grijns niet onderdrukken toen hij de uitdaging in haar ogen las. Stoute kitten… Ze zou hem ook nooit teleurstellen.
Het zorgde er wonder boven wonder voor dat hij bewust nadacht over haar voorstel: als hij haar zijn verhaal zou vertellen, dan zou ze hem een “happy endig” geven. Hm… Op zich geen slechte deal, tenminste… Als hij zijn Lockwood-brein zou aanwenden om de deal beter te analyseren, dan realiseerde hij zich dat er toch nog een onbalans in verborgen zat. Een happy ending kon hij namelijk altijd nog van haar krijgen, als hij even zijn best deed. Ze waren niet voor niets speelmaatjes geworden. Maar zijn verhaal vertellen was daarentegen veel waardevoller, in zijn ogen. Helemaal omdat hij er eigenlijk nooit met iemand over sprak.

Daarom wendde hij zich tenslotte weer tot Aurora en zei beheerst: “Ik heb een tegenvoorstel voor je: als jij mij eerst alles over jou vertelt -dan bedoel ik ook echt álles, tot in detail- dan zal ik mijn geschiedenis met jou delen.” Hij zette het glas weer aan zijn mond, maar voor hij nog een slok nam, voegde hij eraan toe: “Dat zou voor een…”interessante” conversatie moeten zorgen, denk je niet?” Als hij zijn eigen oordeel mocht geloven, was zijn mentor zelf ook interessant genoeg om meer over te weten te komen, dus leek dit hem een goede overeenkomst. Hierna dronk hij de rest van zijn glas in één teug leek en zette het op de bijzettafel. Terwijl hij voorover boog om naar de tafel te reiken, keek hij de ander vanuit zijn ooghoeken aan. “Deal?” lispelde hij zacht.

"Ik heb een tegenvoorstel voor je: als jij mij eerst alles over jou vertelt -dan bedoel ik ook echt álles, tot in detail- dan zal ik mijn geschiedenis met jou delen." zei Eli. Vervolgens zei Eli dat dat wel een interessante conversatie moest zorgen. Aurora begon na te denken over of ze dit goed vond, maar werd gauw verstoord door dat Eli vroeg of ze een deal hadden. Na nog even na te denken had Aurora een idee. "Hoewel ik dat best zou willen accepteren, is dat ook niet in balans, alles over mij versus jou geschiedenis? Klinkt als een slechte deal. Laten we zeggen dat jij mij alles wat je wil mag vragen, zolang het maar gesloten of semi-open vragen zijn en ik moet alles naar waarheid beantwoorden. In ruil daarvoor vertel je mij over je geschiedenis. Akkoord?" vroeg Aurora serieus.

Eli luisterde aandachtig naar Aurora’s tegenvoorstel. Oké, oké, hij begreep dat ze vond dat hun overeenkomst nog niet helemaal in balans was. Daarom vond hij haar idee lang niet slecht en knikte hij uiteindelijk als bevestiging. “Akkoord: voor elke vraag die jij voor mij, naar waarheid, beantwoordt, vertel ik jou een deel van mijn geschiedenis. Op die manier gaan we gelijk op.” Hm, dit kon nog heel leuk worden als hij haar alles mocht vragen en ze naar waarheid moest antwoorden. Eens zien…
Tientallen vragen doemden in hem, maar vele ervan waren eigenlijk te saai om mee te beginnen. Het waren meer de losse feitjes waar hij op zich wel nieuwsgierig naar was, maar hij wilde een goed begin maken, dus was zijn eerste vraag: “Wat is jouw diepste en duisterste geheim?” Ondertussen was hij iets meer onderuit gezakt in de fauteuil en maakte het zich gemakkelijk. Zijn ene been was weer over het andere geslagen en zijn vingers verstrengeld voor hem. Zijn doordringende blik rustte op het gezicht naast hem, terwijl hij vol verwachting haar antwoord afwachtte. Hij was benieuwd of ze zich aan haar deel van de afspraak zou houden, ongeacht wat hij aan haar zou vragen.

Toen Eli akkoord ging met Aurora haar voorstel glimlachte Aurora en zei ze: "Akkoord.". Daarna zag Aurora dat Eli begon na te denken. Ze was erg benieuwd naar wat hij zou gaan vragen. Misschien iets over haar jeugd? Iets over de flashback? Iets over haar seksleven? Ze werd al gauw uit haar gedachten gehaald door Eli zijn stem. "Wat is jou diepste en duisterste geheim?" vroeg hij. Aurora glimlachte, hij begon met een leuke vraag. Aurora zelf had niet echt geheimen op haar seksleven na dan. Maar er was wel iets anders wat ze niet wou dat de meeste mensen wisten. "Mijn diepste en duisterste geheim is dat ik een van de meest beruchte huurmoordenaars van Nova was. Shining Death is mijn alias daar. Echter komt daar bij kijken dat ik ook mensen vermoord heb uit eigen initiatief. Bijvoorbeeld wanneer iemand het op mijn vader of een van mijn vrienden had gemunt. Dit heeft er wel voor gezorgd dat de garde niet wist met wat voor iemand ze te maken hadden." verklaarde Aurora. Vervolgens lachte ze en keek ze Eli doordringend aan.

