Naam: Syrax Moonus
Uitspraak naam: Sij-Raks Moo-nus
Bijnaam: Dragonboy
Geslacht:Mannelijk
Leeftijd: 16
Verjaardag: 8 July
Afkomst: Razen
Magie: Vuur - Wind


Innderlijk:
Syrax kan vriendelijk over komen, maar is over het algemeen een gesloten jongen. Hij is vaak erg onzeker, maar laat het weinig zien. Verder kan Syrax erg pittig uit de hoek komen. Zeker als het om zijn beste vriend en huisdier gaat.

Uiterlijk:
Haar: Briun
Ogen: Groen
Lengte: 1.55 m
Gewicht: 45 kg
Sieraden: Non
Schoolprofiel: Witte magie en Defensief
Dierlijkevorm:  Visarend
Huisdieren: Dregoe my best friend and little black dragon

Geschiedenis:
Syrax werd geboren op een van de weinige dun bevolkte gebieden van Razen. Zijn ouders leven een rustig en sereen leven. Geweld doen ze dan ook nooit aan, omdat het niet hoort volgens hen. Maar al vanaf dat Syrax kon kruipen was hij steeds onderweg. Een kleine avontuurlijke jongen. Maar doordat ze zo afgelegen wonen had Sy maar  weinig andere kinderen ontmoet. Daarom was de jongen ook altijd zo blij wanneer zijn Opa op bezoek kwam en hem verschillende verhalen vertelde. Vooral over de sarkas‘sen. Dat waren zijn favoriete verhalen. Zo nu en dan nam Syrax gewonden hagedissen mee naar huis en verzorgde ze tot ze weer beter waren. Met grote tegenzin van zijn moeder die doods bang voor reptielen was. Toen Syrax 7 jaar werd gaf zijn Opa hem stiekem wat van zijn oude studie boeken die eigenlijk voor een leerling Sarkas bedoelt waren. Hij zag ook wel dat Syrax goede interessen toonde om een goede drakenrijder te worden. Hij sloot dan ook een geheime deal met de leider van de Sarkas‘sen. En nam de geschreven opdrachten stiekem mee naar zijn kleinzoon toe. Syrax was maar wat blij en studeerde hard in elke vrije minuut van de dagen voor zijn Opa weer terug kwam. 1 keer had zijn moeder hem bijna betrapt gehad, maar gelukkig had ze niets gemerkt en kwamen ook de laatste papieren van zijn studie via zijn Opa  goed terecht. Maar nu kwam voor beide het moeilijkste gedeelte. Syrax moest thuis even weg om de Sarkas drakenei test te doen. Geluk bij een ongeluk misschien dat er bij de stad een fair aan de gang was en zo kon Syrax toch een dagje van huis weg. Tijdens de reis naar de draken grotten werd Syrax steeds onzekerder, maar probeerde het niet te tonen. Zijn Opa sprak de jongen bemoedigend toe. Hij zag wel dat Syrax een onzekere indruk en nerveuze indruk maakte. Bij de grotten gaf Syrax de leider van de Sarkas‘sen de hand en kreeg nog  een paar routine vraagjes die de jongen allemaal beantwoorden al moest hij over sommige even nadenken. Toen kwam het moment dat Syrax een van de  grotten uit moest kiezen. Hij koos een kleine grot en voelde zich opeens  heel eenzaam. De duisternis omhulde hem compleet, maar aan het einde kon hij een beetje licht zien schijnen. Met schuivelende stappen kwam Syrax dichter en dichterbij. De moederdraak lag diep in slaap en Syrax probeerde nauwelijk geen geluid te maken, maar elke stap leek oor verdovend. Toch leek moederdraak gewoon doorslapen. Ze had haar staart om haar eitjes liggen. Ze was zelf nachtblauw en prachtig om te zien. Toen Sy pal naast haar stond stokte zijn adem even toen Moederdraak eens flink snurkte. Hij durfte niet opgelucht te zuchten, maar pakte het bovenste ei van het bergje eieren af en schuivelde zo snel als Syrax  durfde weer naar buiten. Eenmaal de grot uit haalde de jongen op gelucht adem en stapte richting de twee mannen die beide goedkeurend knikte. Zijn onzekerheid en nerveuze gevoelens vielen van hem af. Met het zwarte ei in zijn handen staan afwachten. De leider van de Sarkas‘sen noemde hem van welkom om het jongste lid van de Sarkas hartelijk welkom. Wel vroeg de beste man hem nog hoe hij de draak zou noemen. Zijn eerste ingeving was Dregoe. ‘Maar als het een vrouwtje blijkte zijn wordt haar naam Serena.‘ had Syrax gezegd voor hij samen met  zijn ei en Opa weer naar huis ging. Zijn ouders waren heel erg boos op hem, maar vooral op hun vader en stiefvader. Syrax zag dat zijn Opa het nogal luchtig op nam en stookte de haard aan. Toen het vuur goed branden nam hij het ei van Syrax over en legde het in het vuur. Hij bleef nog twee uurtjes om te zien dat het ei uit kwam. Toen het begon te kraken stuurde hij zijn kleinzoon naar de haard. Het eerste contact was erg belangrijk en zou een sterkere band vormen tussen draak en zijn toekomstige berijder. De harde schillen vielen van het diertje dat zachtjes piepte en om zich heen en ving de blik van Syrax. Deze deed wat zijn Opa zei en stak zijn hand naar het diertje uit en hield die vlak voor hem stil. Het baby draakje keek er even naar en drukte daarna zijn snuitje tegen de had van de jongen.  De volgende 5 jaren groeide Dregoe en Syrax steeds dichter naar elkaar toe en moet niemand een rot opmerking over zijn beste vriend en huisdier maken al is de zwarte draak niet zo groot, maar hij zou toch zo‘n  3 meter in schofthoogte worden en 3  meter van kop tot staart worden en in spanwijte 4 meter. Syrax is maar wat blij met zijn drakenvriend, maar toch zit hij er nog mee dat Sy zo moeilijk vrienden kan maken.