Eli luisterde aandachtig naar wat Aurora vertelde en maakte in zijn hoofd aantekeningen. Hij keek wat verwonderd toen ze bekende één van de meest beruchte huurmoordenaars van Nova te zijn. Even leek hij in de lach te schieten en dacht hij dat het een grap was, maar haar blik was zo serieus, dat zijn lach algauw vervaagde. Wacht… wat? Ze had hem weliswaar eerder een flashback laten zien waarbij ze mensen met haar magie van de aardbodem had weggevaagd en geabsorbeerd, maar deze confessie was alsnog verrassend. Kitten alias…Shining Death? Dear oh dear… wat een contraversie.
Heerlijk.
Toen ze eenmaal was uitgesproken, ging hij even met een hand door zijn ravenzwarte haar en grinnikte. “Damn, je wordt met de minuut interessanter, kit- "Shining Death".” Geamuseerd keek hij haar aan, waarna een zucht zijn lippen ontsnapte toen het stil bleef van haar kant. “Hm, juist, nu is het mijn beurt, zeker?” Eli ging er even goed voor zitten en begon toen zijn verhaal: “Ik kom uit een gezin met vier kinderen. Ik heb twee oudere broers en een jonger zusje. Mijn vader, Lucius Lockwood, is één van de meest invloedrijke en geroemde zakenmannen van Shadra. Het kwam me daardoor niks tekort en ik groeide op in een gelukkig gezin.” Zijn verhaal klonk nogal cynisch, helemaal omdat hij af en toe met zijn ogen rolde. Het was niet onwaar wat hij vertelde, maar het voelde eerder alsof hij over Elijah sprak als hij over die periode in hun leven vertelde. Maar nu kwam het leuke gedeelte: “Echter, toen ik zes jaar oud was, gebeurde er een ongeluk, waarbij ik schijnbaar ernstig gewond raakte. Ik kan het me eerlijk gezegd niet herinneren. Toen begon mijn leven pas echt...” Hij grijnsde breed en pauzeerde zijn verhaal.
“Oké, mijn beurt weer…hm…” Hij dacht even na. “Wat is het gekste of meest bijzondere wat je altijd al hebt willen proberen, maar nog niet hebt gedaan?” Zijn ogen boorden zich weer nieuwsgierig in die van Aurora.

"Damn, je wordt met de minuut interessanter, kit- "Shining Death.".". Aurora keek Eli aan zei toen met een glimlach: "Denk eraan hé. Je staat voor alle gevoelige informatie onder een geheimhoudingsverklaring.". Vervolgens keek Aurora onschuldig naar Eli terwijl ze een vinger langs zijn keel liet gaan en zei toen: "I hope I won't have to let you feel the true extent of my name.". Daarna gaf ze hem een kusje in zijn nek en ging ze weer rustig op de bank liggen. Eli gaf aan dat het zijn beurt was en hij vertelde een beetje over zichzelf. Aurora knikte, zo ver klonk het nog niet alsof dit dezelfde jongen was die ze in het instituut gezien had. Toen voegde Eli eraan toe dat er een ongeluk gebeurde toen hij zes was en dat hij daar ernstig gewond bij raakte. Daarna verklaarde hij dat hij dat ongeluk verder niet kon herinneren en dat zijn leven vanaf daar pas echt begon. Aurora zag Eli grijnzen toen hij zei dat het weer zijn beurt was om vragen te stellen. Aurora knikte en wachten op Eli zijn vraag. "Wat is het gekste of meest bijzondere wat je altijd al hebt willen proberen, maar nog niet hebt gedaan?" Aurora dacht even na en zei toen: "Dat is een erg goede vraag. Inprincipe heb ik altijd wanneer ik iets wou doen het ook zo snel mogelijk gedaan. Laat me nog even nadenken.". Aurora dacht nog een tijdje na en plotseling werd haar gezicht knal rood: "Well I found something hehehehe.". Ze keek Eli onschuldig aan en zei toen: "Ik ben zangeres en gitariste in een relatief bekende band van Nova, en het lijkt mij heel spannend om een keer met seks speeltjes in mij op te treden. Alleen dat zou niet slim zijn want als ik me niet kan inhouden dan weet iedereen de de dochter van Hikuro Hikari erg kinky is, en dat zou onze naam ten schande kunnen brengen. Maar misschien is dat ook juist wel het spannende.". Aurora werd al minder rood maar voelde wel dat ze wat nat werd van het idee. Vervolgens keek ze weer naar Eli ze was benieuwd naar wat ze nu te horen zou krijgen.

“Denk eraan hé. Je staat voor alle gevoelige informatie onder een geheimhoudingsverklaring.” drukte Aurora hem op het hart. Eli knikte lachend. “Ja, ja, calm your tits. Ik deel toch ook “gevoelige” informatie met jou? Rustig aan.” Hij rolde even met zijn ogen toen ze met een vinger langs zijn keel gleed en hem even haarfijn vertelde wat ze zou doen als hij hun contract zou schenden. Het kusje wat erop volgde deed hem toch weer grijnzen en voor ze zich weer helemaal terug kon trekken, kuste hij verleidelijk haar kaaklijn en liet zijn lippen nog even doorglijden naar haar hals.

Nadat hij over zichzelf had verteld en zijn vraag had gesteld, begon Aurora weer te spreken, al leek ze even over een antwoord na te moeten denken. Hij schoot overeind in de fauteuil toen ze plotseling rood aanliep en keek haar doordringend aan. Oké, dit ging leuk worden blijkbaar... Hij leunde wat voorover en hing aan haar lippen terwijl ze begon te vertellen. In zijn hoofd tekende zich direct een beeld hoe het eruit zou moeten zien als Aurora zou optreden met een seksspeeltje in zich. Mmm… Dan deed ze wel haar bijnaam, Au-rawr-a eer aan~
Ze had werkelijk een rijkelijke fantasie en een sexy voorstellingsvermogen, iets wat Eli in het bijzonder wel kon waarderen. Het was hem eerder al duidelijk geworden dat ze wat dat betreft aardig op één lijn zaten. Hij grinnikte. “Mocht dat optreden ooit plaatsvinden, dan zal ik sowieso aanwezig zijn en op de voorste rij staan.” Ondanks zijn grinnik was zijn blik bijzonder serieus. “En je mag me ook gerust een keer een… “privé-voorstelling” geven om te kijken hoe het voelt, voordat je aan het echte werk begint hoor.” Het mocht duidelijk zijn dat het stuk over het “voelen” een dubbele betekenis in zich droeg.

Toen het weer even stil bleef, vervolgde Eli zijn eigen verhaal. “Het “ongeluk” wat ik op mijn zesde heb ervaren kan ik mij dus niet herinneren. Later is mij verteld dat ik op een dag alleen thuis was met mijn oudere broer, Graham, en dat mensen ons huis binnendrongen om de boel leeg te roven. Er viel natuurlijk ook veel te stelen, vanwege mijn vaders positie. Echter leken deze mensen verrast dat Graham en ik thuis waren en vielen ze ons daarom aan, omdat we nou eenmaal in hun weg stonden. Ik ben gewond geraakt aan mijn hoofd, wat uiteindelijk leidde tot…andere dingen.” Terwijl Eli sprak straalde hij een bepaalde ongelovigheid uit, alsof hij zijn eigen verhaal niet helemaal geloofde. Hij zuchtte. Het was even stil, voordat hij er uiteindelijk toch aan toevoegde: “Ik weet het niet… Mijn familie, mijn dokter en mijn psychiaters hebben me vaak genoeg verteld wat er is gebeurd die dag, maar op de één of andere manier voelt het niet “echt”, alsof het in werkelijkheid niet zo gegaan is... Maar wat ik ook zeg, vraag of doe, ze blijven bij dat verhaal.” Hij lachte spottend. “Ik denk eerder dat ze maar iets hebben verzonnen om voor henzelf, mij en de rest van de wereld te verbloemen wat er echt is gebeurd. Wat dat ook moge zijn."
Voor een moment leek hij uit het niets wat verbaasd. "Hm, ik heb dat eigenlijk nog nooit eerder aan iemand verteld..."
Hij schudde zijn hoofd en sprak snel verder om zijn verbazing zoveel mogelijk te verbloemen. "Hoe dan ook, de schade aan mijn hoofd leidde tot een “splitsing”, zo noemde de psychiaters het. Elijah en ik werden twee personen, in plaats van één persoon.” Een grijns stond op zijn gezicht terwijl hij met een ogenrol eindigde: “To be continued…”
Hierna ging zijn aandacht terug naar Aurora. “Jouw beurt: Wat heeft jou het meeste pijn gedaan in je leven? Het mag een gebeurtenis, persoon etc. zijn. Vul het zelf maar in, zolang het naar waarheid is natuurlijk. Impress me...”

"Ja, ja, calm your tits. Ik deel toch ook "gevoelige" informatie met jou? Rustig aan." zei Eli. Aurora rolde net als Eli haar ogen. Zijn informatie was momenteel nog niets gevoelig aan vond ze. Vervolgens schoot ze in de lach omdat ze na begon te denken over hoe het eruit zou zien om onrustige borsten te hebben. Aurora haar fantasie was nogal levendig dus ze zag het echt voor zich.
Toen Aurora had verteld wat ze al altijd eens wou doen zei Eli dat hij dan sowieso aanwezig zou zijn en in de voorste rij zou staan. Aurora lachte en zei: "Tja je weet maar nooit met mij, ik heb binnekort nog een aantal optredens met mijn bandje dus.". Vervolgens zei Eli dat Aurora ook wel een keer een voorstelling aan hem mocht geven. Aurora grinnikte en zei ondeugend: "Wie weet.".
Daarna vertelde Eli nog wat meer over zijn verleden. hij vertelde wat hij gehoord had over het ongeluk en wat hem verteld was over de context. Ook gaf hij aan dat het verhaal zelf niet geloofde maar dat iedereen om hem heen het vertelde en dat hij dus niet wist of het wel of niet waar was. "Hmm misschien is er een manier om achter het echte verhaal te komen? of om dit verhaal te bevestigen of ontkrachten? Je broer, Graham, is dat niet de assistent school arts?" vroeg Aurora nadat Eli had gezegd dat hij het nog nooit eerder aan iemand had verteld. Op het einde vertelde Eli dat de schade de reden was dat hij en Elijah aparte personen werden. "Hmm raar, waarom zouden ze voor zo een ongeluk iets bedenken though?".
Toen Eli zijn volgende vraag stelde dacht Aurora maar een paar seconden na voordat er tranen over haar wangen rolde. Snikkend zei ze: "De dood van mijn grootvader. Opa was de enige persoon die wist wie ik echt was, en hij accepteerde dat en steunde mij. Toen hij later met een van mijn docenten op school sprak om te vertellen ze de school waardeloos was konden de docenten hier niet tegen en werd hij aangevallen. Mijn mentor heeft hem toen de laatste klap gegeven. Ik was toen niet sterk genoeg om mijn Opa te helpen, zodra ik sterk genoeg was ben ik terug gegaan als Shining Death, en heb ik de school weggevaagd. Dat heeft me twee dingen geleerd, wraak helpt niet tegen het verzachten van de pijn, maar wraak kan soms wel verschrikkelijk goed voelen.". Tijdens het spreken waren Aurora haar tranen op gedroogd en had haar stem kracht terug gekregen. Geduldig wachtte ze af wat Eli zou zeggen.

Eli stelde het op prijs dat Aurora meedacht over hoe hij mogelijk achter het echte verhaal rond zijn “ongeluk” kon komen, al had hij zelf de hoop daarover al een beetje opgegeven. Het deed er immers ook niet meer toe. Hij was nou eenmaal geworden wie hij nu was. Hij knikte toen ze vroeg of zijn broer de doktersassistent was. “Hij is een week geleden begonnen, maar we hebben elkaar nog niet gesproken. Ik eh…” Hij beet op zijn onderlip. “Ik vermijd hem liever.” Het “waarom” liet hij nog even achterwege. Eli haalde zijn schouders op toen Aurora zich hardop afvroeg waarom ze voor zijn ongeluk iets zouden verzinnen om de waarheid te verbloemen. “Geen idee. Het is gewoon een gevoel… Ik weet het niet…” Hij zuchtte en vervolgde hun gesprek door haar weer een vraag te stellen. Onverwacht leek de vraag wel erg hard binnen te komen bij Aurora, zo hard dat er tranen over haar wangen rolden. Shit… Dat was nou ook weer niet zijn bedoeling geweest. Hij wilde alleen spelen! Eli ging abrupt rechter in zijn stoel zitten en spitste zijn oren. Wat er nu ook ging komen, hij moest het goed tot zich nemen.

Na haar verhaal was Eli voor een moment met stomheid geslagen. Om Aurora zo te zien, zo emotioneel en treurig, was nieuw voor hem. Sowieso vond hij emoties lastig om mee om te gaan, aangezien hij zelf afgevlakt was wat dat betreft. Elijah was de gevoelige van hen, althans zo dacht Eli erover. Echter gebeurde er iets onverwachts: als in een trance stond Eli op en ging hij naar Aurora op de bank zitten. Als vanzelf sloeg hij een arm om haar heen en drukte haar even stevig tegen zich aan. “Sorry, kitten, dat ging misschien te ver.” verontschuldigde hij zich, waarbij hij een vluchtige kus op haar haar drukte. Tegelijkertijd vroeg hij zich af hoe hij in godsnaam in staat was zo te handelen. Het leek niet bij hem te passen. En toch ook weer wel…

Terwijl hij haar uit zijn grip verloste, begon Eli langzaam weer zijn eigen verhaal te vervolgen, maar bleef wel naast Aurora op de bank zitten. “Toen Elijah en ik gesplitst waren, wist zowel mijn familie als de psychiaters niet goed wat ze met ons aan moesten. We werden van de ene naar de andere instelling getransporteerd voor nieuwe onderzoeken en experimenten, maar niemand leek echt te begrijpen wat ons nou echt mankeerde.” Hij snoof. “Maar niemand nam ook de moeite het gewoon te vragen…aan mij en aan Elijah. Hierdoor begon ik me een beetje… “af te zetten. Het ging van kwaad tot erger, zoals je in de flashback zag. Inmiddels ben ik wel iets stabieler, maar soms kon ik gewoon mijn frustraties door het onbegrip vanuit mijn omgeving niet onderdrukken.” Hij was even stil, voor hij er nog zachtjes aan toevoegde: “De enigen die me al die jaren zijn blijven steunen, zelfs als ik het Elijah onmogelijk maakte, waren Graham en…” Hij slikte. “Madison, of “Maddy”, zoals ik haar altijd noem.” Zodra hij tegen Aurora over zijn zusje was begonnen, viel aan zijn gezicht te lezen dat ze zojuist pas echt gevoelige informatie hadden bereikt. Daarom maakte hij vlug aanstalten op te staan en weg te lopen. “Ik denk dat we nu wel weer genoeg gedeeld hebben met elkaar. Vind je niet? Het wordt saai…” mompelde hij binnensmonds.

Eli gaf aan dat Graham een week geleen begonnen was en dat ze elkaar nog niet gesproken hadden. Vervolgens zei Eli dat hij Graham liever vermeet. "Ah hmm vervelend, Ik ben wel benieuwd waarom je hem vermijd dan." zei Aurora. Vervolgens vroeg Aurora waarom iets voor het ongeluk zouden verzinnen om de waarheid niet te hoeven vertellen.
Toen Eli naast Aurora ging zitten en haar een knuffel gaf ruste ze even met haar hoofd tegen zijn borstkas aan. "Sorry, kitten, dat ging misschien te ver." zei Eli waarna hij een kus op Aurora der haar gaf. "Nee hoor, we hebben geen boundaries af gesproken en ik moet het verdriet omtrent die herinnering los zien te laten. Je hoeft je niet te verontschuldigen, al vind ik het heel lief van je." zei Aurora waarna ze met haar schattige blik naar Eli keek, terwijl er nog wat tranen van haar gezicht af rolde.
Daarna begon Eli verder met zijn verhaal. Voordat hij begon te praten ging Aurora tegen hem aan liggen. Het voelde erg fijn om even fysiek contact te hebben met iemand. Aurora luisterde aandachtig naar Eli zijn verhaal terwijl ze tegen hem aan lag. "Ah dat klinkt inderdaad niet plezierig. Hoe is het voor jou het makkelijkste om in de lessen door mij aangesproken te worden? Hoe kan ik helpen om te zorgen dat je gemotiveerd bent om te blijven leren? Maddy herinner ik me nog wel, Elijah vroeg toch naar haar tijdens de flashback die je me liet zien? Ik vind het knap van je dat je stabieler bent geworden ondanks al de rotzooi die je hebt meegemaakt, dat waardeer ik.". Nadat Aurora dat had gezegd knuffelde ze Eli even en toen hij zei dat het wel weer genoeg was geweest en dat hij het saai vond moest Aurora even nadenken. "Zelf vind ik het nog niet echt saai, volgens mij komen we nu pas bij het echte verhaal van Eli Lockwood. Is er een manier om het interessanter te maken voor je?" vroeg Aurora ondeugend terwijl ze zachtjes met haar hand over Eli zijn benen streelde.

Eli glimlachte toen Aurora aangaf dat zijn vraag niet te ver was gegaan omdat ze geen grenzen hadden afgesproken. “Ach ja, en als ik wel te ver ga, moet je me straks maar flink spanken~” Prevelde hij grinnikend om de spanning wat te breken. Hij vond het oprecht niet leuk om kitten zo te zien. Ze was zijn vrolijke, verleidelijke en verrassend dominante speelmaatje. Dat bracht toch enige verantwoordelijkheid voor haar welzijn met zich mee. Dit was zijn manier om enigszins “betrokken” te zijn bij een ander levend wezen. Het was al heel wat voor zijn doen. Eli was bijna trots op zichzelf…
Eghem…
Eli voelde zich enigszins onwennig toen Aurora gewoon tegen hem aan bleef liggen toen hij zijn verhaal verder vertelde. Het was nieuw voor hem, maar ook weer niet heel onprettig.

Nadat hij weer een stukje over zijn geschiedenis had onthuld, was het even stil voor Aurora reageerde. Eli haalde zijn schouders op na haar opmerking. “Ik ben gemotiveerd om te leren. Altijd al. Knowledge is power, toch?” mompelde hij met een bescheiden glimlachje. “Zolang ik niet van die cliché kennismakingsoefeningen hoef te doen, vind ik alles best.” Hij dacht even na. “Hm… Al zou het me misschien wel helpen om af en toe…” Zijn vinger streek verleidelijk over haar sleutelbeen. “privéles van je te krijgen. In het lokaal, op je bureau, op de tafels, de stoelen, voor de klas…” lispelde hij er met een sissend lachje achteraan, terwijl zijn zwoele aanraking zich verplaatste naar haar hals en kaaklijn.

Toen Aurora plotseling over Maddy begon nu hij over haar had verteld, gleed zijn blik door de ruimte. Zijn hoofd boog iets verover en zijn sluwe grijns verflauwde. “Hm.. she’s my little angel…” klonk het bijna onhoorbaar.
Niet veel later probeerde Aurora hem te overtuigen om toch verder te vertellen, ondanks zijn opmerking dat hij het "saai" begon te vinden. Een heerlijke rilling trok door zijn lijf toen ze zijn benen streelde. Eli ontmoette haar blik weer en kwam direct gevaarlijk snel dichterbij. “Verzin iets leuks en ik zal zien wat ik voor je kan doen, Miss Kitten...” antwoordde hij met glinsterende, rode ogen vol verwachting en zijn welbekende lust voor de roodharige lerares. Zouden al zijn docenten zijn zoals haar? Dan zou het nog een feestje worden op school! Wie weet zou hij dan goede resultaten behalen puur door hen even flink te nemen tijdens één of andere bijles. Al schatte hij Aurora niet in als het type dat hem op die manier beloonde voor zijn… werk. Daar was ze te professioneel voor. Althans, tot nu toe. Ze waren pas net begonnen.

"Ach ja, en als ik wel te ver ga, moet je me straks maar flink spanken~" zei Eli. Aurora schoot in de lach en zei toen met een knipoog: "Na ik denk dat ik je dan gewoon mijn speciale plek "schoon" laat likken.". Misschien zou ze hem dat nog wel echt laten doen ook. Vervolgens knuffelde Aurora nog wat meer tegen Eli aan.
Nadat Eli zijn geschiedenis nog wat verder had verteld en Aurora hierop had gereageerd gaf Eli aan dat hij gemotiveerd was om te leren. Aurora knikte waarna Eli vertelde dat hij alleen geen cliché kennismakingsoefeningen wou doen. "Wat vond je van mijn kennismakingsoefening? Ik hoop dat je die dan niet cliché vond. Ik vond dat je erg goed met je medeleerlingen om ging, deed me goed om te zien hoe jullie met elkaar door een deur konden. Al was je wel erg close met Sorey, vind je hem misschien leuk?" zei Aurora met een plagerige glimlach. Daarna gaf Eli aan dat het hem misschien wel zou helpen om af en toe privéles van Aurora te krijgen. Aurora wist precies wat Eli bedoelde en zei vervolgens: "Die "privéles" kan je krijgen, maar niet op mijn werkplek. Die hou ik liever als professionele omgeving.".
Toen Aurora iets over Maddy zei zag ze dat Eli zijn grijns wat weg viel en dat hij iets onhoorbaars zei. Aurora besloot om er even niet op door te vragen aangezien ze niet het gevoel had dat Eli er vrolijk van werd om over Maddy te praten. "Mocht je ooit wat over Maddy willen vertellen, of misschien proberen haar op te zoeken dan mag je dat laten weten. Dan gebruiken we mijn shuttle ook eens voor andere doeleinden." zei Aurora terwijl ze Eli speels in zijn zij prikte.
"Verzin iets leuks en ik zal zien wat ik voor je kan doen, Miss Kitten..." zei Eli. Aurora kreeg een speelse grijns keek toen even speels naar Eli waarna ze haar onschuldige gezicht opzetten en rustig met haar wang langs zijn borstkas, daar zijn buik en vervolgens zijn binnen benen toe gleed. Terwijl ze onschuldig naar Eli keek wreef ze met haar handen over zijn binnen benen en zei ze onschuldig: "Ik weet niet zo goed hoe dit moet hoor." waarna ze zachtjes Eli zijn rits open maakte en zijn bratwurst uit zijn broek haalde. Ze wikkelde haar rechter hand zachtjes om de worst heen en glimlachte naar Eli terwijl ze zijn speeltje begon te kussen. "Vertel maar terwijl ik dit doe." zei ze toen ondeugend maar onschuldig. "Ik zal je helpen ontspannen." voegde ze er aan toe waarna ze zachtjes het topje van zijn bratwurst in haar mond nam en begon te verwennen.

Eli rolde met zijn ogen en zakte wat verder onderuit op de bank toen Aurora aangaf dat ze vond dat hij goed met zijn medeleerlingen overweg had gekund in haar klas. “Ik kán ook best braaf zijn als ik wil, alleen…” Zijn sluwe grijns verbreedde en zijn rode ogen knepen samen tot listige spleetjes. “wil ik dat meestal niet.” Hij haalde zijn schouders op bij haar vraag of hij Sorey leuk vond. “Ik zou hem doen. Maar die andere ook…” In zijn hoofd vormde zich een beeld van het blondje meisje uit zijn klas, Esther-Anne. “Candygirl~ Mmm… ” sprak hij verleidelijk de bijnaam die hij haar gegeven had uit. "Wat een lekker snoepje is dat ook. Misschien eerst haar en dan Sorey of…" Zijn gezicht lichtte op. "tegelijkertijd...” Ging zijn fantasie nog verder. Vanuit zijn ooghoeken staarde hij naar Aurora. “Als mentor mag je wat mij betreft toekijken, als je dat wilt…” Zijn grijns versmalde iets toen ze hem niet zozeer zijn privéles ontzegde, maar haar werkplek er niet voor beschikbaar stelde. “Kitten, ik respecteer je besluit, maar je beseft dat een leerling als speelmaatje hebben ook niet helemaal binnen je functieomschrijving valt?” siste hij met een uitdagende blik. “Wat weerhoudt je er dan van om net nog wat meer regeltjes te breken? Dat maakt je juist interessanter…” Hij bleef haar oprecht niet-begrijpend aanstaren.

Eli wuifde haar opmerking over Maddy weg door binnensmonds te mompelen en even zijn blik af te wenden. Het was goed bedoeld, dat had hij door. Maar… hij was er niet klaar voor om met Maddy geconfronteerd te worden, op welke manier dan ook.

Hij werd opgeschrikt nadat Aurora inging op zijn opmerking dat ze maar iets leuks moest verzinnen om hem zoveel te krijgen verder te vertellen. Geleidelijk aan ging ze al naar beneden.
Damn. Nu kon hij zichzelf straks niet inhouden… Dat was waar… Dat was hij even vergeten.
Direct wilde hij haar stoppen en had hij spijt van zijn dubbelzinnige opmerking, maar haar aanraking voelde te goed. Het deed een heerlijke rilling door zijn lijf trekken. Pas toen ze daadwerkelijk zijn lolly begon te kussen en verwennen, haalde hij zichzelf vlug terug naar de realiteit. Duidelijk, maar niet ruw, pakte hij haar bij kin vast, zodat hij haar mond voorzichtig van zich af kon laten glijden en hij haar naar boven kon laten kijken. “Hoe…lekker dit ook voelt, ik ga je daar stoppen.” Een kalme glimlach sierde zijn lippen. “Ik kan me namelijk juist niet goed focussen als jij zo verleidelijk bezig bent en ik wil liever niet overgeleverd zijn aan jouw aanraking terwijl we dit soort dingen bespreken.” Hij wierp haar een mysterieuze blik toe. “Je weet al best veel van mij, misschien meer dan de meeste mensen, maar dan nog wil ik graag zelf de controle houden over mijn verhaal en…” Hij beet aanlokkelijk op zijn onderlip. “ik weet dat ik dat verlies als ik nu verder vertel en jou ondertussen je gang zou laten gaan.”
Hierna maakte hij zijn broek weer dicht en stond op om de rest van de kamer te verkennen, aangezien hij nog steeds benieuwd was wat Au-rawr-a er verborgen hield. Ondertussen kon hij mooi zijn lustgevoelens weer meer laten zakken.
Hij moest hoe dan ook de controle houden. Zeker nu. Hoe dan ook...
Dit kwam al te dichtbij. Het moest. Het moest. Het moest...

Aurora lachte toen Eli zei dat hij ook wel braaf kan zijn, maar dat hij dat meestal gewoon niet wou. Aurora lachte om wat Eli zei. "Wellicht is het leuk om te weten dat wanneer je goed met docenten door een deur kan, ze je vaak krachtigere dingen willen leren." zei Aurora waarna ze grappend vroeg of Eli Sorey leuk vond. Ze lachte wederom om de antwoorden van Eli hij was zo heerlijk oprecht en droog het was eigenlijk wel schattig vond Aurora. Toen Eli aangaf dat hij Aurora haar besluit voor de privéles respecteerde knikte ze. "Het valt niet binnen de functie beschrijven, en de regels breken vind ik niet erg. Ik hou mijn professionele werk omgeving gewoon liever als precies dat, een werk omgeving. Anders ga ik tijdens de lessen aan mijn privé leven denken en vice-versa. Dat lijkt me geen fijne situatie vandaar mijn besluit." antwoorde Aurora.
Op haar aanbod om samen met Eli Maddy te gaan zoeken kreeg ze geen antwoord maar dat vond ze ook niet erg, mogelijk was Eli gewoon nog niet klaar om daar mee geconfronteerd te worden.
Toen Eli Aurora liet stoppen met het verwennen van zijn lolly keek ze hem onschuldig aan. "Ik begrijp wat je zegt en zal ophouden met je zo aan te raken. Echter wil ik je op het hard drukken dat je geen controle nodig hebt. Ik wil alles van je weten, the good, the bad and the ugly. Niet alleen omdat ik dan weet wie je bent en wat je motivaties zijn, maar ook omdat ik graag heb dat je geen geheimen voor me hebt. Ik weet dat ik erg dicht bij kom en dat dat erg eng of vervelend kan zijn, maar probeer alsjeblieft toch open te blijven. Hoe meer ik weet hoe beter ik met je om kan gaan, mogelijk kan ik je misschien helpen met bepaalde dingen." zei Aurora rustig. Vervolgens deed Eli zijn broek dicht en ging hij de rest van de kamer onderzoeken. "Kijk maar even lekker rond hoor, je zal hier niks interessants vinden aangezien ik hier niks heb liggen, alles wat ik hier gebruik zit in mijn magische opslag. Maar misschien zie je wel wat muziek instrumenten en magazines, maar niks bijzonders vermoed ik." zei Aurora terwijl ze rustig op de bank zat.

Eli liet een zacht, sissend lachje horen toen Aurora aangaf dat ze liever niet aan haar privéleven wilde denken tijdens werktijd. “Bijzonder…” zei hij met een ietwat schorre stem die het een uitdagend randje gaf. “Ik zou juist denken dat herinnerd worden aan je sexy privéleven met mij, je tenminste wat vreugde zou brengen op een dag.” Zijn grijns verbreedde. “Als die irritante pubers vervelend zijn, denk je gewoon aan mijn australian kiss. Bijdehandjes met een brutale bek? Denk dan aan dat ik je even lekker keihard van achteren neem. En ga zo maar door. Zie je? Perfecte afleiding voor een langzame, saaie dag en nog fijn om aan te denken ook, als ik je gekreun van eerder mag geloven…” eindigde hij droog, maar met een serieuze ondertoon. Hij zag er werkelijk het probleem niet van in.

Nadat hij had aangegeven dat Aurora beter haar tong even bij zichzelf kon houden, zodat hij de controle over de situatie kon behouden, begon ze weer met volle emotie tegen hem te spreken. Ging ze weer… Moest ze ongesteld worden ofzo? Als hij haar een brok chocola zou voeren, was het dan over? Helaas was hij wat dat betreft geen vrouwenkenner, al voer hij als echte schipper ook op de Rode Zee, zogezegd. He he he. Maar qua hormonen en alle ellende die daaruit voortkwam… Tja. Dat was niet zijn specialiteit.
Terwijl hij ondertussen zijn rits weer keurig dicht had gemaakt en was opgestaan, draaide hij zich half naar Aurora toe om te reageren op haar "tranentrekkende" verhaal. “Ten eerste behoud ik de controle, omdat ik dat wil, niet omdat het moet. Verder zie ik nog steeds niet waarom mijn complete levensverhaal voor ons als speelmaatjes van toepassing is. Dan nog heb ik je wat verteld, dus ga ik er vanuit dat ik je voor nu voldoende geïnformeerd heb. En als laatste is er nou eenmaal geen goede manier om met mij "om te gaan", Miss Kitten, want -voor als je de memo nog niet hebt ontvangen- ik ben knettergestoord.” Hij rolde theatraal met zijn ogen en grinnikte. “Zo omschrijf ik het zelf uiteraard niet, maar het is een vakterm, zeg maar. Oh en voor ik het vergeet…” Terwijl hij verder sprak plaatste hij zijn armen op de rugleuning van de bank, zodat hij op een dominante manier ietwat over Aurora hing. “heb ik geen hulp nodig, tenzij…” Zijn wijsvinger gleed aanlokkelijk langs haar kaaklijn. “ik geen zin heb om alleen te spelen. Verder niet.” Hierna vergrootte hij de afstand tussen hen beiden weer, aangezien hij er wel genoeg woorden aan vuil had gemaakt inmiddels en ging hij verder op verkenningstocht in de kamer. Dat was tenminste een stuk interessanter dan dit psychologische gedoe. Nog even en hij zou haar “dokter Lilian Grey” gaan noemen in plaats van haar echte naam…kitten.

Ietwat verveeld spitte Eli door wat prulletjes die in de kamer te vinden waren, maar er was -zoals Aurora had aangegeven- niets van waarde: geen vibrators, buttplugs, cockringen, glijmiddel… Zelfs geen handboeien! Die had hij op z’n minst nog wel ergens geketend aan een kachel verwacht. Hmn, aangezien Aurora gebrand leek op zijn verhaal bespreken, ze seks momenteel alleen maar in leek te willen zetten als middel om hem daarvoor over te halen en de kamer bovendien niet bijzonder prikkelend was, kon Eli misschien maar beter vertrekken…
Hij wilde haar net vragen of ze nog iets te bieden had voor hij zou gaan, toen zijn oog op een klein apparaatje op de kast viel. Het ging half verborgen achter een lamp. Het lag in losse onderdelen verspreid, maar met zijn technisch oog kon Eli wel puzzelen wat het was. Wat in gedachten verzonken nam hij enkele onderdelen in zijn handen en begon handig te sleutelen. Binnen een paar minuten was het niet meer een hoop schroot, maar was het oude schoonmaakrobotje hersteld. Eli kende ze wel. De schoonmakers van de instelling hadden er ook een paar gehad. Het was handig voor wat kleine klusjes, zoals stoffen. Het was niet bepaald bijzonder te noemen, maar het sleutelen en knutselen had hem weer iets rustiger in zijn hoofd gemaakt. Aurora en haar “nieuwe aanpak” konden hem nou eenmaal ongevraagd verwarren.
Hoe moeilijk was het om hun verstandhouding enkel te beperken tot overheerlijke, ruwe, zweterige en hier en daar wat kinky seks? Argh… Vrouwen! Misschien kon hij maar beter helemaal overgaan op zijn eigen geslacht. Te beginnen met zijn klasgenoot Sorey. Of die ene sexy Legendarische Magiër Ronodan. Of...of Master Abser -whoops!- Archer. Hmn~ Hij kon gewoon niet kiezen.

"Bijzonder..." had Eli gezegd, waarna hij Aurora probeerde om Aurora te laten inzien waarom het juist wel een goed idee was om te spelen in het klaslokaal. Aurora zuchtte en zei: "Goed Eli, dat werkt niet want ik wil tijdens mijn les juist niet door die dingen worden afgeleid. Maar ik kan me voorstellen dat dat lastig te begrijpen is voor je.". Vervolgens glimlachte ze lief aangezien ze niet wou dat Eli bang werd dat hij haar had geïrriteerd, vervolgens grinnikte ze en zei ze: "Plus ik reageer alleen maar zo extreem omdat dat voor mij zelf beter voelt, het is om je aan te moedigen, niet perse omdat het zo super geweldig is. Dat zou je toch moeten weten aangezien je de opnames van mij met mijn andere speelmaatjes hebt gezien.". Dat zou Eli zijn ego vast een kopje kleiner maken, misschien dat hij dan wat makkelijker zou zijn om mee te beredeneren.
Vervolgens stopte Aurora met het verwennen van Eli zijn lolly en gaf hij aan dat hij de controle zelf wou behouden en dat hij niet begreep waarom Aurora zo veel over hem wou weten. "Tja je hebt met me afgesproken dat ik al je vragen zou beantwoorden en dat jij mij dan jou geschiedenis zou vertellen. Ik weet ook relatief zeker dat dit nog niet je hele geschiedenis is, dus eigenlijk ben je geen man van je woord." zei Aurora lichtelijk geniepig.
Toen Eli vervolgens een beetje over Aurora heen hing grinnikte ze en duwde ze met haar eigen dominantie terug, zo makkelijk was ze niet onder de duim te krijgen. Vervolgens ging Eli door de kamer snuffelen om te kijken of er nog wat interessants te vinden leek hij verveeld door dat hij niks kon vinden. Onder tussen zei Aurora met een droge en neutrale toon: "Tja misschien moet je dan toch maar weer alleen gaan spelen. Het maakt mij niet echt veel uit, je bent fun, maar niet fun genoeg, ik dacht dat we wat naar elkaar toe konden groeien, maar dat lukt niet, dus dan kan het beter ophouden.". Vervolgens liet ze het contract voor speelmaatjes verschijnen en terwijl ze het doorscheurde veranderde haar kleding ook in normale kleding. De geheimhoudingsverklaring en het contract dat Eli haar shuttle zou onderhouden waren nu de enige contracten die nog stonden, en geen van deze contracten gaf de mogelijkheid om verbroken te worden, echter viel er over het shuttle-onderhoud contract te praten.
Eli was al weer afgeleid doordat hij een defect schoonmaak robotje had zien staan en was deze aan het repareren. Het viel aan hem te zien dat hij het leuk vond om met zijn handen te werken. Aurora vroeg zich af of Eli eigenlijk wel had gehoord wat ze had gezegd, misschien wel niet, maar maakte dat echt uit? Vroeg Aurora zich af. Ze betwijfelde of Eli het erg zou vinden, al leek hij zich wel erg aangetrokken te voelen tot Aurora. De toekomst zal het leren.